Ben olsam evine sık gitmem.
O gelsin.
Benimde cocuğum var. Karıstırma huyu hic yoktu ama yinede peşinde dolanırdım birinin evine gidince,sorun olmasın diye.
Evime gelen misafirede karışmam yani.
Birşeyler dökülebilir,kırılabilir dert etmiyorum. İnsanlar evimde rahat etsin isterim. Hoş çok sık misafir ağırlamam ama çağırdığımı rahat ettirmeye gayret ederim.
Yeni evliyken arkadaş grubu davet etmiştik,4 yaşlarında bir çocukları birde 15 yaşlarında ablası vardı,benim çekyatlı boş bir odam vardı,kız bilgisayarı istedi verdim,çocukta yanında kendi oyuncaklarıyla oynuyor,ablası bakıyor diye hiç kimse girip bakmiyor tabi.
Gittiler odaya girdim bir sonraki gün çocuk koltuklarımı tükenmez kalemle boydan boya boyamış. Tabiki birşey demedim çocuk sonuçta ama ablasına bir dahaki gelişinde bilgisayar vermedim.
O zaman çocuğum yoktu ama kendi kendime söz verdim asla çocuğum olursa başıboş bırakmayacağım diye. Kimsenin evinde böyle birşey olmasını istemem. Çok şükür yaşamadım da.
İkincide potansiyel olursa gitmem kimsenin evine diye düşünüyorum aileler dışında.
Sonuçta kimse mecbur değil arkamdan temizlemeye.
Ha kazara olana zaten birşey denmez. Kocaman insanlar biz bile yeri geliyor döküyoruz kıriyoruz sakarlıkla birşeyleri. Minicik cocuk ne yapsın. Allah korusun eşyayı geçtim kusar basar düşer kafasını çarpar yada cam birşeyi kırar üzerine düşer bir yeri kesilir. Bu sebeplerle çocuklar gözetim altında olmalı.