- 21 Ekim 2014
- 160
- 31
- 298
- 35
- Konu Sahibi Uzgunpapatya90
-
- #1
Merhabalar, gecmisi fazla anlatmadan son zamanlarda asiri derecede sorun yasiyoruz esimle. 6 sene bilikteligin ardindan evlendik ve su an 13 yil evliyiz. Iki cocugumuz var. Calismiyorum cünkü evlendigimizden berk calismami istemedi, sen evi cekip cevir ben ikimiz icin calisirim dedi megerse izole etmek icinmis.
6 sene önce beni aldatti ama hala itiraf etmedi elimde belgeler vardive simdi sanki yine ayni seyler oluyor gibime geliyor.
Esim bizimle ne sohbet eder ne vakit gecirir, zaten eve sadece uyumadan uyumaya gelir, yemek bile yemiyoruz beraber, bütün gün ne arar ne sorar, sifir ilgi.
Ben cok dil döktüm, böyle yapma bak iyi olmaz, benimde seninle vakit gecirmeye ihtiyacim var dedim, beimde senin hayatinda bi yerim var dedim, birbirimizde uzaklasicaz böyle giderse dedim ama degismedi ayrilmayada cesaret edemedim.
BIr yildir ben konulari acmasamda o aciyo konusmak istiyor, beni manipüle ediyor ve konusmayi ayrilik noktasina getiriyor herseferinde. Bu iki haftada bir oluyo ve bir senedir böyle. Sürekli ayril baris yasiyoruz. 2-3 gün tamirhanede kaliyor ve tekrar geri dönüyor. Neden tekrar kabul edyosun diiceksiniz biliyorum ama yapamiyorum cok aci cekiyrum onsuz. Halbuki bütün gün zaten yok ama ayrilik acisi agir geliyor, cocuklar olsun, ev olsun, market olsun, kurum, fatura, hepsini ben kendim hallediyorum ama nedense dönmek istediginde yumusuyorum. Sözler veriyo degiscegine dair bize vakit ayircagina ama iki gün sonra tekrar bana soguk davranmaya basliyor, bende ne zaman tekrar ayrilik konusmasi yapcak diye beklyiorum kurban gibi.
Bütün gün nerde: isyerinde. Onada pek emin degilim, gece 12den önce eve gelmez nereye gittigini asla anlatmaz, ben sorsam ters cevap verir, islerim vardi der gecer. Bende artik sormaya korkar oldum.
Beni ispiyonculukla sucluyor böyle soru sordugumda. Ben normal bi sekilde sormuyomusm, her yaptiginin arkasinda bi hata ariyormusum. Baska biriyle mi görüsüyo diye süphelendigim zamanlar oldu bunuda acik acik söylemistim o dönem, ve dogru cikmisti zten, öyle düsünüyosan hic ispiyonculuk yapmana gerek yok pisman ederim seni hemen ayril diye korkutuyo beni.
Ben disari cikmayi birlikte vakit gecirmeyi cok teklif ettim ama basini kasiyacak vakti bile yokmus. Sagdan soldan duyuyorum ama mesela arkadasinla yemege gitmis ben bunu iki hafta sonra ögrendim tesadüfen baskasina anlatirken, sonra sordum hani vaktin yoktu bu seferde yemekde mi yemiyeyim diyor. Veya park cezasi yemis, eve mektup geldi bir cafenin önünde yemis cezayi. Yine sordum napiyodun orda diye, müsteri bekliyormus. Herseyi ise bagliyo, mazereti hep is. Baska bi sehire mi gitcek yine is yüzünden parca alicakmis. Herseyi is ile gecistiriyo. Kaportaci bu arada.
Arkadaslarimla ne konustugumu bilmek istyio, sakin evde olanlari onlara anlatmicakmisim, bi kere anlattigimi ögrenmisti bana dünyayi dar etti, kimseyi ilgilendirmezmis bizim yasadigimiz sorunlar.
Bugünde öyle durduk yere kavga baslatti doktora gitmeden neden ona haber vermemisim, benden bisey beklemiyomus artik, benimle basa cikamiyormus artik. Halbuki ben son günlerde ne bisey söyledim, hep sustum. Gece 12den sonra geldi son iki haftada yine sustum. Neymis böyle evlilik mi olurmus huzurlu degilmsi, icinden gelmiyomus artik beni aramak benimle konusmak, kendine vakit ayiramiyormus. Nasil kendine vakit ayiramiyo zaten onu anlamadim, günün 18 saatini disarda geciriyo, dalga geciyosun herhalde dedim. ben ne diyeyim o zaman 24 saat cocuklarlayim, istemiomusun cocuklarla olmak diyo. Beni kiskirtmaya mi calisiyo acaba. son ayrildiklarinda ben hep tamam o zaman ayrilalim dedim hic karsi cikmadim madem mutsuzsun ama yinede bi kac gün sonra geri dönüyo. Gelme diyorum yinede geliyo, cocuklarin yaninda mecbur kaliyorum. BEnden ne istedigni bilmiyorum anlamiyorum. sen beni anlamiyosun diye kavga cikariyo bu sefer, anlat o zaman diyorum. Hayir bensiz kalda gör, birgün anlarsin diyo. Öyle diynce sinirlendim sen bensiz kal dedim. Sussam suc susmasam suc ne yapacagimi sasirdim. Psikolojik siddet bu yaptigi ama görmüyor kendini hakli görüyor. Gercekleri göremiyor mu yoksa bilerek mi gercekleri carpittiriyo anlayamiyorum artik. Bu aksam kesin yine ayrilcak bi kac gün sonra yine döncek. Ben o yokken cocuklara ne yalan uydurcagimi sasirdim artik. Dönmesini istemiyorum kesin kararliyim diyorum her seferinde, dönünce gemileri yakiyorum. Neden kopamiyorum? Bana bi akil verin lütfen. Bidaha geri döndügünde alma diyeceksiniz ama yapamiyorum bütün yillar gözümün önünde canlaniyor yapamiyorum cok caresizim nolur yardim edin
6 sene önce beni aldatti ama hala itiraf etmedi elimde belgeler vardive simdi sanki yine ayni seyler oluyor gibime geliyor.
