- 24 Ekim 2012
- 8.286
- 9.877
- 248
- Konu Sahibi okeanoss00
-
- #1
Herkese merhaba. 16 gündür eczaneden kendi kendime aldığım folik asiti içiyorum. 27 yaşındayım. Mayıs 2015'te evlendim ama eşimin tayini geçtiğimiz temmuz ayında yanıma çıktı 3.5 aydır birlikte yaşıyoruz yani. Bir yanım isterken bir yanım erken mi diye kafamda kurup duruyorum. Eşimse bebek sahibi olmayı çok istiyor. Siz nasıl anladınız anne olmak istediğinizi? Ben çok kararsızım. Ovulasyon testi bile aldım evde öylece duruyor. Bir ocak ayına erteliyorum kafamda bir bu ay denesek mi diyorum kendi kendime. Bu gidişle eşimle de aram bozulacak çok kararsızım.
Aslında ben de 1 ay önce asla diyordum çok karşı çıkıyordum. Sonra kuzenim hamile kalıp en yakın arkadaşım bebek düşündüğünü söyleyince biraz fikrim değişmeye başladı. Bebek olması için gerekli en azından yapmam gereken şeyleri temin ettim ama ilk adımı atamıyorum :) Bunda henüz 3.5 aydır birlikte yaşamanın etkisi var sanırım.anne olmak isteyince o zaten otomatik yükleniyo insana. biz de 3.5 senelik evliyiz. ilk günden beri eşim istiyo ama ben hep erteliyodum. ama bi yandan da bebek eşyalarına falan aşlırı ilgim var, her şeye bakıyodum, inceliyodum. yakın çevremdekiler art arda hamile kalmaya başlaynca sanırım ben de istediğimi farkettim ve inan bi anda oldu. deliler gibi istemeye başladım. sanki 1 ay öncesinde istemeyen ben değilmişim gibi. bi anda oluyo yani.
sanırım sen şuan daha hazır değilsin, kendini dinle en güzeli öyle anlarsın
Eşimle 7 sene sevgililikten sonra evlendik. Evleneli 1.5 sene gibi gözükse de aslında 3.5 aydır birlikte yaşıyoruz. İki ay çok kavga ettik ama son 1 aydır maşallah iyiyiz. Söylersem ev işlerine yardımcı oluyor, süpür diye söylemeden evi filan süpürüyor. Sorumluluk alan biri ama yine de acaba tatillere gitsek mi çocukla olur mu ki biraz daha mı gezsek filan kafamda bunlar var. Ya ilerde anlaşamazsak diye de korkuyorum. Ya olmazsa diye de çok korkuyorum buarada.Kocanla aranda bi sorun olsaydı şimdiye kadar çıkardı, ilk aylar en çok kavga edilen aylar çünkü. Eğer bi sorun yoksa bebek düşünebilirsin bence. Ben de bi süre istemiyodum ama evlenir evlenmez hamile kaldım sürekli kavga ettiğimiz bi döneme denk geldi ve bebeğimi kaybettim 10 haftalıkken, sonra yaşadığımız bu ve benzeri acıların bizi daha da yakınlaştırdığını farkettik ve aramız gün geçtikçe düzeldi, şimdi de hamileyim ve planlı yaptık.
O risk her zaman var, evli insanlar da aşık olabiliyor mesela hatta sen bile olabilirsin geleceği bilemeyiz. Kocanla sorunun yoksa ailesine karşı ezdirmiyosa dengeli ilişkiler kurabiliyorsa, senden gizli işler çevirmiyosa ve ne biliyim bi mesleği varsa, ten uyumunuz iyiyse vs vs sen ne demek istediğimi anlamışsındır sorun arama bence. Her evlilikte sorunlar oluyo bizim de oluyo ama önemli olan sorunları aşma şekliniz. Bu arada ben bu sene tatil yaptım tabi hamile olduğum için çok dikkat etmek zorunda kaldım ama iyi geldi bi hafta ama hep seneye kuzumla gelelim deyip durdum. Biraz da çocuğu yetiştirmeyle alakalı diye düşünüyorum, gittiğimiz otelde ruslar çoğunluktaydı nerde ağlayan bi velet varsa bizimkilerdendi, rusların çocukları hiç ağlamıyo bile sürekli onları gözlemledim nasıl yetiştiriyolar diye.Eşimle 7 sene sevgililikten sonra evlendik. Evleneli 1.5 sene gibi gözükse de aslında 3.5 aydır birlikte yaşıyoruz. İki ay çok kavga ettik ama son 1 aydır maşallah iyiyiz. Söylersem ev işlerine yardımcı oluyor, süpür diye söylemeden evi filan süpürüyor. Sorumluluk alan biri ama yine de acaba tatillere gitsek mi çocukla olur mu ki biraz daha mı gezsek filan kafamda bunlar var. Ya ilerde anlaşamazsak diye de korkuyorum. Ya olmazsa diye de çok korkuyorum buarada.
