Sizin acıyıp kıyamadıklarınız zamanı geldiğinde size öyle bir kıyarlarki şaşar kalırsınız.Evlatlarının neyle gideceğini bırakında abiniz yengeniz düşünsün.Sevmek başka gereksiz fedakârlık başka. İşin sonunda çocuklarda babanın yanında durur kötü hala oldunuz artık.Sevgi değer vermek güzeldir ama birini onun kendini düşündüğünden çok düşünmek bana çok zorlama ve saçma geliyor ...İşi mahkemeye götürmem. Ancak enn büyük hakime havale ederim, geçerim. İki kardeşiz zaten ve onunla da mahkemelik olmayı gerçekten istemem…. Yüz yumusaklık da değil aslında. 2 tane yeğenim var. Kendi çocuklarım gibi severim. Çoluk çocuk yollarda minibüslerle heba olmasınlar dedim. Kolumda kalacağına onların işini görsün dedim. Allah var bizim gelirimiz ondan daha iyi. Onun da geliri gene iyi ama aman olsun 2 cocuk var onlarda dedim. Ev alacak olmasam 5 sene de geçse istemezdim ben aman işlerini görsün koluma takıp napacağım derdim gerçekten çocuklara kıyamıyorum. Yumuşak yüzlülük mü bu bilmiyorum ama kendi abim ve benim yeğenlerim. Ne bileyim farklı da davranamazdım ki. Hak ediyorlar mıydı farklı tepkiyi ? Evet. Ama farklısını da kendime yakıştıramazdım… işte şimdi işler öyle bir noktaya geldi ki demek istemediğim şeyleri demek zorunda kalacağım. Aslında iş, diş geçirememek değil aslında. Ben hiç yapmak istemedim
İşte bunda çok haklısınSizin acıyıp kıyamadıklarınız zamanı geldiğinde size öyle bir kıyarlarki şaşar kalırsınız.Evlatlarının neyle gideceğini bırakında abiniz yengeniz düşünsün.Sevmek başka gereksiz fedakârlık başka. İşin sonunda çocuklarda babanın yanında durur kötü hala oldunuz artık.Sevgi değer vermek güzeldir ama birini onun kendini düşündüğünden çok düşünmek bana çok zorlama ve saçma geliyor ...
Onu bekliyorlar gerçekten… ben kaç milyon ev borcuna girdim. Ona zerre dertlenmedi, nasıl ödeyecekler diye. Abimin 250 binlik borcuna dertlenip tansiyonları çıkıyor. Üstüne yetmiyor bana soğuk yapıyorAbini ara deki bu yaptığın çok ayıp. Ben borç veririken ev alacağımı, o zaman geri isteyeceğimi söyledim, sende gerekirse arabamı satarım kötü olmayiz merak etme dedim, şimdi ne demek oluyor bütün bunlar diye çıkış. Anamı babamı hatta kuzenleri arayıp bana karşı doldurmaya utanmıyormusun de. Ay ben sinir oldum okurken. Annenin tansiyonu çıkması zaten efsane. Olur annecim senin tansiyonun çıkmasın diye ben borcumu unuturum deseydin keşke.
Yapma Allah aşkına o senin çocuklarını düşündü mü? 1 yıl şöyle, bekle vermiyorsa aç davanı.İşi mahkemeye götürmem. Ancak enn büyük hakime havale ederim, geçerim.
