Canım başın sağolsun öncelikle. Ölümlerde hayatımızın içinde, nasıl eğleniyor gülüyorsak, yeri geliyor ağlıyorsak, ölümde olacak hep hayatımızda. Bir şekilde hayatımıza devam etmeliyiz etmek zorundayız da. Canım ben 19 yaşında iken çok sevdiğim ilk aşkımı kaybettim, ilk kez ölümü o yaşta yaşadım. Çok ağladım günlerce, aylarca ama elimden hiç bir şey gelmedi. Ne o geri geldi nede benim karanlık günlerim.Elden bişey gelmiyormuş dua etmekten başka..
Sonraki ölümde babamın aniden ölümü, 4 sene önce..ondada bişey yapamadım, çok üzüldüm, çok özlesemde, elden hiç bir şey gelmiyorki canım..
geçen yıllar içindeki yangını öldürüyor, ama hiç bir zaman unutulmuyor..
başınız sağolsun ardarda olması çok kötü olmuş,mukadderat diyelim,mekanları cennet olsun,ben anneannemi hiç görmedim annem 10 yaşındaymış anneannem vefat edincesiz yine de şükredin birlikte vakit geçirebilmişsiniz...
Başınız sağolsun...:teselli:
İlk başta zor gelir ama zamanla alışırsınız.
Ölüme çare yok ne yazık ki.Hiçbirimiz ölümsüz değiliz,hepimizin dönüp dolaşacağı gideceği yer gene kara toprak.
Şuan onlar gerçek dünyadalar.Rabbimizin yanındalar.
Ben de sevdiğim insanları kaybetmeye başladığım zaman sizin gibiydim.Karamsarlığa düşüyordum hep.
Zamanla alışıyor insan her acıya.Sevenlerimizle orda buluşacağız böyle düşünün .
başın sağolsun öncelikle...
benim bir dedem ben 2 yaşındayken vefat etmiş.
babaannem beyin kanaması geçirdi ve kaybettik aniden 12 yaşında falandım.. diğer dedemi ise (aynı apartmanda oturuyorduk) geçen mayısta kaybettik 1 sene oldu. Akciğer kanserinden o da.
ben üzüldüm hepsine ama ağlayamadım hiç. şöyle düşün, hepimiz gidicez oraya bir gün. o yüzden oradakiler için üzülmek değil sevinmek lazım. bu dünya sadece asıl gideceğimiz yer için bir bekleme salonu gibi. Orada huzur içindelerdir inşallah. Allah ikisine de rahmet eylesin. Sen de üzme kendini. Tabiki onları unutma, her fırsatta an, dualar gönder ama üzülme...
başınızsağolsun
bnde geçen yıl anneannemi kaybetmiştim ..
çok zor :
başın sağolsun canım insan ÇOK SEVDİKLERİNİ UNUTMAZ geceleri rüyalarıan girRERLER AMA ZAMAN HER ŞEYİN İLACI ALLAH SABIR VERSİN
başınız sağolsun
bnde beyin tümöründen kaybettim dedemi.hala çok ağlıyorum,5 ay oldu
Başın sağolsun canımcım...geride kalanlara sağlık versin allah.ve uzun ömürler..
dedem koah hastasıydı sürekli oksijen makinesine bağlı kalması ve çok özenle bakılması gerekiyordu bunun için annem ve iki teyzem geçen yıl annanem ve dedemi yaşadıkları istanbuldan eskişehire getirdiler.
annanem eskişehire hiç alışamadı istanbulu çok özlüyordu ve sürekli bende çok hastayım siz hep babanızla ilgileniyorsunuz deyip duruyordu, ama annanem her işi kendi yapabilen atik bir kadındı ve sağlığıyla çok ilgilenen düzenli doktora gidip kontrollerini yaptıran biriydi . annanemin kireçlenmeden dolayı fizik tedaviye gitmesi gerekti. fizik tedavi bittikten sonra annanemin ağrıları çoğaldı birden bire yüreyememeye başladı ve hastaneye yattı aynı anda dedemde yoğun bakımdan çıkıp evine dönmüştü. yapılan incelemeler sonucu annanemin akciğer kanseri olduğunu ve son evrelerini yaşadığını öğrendik ve annanemi 15 gün içinde kaybettik senağlama
bundan sonra zaten çok ağır hasta olan dedem dahada ağırlaştı ve 35 gün yoğun bakımda kaldı çıkarıldığı gün evinde uyurken oda annanemin yanına gitti senağlama
benim sorunum, çok sevdiğim iki insanı ard arda kaybettiğime hala inanamıyorum arada sırada telefonla dedemi arıyorum ama cevap yok( bazen yanlız dışarı çıkınca onların eskişehirdeki kiraladıkları eve gider buluyorum kendimi, sürekli aklım onlarda inanılmaz özlüyorum ikisinide cenaze günü çok ağladım ama şimdi ağlayamıyorumda anneler gününde ilk defa mezarlarına gittim gözümden bir damla yaş akmadı inanamadım çünkü orda yattıklarına yaşıyorlar gibi sanki kabullenemiyorum bir türlü. dışardan bakıldığında üzülmüyor gibi gözüksemde hep aklımdalar.................
