Bizim esimle hicbir sorunumuz yok su cocuk isini strese bindirmesi disinda, sen gitmezsen ben gideceğim öyle gitti.Otele mi gitti hem de bu sebepten
Çocuk işini birdaha mi dusunseniz acaba ?
Heyecanı aştı artık susmuyor, başım ağrıyor konuşmasından. Beni strese sokuyor, artık çocuk olmadığı için üzülüyorum.Eşinin heyecanı seni bunaltmış tamam da evi terk et diyecek ne vardı ?
Bence çocuk ortak alınacak bir karar olmalı .
Sen istemediğin ve o bu kadar istediği sürece çakışacak sevinç ve üzüntünüz.
Bizim esimle hicbir sorunumuz yok su cocuk isini strese bindirmesi disinda, sen gitmezsen ben gideceğim öyle gitti.
Kendisi bu kadar çok dirdir a karşı doktora gitmiştir inşallah
bence çocuk yapmayı rafa kaldırın çok ciddi olarak
Bir sebebi yokmuş. İkimiz de sağlıklıyız ben hamile kalabiliyorum, ama olmuyor işte. Niye diye soruyorum bazı çiftlerde böyle olur diyor. Zaten doktorun ne dediğini anlamıyorum.Peki doktora falan gitmediniz mi ? Neden olmadığı konusunda
Asla özür dilemem, abartmış olsam da hatalı değilim. Ben çocuk istemiyorum mu ki duygusunu bastıramıyor?Bence hatalısın,böyle bir olay yüzünden eşini resmen evden kovmuşsun.adam çocuk istiyor ve bu duygusunu bastıramıyor olabilir,aynı şekilde onun yerine sen de böyle olabilirdin,her ay evden mi kovacaksın adamı.ya o seni kovsaydı.çok saçma davranmışsın.özür dilemen gerekiyor bence
tepkinde haklısın. Yasınız kaç? Aileden mi baskı var ki? Yine de o bıyle yapıp seni strese soktukca olması daha zorlasır .İyi geceler herkese. Konu eşim, bir türlü sakinleşemiyorum. Aslında uyumaya çalışıyorum ama dayanamadım kalktım artık. İçimi dökmek istiyorum.
Eşim çocukları çok seven birisi, hep baba olmak ister. Ben de nişanlıyken ilk evlendiğimizde üç beş ay korunalım evimize alışalım düzenimizi kuralım sonra korunmayı bırakırız dedim ki öyle de yaptık, hatta beş ay bile korunmadık. Ki ben çocuk yapmak istemiyordum, sırf eşim ailemizi genişletmek istiyor altından beraber kalkarız diye kabul ettim.
Bir de hamile kaldım ama düşük yaptım. Doktora gittik ettik şuydu buydu hiç anlamadığım şeyler, 1 yıla yakındır deniyoruz. Her seferinde eşim beynimi yiyor. Yine mi olmadı, bu sefer kesin olmuştur demiştim, çok istiyorum, ne zaman olacak.
Çocuk istemezken bir anda hamile kalmadığım her sefer için üzülür sızlanır oldum. Beni bu fikre alıştırıp alıştırıp başımı şişirdiği için hayal kırıklığına uğradığım her sefer ondan nefret ediyorum. Geçen gün yine test yaptım, daha kutusundan çıkarmadan yine başımda hadi hadi hadi demeye başladı. Pozitifse seviniriz şimdi bozmayayım diye sustum, negatif çıkınca yine söylendi de söylendi.
Ben de en sonunda patladım benim suçum mu yani yeter artık sus, katlanamıyorum dır dır etmene iki gün huzur ver de sus artık diye bağırdım. Bir ailemiz olsun istiyormuş niye bağırıyormuşum. Söyleniyor da söyleniyor. Söyleneceksen topla eşyalarını söylenmen bitince geri gel dedim şu an 2 gündür otelde kalıyor.
Karı koca saçmalıyoruz ama sabrım taştı artık, adam susmak bilmiyor. Tatlı konuştum yok, bağırdım yok. Şimdi hiç değilse kafamı dinliyorum.
Bence hatalısın,böyle bir olay yüzünden eşini resmen evden kovmuşsun.adam çocuk istiyor ve bu duygusunu bastıramıyor olabilir,aynı şekilde onun yerine sen de böyle olabilirdin,her ay evden mi kovacaksın adamı.ya o seni kovsaydı.çok saçma davranmışsın.özür dilemen gerekiyor bence
O 32 oldu ben 28. Baskılara kulak asmayız, biz istiyoruz. Artık negatif gördüğüm her testte üzüntüden deliriyorum.Haklıs
tepkinde haklısın. Yasınız kaç? Aileden mi baskı var ki? Yine de o bıyle yapıp seni strese soktukca olması daha zorlasır .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?