- 7 Haziran 2017
- 2.878
- 3.197
- 133
- Konu Sahibi baklavacheesecake
-
- #1
Aslında haklı gibi iki aydır kendi isteklerime göre takılıyorum ev oturmaları dışında görmeye gitmişliğim yok. Herkes senin ne olduğunu biliyor nasılsa kadeyif yapmaz istemez diyorlar dedi. Bencil değilsin ama aileye düşkün değilsin diyor. Ama şunları yaptım diyorum. İnsan sevdiğine yaptıklarını söylemez diyor. Ama yapabildiğim kadar fedakarlık yapıyorum işte diyorum. Yapabildiğin kadar... diyor imalı bir şekilde.Valla ben de okulu daha çok seviyorum sınavlar olmasa. İnsan yılın çoğunu orada geçirnce evi orası gibi oluyor.
ama inanın sizin şu küçükken gördüğünüz muamelenin 10da 1 ini görmemişimdir. Herkes kendi işini bilmeli bence sen annannesin torununa ev işi öğretmek ayar vermek bunlar senin işin değil. Ayrıca annen de biraz sana hak vermeli tatil senin annanne teyze nin gönlü olsun diye verilmiş bişey değil evde kafa dinlemeye dinlenmeye ihtiyacın var
Yerinde olsam madem öyle tamam derim sadece odamı toplar geçerm bundan sonra
Haklısınız bence anneniz gereksiz alıngan davranıyor. Ben oturmaya falan gitmem mesela asla en sevmediğim şey. Anne beni biraz böyle kabullen yaptıklarını söyleme diyorsun ama söylemezsem de asla görmüyorsun falan deAslında haklı gibi iki aydır kendi isteklerime göre takılıyorum ev oturmaları dışında görmeye gitmişliğim yok. Herkes senin ne olduğunu biliyor nasılsa kadeyif yapmaz istemez diyorlar dedi. Bencil değilsin ama aileye düşkün değilsin diyor. Ama şunları yaptım diyorum. İnsan sevdiğine yaptıklarını söylemez diyor. Ama yapabildiğim kadar fedakarlık yapıyorum işte diyorum. Yapabildiğin kadar... diyor imalı bir şekilde.
Tamam evet benim bunları kendiliğimden akıl etmem gerek ama daha çok gencim, 21 yaşında kaç insan ailem de ailem der ki?
Seni anlıyorum.. Cunku bende de mevcut bu durum.. Anneannemi annemden bile fazla severdim cocukken ama ergenlik dönemi ve sonrasinda sogumam basladi hem annem hem anneannemden.. Surekli elestiri, surekli negatif cumleler, kiyaslama, asla yaptığın seyi begenmeme, trip, küsme, asagilama vs vs.. Bunlar annemde baskındı ama anneannemde de vardi bazısı.. Bunlarla gittigin bi insanin dönüp boynuna atlayip sevgi gosterilerinde bulunmasini, aileye düşkün olmasini beklemek abes.. Ben evime, aileme duskunumdur ama annemle ve anneannemle bi mesafem hep vardir, o da kendimi korumak icin.. Firsat verdigim an hadlerini aşacaklarını bildigim icin belki de, bir de kucukken gordugum o muameleyi istemsiz sekilde atamadigim icin hep bir sınır çiziyorum.. En azindan kafam rahat..Günaydın arkadaşlar.
Konular biraz hassas , taşlayabilirsiniz.
Sorun benim aile düşkünü bir insan olmayışım. Dün annemle kavga ettik. Konu dağınıklığım. İki gündür misafir gelecek diye ev temizliyorum annem yapma yorulma dediği halde. Dün evi mis gibi yaptım annem odamın dağınıklığını gördü. Odam dağınık olduğu sürece yaptığım temizliğin hiçbir şey ifade etmediğini şüphe verici olduğunu söyledi. Kaldı ki beni temizlik yaparken gördü ve çok beğendi yapma şeklimi. Bunu da söyledim bir hata bulamadın o kadar kötü temizlik yapmıyorum işte dedim. Olaya hata aramak olarak bakma dedi.
