- 12 Kasım 2015
- 698
- 623
- 18
- Konu Sahibi DuslerPerisi
-
- #1
Merhaba arkadaşlar.
Öncelikle size eşimin ailesni anlatayım kısaca. Eşimin babası hazır mezar bulsa içine girecek türden bir insan. Eşimin ablası ve kızkardeşi bekar ve hala babalarının evlerinde 30lu yaşlarındalar. Biri çalışıyor biri çalışmıyor. Benim evim doğalgazlı onların evi sobalı ve yan yana oturuyoruz. Fakat evim aşırı derecede rutubetli ki kızımın odası da ısınmıyor. O yüzden 3 yaşındaki kızımı sonbahardan ilkbahara kadar yatağını salona koyup orada yatırıyoruz. Kızımın odasınıda kapatıyoruz. Zaten fazlasıyla rutubet kokuyor. Ayrıca yatak odam çok küçük sadece yatağım sığıyor ve gardolabım kızımın odasında duruyor. Kızım ise uykusu aşırı derecede bozuk bir çocuk. Yeri gelir gece 1e 2ye kadar oturduğu olur babası uyurken biz salonda otururuz uyuyana kadar, yeri gelir sabahın 5inde uyanır oturur öğlene kadar, yeri gelir 2de 3te uyanır 7ye 8e kadar oturur falan böyle bir çocuk.
Bunları anlatmamın sebebi ise şu.
Kayınvalide kistten ameliyat oldu. Şuan hala daha hastanede. Allah şifa versin. Yakın bir zamanda çıkacak hastaneden fakat eşim annesinin bizim evde kalmasını teklif etti. Bense annesine kızımın uyku sebeplerinin ve evde onu yatırmaya yer olmadığını söyleyerek kabul etmedim. Kızımın küçük olduğunu ve evde 2 kız ve bir koca olduğunu bu durumda benim değil onların bakması gerektiğini söyledim. ayrıca sürekli yürütülmesi gerekiyormuş. ben 1,50 cm boyundayım ve eşimin annesi 1,80 küsür ve 90 kilonun üzerinde. Eşime bunları da söyleyip annesini yattığı yerden bile kaldıramayacağımı söyledim. Ayrıca eşimin annesi ilk ameliyatında bizde kaldığı zaman kayınpeder evimize 1 ekmek bile almamış karısı bizde kaldığı halde onun için ilaç parası kontorle gitmesi için bi yol parası bile vermemişti. Ki maddi durumumuz ilk ameliyatında çok daha kötüydü. İlk ameliyatında kızım yoktu ve eşimin büyük ablası da bizde kalmıştı. Ben eşime Ablasının da bizim evde kalması ve kızımın odasını kullanması şartıyla bu eve gelebileceklerini söyledim. Ama annesine benim bakamayacağımı söyledim. Ki sadece eşim çalışıyor ve maddiyat olarak da harç borç anca geçiniyoruz.
Eşim annesinin rutubetli yerde kalmasını istemediği için o odaya kızımın yatağını geçirmek istedi. Ve ablasının da gelmesini istemedi benim bakmamı istedi. Bense kabul etmedim ve zaten maddi olarak sıkıntıdayız ve babasından 5 kuruş para gelmeyeceğini annesine kendi evinde daha iyi bakılacağını söyledim ve büyük bir kavga ettik. Eşim bana annesine bakmam işime gelmediği için kavga çıkardığımı söyledi. Ben eşime de söyledim kimsesi olmasa evde iki bekar kız olmasa yatağından kaldıramasam da bir şekilde bakmaya çalışacağımı fakat şimdi benim değil onların bakması gerektiğni söyledim. 2 gündür sürekli kavga ediyoruz. Yukarıda söylediğim gibi evimle ve kızımla ilgili problemler varken ve evlerinde bakıcak birden fazla insan varken ben şimdi suçlu mu oluyorum? Eşimin dediği gibi 3 yaşındaki kızımı o rutubet kokan ve ısınmayan odaya koyamam. Ben kızımı düşündüğüm için ve kayınvalideye bakamayacağım için suçlu mu oluyorum? Sanki ikilemdeyim bi kızımı düşünüyorum bi eşimin söylediklerini. Haksızmıyım sizce?
