Merhabalar beni hatırlayanlarınız olacaktır. 1 yıldır evliligimle ilgili konular açıyorum. Biz eşimle 4 aydır ayrı yaşıyoruz ve son kez denemeye karar verdik en azından çoçuğumuz için. Yeni bir ev tuttuk aileme biraz uzak. Taşınma surecindeyiz. Çocuğu da krese vereceğiz. Bilenler biliyorlar coookk şeyler yaşadık 1 yıldır coookkk yıprandik. Sabırlı tahammülü eşim gitti yerine başka bir adam geldi.Benim bu ilişkide çok hatalarım oldu biliyosunuz. Pireye kızdım yorganı yaktım, ağır laflar ettim, onu ailemin yanında ezdim vs.. Aslında eşim tamamen boşanmaya karar vermişti fakat oğlu için tekrar denemek istediğini soyledi ve deneyeceğiz. Ama artık hiçbişey eskisi gibi olmayacak diyor. Ilıman sessiz sakin çenesini tutan bir kadın olcaksin diyor. Ben oğlum için deniyorum diyor. Bana değer vermiyor musun diyorum zaman içinde göreceğiz bunu sen belirleyeceksin diyor. Ama bu süreçte de beni sürekli merak ediyor, whatsapp gözükme saatime bakıyor, giydigime cikardigima pür dikkat vs.. Anlayacağınız çok stresliyim.
Bu adam bana çok değer verdi vaktinde ama ben akilsizliklar ederek onu hor kullandım resmen. Herşeyi eline yüzüme bulaştırdım. Eve 10 dk geç kaldı diye kıyametler koparan da bendim, ailemin yanında bağıran çağıran da. 10 yıllık birlikteliğimiz var, bunun yarısı evlilik.
Şimdi soruyorum size ben nasıl davranmaliyim? Çok stresliyim. Bana aynı evin içinde nasıl davranacak ne olacak diye. Bana akıllar verin tamamen farklı bir insan olmak istiyorum. Akıllı hareket etmek istiyorum. Eski verdiği değeri kazanmak istiyorum ama bunu yaparken de kulu kölesi olmadan yapmak, kendimi ezmeden yapmak istiyorum.
Bunu kendime itiraf etmek bile çok zor ama ben niyeyse sevgi arsızı bi insanım. Eşimin ilgisi sevgisi olmandan hayata hatta oğluma bile motive olamıyorum, çok kafaya takıyorum. Nasıl başarırım, nasıl hareket etmem lazım? Bi nevi bu evliliğin geleceğini benim hareketlerim belirleyecek. Hatta onun bana olan tavrını da..
Bu adam bana çok değer verdi vaktinde ama ben akilsizliklar ederek onu hor kullandım resmen. Herşeyi eline yüzüme bulaştırdım. Eve 10 dk geç kaldı diye kıyametler koparan da bendim, ailemin yanında bağıran çağıran da. 10 yıllık birlikteliğimiz var, bunun yarısı evlilik.
Şimdi soruyorum size ben nasıl davranmaliyim? Çok stresliyim. Bana aynı evin içinde nasıl davranacak ne olacak diye. Bana akıllar verin tamamen farklı bir insan olmak istiyorum. Akıllı hareket etmek istiyorum. Eski verdiği değeri kazanmak istiyorum ama bunu yaparken de kulu kölesi olmadan yapmak, kendimi ezmeden yapmak istiyorum.
Bunu kendime itiraf etmek bile çok zor ama ben niyeyse sevgi arsızı bi insanım. Eşimin ilgisi sevgisi olmandan hayata hatta oğluma bile motive olamıyorum, çok kafaya takıyorum. Nasıl başarırım, nasıl hareket etmem lazım? Bi nevi bu evliliğin geleceğini benim hareketlerim belirleyecek. Hatta onun bana olan tavrını da..