Sonra evdeki kediyle alakalı bir şey oldu ben hatalıydım evet ama kavga ettik. Benim aileme hiç düşkün olmadığımdan, her şeyi yapmış olmak için yaptığımdan, gece oda kapım kapalı yattığımdan ve okuduğum yere dönmek için can attığımdan dem vurdu. E bence bu normal çünkü tüm arkadaşlarım ve erkek arkadaşım orada. Anneanneme bir gün gidip kalmadığımdan dem vurdu.(Aynı mahallede oturuyoruz) Bir gün teyzem anneannemle gezmeye çıkmamışım. Bunu bayağı sitem ederek söylüyor. Ne yapayım insan kendi yaş grubunu arıyor. Kuzenim var ama yurtdışına gitti seneye kadar gelmeyecek.
Oysa annemle ev oturmalarına beraber gidiyoruz daha iki hafta önce gördük anneannemi en son. Benim çocuklarım da bunu yaparmış o zaman anlarmışım. Diyebilirsiniz ki hiç mi haklı değil. Tabii ki haklı.
Ben çocukluğumu ergenliğimi anneannemlerle geçirdim ve zor oldu. Nasıl zor oldu mesela 10 yaşındayken televizyon seyrettim diye azar işitirdim neden ev işi yapmıyormuşum. Büyüdüm evde iş yapmadığım için azar işittim. Yapardım bu sefer beğenmezdi. Annem ve teyzem de ona katılırdı. Küçücük bir sebepten benimle günlerce konuşmazlardı hep anneannem haklıydı. Acaba düşkün olmamamın sebebi biraz bu olabilir mi?
Ama ben yine de aileme yakın olamadığımı anlamıyorum. Neden akrabalarından çıkmayan okuduğu yere geç dönmeye çalışan birisi olamadım? Var mı çözümü olan?
yooo bir tek annem cephe aldı. Hani nasıl hissediyorum biliyor musunuz yanlış bir hissiyat ama hani buradaki bazı kadınlarımız kaynanayla sorun yaşar eşi önce tamam görüşme der sonra görüş görüş diye tutturur ya.Nasıl ya kocaman kadınlar sana cephe mi aldı? Şaka gibi..
Onun haricinde iki hafta görmüş olman aynı mahallede bana biraz garip geldi. Ama anlattıklarını da bakılırsa da sebepsiz değil.
Temizlik konusu da o zaman annen temizlesin sen De kendi odanın temizle madem.
Sanırım ileride çocuğun olduğunda annen de senden kendisi gibi davranmanı bekleyecek. Sıkıntı durum.
Baya bildiğiniz ağladı dün gece.41 yasindayim bende aileme duskun degilim
Cocuklarim da ileride bana duskun olmayabilir , umurumda bile olmaz
Siz bence yine iyisiniz , annenizin sitem etmesine izin veriyorsunuz , ben sizin yasinizdayken benimle bu sekilde konusmalarina bile musade etmezdim
Günaydın arkadaşlar.
Konular biraz hassas , taşlayabilirsiniz.
Sorun benim aile düşkünü bir insan olmayışım. Dün annemle kavga ettik. Konu dağınıklığım. İki gündür misafir gelecek diye ev temizliyorum annem yapma yorulma dediği halde. Dün evi mis gibi yaptım annem odamın dağınıklığını gördü. Odam dağınık olduğu sürece yaptığım temizliğin hiçbir şey ifade etmediğini şüphe verici olduğunu söyledi. Kaldı ki beni temizlik yaparken gördü ve çok beğendi yapma şeklimi. Bunu da söyledim bir hata bulamadın o kadar kötü temizlik yapmıyorum işte dedim. Olaya hata aramak olarak bakma dedi.
Sonra evdeki kediyle alakalı bir şey oldu ben hatalıydım evet ama kavga ettik. Benim aileme hiç düşkün olmadığımdan, her şeyi yapmış olmak için yaptığımdan, gece oda kapım kapalı yattığımdan ve okuduğum yere dönmek için can attığımdan dem vurdu. E bence bu normal çünkü tüm arkadaşlarım ve erkek arkadaşım orada. Anneanneme bir gün gidip kalmadığımdan dem vurdu.(Aynı mahallede oturuyoruz) Bir gün teyzem anneannemle gezmeye çıkmamışım. Bunu bayağı sitem ederek söylüyor. Ne yapayım insan kendi yaş grubunu arıyor. Kuzenim var ama yurtdışına gitti seneye kadar gelmeyecek.
