Annelerimiz ve fedakarlklar

acemiperi

Şükür Rabbime
Kayıtlı Üye
8 Mayıs 2008
8.605
524
363
Bütün anneler fedakardır. Her anne çocuğunu kendinden önce tutar, o yesin o giysin diye kendini yorar. Gelin annelerimizin ya da anneysek kendimizin yaptığı fedakarlıkları paylaşalım.


12-13 yıl öncesi. Marmara bölgesinde küçük bir il. Annem ortaokul mezunudur işe girmişti bir gömlek fabrikasında. O dönem maddi olarak zor durumdaydık. Annecim öğle yemeğinde verilen köfteleri yemez bize getirirdi. O zamanlar o kadar iyi idrak edemiyordum yaptığı şeyin inceliğini. Bayramdan bayrama et gören çocuklarının yüzündeki mutluluk için annem aç kalmak, kötü bakışlara belki de acı sözlere maruz kalmak uğruna yemeyip getirirdi öğle yemeklerini....

Üniversiteye başladığım ilk yıl. Tüm aramalarıma rağmen burs bulamamıştım. Harç- kitap vs. parası çok zorlamıştı bizi. Kardeşlerimin masrafları da cabası. Annem o yaşına bakmadan bir pastanede bulaşıkçılık yapmaya başladı. Bana Başbakanlık bursu çıkana kadar sürdü bu durum. Hiç şikayet etmedi gocunmadı.

Ben o bulaşık yıkayan eller sayesinde üniversite okudum yüksek lisansımı tamamladım ve iyi bir iş sahibi oldum. Rabbime çok şükür hem bana burs verenlerin hürmetine çocuk okutuyorum hem de başkalarına yardım edebiliyorum şimdi.

Ben o elleri öpmeme mi hiç kıyar mıyım hiç meleğime
 
Gecen yıl amelıyat oldugumda ayağa kalamıyordum,annem işe gitmeyıp hep bana baktı,suyumu,yemegımı hep önüme getırdı,ondan su ısterken bıle utandım,emırı bırakın rica bıle edıp bişey ıstemem normalde aıle halkından.

O günlerde anneme, bırak bebeklıgımde bakmanı,şimdiki emeklerını bıle ödeyemem demiştim.Onun bana hızmet etmesı öyle tuhafıma gıtmıstı ki...

Şuandada bacaklarında varis olmasına rağmen hala çeyızımde en ıyısı olsun dıye calışmaya dema edıyo,48 yasında annem.çalışma desemde olmuyo..Babamdan fayda yok cunku...

Dün halsızlıgımden dolayı sende nazar mı var diyip okudu,ben koltuga yarım uzanmışken gel kucagıma yat dedı,onun o kokusu o sıcaklıgı neye değişilir... O an acaba kayınvalıdemınde kucagına yatabılecek mıyım böyle dedım... Annem benım parcam,kım ne derse desın yerını tutmaz kımse


AY düğün günüm yaklaşıkca daha bı hassas oldum annem konusunda :asigim:
 


anne işte hep çocukları için en iyisini ister :1hug:
 
çok güzel bir konu olmuş canım benim benim annem bazen gece boyu uyumaz bana dua eder bizim için yaptıklarının hakkını ödeyemem
 
annelerin hakı ödenmez aslaaa
anacımı çok severdim ama anne oldukdan sonra gözümde bambaşka oldu
öyle büyüdü ki hakını asla ödeyemem aslaaa
ona ne yapsam azgeliyor ayaklarının altını bile öpsem hakını ödeyemem canım annem
(bu arada babacıma da kıyamam onun da hakını ödeyemem )
 
annem çok zahemtli bir doğumla dünyaya gelmişim annem çok acılar çekmiş 7 aylık ilkel bir ortamda
beni dünyaya getirirken çok acılar çekmiş 1 kilo doğurudm seni ama çok acı çektim der hep....
sürekli hasta geçen bir çocukluk bu durum ergenliğime kadar sürdü ..........

şimdi ben 1 aylık bir anneyim.....annem evlenirken yanımda olamadı içimde hep uhdedir evlenen birinin hazırlığına yardıma gitsem annesi başındaysa ağlayasım gelir...

hamile kaldım çok zorluydu yolum annem çalıştığı halde onda kalıyordum
sabahları işe gitmeden kahvaltımı hazırlıyordu öğlen içinde dolapta yemek hazırdı bulaşığı bırak diyordu
aksamda işten gelir gelmez teftiş yapıyordu yenmişmi yemekler diye....
gebeliğimde yaşadığım tüm sıkıntılarda hep yanıma koştu ve bebeklerimi düşürme tehlikem olduğunda
kayınvalidemde kalmaya başladım tam bir ay kaldım ama hep ağladım o kadar yanlız hissettimki kendimi hiç kimse annemin boşluğunu dolduramadı anneciğim işten çıkıp oraya gelemiyordu yolu çok uzaktı.....h.sonu oldumu koşuyordu....ama biliyorduki iyi bakılmıyorum zaten sorunlu bir gebeydim
bigün tv.izlerken şarkı çıktı eller kadir kıymet bilmiyor annem diyordu
ağladım ağladımmmm ve sonunda annem iştede olsa ben yatakda açda kalsaydım sabhatan aksama kadar anneme gidecem dedim...gittim anneme çok yakın olan halam baktı bana 3 hafta yemek yiyemiyor serumla besleniyordum evde...........
ve annem benim bu halime dayanamayıp tüm maddi sıkıntılarını birkenara koyup işten ayrıldı
sonrasında erken doğum sancılarımla birlikte tam 40 gün benle hastanede yattı sadece birgün eve gitti
ve hastaneden eve geldik tam 33 gündürde yanımda .........şimdi annelik yolumda onunla gidiyorum