Tatil olayı en küçük soru işareti zaten :) Anlaşamayıp boşanırsak diye en büyük korkum. Saçma biliyorum ama her kavga ettiğimizde çocuk fikrinden vazgeçiyorum. Ben de istiyorum sanırım istemesem folik asit alıp içmez ovulasyon testi almazdım galiba :/arkadaşım tatil yapayım, gezeyim tozayım dersen hiç çocuk yapamazsın zaten. Siz bir adım atmışsınız en azından bundan sonrası da gelir zaten. Anlaşamayacağız, ilerde boşanırız diye düşünürsen hiçbirşey yapamazsın. Çünkü hiç birimiz hayatın ne getireceğini bilmiyoruz. 25 sene sonunda ayrılanlar var duyuyorsundur. Bunun garantisini kimse veremez maalesef
Aynen öyle :) o korku ben de var canım ama ya boşanırsak diye kendini ve eşini bundan. mahrum etme derim. Hem ha deyince olmuyor çocuk zaten genelde. Ama tam emin değilsen de tabi ki ertele. SEnin emin olman lazım, hazır olman laızm ilk önceTatil olayı en küçük soru işareti zaten :) Anlaşamayıp boşanırsak diye en büyük korkum. Saçma biliyorum ama her kavga ettiğimizde çocuk fikrinden vazgeçiyorum. Ben de istiyorum sanırım istemesem folik asit alıp içmez ovulasyon testi almazdım galiba :/
O risk her zaman var, evli insanlar da aşık olabiliyor mesela hatta sen bile olabilirsin geleceği bilemeyiz. Kocanla sorunun yoksa ailesine karşı ezdirmiyosa dengeli ilişkiler kurabiliyorsa, senden gizli işler çevirmiyosa ve ne biliyim bi mesleği varsa, ten uyumunuz iyiyse vs vs sen ne demek istediğimi anlamışsındır sorun arama bence. Her evlilikte sorunlar oluyo bizim de oluyo ama önemli olan sorunları aşma şekliniz. Bu arada ben bu sene tatil yaptım tabi hamile olduğum için çok dikkat etmek zorunda kaldım ama iyi geldi bi hafta ama hep seneye kuzumla gelelim deyip durdum. Biraz da çocuğu yetiştirmeyle alakalı diye düşünüyorum, gittiğimiz otelde ruslar çoğunluktaydı nerde ağlayan bi velet varsa bizimkilerdendi, rusların çocukları hiç ağlamıyo bile sürekli onları gözlemledim nasıl yetiştiriyolar diye.
Benim anlamam epey uzun sürdü hiçbir şekilde hazır hissetmedim.
8 yılın sonunda isteyip hamile kaldım 27 yaşındayım.
bu durumda 19 yaşında evlendin sanırım? hazır hissetmemiş olman isabet olmuş
Evet 19 yaşında evlendim. 20 yaşında üniversiteye başladım.
2015 şubatta mezun oldum.
Bu yıl mart ayında düşünmeye başladık ve eylülde hamile kaldım.
Ben de en doğru zamanda hamile kaldığımı düşünüyorum.
Bi erkek çocuğu vardı otelde yeni yürümeye başlamıştı mayosu bile yoktu pipisi görünüyodukesinlikle aynı şeyi düşünüyorum bu konuda. ruslar gibi saldım çayıra büyütrmek lazımhep ben de otellerde buna dikkat ediyorum. onalrın çocukları gerçekten çok problemsiz, inş öyle yetiştirebiliriz biz de
Bi erkek çocuğu vardı otelde yeni yürümeye başlamıştı mayosu bile yoktu pipisi görünüyodukocamla sevdik uzaktan bebeği, denizin girişinde hafif taşlar var ama basınca az da olsa rahatsız ediyo, ne annesi ne de babası kucağına almadı kocama da gösterdim biz olsak ayağı acımasın der alırız kucağımıza sonra da büyür mezun olur en ufak bi zorlukta ben bu işte çalışamam der çıkar işte.
Bi hamile kadın vardı bira içiyodu gözlerimle gördüm benim de canım çekti bira şaka gibi kocam da dedi bi yudum iç bi şey olmaz, kahve içtiğini gördüm demin çok uykum vardı işteyim az bi kahve içtim vicdanım sızlıyo ya.yemek konusunda da rahatlar. açık büfe önünde yürürken çocxukları yanlarında soruyolar bunu ister msn diye çocuk ne isterse koyuyo tabağına,sonra önüne bırakıyo yedi mi diye kontrol bile etmiyolar. valla daha çocuk yok meydanda bol keseden atıyorum da ben böyler inş doğdğnda da öyle davranabilirm
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?