• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Anksiyeteyle nasıl başa çıkıyorsunuz?

Geçmiş olsun. Bence tedavi süresinde başarılması gereken en önemli şey kaygıdan korkmamayı öğrenebilmek. Bakın kaygı hissi geliyor, o geldikçe biz o hissi hissettikçe ondan da kaygılanıyoruz böyle böyle gerilimi tırmandırıp panik atak ya da kaygı atağı geçiriyoruz. Kaygıyı normalleştirince zaten eskisi kadar yoğun vurmamaya başlıyor. Stresli bir şey yaşadığınızda ortaya çıkabiliyor ama siz zaten o hisse çok tanıdık olduğunuz için “kendimi kötü hissediyorum, moralim bozuk” gibi bir düşüncede oluyorsunuz “kendimi kaygılı hissediyorum, geçer” şeklinde. O yüzden de hastalık olmaktan çıkıyor. Yaşam süresince tekrar edebilir mi bence edebilir. Tekrar ilaca başlamak istediğim dönemler oldu varsın olsun tedavisi olan şeylere üzülmeye gerek yok gerekirse tekrar ilaç kullanılır 🙏🏻
Bu arada ben de kaygı bozukluğu hastasıyım 5 sene önce ilaç kullandım yaklaşık 1-1.5 sene. İlk başladığım ilaç benim sorunumu çözmemişti başka bir ilaca geçmiştik 1-2 ayda toparlanmaya başlamıştım. Ama bir anda olmuyor. Bazı günlerin bazı saatleri iyi hissetmeye başlıyorsunuz sonra tekrar kötü hissediyorsunuz sonra iyilik haliniz uzuyor ve bir bakmışsınız düzelmişsiniz. Ben öyle bir düzelmiştim ki böyle bir hastalık yaşadığım aklıma bile gelmiyordu öyle söyleyeyim.
Çok teşekkür ederim, gerçekten aydınlatıcı oldu fikirleriniz. Bahsettiğiniz şekilde kendime telkinler veriyorum. ‘ Evet şu an kaygı hissi geliyor biliyorum, bu hissi tanıyorum ve geçeceğini de biliyorum ‘ gibi gibi. Doktorun önerdiği kitapta da buna benzer çalışmalar var.
Ama benim bir hatam sanırım şu oldu, dr 3 hafta sonra ilaç etkilerini göstermeye başlayacak deyince ben sanırım kesin bir iyileşme bekledim. İlk defa antidepresan kullanıyorum. Dün yine aynı şeyleri yaşayınca biraz panikledim hayır böyle olmamalıydı niye yine aynı şeyler oluyor gibi.
 
Çok teşekkür ederim, gerçekten aydınlatıcı oldu fikirleriniz. Bahsettiğiniz şekilde kendime telkinler veriyorum. ‘ Evet şu an kaygı hissi geliyor biliyorum, bu hissi tanıyorum ve geçeceğini de biliyorum ‘ gibi gibi. Doktorun önerdiği kitapta da buna benzer çalışmalar var.
Ama benim bir hatam sanırım şu oldu, dr 3 hafta sonra ilaç etkilerini göstermeye başlayacak deyince ben sanırım kesin bir iyileşme bekledim. İlk defa antidepresan kullanıyorum. Dün yine aynı şeyleri yaşayınca biraz panikledim hayır böyle olmamalıydı niye yine aynı şeyler oluyor gibi.
Böyle devam o zaman :) telkinler de hemen işe yaramıyor uzun bir süre boşa telkin ediyormuşsunuz gibi hissedeceksiniz kendinizi ama sonra bir gün beyniniz yaşadığınız şeyin kaygı olduğunu sizi öldürmeyeceğini ortada ölümcül bir tehdit olmadığınınidrak etmiş olacak.
 
