Anne olmak istemiyorum.. Fikirlerinize ihtiyacım var

istemeyen hazır hissetmeyen kadınlar anne olmasın ama burada bu tarz açılan tüm konularda 'çocuk istemiyorum' diyen kadınlara bakıyorum da hepsi kendini bilen, akıllı,güçlü duran,mantıklı ve bilgili kadınlar tesadüf mü bilmiyorum.

Keşke sizler anne olmayi isteseniz sizler gibi insanların yetiştirecegi çocuklar gerek bu ülkeye :)

Neyse kendi tercihiniz tabi :)
 
Arkadaşlar cevaplarınız için hepinize tek tek çok teşekkürederim.Toplum tarafından öyle bir kalıba konulmuşuz ki kime anne olmak istemiyorum desem bana canavarmışım kötü merhametsiz bir insanmışım gibi bakıyorlar.Aslında hiç doğmamış çocuğumu o kadar çok seviyorum ki onu dünyaya getirmek istemiyorum..Çünkü belki de ona karşı çok iyi sabırlı,tahammülü bol olan bir anne olamayacağım..Yazdıklarınızı okuyunca bir nebze rahatladım..Yaşadığım çevre toplumsal baskılara boyun eğen, daha çocukluktan itibaren anne olmak zorunda oldukları kodlanmış insanlarla dolu..Ve kendimi bu insanların arasında çok yalnız hissettim..İyi ki varsınız güçlü kadınlar:)

ben çocuğu olmayanlara hep derim ki bir gün çocuk düşünüyorsan bugün yap hiç düşünmüyorsan da konusunu dahi açma. doğursan muhteşem anne olursun o öyle doğal bir şey ama istemiyorsan da kendini buna zorlamamalısın. kimsenin de bu konuda seni kınamasına izin vermemelisin. bizim toplumumuz bu mevzuda biraz saygısız çocuk yapmıyor musun sorusu bariz mahrem soru hadi çiftleşinvari bir şey.
baktın ilerde istedin yaş ilerliyor olmadı hiç çıkarın kalmazsa da bir evlat edinir bir can kurtarırsın. kendin doğurmandan bile daha ulvi bir durum benim gözümde.
 
istemeyen hazır hissetmeyen kadınlar anne olmasın ama burada bu tarz açılan tüm konularda 'çocuk istemiyorum' diyen kadınlara bakıyorum da hepsi kendini bilen, akıllı,güçlü duran,mantıklı ve bilgili kadınlar tesadüf mü bilmiyorum.

Keşke sizler anne olmayi isteseniz sizler gibi insanların yetiştirecegi çocuklar gerek bu ülkeye :)

Neyse kendi tercihiniz tabi :)

güzel düşünce. katılıyorum.
 
güzel düşünce. katılıyorum.
Burada bazı kadınlar görüyorum ya anne ya hamile ağzı zehir akitiyor adap yok üslup yok yada daha ilk çocuğuna yetmiyor bilinçsizce ikinci çocuğu istiyor vs vs

Onlara bakınca burada anne olmak istemeyen ve bunu bile çocuğum olursa ona yetemem korkusuyla düşünen kadınlara çok saygı duyuyorum.
 
yazdiklarinizi kabullenmek eminim zordur. Kendinize itiraf edip, burada da yazmişsiniz. Bu durustlugu ve cesareti herkes gosteremez. Allah size ve ailenize saglikli huzurlu mutlu gunler gostersin.
Amin çok teşekkür ederim. 10 yıl belki daha fazla sene yaşadıklarımı inkar ettim, herşey iyi gidiyormuş numarası yaptım ama inanmak istediğim gibi gitmedi hayat. Ben de herşeyi olduğu gibi kabullenip çözüm yoluna gitmeyi deniyorum şimdi. Hiçbirşey henüz yoluna girmiş değil ama en azından sırtımda taşıdığım yanlış inançları atmak bile bir miktar rahatlattı. Bakalım hayat ne gösterecek:)
 
olanların çoğu da pişman da kutsal analık ayağına itiraf edemiyorlar. ya da hayatlarındaki boşlukları o bebelerle dolduruyorlar.
Vallahi yazdım yazdım sildim!!!! Kutsal analık ayağı falan ne çirkin bir yaklaşım bu böyle. Belliki evlat sevgisi tatmamışsınız. O bebelerle boşluk doldurmuyoruz biz
 
Herkese Merhabalar;

28 yaşındayım 2 yıllık evliyim..Resmen bir çıkmazın içindeyim ve sizin fikirlerinize ihtiyacım var.Arkadaşlar ben anne olmak istemiyorum.Yani içimde annelik duygusu yok..Bebekler ve çocuklar bu dünyanın en masum canlıları bunun bilincindeyim ama hayatımda hiçbir zaman çocugum olsun hayalleri kuran bir kadın olmadım..Hani bazı kadınlar kucağına bir bebek aldığında benim de olsa keşke diye düşünürler ya böyle bir düşüncem asla olmadı..Sürekli kendimi sorguluyorum bende mi bir tuhaflık var diye ama bir canlının bana anne demesini bana bağımlı olmasını istemiyorum.