Oysa annemle ev oturmalarına beraber gidiyoruz daha iki hafta önce gördük anneannemi en son. Benim çocuklarım da bunu yaparmış o zaman anlarmışım. Diyebilirsiniz ki hiç mi haklı değil. Tabii ki haklı.
Ben çocukluğumu ergenliğimi anneannemlerle geçirdim ve zor oldu. Nasıl zor oldu mesela 10 yaşındayken televizyon seyrettim diye azar işitirdim neden ev işi yapmıyormuşum. Büyüdüm evde iş yapmadığım için azar işittim. Yapardım bu sefer beğenmezdi. Annem ve teyzem de ona katılırdı. Küçücük bir sebepten benimle günlerce konuşmazlardı hep anneannem haklıydı. Acaba düşkün olmamamın sebebi biraz bu olabilir mi?
Ama ben yine de aileme yakın olamadığımı anlamıyorum. Neden akrabalarından çıkmayan okuduğu yere geç dönmeye çalışan birisi olamadım? Var mı çözümü olan?
Kapı olayını anlamadım. Zaten kapı kapalı uyunur. Ayrıca ben sizde herhangi bir sorun bulamadım.Günaydın arkadaşlar.
Konular biraz hassas , taşlayabilirsiniz.
Sorun benim aile düşkünü bir insan olmayışım. Dün annemle kavga ettik. Konu dağınıklığım. İki gündür misafir gelecek diye ev temizliyorum annem yapma yorulma dediği halde. Dün evi mis gibi yaptım annem odamın dağınıklığını gördü. Odam dağınık olduğu sürece yaptığım temizliğin hiçbir şey ifade etmediğini şüphe verici olduğunu söyledi. Kaldı ki beni temizlik yaparken gördü ve çok beğendi yapma şeklimi. Bunu da söyledim bir hata bulamadın o kadar kötü temizlik yapmıyorum işte dedim. Olaya hata aramak olarak bakma dedi.
Sonra evdeki kediyle alakalı bir şey oldu ben hatalıydım evet ama kavga ettik. Benim aileme hiç düşkün olmadığımdan, her şeyi yapmış olmak için yaptığımdan, gece oda kapım kapalı yattığımdan ve okuduğum yere dönmek için can attığımdan dem vurdu. E bence bu normal çünkü tüm arkadaşlarım ve erkek arkadaşım orada. Anneanneme bir gün gidip kalmadığımdan dem vurdu.(Aynı mahallede oturuyoruz) Bir gün teyzem anneannemle gezmeye çıkmamışım. Bunu bayağı sitem ederek söylüyor. Ne yapayım insan kendi yaş grubunu arıyor. Kuzenim var ama yurtdışına gitti seneye kadar gelmeyecek.
Oysa annemle ev oturmalarına beraber gidiyoruz daha iki hafta önce gördük anneannemi en son. Benim çocuklarım da bunu yaparmış o zaman anlarmışım. Diyebilirsiniz ki hiç mi haklı değil. Tabii ki haklı.
Ben çocukluğumu ergenliğimi anneannemlerle geçirdim ve zor oldu. Nasıl zor oldu mesela 10 yaşındayken televizyon seyrettim diye azar işitirdim neden ev işi yapmıyormuşum. Büyüdüm evde iş yapmadığım için azar işittim. Yapardım bu sefer beğenmezdi. Annem ve teyzem de ona katılırdı. Küçücük bir sebepten benimle günlerce konuşmazlardı hep anneannem haklıydı. Acaba düşkün olmamamın sebebi biraz bu olabilir mi?
Ama ben yine de aileme yakın olamadığımı anlamıyorum. Neden akrabalarından çıkmayan okuduğu yere geç dönmeye çalışan birisi olamadım? Var mı çözümü olan?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?