Anlatmazsam artık kaldıramayacağım.

canım her zaman düzeltemek için uğraşmanı tavsiye ederim ama sen bir ayrılık yaşamışsın oda ölüm değimi??
kızlar !!!!!!!!!!karısı ölmüş adamla asla evlenmeyin neden mi? en kötü kadın bile değerki oluyor ölğnce...hep onunla kıyaslanıyorsunuz..
birde ailesinin seni istememelerinin nedenini anlamadım...çok komik geldi kusura bakmasınlarda dul çocuğu olan oğullarını kim alacaktıki kız mı arıyorlardı acaba?
canım bak çocuğun için konuşuyorum..::::((((
çocuğun babam olsun dediği için evlenmişsin çocuğun için böyle bir karar vermişsin o mutlu olsun diye dimi
senin yerinde ben olsam , ben kiiii boşanma diyen biri olarak anında bu adamı çocuğumun psikolojisine daha fazla zarar vermemesi için boşardım...çocuğumm varsa arada gece sivrisinek kondurmam üstüne nöbet tutarım, dişi kaplan olurum..kimse evladımın huzursuz bir ortamda ağlamasına neden olamaz..
sana diyeceğim ailene vakit geçmeden durumu anlatman...çantanı bavulunu derleyip toparlayıp işler daha kötüye gidiyor diyorsun ki daha da kötü olmadan çekip giderdim...ne kendisi ne ailesi yola gelecek gibi değiller...bu yaştan sonra adamın çocuğuyla huzuru araması gerekirken daha kötüye gidiyor diyorsun...demekki bu adam değil huzur için değil gece yanında kadın olsn diye evlenmiş seninle...kendini kocanda olsa kullandırtma..kendini bundan da kurtar....korkma cesur ol..ailene anlat...çocuğunu huzursuzluğunu söyleyerek başla lafa...torunlarına asla dayanamazlar...sevgiler

:umursamaz: bu kadar kolay değil, kızım eşimi baba olarak tanıyor, ufaklık beni anne. Bırakıp gitmem, bu mümkün değil.:umursamaz::umursamaz::umursamaz:
 
Allah yardimciniz olsun,ben bile okurken daraldim inanin:s

Esinizi bilincli biriyse, konusabiliyorsaniz, ortak kararlar alin,
ailesine kapinizi kapayin, esiniz sizi istemis ailesi istese ne olur istemese ne olur,
tabii esiniz bunun farkinda olmali size ve evliligine sahip cikmali...
 
Bilirsiniz çocuklar için doymak diye bir kavram yoktur. Hele de anneanne, babaanne, dede yanında büyüyenler için. Ne yapsamm yada yapsakk yetmiyorki onlara...:bbo: İşten gel, yemek yap, yedir, azıcık zaman geçir sonrasında yatır.. Bu durumda bize zaman mamann kalmıyorr... kafamçokkarıştı

Hergün milyonlarca ciftin yasadigi gayet normal bir hayat....:delphin:

Bu yüzden cildiriyorsan sorun ne cocuklarda nede esindedir....sorun sende canim.:hulya:
Ya ruhen bu evlilige hazir degildin yada beklentilerin farkliydi.

Bircogumuzun günü böyle geciyor! :hulya:

Tabikide biraz renk katmak lazim....bu senin elinde...sen hergün herseyden bikmis usanmis bir tavirla asabi bir sekilde evin icinde dolasirsan hali ile bu cocuklara ve esinede yansir.....ya bu hayatini kabullenirsin hem olumlu hem olumsuz taraflari ile benimsersin yada benim istedigim bu degildi der ve eyvallah dersin....:kahve:

Bana sorarsan birinciyi yap......gelen gideni aratir arkadasim:delphin:
 
kizlar kreste ! ailede zaten uzak sadece telefonla ulasiyor ! ve sencildirmak uzeresin oylemi??
sakin sen kocandan bekledigini blamamis olma??

