bazı insanlar eksikleriyle hayatta mutlu olmasını biliyorlar. ama benim hayatım sanki bir yapboz ben tamamlamaya çalıştıkça eksik kalan bir parça hep oluyor ve oda beni mutsuz ediyor.anı yaşayan mutlu insanlara özeniyorum çok ama ben hep gelecekle meşgulüm o kayıp parçanın derdindeyim hep ve bu da çok yanlış biliyorum.
aslında şöyle düşünmeli belki de, o insanlar da o aşamaya kolay gelmedi...
belki zamanında onlarında hayatında bazı aksilikler vardı ve bunun sonunda anı yaşamanın kıymetini anladılar..
bazen derdi bir tek ben çekiyormuşum gibi geliyor ama aslında mevcut sıkıntılar herkeste aynı...
bu arada takıntılısınızdır belki olabilir mi?
ısrarla son kayıp parçayı aramak belki bundandır?[/QUOT
kayıp parçayı aramanın yanlış olduğunun farkındayım.o parça şimdiye kadar hiç tamamlanamadı çünkü.bende hep şu olsa tamamlanır, son parça budur dedikçe baktım ki ben son parçayı buldukça puzzle da büyüyor.hep bir son parça oluyor.yani benim bu durumu kendi içimde halletmem lazım.puzzle ın son boşluğunu içimde doldurabilmem lazım ki ömrüm mutluluğu beklemekle geçmesin.ama bunu başarabilmekte sıkıntım var malesef.
kayıp parçayı aramanın yanlış olduğunun farkındayım.o parça şimdiye kadar hiç tamamlanamadı çünkü.bende hep şu olsa tamamlanır, son parça budur dedikçe baktım ki ben son parçayı buldukça puzzle da büyüyor.hep bir son parça oluyor.yani benim bu durumu kendi içimde halletmem lazım.puzzle ın son boşluğunu içimde doldurabilmem lazım ki ömrüm mutluluğu beklemekle geçmesin.ama bunu başarabilmekte sıkıntım var malesef.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?