- 5 Aralık 2013
- 8.080
- 7.070
- 198
- Konu Sahibi Sessizgemiler123
-
- #21
Kimseyi sevmek zorunda degilsin kafanada takmazsan sorun yok.
Keşke yapabilsem. Hemen laf ederler adım çıkar saygısıza
Ay inşallah takmamayı başarabilirim. Yoksa bu dert beni çok üzecek dahaSevmene de gerek yok gorusmene de.
Bende pek sevmem akrabalarımı.
Hele bazılarından nefret ederim.
Bekarken bayramdan bayrama gormek zorundaydım
Evlendim ve irade tamamen elime gectigi icin gorusmuyorum.
Sevdigim akrabalardayken,düğünde vs denk gelirsem görmüş oluyorum mecburen onda da merhaba merhaba
Sen zamanla bunu cok iyi ayarlayacaksin merak etme,sadece sunu bil ki yalnız degilsin.
Hepimizin cevresinde var boyle insanlar,once kafaya takarsin dert olur sonra yaş ilerledikce amaaaan be benim canımdan kıymetli mi der sallamazsin
Nasıl başlasam bilemiyorum.Küçüklüğümden beri hep içine kapanık biriyim. Ortamlarda sadece susarım bana soru sorulursa cevap veririm.Kendim çok hassasım. İnsanların sözlerini çok kafaya takıyorum. İşe bakın ki akrabalarım da öyle dedikoducu öyle kırıcıdır ki .. Tabi hepsi değil ama benim en yakıbımdakiler böyle. Sürekli bişeyleri sadece küçük düşürmek için eleştirirler. Ve ben onların her yanına gittiğimde kendimi öyle kötü hissediyorum ki. Hiç gitmek konuşmak istemiyorum. Ne yapmalıyım ? Gerçekten çok kafaya takıyorum
Çok haklısınız ..sevmek ya da görüşmek zorunda değilsin, bu akraba tutturmasını hiç anlamamışımdır genel olarak, aynı frekansta olmadığın, eğlenmediğin mutlu hissetmediğin insanlarla sırf kan bağı var diye niye görüşesinki, bu konuda kendini rahatsız hissetmene, vicdan azabı falan çekmene hiç gerek yok inan ki...
Ay evet beni de aldı bu dert ama gittim de ne oldu? Bayram günü bile aynı şeyler oldu gittiğime bin pişman oldumBende tıpkı senin gibiyim.Her bayram zamanı yaklaştığında akraba ziyaretlerini düşünüp strese giriyordum.İçime kapanıklığımdan zerre bir şey kaybetmedim ancak artık umursamamayı tercih haline getirdim.Bana edilen lafları sinirli bakışlarla iade ediyorum, konuşmak istemediğim kişiyle de hayatta bir muhabbet içinde olmuyorum.Umursamamak en iyi seçim olur senin için de.
Merak etme yadin kac bilmiyorum ama yadin kucukse takman normal.Ay inşallah takmamayı başarabilirim. Yoksa bu dert beni çok üzecek daha
Nasıl başlasam bilemiyorum.Küçüklüğümden beri hep içine kapanık biriyim. Ortamlarda sadece susarım bana soru sorulursa cevap veririm.Kendim çok hassasım. İnsanların sözlerini çok kafaya takıyorum. İşe bakın ki akrabalarım da öyle dedikoducu öyle kırıcıdır ki .. Tabi hepsi değil ama benim en yakıbımdakiler böyle. Sürekli bişeyleri sadece küçük düşürmek için eleştirirler. Ve ben onların her yanına gittiğimde kendimi öyle kötü hissediyorum ki. Hiç gitmek konuşmak istemiyorum. Ne yapmalıyım ? Gerçekten çok kafaya takıyorum
Onlardan bende de var. Ben yoklarmis gibi davraniyorum. Soru sorduklarinda gec cevap veriyorum, sacma seyler soylerlerse cevap vermiyorum. Sallanmadiklarini bildiklerinden ugrasmaya deger görmüyorlar.
Kardeşlerime de aynı şeyleri yapıyorlar ama onlar benim gibi değil hiç umursamazlar ama brn neden böyleyim ya her denileni kafaya takıyorum
Benim de psikolejimi bozan akrabalarim var ama cok şükür ki uzaktalar.ama seni çok iyi anliyorum kucuklugumden beri sevmem akrabalarımı sanki beni ezmek,küçük gormek icin elinden geleni yapiyorlar gibime geliyor.Nasıl başlasam bilemiyorum.Küçüklüğümden beri hep içine kapanık biriyim. Ortamlarda sadece susarım bana soru sorulursa cevap veririm.Kendim çok hassasım. İnsanların sözlerini çok kafaya takıyorum. İşe bakın ki akrabalarım da öyle dedikoducu öyle kırıcıdır ki .. Tabi hepsi değil ama benim en yakıbımdakiler böyle. Sürekli bişeyleri sadece küçük düşürmek için eleştirirler. Ve ben onların her yanına gittiğimde kendimi öyle kötü hissediyorum ki. Hiç gitmek konuşmak istemiyorum. Ne yapmalıyım ? Gerçekten çok kafaya takıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?