Anne olmak istemiyorum.. Fikirlerinize ihtiyacım var

Angelina1 .!.:
Herkese Merhabalar;

28 yaşındayım 2 yıllık evliyim..Resmen bir çıkmazın içindeyim ve sizin fikirlerinize ihtiyacım var.Arkadaşlar ben anne olmak istemiyorum.Yani içimde annelik duygusu yok..Bebekler ve çocuklar bu dünyanın en masum canlıları bunun bilincindeyim ama hayatımda hiçbir zaman çocugum olsun hayalleri kuran bir kadın olmadım..Hani bazı kadınlar kucağına bir bebek aldığında benim de olsa keşke diye düşünürler ya böyle bir düşüncem asla olmadı..Sürekli kendimi sorguluyorum bende mi bir tuhaflık var diye ama bir canlının bana anne demesini bana bağımlı olmasını istemiyorum.

Belki bana kızacaksınız ama çocuk olunca hayatım alt üst olacak bütün düzenim bozulacak gibi hissediyorum.Bu sorumluluğu alacak kadar güçlü hissedemiyorum kendimi.Bu konuyu kimle konuştuysam hele bi kucağına al bak herşey değişir diyor ama ya pişman olursam..Arkadaşlar anne olup pişman olan varmı içinizde ? Eşimle konuşuyorum bu durumu eşim zorlamıyor illa ki çocuğumuz olsun diye ama 10 yıl sonra neden böyle düşünmüşüm keşke çocuk yapsaydım diye büyük bir pişmanlık içindede olabilirim..

İşin içinden çıkamıyorum.Lütfen ama lütfen fikirlerinizi bekliyorum:KK43:
Genişletmek için tıkla...
anne olmak şart değil istememeniz de gayet normal ama eğer bunu eşinizle baştan konuşmadı iseniz ve kendisinde baba olma arzusu varsa bir müddet sonra beklenti içine girebilir...
ben hep anne olmayı ıstedım tek olsun ama benım olsun dedım evlendım hemen hamıle kaldım ve su an bır kızım var, benım ıcın her daım oncelık sıram aılem kendım ve esım olmustur ama artık baş sırada kızım var herkes bir yana o bir yana, evlılıgı bıle gereklı goren bırı olmadım hıc bekaret vs umursamadım ama annelık bambaska bırsey..
zor sabır ve fedakarlık gerektıren bır durum ama pişman olmayacagınız bır sey tabı su da onemlı kadının kendını her anlamda hazır hıssetmesı sart...
ben daha yenı bır gebelıgı sonlandırdım cunku plansızdı, esım de bende hazır degıldık ....
pişman olup olmamak sıze baglı , zorlugu var ama en azından bır tane evladınız olsun bunun yaslılıgı da var bır gun herkes gıdecek sızın eserınız sadece evladınız kalacak.
 
Aynı düşüncelere ben de sahibim, ama Allahın gücüne gidicek ilerde çok pişman olurum diye dile getiremiyorum. Benim de hiç öyle hayalim yok anneliğe dair. Ara sırada isim düşünürüm sonra yok nasıl bakacağım tüm düzenim değişecek diye düşününce vazgeçiyorum her şeyden. Hani annelik doğuştan geliyordu. Herkesin bebesini de sevemiyorum. Çocuk severken bile seçiyorum. Bazen sağlam saçmalıyorum.
 
Evlilikte 5. Yila girdik. Yeni yeni bebegin hayali canlaniyor kafamizda. Sadece bir dusunce yani.

Annem beni 50 yasinda dogurmus. 50 de geç, kendisi ben 21 yasindayken vefat etti, olan geride kalanlara oldu. Bana gore 40i gecirmemek lazim. En azindan cocuguna biraz daha enerjik yaklasmak açisindan yani...