Esim bizimle ne sohbet eder ne vakit gecirir, zaten eve sadece uyumadan uyumaya gelir, yemek bile yemiyoruz beraber, bütün gün ne arar ne sorar, sifir ilgi.
Ben cok dil döktüm, böyle yapma bak iyi olmaz, benimde seninle vakit gecirmeye ihtiyacim var dedim, beimde senin hayatinda bi yerim var dedim, birbirimizde uzaklasicaz böyle giderse dedim ama degismedi ayrilmayada cesaret edemedim.
BIr yildir ben konulari acmasamda o aciyo konusmak istiyor, beni manipüle ediyor ve konusmayi ayrilik noktasina getiriyor herseferinde. Bu iki haftada bir oluyo ve bir senedir böyle. Sürekli ayril baris yasiyoruz. 2-3 gün tamirhanede kaliyor ve tekrar geri dönüyor. Neden tekrar kabul edyosun diiceksiniz biliyorum ama yapamiyorum cok aci cekiyrum onsuz. Halbuki bütün gün zaten yok ama ayrilik acisi agir geliyor, cocuklar olsun, ev olsun, market olsun, kurum, fatura, hepsini ben kendim hallediyorum ama nedense dönmek istediginde yumusuyorum. Sözler veriyo degiscegine dair bize vakit ayircagina ama iki gün sonra tekrar bana soguk davranmaya basliyor, bende ne zaman tekrar ayrilik konusmasi yapcak diye beklyiorum kurban gibi.
Bütün gün nerde: isyerinde. Onada pek emin degilim, gece 12den önce eve gelmez nereye gittigini asla anlatmaz, ben sorsam ters cevap verir, islerim vardi der gecer. Bende artik sormaya korkar oldum.
Beni ispiyonculukla sucluyor böyle soru sordugumda. Ben normal bi sekilde sormuyomusm, her yaptiginin arkasinda bi hata ariyormusum. Baska biriyle mi görüsüyo diye süphelendigim zamanlar oldu bunuda acik acik söylemistim o dönem, ve dogru cikmisti zten, öyle düsünüyosan hic ispiyonculuk yapmana gerek yok pisman ederim seni hemen ayril diye korkutuyo beni.
Ben disari cikmayi birlikte vakit gecirmeyi cok teklif ettim ama basini kasiyacak vakti bile yokmus. Sagdan soldan duyuyorum ama mesela arkadasinla yemege gitmis ben bunu iki hafta sonra ögrendim tesadüfen baskasina anlatirken, sonra sordum hani vaktin yoktu bu seferde yemekde mi yemiyeyim diyor. Veya park cezasi yemis, eve mektup geldi bir cafenin önünde yemis cezayi. Yine sordum napiyodun orda diye, müsteri bekliyormus. Herseyi ise bagliyo, mazereti hep is. Baska bi sehire mi gitcek yine is yüzünden parca alicakmis. Herseyi is ile gecistiriyo. Kaportaci bu arada.
Arkadaslarimla ne konustugumu bilmek istyio, sakin evde olanlari onlara anlatmicakmisim, bi kere anlattigimi ögrenmisti bana dünyayi dar etti, kimseyi ilgilendirmezmis bizim yasadigimiz sorunlar.
Bugünde öyle durduk yere kavga baslatti doktora gitmeden neden ona haber vermemisim, benden bisey beklemiyomus artik, benimle basa cikamiyormus artik. Halbuki ben son günlerde ne bisey söyledim, hep sustum. Gece 12den sonra geldi son iki haftada yine sustum. Neymis böyle evlilik mi olurmus huzurlu degilmsi, icinden gelmiyomus artik beni aramak benimle konusmak, kendine vakit ayiramiyormus. Nasil kendine vakit ayiramiyo zaten onu anlamadim, günün 18 saatini disarda geciriyo, dalga geciyosun herhalde dedim. ben ne diyeyim o zaman 24 saat cocuklarlayim, istemiomusun cocuklarla olmak diyo. Beni kiskirtmaya mi calisiyo acaba. son ayrildiklarinda ben hep tamam o zaman ayrilalim dedim hic karsi cikmadim madem mutsuzsun ama yinede bi kac gün sonra geri dönüyo. Gelme diyorum yinede geliyo, cocuklarin yaninda mecbur kaliyorum. BEnden ne istedigni bilmiyorum anlamiyorum. sen beni anlamiyosun diye kavga cikariyo bu sefer, anlat o zaman diyorum. Hayir bensiz kalda gör, birgün anlarsin diyo. Öyle diynce sinirlendim sen bensiz kal dedim. Sussam suc susmasam suc ne yapacagimi sasirdim. Psikolojik siddet bu yaptigi ama görmüyor kendini hakli görüyor. Gercekleri göremiyor mu yoksa bilerek mi gercekleri carpittiriyo anlayamiyorum artik. Bu aksam kesin yine ayrilcak bi kac gün sonra yine döncek. Ben o yokken cocuklara ne yalan uydurcagimi sasirdim artik. Dönmesini istemiyorum kesin kararliyim diyorum her seferinde, dönünce gemileri yakiyorum. Neden kopamiyorum? Bana bi akil verin lütfen. Bidaha geri döndügünde alma diyeceksiniz ama yapamiyorum bütün yillar gözümün önünde canlaniyor yapamiyorum cok caresizim nolur yardim edin