Ay sinir oldum yazacağım sinirden. Bu ne terbiyesizlik , siz abinize iyilik etmişsiniz zamanında erkek adamsa gününde ödemeliydi ayrıca 3 sene çok uzun bir süre .anne babanız da tuhaf. Babanız hele ne hakla 2. Arabayı satın diyor. Ben niye malımı satayım ki? Abiniz satsın borçlu olan o. Ne münasebet yani. Siz kim oluyorsunuz da bana akıl veriyorsunuz yani. Anne baba vs ama bu kadar da edepsizlik olmaz. Mal benim ister satarım ister alırım istersem 3. Yü alırım hesap mı vereceğim. 90gram altın nedir ya bu devirde. Ay valla sinir oldum abine de anne babana da . Ne yap et al borcunu o senin evladının rızkı. Bi de tatile gidiyormuş paşam. Bu ne rahatlık. Ulan borcum olsa kuru ekmeği yerken utanırım be. O abiniz hiç düşünmüyor mu benim kız kardeşim el evinde kocasıyla arası bozulur benim yüzümden diye. Utanmaz arlanmaz herif. Tatile gitmiş bi de utanmadan. Terbiyesiz2.5 sene önce abim araba almak için 90 gram borç istedi. Aydan aya öderim, her sene 30 gram yaparım 3 senede bitiririm dedi. Ben de şu an ihtiyacım yok ama benim evim yok. Ev alacak olursam daha erken de isteyebilirim. O zaman bozuşmayalım bak dedim. Yok problem değil zaten öderim, ödeyemezsem arabayı satarım niye kötü olalım dedi. İyi tamam abi dedim verdim. Gel zaman git zaman 2.5 sene geçti. 30 gramını sadece ödedi ve ben topraktan bir eve girdim. Bu aralıkta da biz arabayı yükseltecek olduk, abimden istemedim. Kendi bileziğimi bozdum koydum üstüne. Eşim iş için araba alacak oldu. Para yetmedi. 50 gram başkasına borçlandım onu ödedim gene abimden istemedim. Ev için gerçekten parayı toparlayamadım. Bu aralıkta da 40 gram kayınpederden borç aldım. En son çare abimden istedim. Onda da durumu anlattım. Dedim abi böyleyken böyle. Benim şu kadar ödeme yapmam lazım. Bu kadar da borçlandım. 2 arsamı ilana koydum ama satılmıyor. Ödeme durumun var mı ben gerçekten sıkıştım dedim. Ben ödeme yapamam. Anca seneye öderim dedi. Dedim seneye benim için çok geç. Benim 1 ay içinde ödeme yapmam gerek. Ben ödeyemem bulamam dedi. Peki abi ben gene haberin olsun diye söylüyorum dedim. Çocukları falan sorduk kapattık… ertesi gün babam beni aradı. Sen cok ayıp ettin abini niye sıkıştırıyorsun. 1 sene bile olmamış daha. 1 ini de yapmışlar. Sen niye sıkıştırıyorsun bizi çok üzdün dedi. Dedim baba ben keyfi bir şey için istemiyorum. Ev alacağım ve ihtiyacım var. 1 sene de değil ayrıca 2.5 sene oldu 3 seneye yaklaştı ve ben başta da ev durumunda geri isteceğimi söyledim. Ben yanlış bir şey yapmadım dedim. Sizde iki araba var. Onu satsaydın ya, niye abindekini istiyorsun çok ayıp yaptığın dedi. Dedim baba biri iş arabası. Arkası panelvan bir araç. Ben o arabada cocugu nereye oturtacağım ? Ben sürekli sehir dışı yolculuk yapıyorum ve benim cocugum doğduğundan beri oto koltuğunda. İş arabasıyla cocugu nereye nasıl götüreceğim ? Biz ailecek bir yere giderken hep diğer arabayı kullanıyoruz. Üstelik onu kendim de kullanıyorum. Diğer araba hep eşimde. İşte. Ben çocukla istanbulda bir basımayım sürekli. Benim ihtiyacım var. Üstelik geçmiş 3 sene. Ev alıyorum