Bu gün aksama dogru..evde var olan bir sürü hamilelik giysilerini,bütün hediye edilen.benim aldigim bebek elbiselerini,hamileyken aldigim vitamin haplarini,kimyasal yasadigimda verilen,bosu bosuna 10 tanesini kullanip kalan 10 tenesinide sakladigim kan sulandirici igneleri,3 bebgimden kalma burda verilen annelik psaportlatini,dokrorlardan yillarir alip dosyaladigim hormon,düsük sonrasi raporlar,amelyat sonrasi rapor.her kayip sonrasi yasadigim duygularimi ,acimi,beklentilerimi gizli gizli yazdigim günlüklerimi hepsini cöpe attim...O kadar cok cöp oldularki anlatamam...6-7 cöp torbasi..
Dahada varlar,kuzenlerimin verdigi bebek arabalari,araba koltugu,besik,ve daha neler onlarida sabah olsun atacagim...gecen sene 23 martta bebegimin kalbinin atmadigini söyledi doktor 23 ile 27 arasi hastanede yattim...cok ama cok aci cekerken yalvardim,yakardim ama öyle bir yalvardimki Allahim 1 yil sonra 23 mart oldugunda acim cogalmasin dedim,su an cok aci cekiyorum o zamen geldiginde acim hafiflesin,karnimda yine bebgim olsun,Takvim 23-27 mart arasi oldugunda hamile olim ve sana yalvarim,süküe edim diye cok yalvardim,cok dua ettim...Ama olmayacak...1 ay sonra 1 yil olacak ve ben artik biliyorum ki ben asla anne olamayacagim..
Cok zor bir sürece girdim,1 yil öncesinden bu günler icin baska türlü hayaller kurmustum ama bam baska yerdeyim...sanki hersey bitti