- 19 Şubat 2021
- 52
- 23
- 3
- Konu Sahibi akuluaraba
- #1
Herkese iyi günler..
Bu benim ikinci üyeliğim, yönetimden izin alarak 2. üyeliği aldım .
Nasıl anlatsam nereden başlasam bilmiyorum..
7 yıllık Evliyim , 1 çocuğum var. (Onu dünyadaki herseyden, herkesten daha çok seviyorum. )
Benim uzun bir süredir psikolojik olduğunu düşündüğüm sıkıntılarım var. Zaman zaman ağlama krizlerine giriyorum. İçimde öyle büyük bir sıkıntı var ki asla huzur vermiyor. Rahat uyku uyutmuyor, mutsuzum. Sürekli üşüyorum. Yorganın altından çıkmak , insanlarla iletişim kurmak, yemek yemek vs vs hiç birini istemiyorum. Sürekli kötü şeyler geliyor aklıma ve sürekli de gözümde canlanıyor. Uzun bir süre uykuya dalmak istiyorum. Önceleri bu kadar şiddetli değildi ama artık ölmeyi bile düşünüyorum. Aklımda hep intihar düşüncesi var. Kendimi doğalgaz borusuna asılmış ya da balkondan atlayıp ölmüş olarak düşünüyorum. Sonra evladım geliyor aklıma hemen vazgeçiyorum. Benden sonra çok perişan olur diye ağlıyorum.
İşin kötü tarafı dışarıdan bakıldığında böyle değilim. İnsanlar beni Güler yüzümle , tatlı dilimle bilir. Eşim bile belki bu kadar kötü durumda olduğumun farkında değil. Daha da anlatamadığım kimseyle paylaşamadığı seyler de var.
Kötü seyler yazmayın lütfen zaten hayatımda iyi giden hiç birsey yok . Dün kimseye söylemeden hastaneden randevu almaya çalıştım fakat tüm randevular doluymuş. Birazdan tekrar arayacağım. İnşallah alabilirim.
Bu benim ikinci üyeliğim, yönetimden izin alarak 2. üyeliği aldım .
Nasıl anlatsam nereden başlasam bilmiyorum..
7 yıllık Evliyim , 1 çocuğum var. (Onu dünyadaki herseyden, herkesten daha çok seviyorum. )
Benim uzun bir süredir psikolojik olduğunu düşündüğüm sıkıntılarım var. Zaman zaman ağlama krizlerine giriyorum. İçimde öyle büyük bir sıkıntı var ki asla huzur vermiyor. Rahat uyku uyutmuyor, mutsuzum. Sürekli üşüyorum. Yorganın altından çıkmak , insanlarla iletişim kurmak, yemek yemek vs vs hiç birini istemiyorum. Sürekli kötü şeyler geliyor aklıma ve sürekli de gözümde canlanıyor. Uzun bir süre uykuya dalmak istiyorum. Önceleri bu kadar şiddetli değildi ama artık ölmeyi bile düşünüyorum. Aklımda hep intihar düşüncesi var. Kendimi doğalgaz borusuna asılmış ya da balkondan atlayıp ölmüş olarak düşünüyorum. Sonra evladım geliyor aklıma hemen vazgeçiyorum. Benden sonra çok perişan olur diye ağlıyorum.
İşin kötü tarafı dışarıdan bakıldığında böyle değilim. İnsanlar beni Güler yüzümle , tatlı dilimle bilir. Eşim bile belki bu kadar kötü durumda olduğumun farkında değil. Daha da anlatamadığım kimseyle paylaşamadığı seyler de var.
Kötü seyler yazmayın lütfen zaten hayatımda iyi giden hiç birsey yok . Dün kimseye söylemeden hastaneden randevu almaya çalıştım fakat tüm randevular doluymuş. Birazdan tekrar arayacağım. İnşallah alabilirim.