ben. Verirken iyiyim de niye isterken kötü oluyorum dedim. Velhasıl kabul etmedi. Onlar da bir araba kullanıyorlar. ( abimin iş yerine servis var ve evde tek şoför) sizde de bir araba olsaydı ne olurdu dedi. Dedim baba eşim işte o arabayı hep kullanıyor. Ben de bir kullanıyorum. Hadi ben kullanmayayım. Benim o arabada cocugu koyacagım bir yer yok. Öbür arabayı sat desen, o araca da eşimin iş malzemeleri sığmıyor. Ben nasıl satabilirim ? Mecbur kalırsam arabayı mecbue kücülteceğim ama araba benim son kurşunum. Odeyemezsem, altından kalkamazsam onu küçültmeyi düşünürüm. Baskasının bana borcu varken ve benim paraya ihtiyacım varken ben niye geri isteyemiyorum çok yanlış düşünüyorsun dedim. Girdik birbirimize kapattık… annemle konuştuk sonra. Nasılsın, napıyorsun diyorum bana imalı imalı napayım tansiyonum fırladı. Beni kimse düşünmüyor. Hastane hastane dolaşıyorum diyor. Bana sen nasılsın napıyorsun bile demiyor. Cocuğu sorup kapatıyor… üstelik kuzenim eşimi arıyor sen çok ayıp ettin diyor. Ne yapmışım ben demiş. Sen ona demişsin ki merak etme biz senden geri istemiyoruz şimdi. Biz evi öderiz. Sen kendini sıkıştırma. Aynı hafta adamı arayıp altını geri istemişsin. Ayıp değil mi yaptığın demiş… biz istemiyoruz diye bir şey söylemedik. Üstelik eşim abimle hiç konuşmadı. Ben konuşsun istemedim. Benim abim, senden duyarsa kırılır. Ben kendim konusurum dedim. Kendim de bahsettiğim sekilde konustum ne kırıcı bir şey söyledim ne de bahsettiği gibi bana lazım değil vs dedim… ben anlayamıyorum gerçekten. Hazmedemiyorum yaşadıklarımı. Bende mi bir sıkıntı var arkadaşlar ? İstediler aynı gün verdim. Bir defa lafını yapmadım. Sıkıştırmadım şimdiye kadar. O bir gram üstüne kenara atmamış. Kazandığını yemiş. Sağda solda o tatil senin bu tatil benim gezmiş. Suclusu ben oldum. Kimse ona niye ödemedin demiyor. Ev alacaklarmış, mecbur isteyecek diye kimse demiyor. Herkes bana yükleniyor. Yarın abimi arayıp konusayım diyorum ama o kadar tepkiler gördüm ki bende mi sıkıntı var, ben mi yanlış yapıyorum diye kendimi sorgular oldum. Benim bir yanlışım var mı bunda ?
3 kuruş derken? 60 gram alacağı var ? Söke söke alacakailende hiç adam yokmuş diyeceğim sana ayıp olacak
ben bu saatten sonra o üç kuruşu da almam başımın gözümün sadakası olsun derim
anlayana ama anlamazlar
bu saatten sonra da düzelmez bu ilişkiler
yazık olmuş
yine yeni yeniden iyi ki tek çocuğum var
aralarında böyle şeyler yaşansa ben kahrımdan ölürüm
Biraz carlak ol almaya çalış , vermiyorlarsa dava açarım de , yine vermezse davayı aç mesafeni de koy zaten kötü oldun artık bari paranı al bi daha da görüşme. Böyle abi olmaz olsun adiOnu bekliyorlar gerçekten… ben kaç milyon ev borcuna girdim. Ona zerre dertlenmedi, nasıl ödeyecekler diye. Abimin 250 binlik borcuna dertlenip tansiyonları çıkıyor. Üstüne yetmiyor bana soğuk yapıyor
Ooo kızımda olmasın oğlumda olsun. Kızım nasıl oğlumu geçerOnlar da bir araba kullanıyorlar. ( abimin iş yerine servis var ve evde tek şoför) sizde de bir araba olsaydı ne olurdu dedi.
kuzenim eşimi arıyor sen çok ayıp ettin diyor.
