çok güzel bir konu olmuş. yazılanları okudum ve gözlerim yaşardı. ağlamamak için zor tutuyorum kendimi. anne bu ötesi yok.
benim canım annem ben 14 yaşına girerken babamı kaybettik. beni kimseye muhtaç etmeden ezdirmeden büyüttü çeyizimi yaptı evlendirdi. babamın emeklilik parasıyla başımızı sokacağımız ev aldı. hem kendi için hem ileride benim için bir yatırım olsun istedi. şimdi evliyim ve annemin kıymetini daha çok anlıyorum. bazen bana gelir yemek yapmaya bakarım evi toparlamış temizlik yapmış. nasul makbule geçer anlatamam. akşamları giderim yemek yedirmeden göndermez. bu yıl kalp pili takıldı canımın içine. bazı şeyleri yapması yasak ben yardımcı olurum. alışverişe çıkarız ağır taşıtmam. 2-3 gün görmesem özlerim.
evlenmeden önce bir kış çok hasta olmuştu. 1.5 ay düzelmedi hep yattı. çok üzülmüştüm. gizlice odama gidip annem ölmesin diye dua ettim ve ağladım. senağlama
şimdi hasta olsa ödüm kopuyor birşey olacak diye.
anneciğim eşimi çok seviyorum ama ailesinin seni üzmesine izin verdiğim için beni affet! :çok üzgünüm:
yüce rabbim annelerimize uzun sağlıklı ömür versin ve acılarını bize göstermesin! :Saruboceq: