Anne... Neden böyle?

alibabaninciftligi .!.:

Elbette anlatmıyorum, zaten anlatmadığım için bu raddeye geldi..daha evliliğimin 3. gününde onu ziyarete gitmiştim, bana dediği şey bak sakın korunmayın sonra çocugunuz olmaz. Ben de anlatmayı reddetdikçe böyle oluyor olaylar, eşimle gitmeyeyim onu görmeye yalnız gideyim istiyor çünkü beni sıkıştırmak için. Evet her şeye karışmak isterdi, ama ilginç olan şu ki ben evlenmeden önce de birlikte yaşamıyorduk, ben işim sebebiyle 3 sene önce başka bir şehre taşındım zten..Yani zaten 2-3 ayda bir görüşüyorduk. Burdaki en önemli faktör evlenmiş olmam yani.

Genişletmek için tıkla...

Anladım. Evlenmeniz, annenizin yalnız olduğu hissiyatını güçlendirmiş yani, benim tek anladığım bu. O yüzden de hırçınlaşmış. Bu durum karşısında ne yapılır tam bilmiyorum, o yüzden psikolog diyorum. Kadını yalnız kalmasın diye herhangi biriyle evlendiremeyeceğinize ya da mutlu olsun diye boşanamayacağınıza göre, sorununu kendi halletmesi gerekiyor.

alibabaninciftligi .!.:

Evet tabii ki çok haklısınız, benim çocukluğumdan beri içer her akşam. Hatta son zamanlarda günde 1 biraya düşürmüştü, ama bırakamıyordu malesef...Kardeşim de yok Her zaman her istediğini yaptım, onun istediği gibi mükemmel biri oldum, eskiden beni çok takdir ederdi, belki de hatam burdadır, eskiden bu yana ona karşı çıkmadığım için... Elbette ben evlenince yalnız kalmaktan korktu ve kaldı, ama tek çocugum diye ömür boyu evlenmese miydim diye düşünüyordum. ki biz zaten o yalnız kalmasın diye her hafta sonu görmeye gidiyorduk, ta ki eşinin arabasına niye bindin deyip o hafta görüşme talebimizi reddedene kadar...

Genişletmek için tıkla...

Bakın annenizin mutluluğu sizin sorumluluğunuz değil. Anne kız ilişkide siz annenizin mutsuzluğunu görüp bunu telafi etmeye uğraşıp durmussunuz, kendinizden birseyler de feda ederek. Halbuki baştan bunu size "yüklenmesi" yalnis. Anneniz bu durumu fark etmediği gibi hala devam ettiriyor. Hepimiz tabiki annenizden babamızdan sorumluyuz bir yerde, ama onlar yerine hayatlarını yasayamayiz. Onlarda buna müsade etmemeleri lazim. Anneniz mutsuz olabilir, hepimizin mutsuz zamanları oldu, ama burda en doğrusu profesyonel yardım almak ve hayata tekrar atilmaya gayret etmek. Siz ömür boyu yanında kalsaydıniz bile bu durum değişmezdi çünkü bu da sağlıksız bir program haline geliyor. Anne biraz küsüyor, laf sokuyor, somurtup duruyor kızı panik halinde onu mutlu etme cabasina giriyor. Bunu ne kendinize yapin, nede kendinizi manipule edilmesine izin verin. Anneniz artık kendi mutluluğunu bir zahmet kendi eline alsin. Evlenmek, kendi hayatınızı kurmak baştan da en dogal hakkınız. Bunu kimse için kurban etmeyin

alibabaninciftligi .!.:

Zaten dedim ya ilk 1 ay iyiydi, sonra zaten eşimle gittiğimizde de lafını sakınmamaya başladı, eşimle evimizi yaparken her şeyiyle kendimiz ilgilenmek istedik, zaten daha ilk seferinde eve karar verdiğimizde göstermek için onu götürdüğümde burası beni psikolojik olarak yoruyor demişti, biz de yormak istemedik, bir de açıkçası geçimsiz biri kendisi tanıdığı herkesle oturduğu her evde kavgalı. şimdi evle ilgili en ufak bir sıkıntı çıksa siz beni karıştırmadınız ondan oldu diyor, ahh onu yapan ustayı ben bir bulsam diye söyleniyor. Sonra bizim evimize geldiğnde kaloriferle ilgili bir sıkıntı vardı daha yeni kurulmuştu, eşimi payladı niye burası böyle beceremiyon mu diye...

Genişletmek için tıkla...

Anne bile olsa uzak durulmalı bence. Enerjinizi emen insanları hayatınızdan çıkartın