Allah beni bildiği gibi yapsın

normal bir adam olsa tamam ama ondan çocuğa sadece bela gelir pislik gelir başka da bir şey gelmez
Üzüldüm. Ama herhalde ne kadar manyak olursa olsun kendi çocuğuna zarar verecek büyük şeyler yapmaz. Bugün okula götürmemesi sorumsuzluk mesela, ama kırk yılda olan bir şey, çocuğa zarar verecek bir şey değil. Bir de çocuğunuz kendini ifade edecek yaşta. Babadan dönüşlerinde güzel güzel birlikte neler yaptıklarını, neler konuştuklarını anlattırırsanız, çocuğunuza zarar veren bir davranışı olup olmadığını öğrenir, bir sonraki adımınızı ona göre atarsınız. Yani gerçekten çok zarar veren şeyler yapıyorsa, mahkeme kararı, psikolog desteğiyle filan görüşmesini bile engelleyebilirsiniz. Gergin ve huzursuz olmanız çok normal, çocuğunuz güvendiğiniz birinin yanında değil çünkü, anlıyorum. Şuan sadece sevgi dolu ve gözlemci bir anne olmanız gerekiyor.
 
Anladim canim. Bi dahakine hakettigi muameleyi yaparsin... cocuguyla görüşsün diye bu kadar çabalamazsın
 
Ben sizi çok iyi anladım.Verdiği sözü yerine getirmeyen bir babadan bahsediyoruz. Ne söz verdiği saatte almış çocuğu, nede geri getirmiş. Herkes babası o demiş ama acaba nasıl bir baba hiç düşünmemişler.
Bu durum size ders olsun. Bundan sonra ısrar etmeyin çocuğunuza.
 
O pislikle mahkemede konuşacağız artık madem öyle nafakasını ödeyecek canı istediği zaman baba olmayacak. 1 kuruşu yok o çocuk üzerinde.....
 
Asla ısrar etmem ben yine de merhamet gösterdim oğlum beni istemiyor diye telefonu kapattığında aldım çocuğumu ikna ettim baba seni çok seviyor yapma böyle diye hata bende.... Onlar ne yaptılar el kadar çocuğu kuzenleriyle onla bunla kandırıp akşam getirmediler.
 
Geçenlerde bir uzmanın sözüne denk geldim. Çocuklarınıza en sevilmeyecekleri anda daha çok sarılın gibi bir sözdü..

Bildiğim kadarıyla senin çocuğun her ne kadar tepki verse de sana belli etmese de babaya hasret. Bırak da biraz babasını kendi tecrübe etsin.

Daha dur çok böyle gelgitler yaşayacak. Bunun daha ergenliği var..

Kalbini ferah tut. Oğlunun hiç bir suçu yok. Sadece baba özlemi..
 
Ona kızmıyorum ama çok üzgünüm... İyilikten maraz doğar diye boşuna dememişler.
 
Sabredeceksiniz ve ilerde goreceksiniz. Benim oglumda 5 yasindaydi ayrildigimizda kirk yilda bir oglunu gorurdu. Oda 1 yil surdu. Sonrasinda hem madfi hem manevi aramadi sormadi bile. Ben ogluma aratirdim bugun kandil bugun bayram bugun dogumgunu ara oglum diye. 13 yasina basmisti birgun aradilar bu seferde oglum gorusmek istemedi. Anne bana karisma artik iyiyi kotuyu ayirt edebiliyorum gorusmek istemiyorum dedi. Beni öldü bilsinler dedi. Birde meslek sahibi oldugunda gorusmek istedi. Baba nasil birsey hatirlamiyorum bile. Bu yastan sonrada bana baba lazim degil dedi. 23 yasinda sun an. Diyecegim su ki sabredeceksiniz kotulemeyeceksiniz asla. O kucucuk cocuklar ilerde hepsini anliyorlar biliyorlar kafalarinda kararlarini veriyorlar.
 
olayı aşırı dramatikleştiriyorsunuz. hayatı kendinize zindan etmenin bi manası yok.
 
Ya zoruma gidiyor bu çocuğu gece hastanede görüp yanına gelmemiş , kaçmış ertesi günü gece yarısı hastaneydiniz çocuğun nesi var diye bile sormamış bir adam... Tek bir kuruşu yok bir senede oğlumun boğazından geçen... 1 sene de 3-5 kez bir kaç saat anca gören , bir defa bile çocuğu için telefon etmemiş adam... Söz verip gelmeyen bir adam... Şimdi anasının yanında yaşamaya başlamış bu onların işi ama Allah'a havale ediyorum Rabbim bildiği gibi yapsın hepsini....
 
olayı aşırı dramatikleştiriyorsunuz. hayatı kendinize zindan etmenin bi manası yok.
Bundan sonra böyle bir şey olamayacak asla ya mahkemenin tayin ettiği günlerde ve saatlerde düzenli alacak ya da alamayacak. Nafaka davası da açacağım şimdi canı isteyince baba olamaz......
 