annenin hakkı ödenmez bugünleri asla asla aslaa unutamam
 
ilkokul ikiye gidiyordum.öğretmenimiz almamız gereken kitaplar olduğunu söylemişti .babam da şehir dışında çalışıyordu.sınıfta herkes almıştı .bir tek ben alamamıştım ve eve hep ağlayarak geliyordum canım annem parmağındaki yüzüğü satıp bana o dergileri aldı.iki oğlum var ve annemin emeği benden çoktur onlara zaten çocuklarımda ananelerini daha çok severler
 

ben de annemin hakkını ödeyemem senağlama
 


:1hug: anneler ne kadar vefakar ve fedakar değil mi
 

kıyamam ben sana

inşallah çok güzel yerlere gelirsin
 
canım annem ya bı tanedır o benım herseyım yazık hep babamla ve aramda kalırdı.babam Allah selamet versın sınırlı asabı estı mı kukrer her an patlamaya hazır bı bomba gıbı gıbı dolasırdı etrafta bende hep zıttımdır babamla bırımızın ak dedıgıne dıgerımız kara der sureklı melegım yazık ıkımızı dengede tutucam kopru kurucam dıe az cabalamadı az yıpranmadı. :teselli: cok ozluyorum onları yaa. senağlama anne bı bambaska ya arkadasım kardesım ablam annem,babam,dostum herseyım olmaya calısırdı ne zaman dussem hep o kaldırır ne zaman aglasam oda aglardı.bak gene duygulandım ama yaa.zaten bu yıl ılk defa annaler gununde yanında olamadım sarılıp opemedım.Allah onları basımızdan eksık etmesın... :1no2:
 
Annelerin fedakarliklari yazmakla bitmez bence.. acemiperi sizin köfte olayina tutamadim gözyaslarimi.. Allahim kimseyi annesiyle veya evladiyla sinamasin. en zoru bu olmali.
 
annemin mükmmel bir insan olduğunu hep biliyordum.
ama evlenince daha iyi anladımm.
sen mükemmel bir kadınsın annemmm.
 

aynen böyle benim annem de senağlama
 
Annelerin fedakarliklari yazmakla bitmez bence.. acemiperi sizin köfte olayina tutamadim gözyaslarimi.. Allahim kimseyi annesiyle veya evladiyla sinamasin. en zoru bu olmali.

teşekkür ederim :1hug:. imtihan dünyası bu dünya. daha neler yaşanacak kimbilir.

duana tüm kalbimle katılıyorum
 
benim annemin bana olan fedakarlıklarını yazmakla bitmez.
ben kardeşim için yaptıgı fedakarlıkları yazmak istiyorum.
benim kardeşim (nur içinde yatsın 2007 de vefat etdi) senağlamadoguştan hem zihinsel hem bedenen engelliydi.gelişimi yoktu 22 yaşındaydı ama 5 yaşındaki bir çocugun görünümündeydi.annecigim yaşadıgı sürece melegimize bebek gibi baktı.altından aldı yemegini yedirdi sırtına alıp dışarda gezdirdi 22 sene boyunca hiç büyümeyen bir bebegi vardı annemin.babam onu aldatıp gittiginde bile hep bizimleydi hiç bir zaman bıkmadan usanmadan bize bir offf çekmeden yanımızdan ayrılmadı. babam anneme dönmek istediginde bizim için kabul etti herşeyi sineye çekti.şimdi ise kardeşimin yoklugunu hastalık üstüne hastalık yaşayarak devam ediyor hayatına.ben annemi çok seviyorum allah başımızdan eksik etmez inşallah.:Saruboceq:
 
Konu çok güzel bir konu olmuş. Biz de babam işten çıktıktan sonra çok büyük ekonomik sıkıntılar yaşamıştık. Allaha şükür şimdi çok çok iyiyiz ama o zamanlara dönünce annemin nasıl fedakarlıklar yaptığını daha iyi hatırlıyorum. O zaman babam şehir dışında çalışıyordu. Annem kardeşlerimi ve beni dershaneye gönderebilmek için evde çocuk baktı 4 yıl. Babam o zaman asgeri ücret bile almıyordu. O zamanlar bir yaz kendine bir dondurma bile alıp yiyemediğini ama bize yedirdiğine şahit olmuştum ama bizim boğazımızdan geçer mi? Yıllardır gidip göremediği memleketine gitmekten bile bizim için sürekli vazgeçiyor? Sırf çozuklarımın başı boş kalmasın diye. Canım annem sen herşeyin en iyisine layıksın. Allah seni başımdan eksik etmesin. senağlama
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…