Ayıp değil mi yaptığın demiş
Duyduğu gibi, sakın bana güvenme ben para mara veremem dedi bana. Bir dinle yani başta değil mi ? Dinlemedi bile beni. Ki istesem isterdim
Ya iyiyse iyi. O geliriniz iyi olsun diye ne kadar uğraşıyorsunuz. Harcarken de kimseye sormayacak veya kimseye hibe etmeyeceksiniz tabii ki. Allah bilir yengeniz ev hanımıdırAllah var bizim gelirimiz ondan daha iyi. Onun da geliri gene iyi ama
Hayııır abinin borcuna dertlenmedi. Senin abinden istemene dertlendi. 'Nasıl istersin hibe etseydin zaten çok kazanıyorsunuz' kafasındalarOnu bekliyorlar gerçekten… ben kaç milyon ev borcuna girdim. Ona zerre dertlenmedi, nasıl ödeyecekler diye. Abimin 250 binlik borcuna dertlenip tansiyonları çıkıyor. Üstüne yetmiyor bana soğuk yapıyor
Bu yüzden Kimseye borç vermem !!! Erkek kardeşim çeyrek istese gene vermem kendi paranın dilencisi oluyorsun .2.5 sene önce abim araba almak için 90 gram borç istedi. Aydan aya öderim, her sene 30 gram yaparım 3 senede bitiririm dedi. Ben de şu an ihtiyacım yok ama benim evim yok. Ev alacak olursam daha erken de isteyebilirim. O zaman bozuşmayalım bak dedim. Yok problem değil zaten öderim, ödeyemezsem arabayı satarım niye kötü olalım dedi. İyi tamam abi dedim verdim. Gel zaman git zaman 2.5 sene geçti. 30 gramını sadece ödedi ve ben topraktan bir eve girdim. Bu aralıkta da biz arabayı yükseltecek olduk, abimden istemedim. Kendi bileziğimi bozdum koydum üstüne. Eşim iş için araba alacak oldu. Para yetmedi. 50 gram başkasına borçlandım onu ödedim gene abimden istemedim. Ev için gerçekten parayı toparlayamadım. Bu aralıkta da 40 gram kayınpederden borç aldım. En son çare abimden istedim. Onda da durumu anlattım. Dedim abi böyleyken böyle. Benim şu kadar ödeme yapmam lazım. Bu kadar da borçlandım. 2 arsamı ilana koydum ama satılmıyor. Ödeme durumun var mı ben gerçekten sıkıştım dedim. Ben ödeme yapamam. Anca seneye öderim dedi. Dedim seneye benim için çok geç. Benim 1 ay içinde ödeme yapmam gerek. Ben ödeyemem bulamam dedi. Peki abi ben gene haberin olsun diye söylüyorum dedim. Çocukları falan sorduk kapattık… ertesi gün babam beni aradı. Sen cok ayıp ettin abini niye sıkıştırıyorsun. 1 sene bile olmamış daha. 1 ini de yapmışlar. Sen niye sıkıştırıyorsun bizi çok üzdün dedi. Dedim baba ben keyfi bir şey için istemiyorum. Ev alacağım ve ihtiyacım var. 1 sene de değil ayrıca 2.5 sene oldu 3 seneye yaklaştı ve ben başta da ev durumunda geri isteceğimi söyledim. Ben yanlış bir şey yapmadım dedim. Sizde iki araba var. Onu satsaydın ya, niye abindekini istiyorsun çok ayıp yaptığın dedi. Dedim baba biri iş arabası. Arkası panelvan bir araç. Ben o arabada cocugu nereye oturtacağım ? Ben sürekli sehir dışı yolculuk yapıyorum ve benim cocugum doğduğundan beri oto koltuğunda. İş arabasıyla cocugu nereye nasıl götüreceğim ? Biz ailecek bir yere giderken hep diğer arabayı kullanıyoruz. Üstelik onu kendim de kullanıyorum. Diğer araba hep eşimde. İşte. Ben çocukla istanbulda bir basımayım sürekli. Benim ihtiyacım var. Üstelik geçmiş 3 sene. Ev alıyorum ben. Verirken iyiyim de niye isterken kötü oluyorum dedim. Velhasıl kabul etmedi. Onlar da bir araba kullanıyorlar. ( abimin iş yerine servis