Deprem olduktan sonra ben de baş etme konusunda baya geriledim. Fakat öncesinde yine stres yüzünden bazı tiklerim başlamıştı. Kontrol edemediğim bir şekilde çenemi sıkıyordum ve gözlerimi kırpıyordum. Ne iyi geldi derseniz ilk olarak ekrana daha az bakmak gerçekten iyi geldi(tabii bu günlerde çok zor), nefes egzersizleri iyi geliyor. Yoga hem vücut esnediği hem de nefes kontrolü olduğu için rahatlatıyor. Aromaterapi yapıyorum buhurdanlığa uçucu yağlar koyuyorum. Öyle süper iyileştirici bir şey değil tabii ama rahatlatıyor. Huzurlu bir ortamda olduğumu hissediyorum. Kendinizi sürekli meşgul etmek iyi gelebilir. Temizlik, yürüyüş, vs genellikle fiziksel olarak aktif olacağınız şeyler olsun. İlaç ve terapi ile tedaviye başlayarak en güzelini yapmışsınız biraz sabredin eminim etkisini gösterecektir. Uzun süren bir süreç psikolojik tedavi.

Edit: Eklemeyi unutmuşum sizde yok ama eğer okuyanlar arasında benim gibi dişlerini sıkma, yüzünde kasılma olan arkadaşlar varsa sakız çiğnemek inanılmaz rahatlatıyor.
Çok teşekkür ederim detaylı anlatımınız için. Meşgul olmak iyi gelecektir mutlaka. Biraz da üst üste geldi benim, gerçekten boş kaldım. Zaten iyi değildim, sonra deprem. Ardından okulların kapatılması. Öğretmenim ben bütün işim gücüm çocuklar.
Okul açılınca çok daha iyi olacağımdan eminim.
Nefes egzersizleri ben de yapıyorum. Meditasyon yapmaya çalışıyorum. Psikolojik tedavide çok yeniyim sanırım hızlı bir iyileşme bekledim, biraz paniklememe sebep oldu bu.
 
Böyle devam o zaman :) telkinler de hemen işe yaramıyor uzun bir süre boşa telkin ediyormuşsunuz gibi hissedeceksiniz kendinizi ama sonra bir gün beyniniz yaşadığınız şeyin kaygı olduğunu sizi öldürmeyeceğini ortada ölümcül bir tehdit olmadığınınidrak etmiş olacak.
İnşallah öyle olur. Çok sağ olun. İnsanın kendini sürekli huzursuz hissetmesi zor bir şeymiş.
 
Ben temmuz başından bir ay öncesine kadar anskiyete tedavisi gördüm. Benim terapistim klinik psikologdu. Emdr+Terapi şeklinde ilerledi. Benimki genel bi anskiyete. İlişki-iş-sosyal çevre hepsi dahildi maalesef. Artık mide bulantısı, kalp çarpıntısına kadar varıyordu. Resmen beni normalde 1 etkileyen şeyi 5 şekilde hissediyordum. Bu duygularda da böyleydi. Aslında 1 hissettiğim duyguyu 5 hissediyordum. Çok şükür tedaviyi bir ay önce tamamladık. Şimdi o zamanlar hissettiğim şeylerin ne kadar abartı ve sanki bana ait olmayan duygular olduğunu anlıyorum. İlaç kullanmadım. Anksiyetede sürekli ilaca başvurmak iyi bir şey değil. Terapistim bana tedavi sonrası özellikle ilk aylarda olumsuz haber-olaylardan uzak durmamı söyledi. Ben deprem haberlerini sadece kurtarılmaları izleyerek geçiyorum mesela. Tetikleyecek şeylerden uzak durun. Bu biraz da sizin elinizde olan bir şey.
 
Kaygı bozukluğunu çok yoğun yaşadığım dönemler oldu, bazen ciddi mana da aştım artık her şey yolunda diyebildigim günler de oldu ama son 1 haftadır mahvolmuş durumdayım.
Deprem ve beraberinde gelen kötü haberler, borsanın durumu vs derken öyle kötü bir donem geçiriyorum ki anlatamam.
Yataktan kalkmak yemek yemek bile o kadar zor geliyor ki, yoga yapar rahatlardim eskiden şimdi inanın adım atmaya halim kalmadı.
İlacımı almam gerekiyor eczaneye gitmem gerekiyor ona bile halim yok gibi hissediyorum.
Yorumları takip edeceğim, umarım her şey hepimiz için iyi sonuçlanır.
 