Yaşin 28miş zaten daha erken. Gez toz eglen hayatini yaşa. Belki 5 yil sonra falan kendin istersin. Daha panik olmana gerek yok yaştan dolayi =)

etrafimda gordugum cogu anne de cocugundan sikayetci, yilmis ve cocuga bagiriyorlar. Bir sey dokunce eline vurani da gordum. Ne diyeyim. Aslinda cogu kisiye gore degil anne olmak ama nasil ki zamane insanlari evliligi evcilik etti, dogurmayi da eminim her saniye resim koyup altina bir seyler yazmak icin istiyorlar :D
 
Anneyim. Çocukları kendi irademle doğurmuş gibi görünsem de aslında, zorla yapılan evliliği, sevgisiz bir yuvayı görmezden gelmek, evde en azından sevgimi verebileceğim bir canlı olsun diye yaptım. Yanlış bir karar mıydı? Dünyanın en yanlış kararıydı. Çünkü doğan çocuğa hakaret gibi birşey bu. İlkini bu yanlış düşünceyle yapmış olsam da ikincisini "madem bir tane oldu, madem boşanmayı kafaya koydum, o zaman bir kardeşi olsun da beraber büyüsünler. Baba eksikliğini hissetmesinler" diye doğurdum. Pişman mıyım? İnsan pişmanım demeye gönlü razı olmuyor ama bu şartlar altında çocuklarım olmasaydı tek saniye eziyet çekmek zorunda kalmazdım. Çocuklar için değil ama bu adamdan ve bu evlilikten doğdukları için üzgünüm. Çocuklarım çok daha iyi bir babayı hakediyordu.

Kısacası, öyle anlatıldığı gibi anne olunca periler etrafınızda uçuşmuyor, sırtınızda doğal kanatlar çıkmıyor. Eğer hazır değilseniz o düşünceler ömür boyu size kendini hatırlayor, ama sık ama seyrek..
 
Esrin mine .!.:
Anneyim. Çocukları kendi irademle doğurmuş gibi görünsem de aslında, zorla yapılan evliliği, sevgisiz bir yuvayı görmezden gelmek, evde en azından sevgimi verebileceğim bir canlı olsun diye yaptım. Yanlış bir karar mıydı? Dünyanın en yanlış kararıydı. Çünkü doğan çocuğa hakaret gibi birşey bu. İlkini bu yanlış düşünceyle yapmış olsam da ikincisini "madem bir tane oldu, madem boşanmayı kafaya koydum, o zaman bir kardeşi olsun da beraber büyüsünler. Baba eksikliğini hissetmesinler" diye doğurdum. Pişman mıyım? İnsan pişmanım demeye gönlü razı olmuyor ama bu şartlar altında çocuklarım olmasaydı tek saniye eziyet çekmek zorunda kalmazdım. Çocuklar için değil ama bu adamdan ve bu evlilikten doğdukları için üzgünüm. Çocuklarım çok daha iyi bir babayı hakediyordu.

Kısacası, öyle anlatıldığı gibi anne olunca periler etrafınızda uçuşmuyor, sırtınızda doğal kanatlar çıkmıyor. Eğer hazır değilseniz o düşünceler ömür boyu size kendini hatırlayor, ama sık ama seyrek..
Genişletmek için tıkla...
yazdiklarinizi kabullenmek eminim zordur. Kendinize itiraf edip, burada da yazmişsiniz. Bu durustlugu ve cesareti herkes gosteremez. Allah size ve ailenize saglikli huzurlu mutlu gunler gostersin.
 
1 yasinda oglum isteyerek oldu bebegim dunyanin en guzel duygusu diyebilirim ama bir o kadar da zormus esim yardimci degil herseyiyleben ilgileniyorum kova burcu kadini olarak sosyal hayat kendime vakit ayirma tamamen bitti oglumun buyumesini dort gozle bekliyorum hobilerimi el islerimi kitaplarimi cok ozledim.
Sanirim ben hayatima tek cocukla devam edecegim.
Isinizi yasaminizi seviyorsaniz pisman olmassiniz cocugunuz yok diye tamamen size bagli
 
çocuk sahibi olup pişman olmaktansa, neden çocuk yapmadım diye pişman olmak çok daha iyidir.
birinde pişmanlığınızın bedelini sadece siz ödersiniz, diğerinde minicik bir bebeğe ödetirsiniz.
eğer istemiyorsanız asla asla çocuk yapmayın, bir insanın hayatında alabileceği en büyük en ağır sorumluluk bu, üstelik ben sıkıldım, yapamıyorum diyip kaçabileceğiniz bir sorumluluk da değil.
gerçekten çok istemiyorsanz hiç bulaşmayın.
 
