Aklımı kaybediyorum sanırım

Lütfen koşa koşa en yakın psikiyatri polikliniğine gidin. Bu artık patolojik bir durum. Kızınıza da yazık, bu yaşananlar ileride ona da onarılması çok zor psikopatolojik sorunlar olarak dönebilir.
Az önce randevu aldım mutlaka gidecegim ben de bir yerden başlamam gerektiğinin mutlak biçimde farkındayım çünkü.
 
Yazık! Keşke çocuklar ailelerini seçebilseydi!
Yasadıklarım sizi kötü bir anne oldugum izlenimine kaptırmıs sanırım ve buna inanın cok üzüldüm. Maddi manevi yönden kızıma yetebilen onun hayatını en iyi şekilde idame ettirmesi icin elinden gelen her seyi yapan tek eksikligi babasıyken anneyle beraber baba olmaya calısan bir anneyim. Zaten kendimi ona karsı sorumlu ve yetersiz hissettigimden bu adama tekrardan yenildim hanımefendi.
 
Gitmemekte sonuna kadar haklisiniz. Her evlat özelikle de her kiz cocugun annesini her firsatta aldatan bir babayla ve ne olursa olsun babasini terk edemeyen bir anneyle büyümeli.
Sonra Allah korusun bu durumun normal olmadigini görüp büyüyünce normal iliskiler falan kurar, saglikli bir ruh hali olur. Aman aman.... RAbbim sen koru....
Yorumları okuyorum da ne kadar güçlü kadınlarsınız gerçekten. Bir insanı yermekle eleştirmek arasındaki ince çizgiyi ne kadar güzel tutturabilmişsiniz. Demekki diger yaşadıklarımı anlatmayı geçtim özetlesem topyekün üstüme gelinecek. Sınanmadıgınız acının masumu olmak kolay linç tayfa.
 
Kendinize de çocuğunuza da saygınız yok. Cok bencilsiniz. Neden böyle bir durumda çocuğu dünyaya getirdiniz. Neden hala düzeltme fırsatınız varken çocuğa da bunları yasatiyorsunuz. Ben çocuk için çok üzüldüm. Anlattıklarınız akıl almaz şeyler. Insan kendini ancak bu kadar düşürür. Defalarca aldatildiginiz halde hala nasil adamı sevebiliyorsunuz gerçekten aklım almıyor
Çocugumu çok istedigim icin dünyaya getirdim ve iyiki de dogurmusum. Bu tartısmaya acık bir konu dahilinde bile degil. Cocuguma kötü bir sey yasatmıyorum. Bağırmıyorum dövmüyorum. Sadece istemsizce gözyasım aktıgı oluyor yanında. Onu üzdüm diye daha cok aglıyorum. Her detayı her ayrıntıyı düşünmekten saçlarım beyazladı bu yasta.
 
Uzun zamandır burayı takip ediyorum ve artık kendimi yazmaktan alıkoyamadık. 6 yıldır ite kaka ilerleyen zaman zaman gittiğim ama her defasında döndüğüm bir ilişkim var. Hatta bu ilişkiden 3,5 yaşında bir de kızım var. Zaten her şeyi geride bırakmamamın sebebi de bi nebze kızım. İlişkimin ilk gününden son gününe kadar aldatıldım. Fiziksel değil ama psikolojiK siddete sürekli maruz kalıyorum. Hayır Yine de kopanıyordum. Hasta gibiyim sürekli takip halindeyim. Whatsappını konumunu her şeyini takip ediyorum. Buna rağmen aldatmaları hız kesmeden devam ediyor. Hatta geçen hafta beraber olduğu kadınlardan tekine ulaştım yalvar yakar adres bilgisi alıp onlardan önce gidip otelin kapısında onları yakaladım. Elimde sopayla sokaklarda adam dövdüm. olayların sabahında özür diliyor seni seviyorum bana büyü yaptılar diyor ama hala devam. İnanmamı bekliyor. Sessiz kalayım kenarda oturup onu bekleyeyim istiyor. Ama ben kendime şaşıyorum. Neden katlanıyorum diyorum. Gururun da mı yok diyoru. 28 yaşındayım o 36. Beraber olduğu sonuncu kadın neredeyse 50 yaşında. Gerçekten sürekli ağlamaktan düşünmekten aklımı kaybetmek üzereyim. Kızıma da ister istemez yansıtıyorum. Başka şehre de gittim unutayım diye 2,5 sene gelmedim ama pandomim patlayınca iş yerim kapanınca mecbur geri döndüm. Artık çıkmazda hissediyorum. Kendimden ve yapacaklarımdan korkuyorum. Bunları yazarken bile ağlıyorum.
Sürekli aldatan, eşini umursamayan bir erkekten medet ummak, ailesine sahip çıkmasını beklemek.. bir insan neden bunu kendine yapar aklım almıyor. Yorumlarda çocuğum babasının gölgesinde büyüsün istiyorum demişsiniz ama siz neden hala o gölge altına sığınmaya çalışıyorsunuz. Çocuğunuz için özellikle, eşinizden vazgeçin artık ondan size koca olmaz. Çocuğunuz için çabalayın daha mutlu olacaktır.
 
