anne olmak...

mavi555

Üye
Kayıtlı Üye
3 Şubat 2014
104
3
16
35
Bursa
kızlar biliyosunuz yeni evli sayılırım 9 ay oldu.artık bebek sahibi olmak istiyoruz ama kafamda türlü belirsizlikler var...birgün evet tam hazırım derken birgün hayır sorumluluk alamayacak gibiyim ama zamanda geçiyor bi yandan anne olanlar nasıl karar verdiniz
 
suan 2 sene evlı olduktan sonra cocuk sahıbı olmak daha ıdeal gezın tozun eglenın daha 9 ay olmus :////
kaldıkı tam hazır hıssetıgınde zaten ok dersın ama 9 ay erken benım gorusum tabı
 
kaç yaşındasın canım?

ben 27 yaşında evlendim artık yaşımda geldiği için beklemedim hemen yaptım çocuğu
evliliğin en büyük anlamı çocuk bence, beklemeyi düşünüyorsan bile bi doktora git kontollerini yap, artık ha diyince de çocuk olmuyor malum.
eşinle de konuş o ne düşünüyor.
 
suan 2 sene evlı olduktan sonra cocuk sahıbı olmak daha ıdeal gezın tozun eglenın daha 9 ay olmus :////
kaldıkı tam hazır hıssetıgınde zaten ok dersın ama 9 ay erken benım gorusum tabı

haklısınız bazen bende sizin gibi düşünüyorum ama çok da zaman geçsin istemiyorum
 

bende sizin gibiyim yaş olarak 28 suan.dediğiniz gibi artık ha deyince de olmuyor.yaş olarak da çok beklemek istemiyorum ama bi net değilim kararsızlık var.eşimde istiyor artık
 
bende sizin gibiyim yaş olarak 28 suan.dediğiniz gibi artık ha deyince de olmuyor.yaş olarak da çok beklemek istemiyorum ama bi net değilim kararsızlık var.eşimde istiyor artık

canım eğer kendini hazır hissetmiyorsan, doktora git ve gebelik için herhangi bir problemin olup olmadığını öğren, eğer bir problemin yoksa beklersin, ama Allah korusun bir problem varsa tedavi süreci vs bunlar uzun vakit alan şeyler, hiçbir şey yapmadan da beklemek bence sağlıklı olmaz, sonra tam kendini hazır hissedeceksin, bakacaksın olmayacak, bunları da düşün. benim etrafımda çok örnek vardı böyle bu yüzden de çok beklemek istemedim aslında.
 
29,5 yaşında evlendim. Bu yaz 31 olacağım ama ben hala kafamdaki soru işaretleri ile boğuşuyorum. Bir arkadaşım diyor ki "zamanının geldiğini hissetsen asla kafanda bir soru işareti olmaz" Daha evliliği, evin işlerini tamamen düzene oturtmuş hissetmiyorum. Hala yarının yemeğini akşamdan yapıp dolaba koymuyorum, en can alıcı noktası ise hala gezmek görmek istediğim yerler var. Çocuk demek artık dışardan sipariş verip o akşamı geçiştirememen demek. Evindeki toz için amaaan sonra alırım diyememen demek ve de kesinlikle bütün bütçeni kapsayan bir bakım demek. Ama yaş da geçiyor. Yani seni anlıyorum. Bir başka arkadaşımın dediğini söyleyeyim ben sana "eşinle başbaşa bir şeyler yapmaya doyduysan yap" çünkü sonrasında başbaşa bir akşam yemeğine çıktığında en son ne zaman çıktığını hatırlamayacak bir noktada olabiliyorsun.
 
tabi haklısınız ama evliliğin gerekliliği de çocuk diye düşünüyorum bir süre sonra her şey rutine biniyor arkadaş evi paylaşan birey gibi oluyorsunuz evlenmeden önce hemen çocuk sahibi olurum diyordum evlenir evlenmez ama bilemiyorum şimdi cesaretim yok gibi
 