Ben çalışıyorum zaten. Mecburen kızlar kreşe gidiyorlar. Akşam alıp eve geliyoruz, kızım beni ufaklıktan ve eşimden kıskanıyor. Ufaklık babasını bizden. Kızım babam benimle ilgilenmiyor kıskançlığında. hiçbir şeyi paylaşamayan 2 küçük çocuk, Ufaklık neredeyse 4 yaşına girdi hala konuşamıyor, anlatamadığı içinde mütemadiyen ağlıyorr. abartısız 2 saat susmadan ağladığı oluyor. Masa kurulunca altına girip saatlerce ağlayan bir çocuğu düşünsene. Kızım şu an 5,5 yaşında, 1 yaşında çişi bırakmıştı. Gözümün önünde ayakta olduğu yere çiş yapıyordu. Gece ortalama 3 kez yatak yorgan değiştirdim yaklaşık 2 ay. Şu anda bezliyorum. Ufaklık 2 aya kadar altına kaka yapıyordu, Allahtan onu öğrettim.

Ailesine gelince; annemle bir kez yalnız kaldılar... Annemin bile burnundan getirmiş. Zavallı annem kızımm kendine çook dikkat et diyerek gitti yanımdan. Şu an gelemeselerde; öncesinde her fırsatta burdalardı.
 
Son düzenleme:
bir teyze bir söz söylemişti.çok etkilenmiştim.o da senin gibi ikici evliliği yapmıştı.yastığım değişti ama kaderim değişmedi demişti.
insanoğlu ne zaman rahata erdiki.bu sorun biter başka sorunlar çıkar.
senin bu şartlarda yapacağın tek şey sabır.
inşallah senin için herşeyin en güzeli olur.
 
çocuklar anne baba dese de huzursuzlar. ki.. konuşamama ve altına kaçırma gibi sorunlar yaşıyorlar. aile terapistine gitmelisiniz. çocuklar içinde kendiniz içinde yararlı oloacaktır.

peki siz eşinizin çocuğunu seviyormusunuz yani endi çocuğum gibi görüyorum derler ya merak ettim. öyle mi..
(konu ile ilgili değil sadece merak isterseniz cvplamayabilirsiniz.
 
Allah yardımcın olsun şekerim.. hiç birşeyi kafana takma eşinle anlaşmaya onunla uyumlu olmaya çalış görbak oda senin gibi yapıp seningibi uyumlu olmaya çalışacaktır.

ama bence 3 günlükte olsa 5 günlükte olsa çocukları annanelerine yada babannelerine bırakıp baş başa kalacağınız bir tatile çıkın yer mekan önemli değil illede çok güzel bir tatil köyü yada tatil beldesi olması gerekmiyor sadece birlikte olacağınız birlikte vakit geçirebileceğiniz, birlikte yeni yerler keşfedeceğiniz antik bir şehirde olabilir gidin eğlenin birbirinize iç dünyanızı açın.. bunu yapınca eminim ikinizde rahatlamış olacaksınız. ve bütün olumsuzluklardan arınmış olarak döneceksiniz evinize yerimseniben.

bence evlilerinde araba bir çocuklarsız herşeyden uzak başbaşa kalmaya ihtiyaçları var 2 günlük bile olsa.. reset gibi bişey sengözlerimebaksanab
 
Evet öncelikle Allah yardımcın olsun... Fakat anladığım kadarıyla çocuklar içinde son derece zor geçen bir süreç bu , 4 yaşında tüm gününü kreşde geçiren bir çocuk nasıl hala konuşamaz yada nasıl hala masa altına giripde mızmızlanır ki...Sabrın sonu selamettir demek gerek sanırım...
 
Ben çalışıyorum zaten. Mecburen kızlar kreşe gidiyorlar. Akşam alıp eve geliyoruz, kızım beni ufaklıktan ve eşimden kıskanıyor. Ufaklık babasını bizden. Kızım babam benimle ilgilenmiyor kıskançlığında. hiçbir şeyi paylaşamayan 2 küçük çocuk, Ufaklık neredeyse 4 yaşına girdi hala konuşamıyor, anlatamadığı içinde mütemadiyen ağlıyorr. abartısız 2 saat susmadan ağladığı oluyor. Masa kurulunca altına girip saatlerce ağlayan bir çocuğu düşünsene. Kızım şu an 5,5 yaşında, 1 yaşında çişi bırakmıştı. Gözümün önünde ayakta olduğu yere çiş yapıyordu. Gece ortalama 3 kez yatak yorgan değiştirdim yaklaşık 2 ay. Şu anda bezliyorum. Ufaklık 2 aya kadar altına kaka yapıyordu, Allahtan onu öğrettim.