onları çok özlüyorum senağlama senağlama
ben dedemi kaybettiğimde haberim yoktu .Dünyada en sevdiğim insandı.Üniversitede dersim var diye söylememişler bunu duyunca o kadar çok üzüldüm ki bir geldim canımın içi yok gitmiş hem de çok olmuş gideli.. rüyalarımda hep onu aslında ölmemiş gibi görüyorum.Herkes diyor ki ölmedi bak işte gibi... tam 10 sene oldu ama haftada bir olsun mutlaka görürüm.Hep anarım hatırlarım unutmadım unutmam da böyle olunca artık zihnim mi yoksa başka bir şey mi bilmiyorum sık sık görüyorum rüyalarımda artık o kadar çok canım yanmıyor ama bir tarafım hep buruk.. İlacı zaman sen akışına bırak sadece güzelliklerini hatırla ve çok çok dua et. Allah yardımcın olsun mekanları cennet olsun inşallahdedem koah hastasıydı sürekli oksijen makinesine bağlı kalması ve çok özenle bakılması gerekiyordu bunun için annem ve iki teyzem geçen yıl annanem ve dedemi yaşadıkları istanbuldan eskişehire getirdiler.
annanem eskişehire hiç alışamadı istanbulu çok özlüyordu ve sürekli bende çok hastayım siz hep babanızla ilgileniyorsunuz deyip duruyordu, ama annanem her işi kendi yapabilen atik bir kadındı ve sağlığıyla çok ilgilenen düzenli doktora gidip kontrollerini yaptıran biriydi . annanemin kireçlenmeden dolayı fizik tedaviye gitmesi gerekti. fizik tedavi bittikten sonra annanemin ağrıları çoğaldı birden bire yüreyememeye başladı ve hastaneye yattı aynı anda dedemde yoğun bakımdan çıkıp evine dönmüştü. yapılan incelemeler sonucu annanemin akciğer kanseri olduğunu ve son evrelerini yaşadığını öğrendik ve annanemi 15 gün içinde kaybettik senağlama
bundan sonra zaten çok ağır hasta olan dedem dahada ağırlaştı ve 35 gün yoğun bakımda kaldı çıkarıldığı gün evinde uyurken oda annanemin yanına gitti senağlama
benim sorunum, çok sevdiğim iki insanı ard arda kaybettiğime hala inanamıyorum arada sırada telefonla dedemi arıyorum ama cevap yok( bazen yanlız dışarı çıkınca onların eskişehirdeki kiraladıkları eve gider buluyorum kendimi, sürekli aklım onlarda inanılmaz özlüyorum ikisinide cenaze günü çok ağladım ama şimdi ağlayamıyorumda anneler gününde ilk defa mezarlarına gittim gözümden bir damla yaş akmadı inanamadım çünkü orda yattıklarına yaşıyorlar gibi sanki kabullenemiyorum bir türlü. dışardan bakıldığında üzülmüyor gibi gözüksemde hep aklımdalar.................
onları çok özlüyorum senağlama senağlama
Basın sağolsun canim bilirim cok zor.Benide ananem büyüttü.3.sene bu yıl o kadar zor ' Ki Annemi babami kaybetseydmde sen gitmeseydin dedigim.anlar bile oldu.Zamanla alışıyor insan ama asla unutulmuyor cok özledim cokdedem koah hastasıydı sürekli oksijen makinesine bağlı kalması ve çok özenle bakılması gerekiyordu bunun için annem ve iki teyzem geçen yıl annanem ve dedemi yaşadıkları istanbuldan eskişehire getirdiler.
annanem eskişehire hiç alışamadı istanbulu çok özlüyordu ve sürekli bende çok hastayım siz hep babanızla ilgileniyorsunuz deyip duruyordu, ama annanem her işi kendi yapabilen atik bir kadındı ve sağlığıyla çok ilgilenen düzenli doktora gidip kontrollerini yaptıran biriydi . annanemin kireçlenmeden dolayı fizik tedaviye gitmesi gerekti. fizik tedavi bittikten sonra annanemin ağrıları çoğaldı birden bire yüreyememeye başladı ve hastaneye yattı aynı anda dedemde yoğun bakımdan çıkıp evine dönmüştü. yapılan incelemeler sonucu annanemin akciğer kanseri olduğunu ve son evrelerini yaşadığını öğrendik ve annanemi 15 gün içinde kaybettik senağlama
bundan sonra zaten çok ağır hasta olan dedem dahada ağırlaştı ve 35 gün yoğun bakımda kaldı çıkarıldığı gün evinde uyurken oda annanemin yanına gitti senağlama
benim sorunum, çok sevdiğim iki insanı ard arda kaybettiğime hala inanamıyorum arada sırada telefonla dedemi arıyorum ama cevap yok( bazen yanlız dışarı çıkınca onların eskişehirdeki kiraladıkları eve gider buluyorum kendimi, sürekli aklım onlarda inanılmaz özlüyorum ikisinide cenaze günü çok ağladım ama şimdi ağlayamıyorumda anneler gününde ilk defa mezarlarına gittim gözümden bir damla yaş akmadı inanamadım çünkü orda yattıklarına yaşıyorlar gibi sanki kabullenemiyorum bir türlü. dışardan bakıldığında üzülmüyor gibi gözüksemde hep aklımdalar.................
onları çok özlüyorum senağlama senağlama
Ben yeni kaybettimbaşınız saolsun arkadaşlar ...konu sahibi 9 yıl olmuş kaybedeli heralde artık kabullenmiştir unutmasa da
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?