Ben temmuz başından bir ay öncesine kadar anskiyete tedavisi gördüm. Benim terapistim klinik psikologdu. Emdr+Terapi şeklinde ilerledi. Benimki genel bi anskiyete. İlişki-iş-sosyal çevre hepsi dahildi maalesef. Artık mide bulantısı, kalp çarpıntısına kadar varıyordu. Resmen beni normalde 1 etkileyen şeyi 5 şekilde hissediyordum. Bu duygularda da böyleydi. Aslında 1 hissettiğim duyguyu 5 hissediyordum. Çok şükür tedaviyi bir ay önce tamamladık. Şimdi o zamanlar hissettiğim şeylerin ne kadar abartı ve sanki bana ait olmayan duygular olduğunu anlıyorum. İlaç kullanmadım. Anksiyetede sürekli ilaca başvurmak iyi bir şey değil. Terapistim bana tedavi sonrası özellikle ilk aylarda olumsuz haber-olaylardan uzak durmamı söyledi. Ben deprem haberlerini sadece kurtarılmaları izleyerek geçiyorum mesela. Tetikleyecek şeylerden uzak durun. Bu biraz da sizin elinizde olan bir şey.
Ben de size şunu sormuş olayım terapi sırasında anksiyeteye sebep olan bir travma vs keşfedildi mi?
Yukarıda da yazmıştım ben de ilaç kullandım kullanırken çok iyiydim sonrasında iyi ve kötü dönemlerim oluyor hayat stresine göre, acaba çözmem gereken bir travmam mı var diye düşünüyorum bazen. O yüzden sordum :)
 
Tabi kesinlikle hasta olmadan büyümüyor çocuklar. İnanın ben de tecrübesiz bir anne değilim pek çok şey tecrübe ettim şimdiye kadar. Ama şu an geldiğim nokta bu maalesef.
Uyku konusunda ben de sıkıntı yaşıyorum, meditasyon vs gibi şeylerle uyumaya çalışıyorum.
tabi ki insanın elinde olmuyor böyle durumlar. anlıyorum sizi
eğer çok kaygılanıyorsanız bu durumlarda hafif bir antidepresan kullanmak da kötü değil. düşünebilirsiniz
uyku konusundaki sıkıntınız ne derece bilmiyorum ama bildiğim kadarıyla "melatonina" bitkisel. içinde melatonin hormonu dışında bir şey yok. beni baya rahatlatmıştı açıkçası
 
Ben daha bugun doktora gittiğim için öneride bulunamıyorum ama yaşadıgınız bütün belirtileri bende yaşıyorum yalnız değilsiniz. Psikyatri ilaca ek olarak psikologta önermeliyim dedi ama artk konusmak istemiyorm napmam gerektiğini biliyorm yapacak takatim ve itici gücüm yok dedim
 
Konuyu takip edebilmek acısındancvpladım
Ben daha bugun doktora gittiğim için öneride bulunamıyorum ama yaşadıgınız bütün belirtileri bende yaşıyorum yalnız değilsiniz. Psikyatri ilaca ek olarak psikologta önermeliyim dedi ama artk konusmak istemiyorm napmam gerektiğini biliyorm yapacak takatim ve itici gücüm yok dedim
 
Ben de size şunu sormuş olayım terapi sırasında anksiyeteye sebep olan bir travma vs keşfedildi mi?
Yukarıda da yazmıştım ben de ilaç kullandım kullanırken çok iyiydim sonrasında iyi ve kötü dönemlerim oluyor hayat stresine göre, acaba çözmem gereken bir travmam mı var diye düşünüyorum bazen. O yüzden sordum :)

Evet zaten emdrnin amacı bu. 10 yaşımda aile içi bi travmamın tetıklendiği ortaya çıktı. Ondan sonra zaten kökleriyle çözüyor bastırmıyor. İlaç bunu bastırıyor ama anskiyeteyi tetıkleyen nedir ? Neden ortaya çıktı bu da önemli. Belki sizin de böyle bişeyiniz vardır.
 