Ailesine gelince; annemle bir kez yalnız kaldılar... Annemin bile burnundan getirmiş. Zavallı annem kızımm kendine çook dikkat et diyerek gitti yanımdan. Şu an gelemeselerde; öncesinde her fırsatta burdalardı.

evet zor şeyler yaşamışsın.hayatın sıkıntılarla geçmiş.
de neden bunaldığını,neden sıkıldığını,kendini neden kandırılmış hissettiğini anlamadım.
eşinin çocuğu olduğunu biliyordun.o yavrunun annesiz kaldığınıda.konuşamaması,altına yapması,babasını sizden kıskanması gayet normal değilmi?
sen babası hayatta olan kızına başka bir baba bulmaya çalışarak,bu mantıkla evlenerek ilk hatayı yapmışsın.
senin kızının bir babası var.
kızını babasından uzak bir şehre getirip başka bir adamı babası diye tanıtmaya çalışarak ona iyilik yaptığını falanmı sanıyorsun?
hadi yaptın diyelim.hayatta babasından başka kimsesi olmayan küçük bir çocuğun szinle problem yaşamasını neden bu kadar büyüttün.öz kardeşler bile bu kadar yakın yaşlarda olunca anlaşamıyor.çoğumuz kendi öz çocukları arasındaki dengeyi bile kuramıyor,kendine zaman ayıramıyorken, sen neredeyse bebek yaştaki iki çock arasındaki problemlerden bu kadar yıpranıyorsan vay haline.
sabır nerde kaldı.
kendi çocuğunu büyütürken nasıl ilmek ilmek işlediğini hatırla.aynısını şu andada yapman gerekiyor.
bunlar çocuk.bir yerden sonra sana karşı olan inatları çözülecektir.
eminim o çocukta tıpkı senin baba isteyen kızın gibi kollarında uyuyacağı bir anne istiyordur.
bunu bile bile evlenmişken,bu kadar kısa sürede bıkman yanlış.
eşinle tartışabilirsin.hepimiz tartışıyoruz.
sen gülsümünde dediği gibi farklı şeyler umdun ama bulamadın bana kalırsa.
lütfen iyi düşün ve derin bir nefes alıp sanki bugün bu eve gelmişsin gibi davran.git o çocuğuda öp kokla mesela.(belki yapıyorsundur bilmiyorum.)
sana güvebnmesini sağla.kızından ayırma.çocuklar hemen unutur ve kolayca kaynaşır.
eminim bunu yapabilirsin.
çocukların arasındaki gerginlik kalkınca sende daha rahat olursun.
 
Annesi henüz 2,5 yaşındayken vefat etmiş yani çocuğun gözünde onu bırakıp gitmiş. Ne bekliyorsunuz ki. Nasıl normal bir psikolojide büyüyebilir bu çocuk.

Sizin kızınıza anneanne bakmış yıllarca sonra bambaşka bi ortama girilmiş. O çocuk nasıl etkilenmesin.

Ve en çok kızdığım nokta. Nasıl olurda siz vefat etmiş bir annenin yerine geçersiniz. Nasıl olur da kendi isteğiyle değil de takdir-i ilahi sonucu yavrusunu bırakmak zorunda kalmış bir anneyi yok sayarsınız. Hiçmi vijdan yok sizde hanfendi.

O kadıncağız 9 ay karnında taşımış, 2,5 yaşına getirmiş, gözünden sakınmış yavrusunu ve gitmek zorunda kalmış. Nasıl silersiniz onu hayattan. Allah aşkına onun yerine koysanıza kendinizi. içiniz elverirmi yavrunuzun sizi hiç bilmemesine dayanmaya. Her ne olrusa olsun iki çocukda gerçekleri bilmeli. Siz onun annesi değilsiniz ama annesi kadar iyi büyütebilirsiniz buna lafım yok. Ama hiçkimse bir anneyi yok edemez. Ne acıdır ki yavrucak annesinin bir resmini bile göremeyecek. Annesine bi fatiha bile okuyamayacak.

Allah sizin kalbinize biraz insaf yerleştirsin dilerim ki.
 
Annesi henüz 2,5 yaşındayken vefat etmiş yani çocuğun gözünde onu bırakıp gitmiş. Ne bekliyorsunuz ki. Nasıl normal bir psikolojide büyüyebilir bu çocuk.