var ve evde tek şoför) sizde de bir araba olsaydı ne olurdu dedi. Dedim baba eşim işte o arabayı hep kullanıyor. Ben de bir kullanıyorum. Hadi ben kullanmayayım. Benim o arabada cocugu koyacagım bir yer yok. Öbür arabayı sat desen, o araca da eşimin iş malzemeleri sığmıyor. Ben nasıl satabilirim ? Mecbur kalırsam arabayı mecbue kücülteceğim ama araba benim son kurşunum. Odeyemezsem, altından kalkamazsam onu küçültmeyi düşünürüm. Baskasının bana borcu varken ve benim paraya ihtiyacım varken ben niye geri isteyemiyorum çok yanlış düşünüyorsun dedim. Girdik birbirimize kapattık… annemle konuştuk sonra. Nasılsın, napıyorsun diyorum bana imalı imalı napayım tansiyonum fırladı. Beni kimse düşünmüyor. Hastane hastane dolaşıyorum diyor. Bana sen nasılsın napıyorsun bile demiyor. Cocuğu sorup kapatıyor… üstelik kuzenim eşimi arıyor sen çok ayıp ettin diyor. Ne yapmışım ben demiş. Sen ona demişsin ki merak etme biz senden geri istemiyoruz şimdi. Biz evi öderiz. Sen kendini sıkıştırma. Aynı hafta adamı arayıp altını geri istemişsin. Ayıp değil mi yaptığın demiş… biz istemiyoruz diye bir şey söylemedik. Üstelik eşim abimle hiç konuşmadı. Ben konuşsun istemedim. Benim abim, senden duyarsa kırılır. Ben kendim konusurum dedim. Kendim de bahsettiğim sekilde konustum ne kırıcı bir şey söyledim ne de bahsettiği gibi bana lazım değil vs dedim… ben anlayamıyorum gerçekten. Hazmedemiyorum yaşadıklarımı. Bende mi bir sıkıntı var arkadaşlar ? İstediler aynı gün verdim. Bir defa lafını yapmadım. Sıkıştırmadım şimdiye kadar. O bir gram üstüne kenara atmamış. Kazandığını yemiş. Sağda solda o tatil senin bu tatil benim gezmiş. Suclusu ben oldum. Kimse ona niye ödemedin demiyor. Ev alacaklarmış, mecbur isteyecek diye kimse demiyor. Herkes bana yükleniyor. Yarın abimi arayıp konusayım diyorum ama o kadar tepkiler gördüm ki bende mi sıkıntı var, ben mi yanlış yapıyorum diye kendimi sorgular oldum. Benim bir yanlışım var mı bunda ?
Bayağı bayağı borcun üstüne yatmaya niyet etmiş abiniz, anne babanıza da sizi şikayet etmiş bunun için.2.5 sene önce abim araba almak için 90 gram borç istedi. Aydan aya öderim, her sene 30 gram yaparım 3 senede bitiririm dedi. Ben de şu an ihtiyacım yok ama benim evim yok. Ev alacak olursam daha erken de isteyebilirim. O zaman bozuşmayalım bak dedim. Yok problem değil zaten öderim, ödeyemezsem arabayı satarım niye kötü olalım dedi. İyi tamam abi dedim verdim. Gel zaman git zaman 2.5 sene geçti. 30 gramını sadece ödedi ve ben topraktan bir eve girdim. Bu aralıkta da biz arabayı yükseltecek olduk, abimden istemedim. Kendi bileziğimi bozdum koydum üstüne. Eşim iş için araba alacak oldu. Para yetmedi. 50 gram başkasına borçlandım onu ödedim gene abimden istemedim. Ev için gerçekten parayı toparlayamadım. Bu aralıkta da 40 gram kayınpederden borç aldım. En son çare abimden istedim. Onda da durumu anlattım. Dedim abi böyleyken böyle. Benim şu kadar ödeme yapmam lazım. Bu kadar da borçlandım. 2 arsamı ilana koydum ama satılmıyor. Ödeme durumun var mı ben gerçekten sıkıştım dedim. Ben ödeme yapamam. Anca seneye öderim dedi. Dedim seneye benim için çok geç. Benim 1 ay içinde ödeme yapmam gerek. Ben ödeyemem bulamam dedi. Peki abi ben gene haberin olsun diye söylüyorum dedim. Çocukları falan sorduk kapattık… ertesi gün babam beni aradı. Sen cok ayıp ettin abini niye sıkıştırıyorsun. 