bekarligimdan beri bebek cok severim.ama sadece severim:) gider kucagima alir oper koklar tamam kolay kolay cocuk sahibi olabilcegimi dusunmezdim hic cunku gercekten buyuk sorumluluk hem fiziken hem ruhen de yipratiyor hamilelik safhasinda oldugum halde diyorum bunu ustelik.. ama farklida bir duygu kendinizden once dusunuyorsunuz daha simdiden.. bende rahatligi seven sikintiya gelemeyen biriyim.oyuzden tek bir cocuk benim icin ideal diye dusunuyorum 28 yasindayim.sonrasinda istesem belki olmazdi cunku hormonlarimda oynamalar baslamisti bile..keske bebegim.olmasaydi diyen kimseyi duymadim ben ama gercekten icten istemeden de olucak birsey degil
 
Sizin gibi düşünüyordum ben de. Yaklaşmazdım bile bebeklere. Keyfime düşkün bir insanımdır. Bir gün ben artık istiyorum galiba dedim ve bebeklere bakış açım değişti. Şimdi bir bebeğim var ve sabrıma kendim bile şaşıyorum. Kızımla birlikte keyif yapıyorum artık. Sanırım bu iş psikolojinin hazır olmasıyla ilgili. Olur ya da olmaz sizin kararınız. 10 yıl sonra isterseniz o zaman yaparsınız. Her evlenen bebek yapacak diye bir kıstas da yok.
 
Evlilik bir tek çocuk üzerine kurulu olmamalı zaten ama bu konuda eşinizin de fikri önemli sonuçta o baba olmak isteyebilir.Ben başlarda istemiyordum kendi kararımla oldu ikinci çocuguma 8 yıl ara verdim korkularımdan dogumla alakalı onu da ben istedim şimdi diyorum iyiki olmuş keşke erken yapsaydım büyürdü Rabbim olmayanlar tüm isteyenlere de nasip etsin inşallah.
 
Kendini hazır hissetmemiş alakalı
Ve kadın hazır hissetmeden doğurmamalı
 
Diyet Canavari .!.:
Ben de aynı siz gibiydim, anne olmayı hiç hayal etmedim, hiç de istemedim, hep erteledim..12 yıllık evliyiz,su an 39 yaşındayım, daha da geç olmadan bir tane bebiş bizim de olsun barı dedik, (lakin hala anaç bir yapıya giremedim) köprüden önceki son çıkış telaşıydi, olacaksa bir tane olsun diyerek denemeye başladık..2 yıldır deniyoruz, bu sefer de hırs yaptım sanırım nasıl olmuyor diye :KK66: 5 hamilelik yaşadım 2 yılda, maalesef olmadı..pes ettim ben de.herkes üremek zorunda değil..ama günün birinde bir çocuk sahibi olmak isteyeceğiniz ve pişmanlık duyabileceğiniz düşüncesi varsa çok da geç kalmamak lazım.geciktikce işler feci karışıyormus, onu anladım..
Genişletmek için tıkla...
canim 5 kez düşük mu yaşadım?
 
Ben Hollanda'da yasiyorum. Cok olmasa bile tanidigim birkac Hollandali bayan var, cidden tum samimiyetiyle 'cocuk istemedik, hayat seklimize uymuyordu, yapmadik ve gayette memnunuz' diyen, ama azinliktalar. Ayrica 'hic istemedim gencken, su anda pismanim gec kalicam bir an once yapmazsam' diyen, hatta iliskisi (erkek arkadasi/kocasi) olmayan ve bunun ciddi pismanligini dile getiren bayanlarda taniyorum. Hatta ve hatta sirf cocuk yapmak icin bir erkekle birliktelik yasayip, bebekten sonra heriften ayrilanini bile taniyorum! Ne enteresan hayatlar var yahu. Herneyse konuna gelecek olursak; demem o ki, yanlizlik bir yere kadar. Cocuk yapipta pisman olanini gormedim, ama yapmayipta pisman olanini cok gordum.
 