Aynen boyle diyeceksin ve sabredeceksin. Unutma gozden irak gonulden irak derler ben sana yasadiklarimi anlatsam kitap yazarim. Ama hic bir zaman beddua etmedim. Allahim sana havale ediyorum bildigin gibi yap dedim. Ben sana minicik bir ornek vereyim. Bu beni aldatti bosandik ve o kadinla evlendi. Cocugu almaya geldi bir kac saatlik. Oturdugu apartmandaki komsulari gormus kim demisler yegenim demis dusun artik :))
 
Benim ki de 2 çocuklu bir kadınla gitti ve hastnede oğlum baba diye bağırdığı akşam yanında o kadın vardı üstelik meğerse başkasından hamileymiş o kadının yanındaydı.. Ben çocuğu hemşire odasına attım oğlum benzettin galiba o baba değildi baba olsa hiç yanına gelmez miydi dedim...
 
Seni çok iyi anlıyorum. İnsan öyle bi kırılıyoki. Dile getiremiyo kalbindekileri. Böyle insanlar çocuklsrının gözünde birden kahraman oluyolar. Hala ses soluk yokmu
 
Naparsaniz yapin uzaktan ne analik oluyor ne babalik. Ne kadar iyi olsa bile baba bir kopukluk oluyor. Hele birde sizinle bizimki gibi babalara dustuyse cocuklar vay hallerine. Sizin yapacaginiz tek sey kotulemeden o cocugu terbiyeli saglikli guzelce yetistirmek. Ileride mukafatini o evlattan kat kat fazlasiyla alirsiniz.
 
Benim yasadiklarimi yasamissin. Benim oglumu ne halasi ne amcasi ne dedesi ne babaannesi ne de babasi aramadi sormadi bile. Insan dusunuyor ben bu cocugu baskasindan yapmadim ki onlarin soyadini tasiyor el vicdan yahu. Allah yavrunuzu ve sizi kimselere muhtac etmez insallah..
 
Amin inşallah , ben kendimden vazgeçip onun için paralanırken , her şeye katlanırken bu çok ağır....Bilmiyorum ama çocuğun aklına girip almaya kalkarlarsa o çocuk ziyan olur gider.
 
Çocuğunuza kırılmanın manası yok çünkü sizin bahsettiğiniz şeylerin o farkında bile değil. İçten içe elbette ki ihmal edildiğini biliyor, üzülüyor ve babasını özlüyor. O nedenle de gitmem diye tepki verdiği halde azıcık ilgi gördüğünde dönmek istemiyor. Siz annesisiniz anlamanız lazım bunu. Nafakadır, söz tutmamadır gibi şeyleri çocuğunuz ileride fark edecek ancak. Ben mesela ev geçindirmeye başladığımda fark etmiştim aslında babamın iskele babası olduğunu ne yalan söyleyeyim. Ondan önce de farkındaydım bazı şeylerin ama yetişkinliğe adım atınca dank ediyor. Annem hiç kötülemedi üstelik babamı bana, zorla gönderirdi tıpkı sizin yaptığınız gibi. Ama anneye çok görev düşüyor. Bakın size bir şey anlatayım. Babam altı ay kadar sonra evlenmiş boşanınca. Yaz tatilinde bir ay babama giderdim. Gittiğimde çok zor alışırdım, alışınca dönmesi zor olurdu bu sefer. Üç yaşındayken ilk defa gitmişim. Babam anneme teslim ederken babamın karısına sarılıp gitmiycem diye ağlamışım. Çocuğum yani hatırlamıyorum bile, kim bilir aklımda ne vardı. Annem bana hayatı boyunca bir kere sarılmadı, başımı okşamadı, yavrum bile demedi, hep soğuk ve uzaktı. Evlenmeden bir gece önce dedim ki anneme neden bana hiç sarılmadın? Bu olayı anlattı. Şu saçma olay yüzünden ben hiç sevgi görmedim annemden. Halbuki onun mantıklı davranması gerekiyordu, kendi hatalarını hem ben çekmişim hem yine suçlu olmuşum. Neyse uzun oldu kusura bakmayın ama oğlunuza kırılmayın, hisseder çünkü, tahmini imkansız yaralar açılır kalbinde.
 
Bnimkide 2 cocuklu bi kadınla evlendi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…