1 sene bile olmamış daha. 1 ini de yapmışlar. Sen niye sıkıştırıyorsun bizi çok üzdün dedi. Dedim baba ben keyfi bir şey için istemiyorum. Ev alacağım ve ihtiyacım var. 1 sene de değil ayrıca 2.5 sene oldu 3 seneye yaklaştı ve ben başta da ev durumunda geri isteceğimi söyledim. Ben yanlış bir şey yapmadım dedim. Sizde iki araba var. Onu satsaydın ya, niye abindekini istiyorsun çok ayıp yaptığın dedi. Dedim baba biri iş arabası. Arkası panelvan bir araç. Ben o arabada cocugu nereye oturtacağım ? Ben sürekli sehir dışı yolculuk yapıyorum ve benim cocugum doğduğundan beri oto koltuğunda. İş arabasıyla cocugu nereye nasıl götüreceğim ? Biz ailecek bir yere giderken hep diğer arabayı kullanıyoruz. Üstelik onu kendim de kullanıyorum. Diğer araba hep eşimde. İşte. Ben çocukla istanbulda bir basımayım sürekli. Benim ihtiyacım var. Üstelik geçmiş 3 sene. Ev alıyorum ben. Verirken iyiyim de niye isterken kötü oluyorum dedim. Velhasıl kabul etmedi. Onlar da bir araba kullanıyorlar. ( abimin iş yerine servis var ve evde tek şoför) sizde de bir araba olsaydı ne olurdu dedi. Dedim baba eşim işte o arabayı hep kullanıyor. Ben de bir kullanıyorum. Hadi ben kullanmayayım. Benim o arabada cocugu koyacagım bir yer yok. Öbür arabayı sat desen, o araca da eşimin iş malzemeleri sığmıyor. Ben nasıl satabilirim ? Mecbur kalırsam arabayı mecbue kücülteceğim ama araba benim son kurşunum. Odeyemezsem, altından kalkamazsam onu küçültmeyi düşünürüm. Baskasının bana borcu varken ve benim paraya ihtiyacım varken ben niye geri isteyemiyorum çok yanlış düşünüyorsun dedim. Girdik birbirimize kapattık… annemle konuştuk sonra. Nasılsın, napıyorsun diyorum bana imalı imalı napayım tansiyonum fırladı. Beni kimse düşünmüyor. Hastane hastane dolaşıyorum diyor. Bana sen nasılsın napıyorsun bile demiyor. Cocuğu sorup kapatıyor… üstelik kuzenim eşimi arıyor sen çok ayıp ettin diyor. Ne yapmışım ben demiş. Sen ona demişsin ki merak etme biz senden geri istemiyoruz şimdi. Biz evi öderiz. Sen kendini sıkıştırma. Aynı hafta adamı arayıp altını geri istemişsin. Ayıp değil mi yaptığın demiş… biz istemiyoruz diye bir şey söylemedik. Üstelik eşim abimle hiç konuşmadı. Ben konuşsun istemedim. Benim abim, senden duyarsa kırılır. Ben kendim konusurum dedim. Kendim de bahsettiğim sekilde konustum ne kırıcı bir şey söyledim ne de bahsettiği gibi bana lazım değil vs dedim… ben anlayamıyorum gerçekten. Hazmedemiyorum yaşadıklarımı. Bende mi bir sıkıntı var arkadaşlar ? İstediler aynı gün verdim. Bir defa lafını yapmadım. Sıkıştırmadım şimdiye kadar. O bir gram üstüne kenara atmamış. Kazandığını yemiş. Sağda solda o tatil senin bu tatil benim gezmiş. Suclusu ben oldum. Kimse ona niye ödemedin demiyor. Ev alacaklarmış, mecbur isteyecek diye kimse demiyor. Herkes bana yükleniyor. Yarın abimi arayıp konusayım diyorum ama o kadar tepkiler gördüm ki bende mi sıkıntı var, ben mi yanlış yapıyorum diye kendimi sorgular oldum. Benim bir yanlışım var mı bunda ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?