- 1 Kasım 2018
- 1.939
- 3.209
- 53
- 32
Arkadaşım , annen neden çalışmıyor sorularının dışındakilere cevap vermişsin .
Sen fikir sormuşsun insanlar yazmışlar ama cevap vermemişsin .
Ben de çok merak ediyorum annen neden çalışmıyor ? Yani çalışmasına engel bir rahatsızlığı mı var ?
bence bu sorunun direk olarak muhatabı ben değilim ki annem.
ben sadece varsayımda bulunabilirim söylemlerinden, neden çalışmıyorsun diye bir soru yöneltmedim kendisine.
belli işyerlerinde yemek, çay fikrini vermiştim bir dönem, erkeklere yemek mi hazırlayayım demişti onu hatırlıyorum. direk aklında sanayi ortamı canlanıyor sanırım, ki öyle bile olsa bana göre sıkıntı değil. kendi bilir ben daha fazla ne diyebilirim ki? söylemlerimin ortasını bulmakta zorlanıyorm bazen, elini taşın altına koy sen de çalış demiştim ona cok alınmıştı.
bu arada mesajınızın devamını alıntılayamadım ama kadere bakın babannem dedem emekli, kimseye yük olmazlar ama babamın bir hastaneye götürmüşlüğü bile yoktur onları. iyi ana babaya tam tersi evlat
Maalesef. Benim ailem de evlendiğimi geçindirmem gereken ayrı bir evim olduğunu, doğum yapmak üzere olduğumu hala kabullenebilmiş değil.Benim annem 57 yaşında ve hala çalışıyor. Temmuz'da da emekli olacak. Anneniz çok genç. Çalışmak ayıp değil. Benim annem 38 yaşında bulaşıkçılık yapmaya başladı. Sonra dışardan filan okul bitirdi, zamanla da güzel bir işi oldu. Tabii ki ihtiyaç varsa ailelere yardım edilmeli ama gelir yoksa onun adı yardım olmuyor. Çift ev geçindirmiş oluyorsunuz.
Hayır bir de cidden merak ediyorum, bu aileler çocuklar evlenene kadar nasıl geçiniyorlar? Çocuklar evlenir evlenmez "geçinememe" muhabbeti nasıl oluşuyor?
Anneniz niye çalışmıyor eli ayağı tutuyor benim annem sizin annenizden tam 20 yaş büyük ama hala kendi çalışır kendi yer aynı konu erkek ailesi için açılsa taşa tutarız bence yardım etmemelisinizBekarken elimden geldiğince aileme daha doğrusu anneme destek oluyordum. Şuan yeni evliyim eşim ve benim ortalama bir gelirimiz var.Düğün döneminde kartlara biraz yüklendiğimiz için ilk maaşlarımız direk olarak onlara gitti, hala tam kapatamadık hatta. Bir kaç aya düze çıkabiliriz diye düşünüyoruz inşallah. Şuan elimde cüzi bir miktar nakit var. Kredi kartından yemeyelim diye uğraşıyoruz çünkü gerçekten işin içine kart girince istekler bile ihtiyaçmış gibi geliyor ve düşünmeden alıyorsun nasılsa ödenecek diye. O da kartı şişiriyor tabi aynı döngüye giriyorsun. E piyasa da böyleyken, bir kaç şey alayım diye giriyorsun markete, şakkadanak 50tl, 100tl gidiyor.
Neyse, annem de düğün öncesinde şakayla karışık ayda bir miktar yollarsın demişti bir kaç kez. Malesef düzenli bir geliri yok ve babamın eline bakacak olursa yandı. Kız kardeşim geçen yıl dersaneye gitti, paranın büyük çoğunluğunu erkek kardeşim ödemişti, bu yıl da evde hazırlanıyor. Annecim 43 yaşında bu arada. Erkek kardeşim de farklı bir ilde çalışıyor, düzenli olarak eve bakan oydu ve babamın dayımdan aldığı paraları ödemeye çalışıyor bir yandan. Bazen onun da gönderemediği de oluyor. Babannem ve dedem emekli ama onlar da kız ve oğluna çektiği kredileri ve kendi hastane giderlerini ödüyorlar.
E ayın 15'i geçince annemle telefonda konuşurken ufak bir para muhabbeti geçti. çok harcama paranı, gereksiz yere para verme vs. Normal şartlarda bana para yolla diyemez annem, düğün öncesi dönemi istisnaydı.
Çift maaş olunca artıyordur onlara, biraz da bize yardım edebilirler diye düşünüyor muhtemelen ama ilk kiramızı biz sıkışmayalım diye kayınvalidemin ödediğini düşünürsek durum çok tuhaf bir hal alıyor. Hal böyleyken anneme nasıl bir yaklaşımda bulunmalıyım? Zaten yeterince para hesabı yaptığımı düşünüyor, malı çok kıymetli minvalinde. Bi de bu tavrımı sürdürürsem bilemiyorum nasıl olur. Tabi evimizin satılmasına sebebiyet veren ve ardını hiç düşünmeyen babam konu dışı. Ona ne dese reaksiyon alamayacağını biliyor da..