Yasadıklarım sizi kötü bir anne oldugum izlenimine kaptırmıs sanırım ve buna inanın cok üzüldüm. Maddi manevi yönden kızıma yetebilen onun hayatını en iyi şekilde idame ettirmesi icin elinden gelen her seyi yapan tek eksikligi babasıyken anneyle beraber baba olmaya calısan bir anneyim. Zaten kendimi ona karsı sorumlu ve yetersiz hissettigimden bu adama tekrardan yenildim hanımefendi.
Yenilmeyin! Bi pisliğin peşinde sürünmeyin! Mutsuz bi anne çocuğunu nasıl mutlu edebilir ki? Çok zor. Çocuk bu sürekli sevgi ilgi oyun istiyo. Siz bu psikolojiyle ne kadar mutlu edebilirsiniz ki!?

Empati yapıyorum. Canımı sıkan bi durum olduğunda tüm günümü etkiliyo. Kızıma verimli olamıyorum.

Peki siz bu durmdayken verimli olmayı nasıl başarabiliyorsunuz?
 
Iliski yasadiginiz insan evlimi..neden evlilik yapmadiniz..birde o cocugunuz eminim..o ortama surekli maruz kaliyordur..siz bir annesiniz..cocugunuza bunu yapamazsiniz..bu sekilde buyuyemez..kafayi yrmek uzereyim diyosunuz ya..hayatta bi amaciniz olmali..bublarin en basinda cocugunuz gelmeli..bu bile kafayi yememniz icin..bir sebep..
İliski yasadıgım insan bekar. Evliligin onu durduramayacagını ve beni kesinlikle kanser edeceğini bildigimden evlilik yapmadım. Böylesine bile katlanmak gerçekten cok zorken evlenip evde bir basıma onu beklemek beni cok daha yorup yıpratacak diye yapmadım. Maruz kaldıgı cirkin bir ortam yok cocugumun. Normal ev aile hayatım var. Alkol sigara hicbir sey hayatımda hic kullanmadım. Gayet sıradan bir hayat yasıyorum. Tek aksiyonum o kişinin peşinde dolanmak sürekli takip halinde olmak.
 
Sürekli aldatan, eşini umursamayan bir erkekten medet ummak, ailesine sahip çıkmasını beklemek.. bir insan neden bunu kendine yapar aklım almıyor. Yorumlarda çocuğum babasının gölgesinde büyüsün istiyorum demişsiniz ama siz neden hala o gölge altına sığınmaya çalışıyorsunuz. Çocuğunuz için özellikle, eşinizden vazgeçin artık ondan size koca olmaz. Çocuğunuz için çabalayın daha mutlu olacaktır.
Çocugum için o kadar çok çabalıyorumki ona yetemedigimi baba olamayacagımı farkedip tekrar tekrar düşünüp sar başa yapıyorum. Bir de kendisine yıllarımı verdim belki düzelir belki düzelecek bu sefer tamam diye diye giden koca bi ömür. Sonumuz hayrolsun
 
Yasadıklarım sizi kötü bir anne oldugum izlenimine kaptırmıs sanırım ve buna inanın cok üzüldüm. Maddi manevi yönden kızıma yetebilen onun hayatını en iyi şekilde idame ettirmesi icin elinden gelen her seyi yapan tek eksikligi babasıyken anneyle beraber baba olmaya calısan bir anneyim. Zaten kendimi ona karsı sorumlu ve yetersiz hissettigimden bu adama tekrardan yenildim hanımefendi.
Siz öyle sanıyorsunuz ve kendinizi buna inandırıyorsunuz... Çocugun uz ilerde gelip size neden bu adam ile birlikte yasamayı sectin neden benim psikolojimi düşünmedin dediğinde ne diyeceksiniz?
Çcougunuzun size en cok ihtiyac duyacağı zamanlar geldiğinde psikolojiniz iyice berbat hale geldiği için siz bile bi anne oalrak kızınıza yardımcı olamayacak halde olduğunuzda ne hissedeceksiniz.?
Her seyi önünüze bir yığın dökün bakın. Olaya dışarıdan bir göz gibi bakın....

