Yazacaklarım çocukça olacak belki ama dile dökmeye ihtiyacım var.
6 yıldır evliyiz, 2 yıldır korunmuyoruz. 9 ay önce dış gebelik yaşadım. Büyüyebilseydi bu hafta doğum yapcaktım. Hiç aklımdan çıkaramıyorum bu meseleyi şu sıralar.
Çok şükür bir engel görünmüyor çocuk için. Tüplerim açık, yumurtlamam düzenli, eşimin spermlerinde sorun yok. Ama olmuyor bir türlü. Ben de artık türlü türlü şeyler düşünüyorum. Acaba hak etmiyor muyum?
Kardeşimle görüşmüyorum uzun süredir, bana ettiği son laf "inşallah anne olamazsın". Acaba bedduası mı tuttu diyorum. Senelerce ablalık, hatta annelik etmeye çalıştığım bir insan bana bu lafı edebildiğine göre o kadar kötü bir insan mıyım?
Eskiden çocukları sevmezdim, ilerde çocuk doğurmayacağım derdim. Zamanla değişti bu durum. O zamanlar büyük konuştum ondan mı diyorum.
Acaba çocuğum olursa iyi annelik edemeyecek miyim? Ondan mı? Diyorum.
Sonra sağıma soluma bakıyorum, haberlere bakıyorum, çocuğunu dilendirenlere bakıyorum. Bunlar mı hak ediyor benim yerime yani diyorum.
Birilerinden hesap sormak istiyorum ama hesap sorabileceğim, itiraz edebileceğim kimse yok. Evet çok uzun seneler çocuğu olmayan insanlar var, hiç olmayanlar var, evladını kaybedenler var. Yarın ne getirir bilinmez. Ama ben bir sebep ve düşünmemeyi başarabilmek istiyorum.
6 yıldır evliyiz, 2 yıldır korunmuyoruz. 9 ay önce dış gebelik yaşadım. Büyüyebilseydi bu hafta doğum yapcaktım. Hiç aklımdan çıkaramıyorum bu meseleyi şu sıralar.
Çok şükür bir engel görünmüyor çocuk için. Tüplerim açık, yumurtlamam düzenli, eşimin spermlerinde sorun yok. Ama olmuyor bir türlü. Ben de artık türlü türlü şeyler düşünüyorum. Acaba hak etmiyor muyum?
Kardeşimle görüşmüyorum uzun süredir, bana ettiği son laf "inşallah anne olamazsın". Acaba bedduası mı tuttu diyorum. Senelerce ablalık, hatta annelik etmeye çalıştığım bir insan bana bu lafı edebildiğine göre o kadar kötü bir insan mıyım?
Eskiden çocukları sevmezdim, ilerde çocuk doğurmayacağım derdim. Zamanla değişti bu durum. O zamanlar büyük konuştum ondan mı diyorum.
Acaba çocuğum olursa iyi annelik edemeyecek miyim? Ondan mı? Diyorum.
Sonra sağıma soluma bakıyorum, haberlere bakıyorum, çocuğunu dilendirenlere bakıyorum. Bunlar mı hak ediyor benim yerime yani diyorum.
Birilerinden hesap sormak istiyorum ama hesap sorabileceğim, itiraz edebileceğim kimse yok. Evet çok uzun seneler çocuğu olmayan insanlar var, hiç olmayanlar var, evladını kaybedenler var. Yarın ne getirir bilinmez. Ama ben bir sebep ve düşünmemeyi başarabilmek istiyorum.