Ben de tam olarak aynı durumdayım yarın doktora gidicem. Yani bu yaşadığımız acı verici bir süreç ve acı çekicez bi süre öncelikle bunu kabul ettim. Tüm bu hislerimin normal olduğunu ve tüm toplumun bu durumda olduğunu biliyoruz maalesef bunları bir anda iyileştirecek bir sihirli değnek yok ve en etkin terapiyi en etkili ilacı da alsak en büyük ilacımız zaman olacak.
 
tabi ki insanın elinde olmuyor böyle durumlar. anlıyorum sizi
eğer çok kaygılanıyorsanız bu durumlarda hafif bir antidepresan kullanmak da kötü değil. düşünebilirsiniz
uyku konusundaki sıkıntınız ne derece bilmiyorum ama bildiğim kadarıyla "melatonina" bitkisel. içinde melatonin hormonu dışında bir şey yok. beni baya rahatlatmıştı açıkçası
Teşekkür ederim, ilaç kullanıyorum ama henüz etki etmedi sanırım.
 
Ben de size şunu sormuş olayım terapi sırasında anksiyeteye sebep olan bir travma vs keşfedildi mi?
Yukarıda da yazmıştım ben de ilaç kullandım kullanırken çok iyiydim sonrasında iyi ve kötü dönemlerim oluyor hayat stresine göre, acaba çözmem gereken bir travmam mı var diye düşünüyorum bazen. O yüzden sordum :)
Emdr yi bende de uyguladı dr. Farklı bir deneyimdi ve beni biraz yordu. Tekrar denemek istemiyorum sanırım :)
Bir de çok amacına ulaştı mı emin değilim, terapist kendimi tam anlamıyla bırakmadığımı mantığımı tamamen devre dışı bırakmadığımı kontrollü gittiğimi söyledi. Bu yöntemden çok hızlı dönüt alınabildiğini bende de başarıya ulaşacağını düşündüğünü söyledi ala göreceğiz bakalım.
 
Emdr yi bende de uyguladı dr. Farklı bir deneyimdi ve beni biraz yordu. Tekrar denemek istemiyorum sanırım :)
Bir de çok amacına ulaştı mı emin değilim, terapist kendimi tam anlamıyla bırakmadığımı mantığımı tamamen devre dışı bırakmadığımı kontrollü gittiğimi söyledi. Bu yöntemden çok hızlı dönüt alınabildiğini bende de başarıya ulaşacağını düşündüğünü söyledi ala göreceğiz bakalım.

Emdrde canın yanıyorsa yani yoruyorsa işe yarıyor demektir. Zaten bu tarz terapi ekollerinde eğer terapi iyiye gidiyorsa danısanın canı yanıyor demektir. Bunun sebebi kabuk tutan yaranızı açması
 
Emdrde canın yanıyorsa yani yoruyorsa işe yarıyor demektir. Zaten bu tarz terapi ekollerinde eğer terapi iyiye gidiyorsa danısanın canı yanıyor demektir. Bunun sebebi kabuk tutan yaranızı açması
Gerçekten mi? Bilmiyordum.
Süreç benim için çok hızlı ilerledi. Kendimi fark etmem, destek almaya karar vermem vs. Gideceğim kişinin adını bile bilmiyordum, arkadaşım önerdi ve çıkıp gittim yanına. Uygulanan yöntemin emdr olduğunu da sonradan öğrendim.
Gerçekten can yakıcıydı. Bu ne işe yarayacak acaba diye düşünürken hıçkıra hıçkıra ağlarken buldum kendimi, hiç beklemediğim ve kendimden ummadığım bir şeydi.
 