Sizi sürekli üzen bi adam var. cidden baba olsa idi bu bilince sahip olsa idi sizi üzmezdi çünkü sizi üzmesi demek çcougunu üzmedi demektir.

Sadece sizi mi aldattı sanıyorsunuz?? O 3.5 yaşındaki kız çocugunu da aldattı. Kendsii kıznın zaten BABA duygusunun içini boşaltmış. Siz neyi doldurmaya çalışıyorsunuz??
Neyin telafisi ya da neyin baba gölgesi??!

Lütfen lütden 🙏🏿 oturun düşünün lütfen 🙏🏿 💕
 
Uzun zamandır burayı takip ediyorum ve artık kendimi yazmaktan alıkoyamadık. 6 yıldır ite kaka ilerleyen zaman zaman gittiğim ama her defasında döndüğüm bir ilişkim var. Hatta bu ilişkiden 3,5 yaşında bir de kızım var. Zaten her şeyi geride bırakmamamın sebebi de bi nebze kızım. İlişkimin ilk gününden son gününe kadar aldatıldım. Fiziksel değil ama psikolojiK siddete sürekli maruz kalıyorum. Hayır Yine de kopanıyordum. Hasta gibiyim sürekli takip halindeyim. Whatsappını konumunu her şeyini takip ediyorum. Buna rağmen aldatmaları hız kesmeden devam ediyor. Hatta geçen hafta beraber olduğu kadınlardan tekine ulaştım yalvar yakar adres bilgisi alıp onlardan önce gidip otelin kapısında onları yakaladım. Elimde sopayla sokaklarda adam dövdüm. olayların sabahında özür diliyor seni seviyorum bana büyü yaptılar diyor ama hala devam. İnanmamı bekliyor. Sessiz kalayım kenarda oturup onu bekleyeyim istiyor. Ama ben kendime şaşıyorum. Neden katlanıyorum diyorum. Gururun da mı yok diyoru. 28 yaşındayım o 36. Beraber olduğu sonuncu kadın neredeyse 50 yaşında. Gerçekten sürekli ağlamaktan düşünmekten aklımı kaybetmek üzereyim. Kızıma da ister istemez yansıtıyorum. Başka şehre de gittim unutayım diye 2,5 sene gelmedim ama pandomim patlayınca iş yerim kapanınca mecbur geri döndüm. Artık çıkmazda hissediyorum. Kendimden ve yapacaklarımdan korkuyorum. Bunları yazarken bile ağlıyorum.
Her şeyi geçtim bu adamdan kapacağınız hastalıkları da mı düşünmüyorsunuz? Önüne gelen ile yatan bir adamdan bahsediyorsunuz. Böyle bir adamın çocuğunuza baba olabileceğini mi sanıyorsunuz? Adam isterik resmen. Sex bağımlısı gibi bir şey. Siz affettikçe de sınırı iyice aşmış. Onu takip etmekten vazgeçip yolunuza bakın. Zaten 2.5 sene bunu başarmışsınız, bir daha başarırsınız. Canınızın, kızınızın hayatının hiç mi önemi yok? Böyle bir adamın kızınızın yanında, onun psikolojisinin yanında nasıl bir değeri olabilir? Üstelik daha gençsiniz. Önünüzde upuzun bir ömür var. Nereye kadar buna katlanmayı düşünüyorsunuz? Adamın değişeceğini umut ediyorsanız büyük bir yanılgı içindesinizdir denektir. Böyle bir adam değişmez. 3.5 yıldır kızı var, onun için bile değişmemiş. Sizin için hiç değişmez. Lütfen kendinizin ve kızınızın iyiliği için bu saplantıdan vazgeçin. Çok üzüldüm adınıza.
 
Yenilmeyin! Bi pisliğin peşinde sürünmeyin! Mutsuz bi anne çocuğunu nasıl mutlu edebilir ki? Çok zor. Çocuk bu sürekli sevgi ilgi oyun istiyo. Siz bu psikolojiyle ne kadar mutlu edebilirsiniz ki!?

Empati yapıyorum. Canımı sıkan bi durum olduğunda tüm günümü etkiliyo. Kızıma verimli olamıyorum.

