yok parasız kalsam kartlarım dolsa bile nöbet alıyorum ya da eşimin kartını yürütüyorum :) (yani öyleydim uzun zamandır bunları yapmıyorum en azından)
yani çok da paranın işlevi yok gibi, bi şekilde bulunuyor, bu acayip bişey ya sanki o an birşey alsam dünyanın en mutlu insanı olacağım gibi geliyo ama aldıktan sonra da dünyanın en pişman insanı oluyorum. çok saçma hallerdeyim, hayatım ne kadar boşlaşmış, kendimi batmış gibi hissediyorum... bu aralar iyice farkına vardım bunların, önceden umrumda değildi, boşver ödeyebildiğim kadar gitsin ödeyemediğimde zaten alamıcam diyodum ama şimdi hiç boşveremiyorum
tüketim toplumuyuz. hep daha fazla almaya ve tüketmeye özendiriliyoruz. her yer bununla ilgili afişler, reklamlar..vs bilinçaltımıza hep geçiyor. farkında olmadan bizi ele geçiriyor.
bende bir dönem böyleydim. (dönem dediğim aslında nerdeyse 2 senelik bir süreç) boş boş bir sürü gereksiz şey alıyordum. sonra düşündüm neden üniversite döneminde çok az harçlıkla para biriktirebiliyorken şimdi iş hayatında böyle dağıtıyordum kendimi. sonra kendime göre cevabı buldum. bir amacım yoktu o yüzden. parasal anlamda birikim falan değil hayat açısından bir amacım yoktu. mezun oldum iş sahibi oldum eksiğim yok ee gibi bir düşünceye kapılmış kendimi dağıtmış, dolayısıyla şeytanın ve tüketim reklamlarının etkisinde çılgınca israf yapar hale gelmişim...
kendini frenlemek için önce bunu fark etmelisin. yani hayatına bir amaç bulmalısın. meşguliyetler... can sıkıntını böyle şeylerle doldurmamaya çalış. bende bazen hala canım sıkıldığında sitelere bakarım ama almam. çok nadiren kullanacağım birşey çok indirime girmişse...oturur düşünürüm. gerçekten gerek mi. kullanacak mıyım. neyle kombin edecem...vs sonra kız kardeşime sorarım (böyle bir akıl danışmanı sizde edinin) kardeşim tutumlu bir insandır ona sorarım. böyle birşey var alayım mı vs diye. ve ona göre karar veririm..
bu kendime göre oluşturduğum bir yöntem. elbette daha fazlası da var mesela,
--alışveriş merkezlerini gezmem. ihtiyacım birşey varsa uygun olan ve bildiğim yerlere giderim direk. yada sadece gezip bakarım.
--kredi kartını kullanmak tüketimi artırıyor. bu yüzden olabildiğince nakit kullanın. taksit yaptırmayın. böylece hesabınızı da yapabilirsiniz.
--alacağınız şeyi sadece beğenmeniz yetmez. neyle kombin edeceksiniz iyice düşünün ona göre alın. evde kombin edecek birşey yoksa alacağınız giysi size ekstra bir sürü şeye de mal olacaktır. mesela geçen bordo bir çanta beğendim. us polonun ve indirime girmişti (indirim dediğim de 130 tlydi) çantalara zaafiyetim vardır benim. klasik spor arası çok güzel bir çantaydı. bordo bu sene moda olduğu için almak istedim ama sonra düşündüm bunu alırsam buna uygun ayakkabı üst...vs bir sürü detay gerekecek... ve çok zor da olsa dükkandan çıkardım kendimi
çanta için de kendimle şöyle bir pazarlık yaptım ''tamam çok güzel ama pahalı. eğer 80 veya daha aşağısına düşerse alırım'' bu şekilde kendi beynimi kandırdım biraz
zaten çantadan bir tane var, o fiyata düştüğünde (düşerse) eğer daha satılmamışsa da bakarım artık..
şu an para biriktirme amacım yok ama bu şekilde düşünce ve tutumlarla kendime fren koyabiliyorum bende. bu şekilde beyninizi bu tür oyunlara karşı uyanık tutabilir ve sadece gerçek ihtiyaçlarınızı alabilirsiniz...