Haklısın tabi de o rutin 9 ayda gelmiyor ki. Benim arkadaşım 3 yıl evliliklten sonra tamam artık yapabiliriz diyebildi. O arkadaşım işte eşinle geçirdiğin vakitlere doyduğundan emin ol diyen. Hoş başka bir arkadaşım da doğurduktan sonra niye bu kadar beklemişim diyeceksin dedi. Yani karışık işte :)
 
ben çocuk düşünmüyordum aslında e hamile kalınca haliyle önce çok üzüldüm erken diye,daha yapmak istediklerim var diye

ama hiç düşündüğüm gibi olmadı bebişimizle gezdik de,tatillere de gittik,yemeklere sinemaya da
tek başıma bile aldım oğlumu her yere gittim istediklerimi yaptım

yani çocuk o kadar da mani olmuyor sosyal hayatına insanın
şimdi iyi ki de doğurmuşum diyorum
4 olmak üzere oğlum şükürler olsun onu bana verene
Allah isteyen herkese tattırsın

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
18 yaşında evlendim 1 sene bekleyelim dedik sonra tiroid ameliyatı oldum radyoterapi olduğum için 1 yılda yasaklandı,yani evlendikten 2 yıl sonra istedik ve hemen o ay hamile kaldım fakat 3 aylıkken karnımda öldü çok üzüldüm bunalıma girdim,6-7 ay sonra tekrar kaldım fakat yine düştü,
ondan sonra 7 ay kadar bir zaman sonra tekrar hamile kaldım ve çok şükür 4 yıllık evliyken sağlıklı bir şekilde doğum yaptım,bebek istemek için iyi düşünmenizi tavsiye ederim çünkü insanın bütün hayatı ona bağlı oluyor hep ilk sırada o var istediğiniz zaman gezmek ,istediğiniz yere gitmek,istediğiniz saatte uyumak hayal oluyor,bunun yanında çokta güzel yanları var evinizin neşesi oluyor bambaşka bir duygu.
Sizin kadar eşinizin de hazır olması önemli çünkü bu zor zamanlarda size yardımcı olmalı bazen o kadar yorgun düşülüyor ki bir nefes almaya ihtiyaç duyuyorsunuz.
 
26 yaşında evlendim.
30 yaşımın son günlerinde anne oldum .

Arada geçen 4 sene eşimle kendi kararımızdı , aslında buna karar da denmez , yani öyle oturup masa başına , ne zaman çocuk sahibi olalım diye ? bir takvim belirlemedik . Hazır olup olmadığımızı bile bir dönem hiç sorgulamadık , ara ara etraftan gelen ''çocuk yok mu çocuk '' soruları ile muhattap olmak dışında konu pek gündemimize de düşmedi.

Sonra oğlum doğdu , keşke dedik keşke o kadar beklemeseymişiz .

Aslında bir pişmanlık değil bu , belki de en doğru olan zamandı . Kendinizi bir takvim oluşturmak için zorlamayın ve emin olun doğduğunda ''hazır değilmişim '' diye hissedilmeyecek kadar yüce bir hisle karşılaşacaksınız .
 

Haklısınız çocuğunu sırtına alıp trekking yapan anneler bile var. Ama malesef ben biraz pimpirikli olacağım sanırım. Çalışmıyorsanız sosyal hayatınız çok sekteye uğramayabilir tabi. Ama çalıştığınız zaman sadece akşamlarınız kalıyor. Onda da çocuğunuzla ilgilenip o uyuduktan sonra hal kalırsa kendinize ya da eşinize vakit ayırabiliyorsunuz. Oğlum uyusun kitap okuyacağım, mekik çekeceğim diye her gün plan yapıyorum diyor arkadaşım ama o uyuduktan sonra zaten pestilim çıktığından ben de sızıyorum kanepede diyor. Yaz tatillerini erteleyenler var. Yeni yemek yemeye başladı oralarda ne yediririm diye yurt dışına çıkamayanlar var. Oğlu iki yaşında olup da grup aktivitelerimize yeniden katılmaya başlayabilmiş arkadaşlarım var. Yani sosyal hayattan kastım evden dışarı çıkmak değil ki sadece. Yaşamınızın her alanının ona göre şekillenidreceğiniz birisi katılıyor aileye, daha hamilelikten yediğniz içtiğiniz şeyler değişiyor, emeklemeye başlasın eşyalarınızın kenarı köşesi değişiyor, birlikte vakit geçirdiğiniz arkadaşlarınız bile çocuklu aileler olmaya başlıyor, konuşmalarınız seninki uyuyor mu, konuştu mu, yürüdü mü... Ben çocuksuz halimle çocuk gelişim kitaplarında yazılanlar hakkında bilgi sahibiyim. İşte ağlasın biraz bekle alma kucağna hemen yöntemi ile ağlar ağlamaz al ama susunca hemen bırak yöntemi falan filan. Nasıl bilgi sahibiyim çünkü bir süre sonra başka bir şey konuşulmuyor. Bebeği kaka yaptı diye telefonda gözyaşlarına boğulan arkadaşlarım var.
Yani anne baba olmak gerçekten bambaşka bir yaşam şekli.
 