Peki siz bu durmdayken verimli olmayı nasıl başarabiliyorsunuz?
Su sıralar sürekli modum düsük gercekten. Ben de kendimi su dönemde asırı yetersiz hissediyorum kızıma karsı. Kreşe gidiyor orda sürekli oyun halinde diye kendimi avutuyorum ama nafile. Psikiyatristten randevu aldım. Gidip yaşadığım her seyi anlatıp kurtulmanın yollarını arayacağım bu adamdan. İlacsa ilac terapiyse terapi
 
Siz öyle sanıyorsunuz ve kendinizi buna inandırıyorsunuz... Çocugun uz ilerde gelip size neden bu adam ile birlikte yasamayı sectin neden benim psikolojimi düşünmedin dediğinde ne diyeceksiniz?
Çcougunuzun size en cok ihtiyac duyacağı zamanlar geldiğinde psikolojiniz iyice berbat hale geldiği için siz bile bi anne oalrak kızınıza yardımcı olamayacak halde olduğunuzda ne hissedeceksiniz.?
Her seyi önünüze bir yığın dökün bakın. Olaya dışarıdan bir göz gibi bakın....

Sizi sürekli üzen bi adam var. cidden baba olsa idi bu bilince sahip olsa idi sizi üzmezdi çünkü sizi üzmesi demek çcougunu üzmedi demektir.

Sadece sizi mi aldattı sanıyorsunuz?? O 3.5 yaşındaki kız çocugunu da aldattı. Kendsii kıznın zaten BABA duygusunun içini boşaltmış. Siz neyi doldurmaya çalışıyorsunuz??
Neyin telafisi ya da neyin baba gölgesi??!

Lütfen lütden 🙏🏿 oturun düşünün lütfen 🙏🏿 💕
Bi oturup düşünüyorum ben napıyorum ya ne gerek var bunca tantanaya olaya bu adam ezelden beri böyle gör işte kızım değişmez bırak kendi kalbinin pisliginde bogulsun sana yaptıkları yasattıkları yetmedi mi diyorum. Sesini duyuyorum kafamdaki tüm düsünceler silinip gidiyor. Neden böyle oluyor niye bunu kendime yapıyorum ben de anlam veremiyorum. Randevu aldım doktora gidip her seyin derinine inip cözüme kavusturacagım. Benimkisi ask sevgi degil artık.
 
Her şeyi geçtim bu adamdan kapacağınız hastalıkları da mı düşünmüyorsunuz? Önüne gelen ile yatan bir adamdan bahsediyorsunuz. Böyle bir adamın çocuğunuza baba olabileceğini mi sanıyorsunuz? Adam isterik resmen. Sex bağımlısı gibi bir şey. Siz affettikçe de sınırı iyice aşmış. Onu takip etmekten vazgeçip yolunuza bakın. Zaten 2.5 sene bunu başarmışsınız, bir daha başarırsınız. Canınızın, kızınızın hayatının hiç mi önemi yok? Böyle bir adamın kızınızın yanında, onun psikolojisinin yanında nasıl bir değeri olabilir? Üstelik daha gençsiniz. Önünüzde upuzun bir ömür var. Nereye kadar buna katlanmayı düşünüyorsunuz? Adamın değişeceğini umut ediyorsanız büyük bir yanılgı içindesinizdir denektir. Böyle bir adam değişmez. 3.5 yıldır kızı var, onun için bile değişmemiş. Sizin için hiç değişmez. Lütfen kendinizin ve kızınızın iyiliği için bu saplantıdan vazgeçin. Çok üzüldüm adınıza.
Adamın değişmeyecegini kabullendigim gün kendimin değişmesini kabul ettiğim gündür bundan sonra. Bunun için savaşacagım. Otel basma olayı aileme kadar yansıdı. Babam da tutmus elinde bi tane silah getirmis sana yanlıs yaptıysa al vur diyor. Cevremde bir tane aklı selim insan yok.
 
Bi oturup düşünüyorum ben napıyorum ya ne gerek var bunca tantanaya olaya bu adam ezelden beri böyle gör işte kızım değişmez bırak kendi kalbinin pisliginde bogulsun sana yaptıkları yasattıkları yetmedi mi diyorum. Sesini duyuyorum kafamdaki tüm düsünceler silinip gidiyor. Neden böyle oluyor niye bunu kendime yapıyorum ben de anlam veremiyorum. Randevu aldım doktora gidip her seyin derinine inip cözüme kavusturacagım. Benimkisi ask sevgi degil artık.
Bence de artık öyle bir sey değil. Bagımlı lık terkedilme korkusu vs vs
Dr daha iyi yorumlayıp tanımlayacaktır...
Kendınız ve kızınız için bunu yapın...
 
acilen psikologtan randevu alın bu yaşadıklarınızı kaldırmak zor belki psikologla bu adamı bırakabilirsiniz siz affettikce o nasıl olsa gitmiyor affediyor diye yakında eve bile kadın getirir çünkü siz elinde sonunda bu adamı affediyorsunuz gururunuz kadınlığınız yerlerde ve bunu siz kendinize siz yapıyorsunuz ALLAH yardımcınız olsun ama eğer ayrılamıyorsanız tedaviyle ayrılın lütfen kendinize bunu yapmayın....
Daha önce sehirdısında yasarken ben evimin anahtarını kopyalamıs ve bir is icin geldigimde gördüğüm manzara aynen anlattıgınız gibiydi..
 