Belki bana kızacaksınız ama çocuk olunca hayatım alt üst olacak bütün düzenim bozulacak gibi hissediyorum.Bu sorumluluğu alacak kadar güçlü hissedemiyorum kendimi.Bu konuyu kimle konuştuysam hele bi kucağına al bak herşey değişir diyor ama ya pişman olursam..Arkadaşlar anne olup pişman olan varmı içinizde ? Eşimle konuşuyorum bu durumu eşim zorlamıyor illa ki çocuğumuz olsun diye ama 10 yıl sonra neden böyle düşünmüşüm keşke çocuk yapsaydım diye büyük bir pişmanlık içindede olabilirim..

İşin içinden çıkamıyorum.Lütfen ama lütfen fikirlerinizi bekliyorum:KK43:
Bende aynı sen gibi dusunuyodum çocuklarla aram hiç iyi değildir , bebek görünce sevme huyum hiç olmadı , ben heralde hiç anne olamam diye düşünürken , şuan hamileyim nerdeyse 8 aylık ve onun yüzünü ultrasonda gördüğümde ben bu zamana kadar boşuna yasamisim dedim gerisini sen düşün , allahm nasip ederde kucağıma alırsam sanırım o an dünya durucak . Bazı duyguların tarifi yoktur , evet belki aglicak hayatımdan bezdircek bazı geceler , ama ben onun için herşeyi göze aldım daha şimdiden o kadar seviyorum ki , bazen hayat bunalttiginda onun için güçlü olmalıyım diyorum , duruşum hayata bakışım kisiligim o kadar güçlendiki , sen diyorsun ya tüm duzenim bozulcak güçsüz hissediyorsun aksine bence insan kendine çeki düzen veriyor ve onun için dağları devirecek bir güç hissediyosun bu bir mucize ... Allah'ım isteyen herkese nasip etsin . İnşallah sende hazır olduğunda hayırlı zamanda anne olursun . Benim bebegminde sağlıkla doğması için dua edin kizlaar ;)
 
Ben de kendimi hiç anne olarak düşünmedim (şuanda da değilim).
30 yaşındayım. ablamın bebeğini kucağıma alınca acaba mı, dedim.
Bu niraz da biyolojik saatle de ilgili sanırım. Belki de yaşın ilerlemesiyle hayat tarzının zaten değişiyor oluşuyla ilgili bilemiyorum.
24 yaşında evlendim çok sosyal bir hayatım vardı büyük şehirde yaşıyordum. bir çok bekar arkadaşım vardı. gezmekler tozmaklar eğlenceler bitmiyordu. bir çocuğum olsa hayatımı mahveder diye düşünüyordum.
şimdi küçük bir yerde oturuyorum. bekar arkadaslarım evlendi baska baksa yerlerdeyiz.artık görüşmüyoruz bile doğru düzgün. gece hayatım bitti, eskiden bütün gece bar bar geziyordum . geçen akşam bir konsere gidelim dedik saat 12 oldu nasıl uykum geldi anlatamam. be bunu evde de dinlerim dedim. eve geldik.
şimdi biraz daha farklı bakıyorum , hayatımı mahvederden hayatıma renk gelir dönemine mi geçtim ne:)
 
Kadın anne olmaktan pişmanlık duymaz kesinlikle ama ebeveyn olmaktan pişmanlık duyabilir. Ben de de var bu pişmanlık. Anne olmak ve ebeveyn olmak bambaşka şeyler. Siz de ebeveyn olmaktan sorumluluk almaktan çekiniyorsunuz ki haklısınız.
 
Arkadaşlar cevaplarınız için hepinize tek tek çok teşekkürederim.Toplum tarafından öyle bir kalıba konulmuşuz ki kime anne olmak istemiyorum desem bana canavarmışım kötü merhametsiz bir insanmışım gibi bakıyorlar.Aslında hiç doğmamış çocuğumu o kadar çok seviyorum ki onu dünyaya getirmek istemiyorum..Çünkü belki de ona karşı çok iyi sabırlı,tahammülü bol olan bir anne olamayacağım..Yazdıklarınızı okuyunca bir nebze rahatladım..Yaşadığım çevre toplumsal baskılara boyun eğen, daha çocukluktan itibaren anne olmak zorunda oldukları kodlanmış insanlarla dolu..Ve kendimi bu insanların arasında çok yalnız hissettim..İyi ki varsınız güçlü kadınlar:)

millete bakmayın siz,
bizim toplumuz göre: doğan büyür, rızkını verir, bize de çocukken annemiz bağırdı ama seri katil olmadık, biz de sokakta büyüdük ama başımıza bişey gelmedi, iyi eğitim şart değil okuyan okuyor vs vs vs
dünyanın en ciddi işini öyle hafife alıyoruz ki, üzerine kafa yoranı garipsiyoruz...
 