Gerçekten mi? Bilmiyordum.
Süreç benim için çok hızlı ilerledi. Kendimi fark etmem, destek almaya karar vermem vs. Gideceğim kişinin adını bile bilmiyordum, arkadaşım önerdi ve çıkıp gittim yanına. Uygulanan yöntemin emdr olduğunu da sonradan öğrendim.
Gerçekten can yakıcıydı. Bu ne işe yarayacak acaba diye düşünürken hıçkıra hıçkıra ağlarken buldum kendimi, hiç beklemediğim ve kendimden ummadığım bir şeydi.
Tabi ki bunu terapistinize de sorabilirsiniz. Bir gun bi uyanıyorsunuz dün ağlayan diz değilmissiniz gibi her şey çok guzel oluyor. Bence devam edin ama terapistiniz iyi olsun
 
Tabi ki bunu terapistinize de sorabilirsiniz. Bir gun bi uyanıyorsunuz dün ağlayan diz değilmissiniz gibi her şey çok guzel oluyor. Bence devam edin ama terapistiniz iyi olsun
Oldukça küçük bir şehirde yaşıyorum ve imkanlar gerçekten kısıtlı. Terapist sayısı da sınırlı ve bu zamana kadar uzaktan yakından alakam olmamıştı. Arkadaşımın önerisiyle gittim, başka bir deneyimim olmadığı için kıyaslayamıyorum ama beni anladığını düşündüm. İletişim kurabildim ilk sefer için. Sanırım birkaç seanstan sonra daha iyi bir fikrim olur kendisi hakkında.
Teşekkür ediyorum yorumunuz için.
 
Bu durumu bende yaşadım. Bu durumu yaşayan kişilerin videolarını izledim günlerce buna benzer hikayesi olan insanların konularını okudum. Çok iyi biliyorum durumu günlerce gecelerce yaşadım. 2 yıl önce evlilik şehir değişikliği derken bir gece aniden geldi. Üç beş ayda yendim diyebilirim. Tabi yine etki ediyor tabiri caizse kapıyı tıkıyor ama ben açmıyorum. Örneğin karşımızda metruk bir bina var oradan korkuyordum ilk baktığımda. Şimdi mesela yine baktığımda korkacaksam hemen perdeyi kapatıp mutfaktaki bulaşıklar yöneliyorum o korkumla yüzleşiyorum. Bunu tamamen zihnin düşünmek üzerine kurulu bir korku oyunu diye tabir ediyorum ben. Herhangi bir olayda çok düşünen çok kafa yoran insanların hepsi ya panik atak ya anksiyete. Hiç bir şeyi kafaya takmayan lay lay lom yaşayan bir insanda bunu gördünüz mü hiç? Ben görmedim. O yüzden yegane tavsiyem önce o an duygunuzun farkına varıp müdahele etmek yerine hemen başka bir konuya yönelin.

İkinciside uyku problemi varsa eğer o kısmı aşın derim önce. Ben mide hastasıyım doktor bana mide ilacı yanında uykumu kontrol altına alacak bi ilaç verdi bu ilaç stresin organlara verdiği zararı düzenliyormuş. O ilacı iki hafta kullandım uykum düzene girdi şikayetlerim en minimum düzeye düştü. Buda bir artı olmuştu bana

Sonra o arada bir prof. psikt. gittim. Ben ilaç istediğimde çok kızmıştı gez dolaş biraz gençlerin bu ilaç merakını anlamıyorum demişti. Sonra kafa dağıtmaya başladıkça hafifledi. Ve gerçekten ilaçsız atlattım. Allah razı olsun gerçekten çok faydasını gördüm.

Bu bir süreç ve geçecek bunu sakın aklınızdan çıkarmayın. Bu durumu hayatınızda misafir olarak kabul edin ve en kısa sürede gideceğine odaklanın.

Ben gün gün anksiyete günlükleri tutmuştum o dönemde hatta kayda değer notlarım varsa sizin için bakar yazarım tekrar.
 
Back
X