Adamın değişmeyecegini kabullendigim gün kendimin değişmesini kabul ettiğim gündür bundan sonra. Bunun için savaşacagım. Otel basma olayı aileme kadar yansıdı. Babam da tutmus elinde bi tane silah getirmis sana yanlıs yaptıysa al vur diyor. Cevremde bir tane aklı selim insan yok.
Bence sorununuz tam olarak bu. DEĞİŞEBİLECEĞİNİ UMUT ETMEK. Nice kadın bu umut yüzünden hayatını mahvediyor. Siz o kadınlardan olmayın. İnanın ben çok yapıcı bir insanımdır. Ama bazı şeyler olmayınca olmuyor. Yıllardır tanıyorsunuz bu adamı. Umut etmeyin artık. Kendinize yetebilecek maddiyatınız da varsa ne kimseye ne de o saçma umuda muhtaçsınız. En önemlisi kızınızın o gözünüzdeki yaşları görüp, üzülmemesi için, ilerde sizin yaşadığınız psikolojiye sahip olmaması için bu umuttan vazgeçip yolunuza bakın. Belki çok zor olacak ama olacak elbet. Kızınızın da ilerde böyle bir saplantıya batmaması için, sizin yaşadıklarınızı yaşamaması için be kadar zor olursa olsun radikal bir karar alıp hayatınızı yeniden inşa edin. Şans da mutluluk da, güç de sizinle olsun.🥰
 
Uzun zamandır burayı takip ediyorum ve artık kendimi yazmaktan alıkoyamadık. 6 yıldır ite kaka ilerleyen zaman zaman gittiğim ama her defasında döndüğüm bir ilişkim var. Hatta bu ilişkiden 3,5 yaşında bir de kızım var. Zaten her şeyi geride bırakmamamın sebebi de bi nebze kızım. İlişkimin ilk gününden son gününe kadar aldatıldım. Fiziksel değil ama psikolojiK siddete sürekli maruz kalıyorum. Hayır Yine de kopanıyordum. Hasta gibiyim sürekli takip halindeyim. Whatsappını konumunu her şeyini takip ediyorum. Buna rağmen aldatmaları hız kesmeden devam ediyor. Hatta geçen hafta beraber olduğu kadınlardan tekine ulaştım yalvar yakar adres bilgisi alıp onlardan önce gidip otelin kapısında onları yakaladım. Elimde sopayla sokaklarda adam dövdüm. olayların sabahında özür diliyor seni seviyorum bana büyü yaptılar diyor ama hala devam. İnanmamı bekliyor. Sessiz kalayım kenarda oturup onu bekleyeyim istiyor. Ama ben kendime şaşıyorum. Neden katlanıyorum diyorum. Gururun da mı yok diyoru. 28 yaşındayım o 36. Beraber olduğu sonuncu kadın neredeyse 50 yaşında. Gerçekten sürekli ağlamaktan düşünmekten aklımı kaybetmek üzereyim. Kızıma da ister istemez yansıtıyorum. Başka şehre de gittim unutayım diye 2,5 sene gelmedim ama pandomim patlayınca iş yerim kapanınca mecbur geri döndüm. Artık çıkmazda hissediyorum. Kendimden ve yapacaklarımdan korkuyorum. Bunları yazarken bile ağlıyorum.
Maddi gücünüz ne durumda bilemiyorum fakat aileniz size destek olabilecekse böyle bir insana katlanmak zorunda değilsiniz. Ayrıca dünyaya getirmiş olduğunuz o masum da bunların hiçbirini yaşamayı haketmiyor. Ayrılmak kolay bir şey değil fakat böyle bir durumda ayrılmanız hem sizin ruh sağlığınız açısından hem de çocuğunuzun sağlıklı yaşaması açısından daha iyi olacaktır diye düşünüyorum. Kendinize güvenin ve size bunları yaşatan adamdan uzaklaşın. Bu kadar ısrar niye? Hiç mi kendinize saygınız yok? Ne özür dilerse dilesin, dilediği özürleri tekrar ediyorsa düzelmeyecektir. Ve eşinizin gözünde çok zayıf görünüyorsunuz bu şekilde yaparak. Biraz özgüveninizi kazanmaya bakın derim.
 
Back
X