İnsan neden cocuk istemez ki ? o_O
Maddi durum olmaz anlayabilirimde rahatım bozulacak diye düşünmemek..
İstemezmisiniz yarın yaşlandıgınızda tabiki Allah hayırlısını versin,
Sizi arayan soran bi evladınız olsun..
Ben anne olmayı en çok isteyenlerdenim henüz nasip olmadı olurmu Allah bilir,
Bugün genciz gezeriz rahata bakarız peki ya yarın ?
Aslında yarınada çıkacagımız belli degil,
Yine kendi içimde karmaşaya düştüm,
Hergün içinde bulundugum kendimle ettigim kavga bu,
Çocuk olmaması dünyanın sonumu ama çok istiyorum peki ya nasip olmazsa yine kalbim sıkışıyor,zügürt tesellisi..
Açmayın böyle konular.. :işsiz:
 
bunu bilmem kaç konuda yazdım ama çocuğu olduğu için pişman anne bulamazsın! evet yorgun olur, halsiz olur, depresyon da olur, çirkefleşir :D ama pişman asla olmaz.
ben kucağına bebek alınca içi gidenlerdenim. oğlum doğunca büyük bir şok yaşadım. uyumayan, sürekli ağlayan, mızmız bir şeydi kuzucuğum . yani böyle olacağını hiç düşünmemiştim. bütün hayatımız değişti ama iyi ki diyorum hep. Rabbim ömrümden alsın ömrüne eklesin kuzumun. hatta 2. yi de nasip etsin inş bana.
yalnız anne olmayı istememek de tercih yani. anormal bir şey yok.
 
23 yaşında anne oldum.. ben bu hayatta hiç agır bir sorumluluk almamıştım bilyormsunuz ..
yaşadıklarım hayat herşey beni o kadar yıprattı ki.. cocuk büyütmek cok zor gercekten.. cok emek isteyen bir durum..
bütün düzeniniz bozuluyor hayatınız değişiyor herşey kafana göre gezemiyorsn tozamıyorsn gittin yerlerde bile oturamıyorsun eşin ile sohbet edemiyorsun mesela cinsellik bile hemen olmak zorunda ya uyanırsa =) :D 5 dakika agız tadıla gecelerı uyuyamıyorsun kac kere telefonda anneme agladımı bilirim..
anne lütfen gel ben bunu uyutamıyorum.. bakamıyorum..
eşimi arar aglardm lavobaya gidemiyorum diye..
banyoya girmek için bile 5 dakikam vardı ilk zamanlar saclarmı bile toplayamazdım .. hiç uyanmasın die sallardm yeterki uyanmasın gazlanmasin die =)) ohoo daha neler neler sırala sırala bitmez =) geldim 24 yaşına çalışan bir anneyim artık iki kat daha zor işim oglum 15 aylık artık yürüyoruz.. anne diyoruz hele o anne demesi yok mu hayat yeniden doguyor sanki. .. o benm parçam herşeyim en kıymetlim su an onun saysende ayakta duruyorum onun sayesnde güc buluyorum bütün yaşadıgm zorluklara ragmenn iyi ki anne olmuşum diyorum birdaha asla yapmam diyordm şimdiş 2. ci için uygun zaman ne zaman olur ki diyorum =).. onu kucagınıza aldıgınzda evet tüm dünyanız değişiyor..
herkez anne olmak zorunda değil kimse bu yüzden size kızamaz kınayamaz
lakin pişmanlık durumu var işte.. belkide cok pişman olacaksınız bilemeyiz. ama hazr olmadıgınız birşeyide yapmaynn ..
birşey daha eklemek istiyorum o kadar zorluga ragmen cevremde o kadar halsiz uykusuz depresyona girmiş anne olmasına ragmen bütün zorluklara ragmen anne oldugu için 1 gün dahi pişman olan bir insan görmedim..
 
Vallahi yazdım yazdım sildim!!!! Kutsal analık ayağı falan ne çirkin bir yaklaşım bu böyle. Belliki evlat sevgisi tatmamışsınız. O bebelerle boşluk doldurmuyoruz biz
herkesin kendi fikri çıkarlarınıza göre yorum yapılması gerekmiyor şart değil hee bnde çocuk sahibi olmak istiyorum hatta olmuyor bnm ..evlat sevgisi tatmamış olabilir olmuyor olabilir ama benm gibilere kutsal analar başlıyor en muhteşem duygu anlatılamaz bilmem ne olmadığını bilmiyorlar çünkü.. artı istemeyedebilir insan dünyanın en tuhaf insanısın sorunlusun gibi muamele görüyorsun
 
Back
X