Ve en çok kızdığım nokta. Nasıl olurda siz vefat etmiş bir annenin yerine geçersiniz. Nasıl olur da kendi isteğiyle değil de takdir-i ilahi sonucu yavrusunu bırakmak zorunda kalmış bir anneyi yok sayarsınız. Hiçmi vijdan yok sizde hanfendi.

O kadıncağız 9 ay karnında taşımış, 2,5 yaşına getirmiş, gözünden sakınmış yavrusunu ve gitmek zorunda kalmış. Nasıl silersiniz onu hayattan. Allah aşkına onun yerine koysanıza kendinizi. içiniz elverirmi yavrunuzun sizi hiç bilmemesine dayanmaya. Her ne olrusa olsun iki çocukda gerçekleri bilmeli. Siz onun annesi değilsiniz ama annesi kadar iyi büyütebilirsiniz buna lafım yok. Ama hiçkimse bir anneyi yok edemez. Ne acıdır ki yavrucak annesinin bir resmini bile göremeyecek. Annesine bi fatiha bile okuyamayacak.

Allah sizin kalbinize biraz insaf yerleştirsin dilerim ki.

Kimsenin kimseyi yok saydığı felan yok. Bunları nasıl uydurabildiğinizi anlamış değilim??
 
Son düzenleme:
Siz yazmışsınız kızım eşimi baba diğer çocuk da beni anne biliyor bırakıp gitmem mümkün değil diye...
 
Allah yardımcın olsun canım zor bir durum gerçekten
çocuklar içinde zor olduğu tartışılmaz
çocuk psikoloğundan yardım alman en iyisi bana göre
 
Annesi henüz 2,5 yaşındayken vefat etmiş yani çocuğun gözünde onu bırakıp gitmiş. Ne bekliyorsunuz ki. Nasıl normal bir psikolojide büyüyebilir bu çocuk.

Sizin kızınıza anneanne bakmış yıllarca sonra bambaşka bi ortama girilmiş. O çocuk nasıl etkilenmesin.

Ve en çok kızdığım nokta. Nasıl olurda siz vefat etmiş bir annenin yerine geçersiniz. Nasıl olur da kendi isteğiyle değil de takdir-i ilahi sonucu yavrusunu bırakmak zorunda kalmış bir anneyi yok sayarsınız. Hiçmi vijdan yok sizde hanfendi.

O kadıncağız 9 ay karnında taşımış, 2,5 yaşına getirmiş, gözünden sakınmış yavrusunu ve gitmek zorunda kalmış. Nasıl silersiniz onu hayattan. Allah aşkına onun yerine koysanıza kendinizi. içiniz elverirmi yavrunuzun sizi hiç bilmemesine dayanmaya. Her ne olrusa olsun iki çocukda gerçekleri bilmeli. Siz onun annesi değilsiniz ama annesi kadar iyi büyütebilirsiniz buna lafım yok. Ama hiçkimse bir anneyi yok edemez. Ne acıdır ki yavrucak annesinin bir resmini bile göremeyecek. Annesine bi fatiha bile okuyamayacak.

Allah sizin kalbinize biraz insaf yerleştirsin dilerim ki.




bu kadar kırıcı olamaya ne gerek var arkadaşım
çocukların yaşı küçük daha
belki ilerde anlayabilecekleri bir yaşta açıklayabileceklerdir durumu
ömür boyu annesini bilmeyecek diye bir şey söylememişki arkadaş
hem problemi buda değil zaten
sevgiler
 
ay ne zor bir durum Allah kolaylık versin ama bence öncelikle kendi kızını bir kreşe ver ki alışma süreci biraz daha kolay olsun bu ortama.orda arkadaşlar edinir oyalanır en azından.böyle giderse ona da diğer bebişede yetemezsin ve ikisininde tabi eşininde kalbini kırarsın.hem çok yorulur hemde suçlu duruma düşersin.sonra diğer bebeğe gelince o şuanda anladığım kadarıyla 2-3 yaş arası aşırı ağlama döneminde.3 yaşına gelince genellikle geçiyor bu durum merak etme.onlara devamlı kardeş olduklarını söyle dolaşmaya falan çıkar vaktin varsa tabi eşinle birlikte.kaygana gillere gelince hiiiç takma şekerim.
 