Öncelikle size eşimin ailesni anlatayım kısaca. Eşimin babası hazır mezar bulsa içine girecek türden bir insan. Eşimin ablası ve kızkardeşi bekar ve hala babalarının evlerinde 30lu yaşlarındalar. Biri çalışıyor biri çalışmıyor. Benim evim doğalgazlı onların evi sobalı ve yan yana oturuyoruz. Fakat evim aşırı derecede rutubetli ki kızımın odası da ısınmıyor. O yüzden 3 yaşındaki kızımı sonbahardan ilkbahara kadar yatağını salona koyup orada yatırıyoruz. Kızımın odasınıda kapatıyoruz. Zaten fazlasıyla rutubet kokuyor. Ayrıca yatak odam çok küçük sadece yatağım sığıyor ve gardolabım kızımın odasında duruyor. Kızım ise uykusu aşırı derecede bozuk bir çocuk. Yeri gelir gece 1e 2ye kadar oturduğu olur babası uyurken biz salonda otururuz uyuyana kadar, yeri gelir sabahın 5inde uyanır oturur öğlene kadar, yeri gelir 2de 3te uyanır 7ye 8e kadar oturur falan böyle bir çocuk.
Bunları anlatmamın sebebi ise şu.
Kayınvalide kistten ameliyat oldu. Şuan hala daha hastanede. Allah şifa versin. Yakın bir zamanda çıkacak hastaneden fakat eşim annesinin bizim evde kalmasını teklif etti. Bense annesine kızımın uyku sebeplerinin ve evde onu yatırmaya yer olmadığını söyleyerek kabul etmedim. Kızımın küçük olduğunu ve evde 2 kız ve bir koca olduğunu bu durumda benim değil onların bakması gerektiğini söyledim. ayrıca sürekli yürütülmesi gerekiyormuş. ben 1,50 cm boyundayım ve eşimin annesi 1,80 küsür ve 90 kilonun üzerinde. Eşime bunları da söyleyip annesini yattığı yerden bile kaldıramayacağımı söyledim. Ayrıca eşimin annesi ilk ameliyatında bizde kaldığı zaman kayınpeder evimize 1 ekmek bile almamış karısı bizde kaldığı halde onun için ilaç parası kontorle gitmesi için bi yol parası bile vermemişti. Ki maddi durumumuz ilk ameliyatında çok daha kötüydü. İlk ameliyatında kızım yoktu ve eşimin büyük ablası da bizde kalmıştı. Ben eşime Ablasının da bizim evde kalması ve kızımın odasını kullanması şartıyla bu eve gelebileceklerini söyledim. Ama annesine benim bakamayacağımı söyledim. Ki sadece eşim çalışıyor ve maddiyat olarak da harç borç anca geçiniyoruz.
Eşim annesinin rutubetli yerde kalmasını istemediği için o odaya kızımın yatağını geçirmek istedi. Ve ablasının da gelmesini istemedi benim bakmamı istedi. Bense kabul etmedim ve zaten maddi olarak sıkıntıdayız ve babasından 5 kuruş para gelmeyeceğini annesine kendi evinde daha iyi bakılacağını söyledim ve büyük bir kavga ettik. Eşim bana annesine bakmam işime gelmediği için kavga çıkardığımı söyledi. Ben eşime de söyledim kimsesi olmasa evde iki bekar kız olmasa yatağından kaldıramasam da bir şekilde bakmaya çalışacağımı fakat şimdi benim değil onların bakması gerektiğni söyledim. 2 gündür sürekli kavga ediyoruz. Yukarıda söylediğim gibi evimle ve kızımla ilgili problemler varken ve evlerinde bakıcak birden fazla insan varken ben şimdi suçlu mu oluyorum? Eşimin dediği gibi 3 yaşındaki kızımı o rutubet kokan ve ısınmayan odaya koyamam. Ben kızımı düşündüğüm için ve kayınvalideye bakamayacağım için suçlu mu oluyorum? Sanki ikilemdeyim bi kızımı düşünüyorum bi eşimin söylediklerini. Haksızmıyım sizce?