Büyük eşyalarımız yok şuan, tayinden sonra kendi evimize eşya alacağız düğünde takılan bi kısım altınlarla ve inşallah biriktireceğimiz paralarla. Ayriyeten öncelikli olarak arabamızı satıp yenisini almayı düşünüyoruz bi miktar fark ile. Yani para biriktirmemiz gerekiyor illaki. Eşime bu konuyu açmadım, şu durumda fikrini pek bilmiyorum. Sadece bekarken eve yolladığımda aile önemli, yardım etmek gerek derdi.
Sizce ne yapmalı?
sanırım en makul cevap bu, teşekkür ederimannecim kusura bakma ben de ev geçindiriyorum artık, üstelik sen bilmiyorsun ama evimin ilk kirasını sağolsun kayınvalideler verdi, borclarınızı kapatın diye. elim rahatlarsa elbette gönlümden geldiğince destek olmaya çalışırım diyeceksin. net ol. tavrını ortaya koy.
annen gencmıs calısabılırBekarken elimden geldiğince aileme daha doğrusu anneme destek oluyordum. Şuan yeni evliyim eşim ve benim ortalama bir gelirimiz var.Düğün döneminde kartlara biraz yüklendiğimiz için ilk maaşlarımız direk olarak onlara gitti, hala tam kapatamadık hatta. Bir kaç aya düze çıkabiliriz diye düşünüyoruz inşallah. Şuan elimde cüzi bir miktar nakit var. Kredi kartından yemeyelim diye uğraşıyoruz çünkü gerçekten işin içine kart girince istekler bile ihtiyaçmış gibi geliyor ve düşünmeden alıyorsun nasılsa ödenecek diye. O da kartı şişiriyor tabi aynı döngüye giriyorsun. E piyasa da böyleyken, bir kaç şey alayım diye giriyorsun markete, şakkadanak 50tl, 100tl gidiyor.
Neyse, annem de düğün öncesinde şakayla karışık ayda bir miktar yollarsın demişti bir kaç kez. Malesef düzenli bir geliri yok ve babamın eline bakacak olursa yandı. Kız kardeşim geçen yıl dersaneye gitti, paranın büyük çoğunluğunu erkek kardeşim ödemişti, bu yıl da evde hazırlanıyor. Annecim 43 yaşında bu arada. Erkek kardeşim de farklı bir ilde çalışıyor, düzenli olarak eve bakan oydu ve babamın dayımdan aldığı paraları ödemeye çalışıyor bir yandan. Bazen onun da gönderemediği de oluyor. Babannem ve dedem emekli ama onlar da kız ve oğluna çektiği kredileri ve kendi hastane giderlerini ödüyorlar.
E ayın 15'i geçince annemle telefonda konuşurken ufak bir para muhabbeti geçti. çok harcama paranı, gereksiz yere para verme vs. Normal şartlarda bana para yolla diyemez annem, düğün öncesi dönemi istisnaydı.
Çift maaş olunca artıyordur onlara, biraz da bize yardım edebilirler diye düşünüyor muhtemelen ama ilk kiramızı biz sıkışmayalım diye kayınvalidemin ödediğini düşünürsek durum çok tuhaf bir hal alıyor. Hal böyleyken anneme nasıl bir yaklaşımda bulunmalıyım? Zaten yeterince para hesabı yaptığımı düşünüyor, malı çok kıymetli minvalinde. Bi de bu tavrımı sürdürürsem bilemiyorum nasıl olur. Tabi evimizin satılmasına sebebiyet veren ve ardını hiç düşünmeyen babam konu dışı. Ona ne dese reaksiyon alamayacağını biliyor da..
Büyük eşyalarımız yok şuan, tayinden sonra kendi evimize eşya alacağız düğünde takılan bi kısım altınlarla ve inşallah biriktireceğimiz paralarla. Ayriyeten öncelikli olarak arabamızı satıp yenisini almayı düşünüyoruz bi miktar fark ile. Yani para biriktirmemiz gerekiyor illaki. Eşime bu konuyu açmadım, şu durumda fikrini pek bilmiyorum. Sadece bekarken eve yolladığımda aile önemli, yardım etmek gerek derdi.
Sizce ne yapmalı?
Kusura bakmayin biraz agir konusacagim cunku okurken cok sinirlendim. 43 yasinda gencecik bir insan eli ayagi tutarken yeni evli ve kit kanaat gecinen evladindan nasil boyle utanmadan para bekleyebiliyor ben anlamiyorum. Insan cocugunu nasil boyle dusuncesizce uzebilir ki? Ondan daha yasli insanlar her gun sabahtan aksama kadar calisiyor kimseye muhtac olmamak icin. Boyle evladini somuren ana babalara cok sinir oluyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?