Konuyla alakalı değil ama görünce eşimin dünkü hali geldi gözümün önüne.

Seneye iki kat mesai alacağım falan diyordu, ben de şakayla karışık 'Alırsan iyi olur, çocuk yapmayı düşünüyorum.' dedim.

Adama eşekten düşmüşe döndü, ödü patladı resmen.

Acaba ilerde sizin eşiniz gibi düşünür mü, bilmiyorum.
 

Ben de bazen öyle düşünüyorum ama sonra diyorum ki herkes öyle muhteşem hissetse "bu ne biçim anne" diyeceğimiz kadınlar olmazdı. Biraz da kişinin kendisi ve ortamı ile de ilgilidir bence.
 

Baba olmak / olmamak konusunda kesin çizgileri yoksa eminim bir gün eşinizde eşim gibi düşünecektir .

Ben de bazen öyle düşünüyorum ama sonra diyorum ki herkes öyle muhteşem hissetse "bu ne biçim anne" diyeceğimiz kadınlar olmazdı. Biraz da kişinin kendisi ve ortamı ile de ilgilidir bence.

Kesinlikle haklısın .

Ama burada konu açıp , bunu kendine dert edinecek , hazır mıyım değil miyim diye endişe duyacak bir kadının ''o muhteşem hisse''sahip olacağını düşünüyorum .

Yoksa çocuklarını sokağa atan anne örnekleri de var , onların ki anneliğe hazır olup olamama değil , sadece vicdan yoksunluğu
 

ne güzelde düşünüp yazmışssınız
 
Çocuğu hayatınıza engel gibi düşünmeyin tamam ilk zamanlar çok dışarı çıkamazsın ama dünyanın en güzel hediyesi var ellerinde minicik, başbaşa olmasa da onunla birlikte yemeğe çıkmak da çok güzel, gezdiğiniz yerleri o da görecek onunla da anılarınız olacak
Allah eksikliğini göstermesin beklemek çok zor
Arkadaşların dediği gibi bi doktora görünün sonra bu yaz tatil yapıp başlarsınız ;-)

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
kesınlıkle acele etme ve kafanda tamamen oturtmadan duşunme derım.ben 27 yasım bıterken evlendım.1 sene istemem derken 4 ayın sonunda esım benı ıkna ettı cok ıstıyordu.ıstedııgıme karar verdım. pkoda vardı kıstte ardı hemen olmaz dedım hoppp korunmasız gecen ıkıncı ayda geldı prensesım
bebek dunyanın en guzel şeyı.....anne olmak tarıf edılemez.....ama şimdiki aklım olsa beklerdım.çunku benım hayatım kızım oldu artık.daha yenı evlıyken bı arkdasımın tabırıyle" yenı kadın olmuşken anne olmaya gecmeyın" hemen dedı dınlemedım ben gectım ama erkenmış cnm.çunku dunyan oluyo artık sneın.herşeyı ona göre yasıyosun.evet ben kızımlada gezıyom ama çıkıyoz uykusu gelıyo yarım sattte donuyoz.bı sınemaya gıtsek aklım onda kalıyo.hasta oldu 2 ay evden çıkamadım.bebeğim oluncada esımle basbasa tatıle gıderız bebegımı anneme bırakırım dıyodum ama şimdi dıyorumkı aslaaaa anneme guvenmedıgımden degıl tabıkı ama kızımsız olmaz.demem okı dunyam ı benım artık ya.....çalışıyodum mecbur bırakmak zorunda kaldım evde hayat kızımla guzel ama çok bunaldım artık farkındayım.....ustune alınan kıloları hıç soylemıyorum bıle....
bu arada hersey erkeklere kolay....sakın esının gazına gelme eğer kesın emın degılsen
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…