Ayni duygu bende de var ama ben 10 sene sonrayi dusunup kendimi yemiyorum. Düzenin bozulacağı bir gercek. Esimle kedi edindik evlendikten bir sure sonra ve o bile hayatimizda degisiklikler meydana getirdi, kısitlanma yaşadık.
Cocugumuz oldugunda esimle mutlu olmaya devam edecegimizi sanmiyorum aksine bizde kopmalar yaşanabilir diye düşünüyorum.
 
Angelina1 .!.:
Herkese Merhabalar;

28 yaşındayım 2 yıllık evliyim..Resmen bir çıkmazın içindeyim ve sizin fikirlerinize ihtiyacım var.Arkadaşlar ben anne olmak istemiyorum.Yani içimde annelik duygusu yok..Bebekler ve çocuklar bu dünyanın en masum canlıları bunun bilincindeyim ama hayatımda hiçbir zaman çocugum olsun hayalleri kuran bir kadın olmadım..Hani bazı kadınlar kucağına bir bebek aldığında benim de olsa keşke diye düşünürler ya böyle bir düşüncem asla olmadı..Sürekli kendimi sorguluyorum bende mi bir tuhaflık var diye ama bir canlının bana anne demesini bana bağımlı olmasını istemiyorum.

Belki bana kızacaksınız ama çocuk olunca hayatım alt üst olacak bütün düzenim bozulacak gibi hissediyorum.Bu sorumluluğu alacak kadar güçlü hissedemiyorum kendimi.Bu konuyu kimle konuştuysam hele bi kucağına al bak herşey değişir diyor ama ya pişman olursam..Arkadaşlar anne olup pişman olan varmı içinizde ? Eşimle konuşuyorum bu durumu eşim zorlamıyor illa ki çocuğumuz olsun diye ama 10 yıl sonra neden böyle düşünmüşüm keşke çocuk yapsaydım diye büyük bir pişmanlık içindede olabilirim..

İşin içinden çıkamıyorum.Lütfen ama lütfen fikirlerinizi bekliyorum:KK43:
Genişletmek için tıkla...
Kendinizi hazir hissetmeden de yapmayin zaten. Zorlanirsiniz. Ilerdede pisman olabilirsiniz bunuda unutmayin.
 
Bence düşündükleriniz hiç tuhaf değil. Herkes anne olmak zorunda değil bence. Zaten bir çocuğun sorumluluğunu alabilecek kadar hazır değilse kişi anne baba olmamalı bence
 
Arkadaşlar cevaplarınız için hepinize tek tek çok teşekkürederim.Toplum tarafından öyle bir kalıba konulmuşuz ki kime anne olmak istemiyorum desem bana canavarmışım kötü merhametsiz bir insanmışım gibi bakıyorlar.Aslında hiç doğmamış çocuğumu o kadar çok seviyorum ki onu dünyaya getirmek istemiyorum..Çünkü belki de ona karşı çok iyi sabırlı,tahammülü bol olan bir anne olamayacağım..Yazdıklarınızı okuyunca bir nebze rahatladım..Yaşadığım çevre toplumsal baskılara boyun eğen, daha çocukluktan itibaren anne olmak zorunda oldukları kodlanmış insanlarla dolu..Ve kendimi bu insanların arasında çok yalnız hissettim..İyi ki varsınız güçlü kadınlar:)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
3 çocuğumla eşimden boşandım bir abla veya anne olarak nasihat ve tavsiyenize ihtiyacım var
2 3 4
Yorumlar
68
Görüntüleme
3K
Aysenimi
A
P
Anne Olduğuma Çok Pişmanım
30 31 32
Yorumlar
639
Görüntüleme
30K
Serololo
S
sogukbaklava52
***BOŞANMA KONUSUNDA***(Lütfen🙏fikir verin)
7 8 9
Yorumlar
168
Görüntüleme
11K
Marjolein
M
P
Lütfen fikirlerinize ihtiyacım var. Çok yoruldum.
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
2K
cherry cherry lady
cherry cherry lady
S
Sizce annemiz hasta mı?
2 3 4
Yorumlar
63
Görüntüleme
6K
absurdizm
absurdizm
Back
X