Siz yazmışsınız kızım eşimi baba diğer çocuk da beni anne biliyor bırakıp gitmem mümkün değil diye...

yanlış anlaşılmış galiba .arkadaş sadece beni anne biliyor demiş.annesinin yerine geçtim annesini asla söylemiycez dememişki.kız küçük olduğu için ona zaten annen vefat etti diyemezsinki.bu daha çok psikolojisini bozar.ilerde daha olgun bir yaşında belki bir psikolog yardımıyla söylenmeli bence.
 
bu kadar kırıcı olamaya ne gerek var arkadaşım
çocukların yaşı küçük daha
belki ilerde anlayabilecekleri bir yaşta açıklayabileceklerdir durumu
ömür boyu annesini bilmeyecek diye bir şey söylememişki arkadaş
hem problemi buda değil zaten
sevgiler

Çocukların yaşı küçük mü? Biri 5,5 diğeri 3 yaşında şu anda.
Ve pedagog denen uzmanlar var çocuklar için.
En başından yalan üzerine kurulmamalıydı çocukların hayatı.
Belki de en başından gerçeği bilmek çocukların aileye güven duymasını sağlayacak ve sorunlar daha az yaşanacaktı.
Ne dersiniz birde bu açıdan düşünün?


yanlış anlaşılmış galiba .arkadaş sadece beni anne biliyor demiş.annesinin yerine geçtim annesini asla söylemiycez dememişki.kız küçük olduğu için ona zaten annen vefat etti diyemezsinki.bu daha çok psikolojisini bozar.ilerde daha olgun bir yaşında belki bir psikolog yardımıyla söylenmeli bence.

Acaba bu aile yukarı da yazdığım gibi pedagoga danıştı mı hiç. Sanmıyorum eğer danışmış olsalarda bilirler di. Çocuklar küçükken değişiklikleri daha kolay kabul ederler.
Ayrıca 2,5 yaşında bir çocuk annesinin yokluğunu anlar ve yeni gelen anneyi kabul etmekle birlikte sorgular kendi içinde. Eğer cevaplar verilmezse çocuğa çıkmaza girer ilişkiler. Hadi diyelim ilerde söyleyecekler. Peki vefat eden annenin ailesi ne bileyim kardeşi babası annesi yani çocuğun teyzesi dayısı anneannesi dedesi de yok mu. Yada varda çocuk onlarla da görüştürülmüyor mu acaba? Bence 2. şık yerimseniben
Bu bile şu an çocuktan çalınan bişiyler olduğu anlamına geliyor. Bu bile büyük bir haksızlık.
 
konunuzu okudum...evliliğiniz daha çok yeni eğer eşinizle ilgili bir problem yoksa biraz sabırlı olmanız lazım :hulya: sonuçta bir alışma süreci var.evlilklerde genelde 2 kişi birbirlerine alışmaya çalışırken siz 4 kişi bu hayata başlamışsınız...eşinizin çocuğuna gelince o cocuk anne sevgisinden mahrum kaldığı için hırçınlaşmış.konuşamamasının sebebide o belkide... ihtiyacı olan,onu sakinleştirecek olan tek şey SEVGı :1hug: bence öncelikle birlikte vakit geçirmeyi öğrenmeli çocuklar...dördünüz birlikte çocuklarında mutlu olup eğlenecekleri faliyetlerde bulunmalısınız...aynı şekilde eşinizde bunun için emek sarfetmeli.eşinizle konuşun... normalde öz iki kardeş arasında insanı yeter! dedirtecek kavgalar olabiliyor..o küçük kız masanın altına girip ağlamaya başlayınca tutun ellerinden,sarılın sevkat gösterin (size kötü davranıyorsunuz demiyorum lütfen yanlış anlamayın:teselli: sadece tahmın ettiğinizden zor bir durumla karşılaştıgınız için bunalmışsınız herkeste olabilceği gibi bu yüzden her şey daha zor gelir size..) allah katında öksüz bir kıza annelik yapmak kadar güzel bir sevap var mı :nazar:aynı şekilde eşinizde size destek olmalı.birlikte kızlarınıza masal anlatın ilgilenin elbet o zaman dördünüzde birbirinize alışacaksınız ve seveceksinizdir..umarım her şey kısa sürede yoluna girer..allah yardımcınız olsun...a.s.
 
Back
X