anneligi haketmiyorum beceremiyorum

kadesa .!.:

zaten arkadaşlar yazmış kötü bir anne olsaydınız buraya bu konuyu bile açmazdınız diye çok haklılar.bazen daraldığımız anlar olur hepimiz yaşayabiliriz bunu. belki bir psikoloğa gidebilirsiniz.

bazen toplum baskısından bazen de öyle olması gerektiğini sandığımız için anne olabiliyoruz bize hiç uymayan roller edinebiliyoruz yaşam içerisinde sanırım sizinki de öyle birşey.ancak anne olmuşsunuz hatta 2 çıocuğunuz var önce kendiniz sonra onlar için toparlanmanız şart.

Genişletmek için tıkla...

bu da bir sorun gerçekten. ideal anne tiplemeleri ve kalıbın dışındakine cık cık demeler, bunun doğurduğu ben kötü anne miyim? sorunu ve suçluluk duygusu. geçen fatma barbarosoğlu köşesinde kırtasiyede gördüğü bir anne çocuk gözlemini anlatmıştı. buraya kopyalıyorum, belki konu sahibiyle direk alakalı değil ama konunun genel içeriğiyle ilgili bir yazı bence.

Diplomalı anne kararsızlığı...


Mahalle arasında bir kırtasiye dükkanındayız. Otuzlu yaşlarda bir kadın, altı yedi yaşlarındaki kızı için defter kalem alışverişinde bulunuyor. İlk dikkatimi çeken şey annenin çok fazla, çok uzun, çok teatral bir şekilde çocuğu ile kurmuş olduğu iletişim dili oldu. Anne çalışıyor ve bütün bir hafta çalıştığı için mesafesini ayarlamakta sıkıntı çekiyor diye düşündüm .

O defter, bu kalem, o silgi, bu çıkartma... Küçük kızdan ziyade annesinin tercih ettikleri doğrultusunda alış-veriş yapıldı. Anne her defasında küçük kıza önce sordu, sonra onun tercihini değil kendi beğendiğini aldı. Tabii neden onun değil de kendi beğendiğini almasını izah ede ede.

Kırtasiye dükkanında kimse yok. Bir ben bir de satıcı.

Diplomalı anne kararsızlığı ...

Bir dakika diyorsunuz. “Diplomalı anne kararsızlığı” dediğin de nedir?

Kitabi olarak başlanmış anne çocuk ilişkisini yılgınlık, bıkkınlık ile bitirmektir diplomalı anne kararsızlığı.

Diplomalı anne kararsızlığına en ziyade eşlik eden şey dış bakışlardır. Çalışan anne kavramına yüklenen olumsuz bagajın altında ezilmekte olan kadın, çocuğu ile kurduğu iletişim dilinde, sürekli olarak başkaları şimdi bana ne der ya da bakın ben en iyi anneyim işte cümleleri arasında çatışır durur.

Şimdi müsaadenizle olayıma/şahitliğime geri dönmek istiyorum.

Dakikalarca çocuğun değil sonunda annenin tercih ettiği... Ki tercih edilecek bir durum da yok üstelik ve anneden ziyade küçük kız bu durumun farkında...

Anne tercih ettiği/aldıklarının parasını öderken küçük kız, Çok susadım dedi.

İşte o an kıyamet koptu. Satıcı ve bendeniz, göz göze gelmemek için bir şeylerle meşgul olmaya çalıştık aynı anda.

Çünkü bir çıkartma için metrelerce cümle kuran ve sonunda kendi çocukluğu için tercihlerde bulunan kadın, küçük kız yani kızı, kendinden su değil de kırmızı kar yağdırmasını beklemiş, ne yapsın zavallı çaresiz kadın bu inanılmaz beklenti karşısında şaşmış kalmış. SANKİ!

Susadım dedi küçük kız. Sadece susadım dedi. O kadar! İnsanlar susar, hayvanlar, bitkiler susar.

Kadın küçük kıza nasıl bağırıp çağırıyor. Senin isteklerin hiç bitmiyor Ilgın. Burası kırtasiye dükkanı ben sana suyu nereden bulayım HA. Nereden bulayım!

Telaş etmeyin, pasajın içinde pideci var ben gidip alayım dedim, küçük kızı annesinin dilsel şiddetinden kurtarmak daha da önemlisi kadını kendinden kurtarmak için.

Şimdi bu satırları okuyunca kadına kızdınız büyük ihtimal.

Bu yazının püf noktası, yazılma sebebi tam da bu. Kadına/anneye kızmayın.

Sokakta gördüğünüz annelerin çocukları ile ilgili yanlış iletişiminde, bakışlarınızı devreye sokup, anneleri denetlemeye kalkmayın.

Her dakika denetlenmekten yorgun genç anneler. Anneleri denetlemeye, akıl fikir vermeye çalışmak yerine, hayatlarını kolaylaştırmaya çalışın. Hükümet bir dizi kararla bunu yapmaya çalışıyor. Ama devlet politikasının bireylere sirayet etmesi için, öncelikle yargılayıcı tavılar konusunda kendimizi dizginlememiz gerekiyor.

Anneler fıtri olarak çocuklarına yeter. Biz onları yerli yersiz her ortamda denetlemeye kalktığımızda, fıtri özelliklerini kaybediyorlar. Kadın kırtasiye dükkanında bütün o uzun cümlelerini denetlenmeye alışmış bir hal içinde yaptı büyük ihtimal. Çocuğu ile daha iyi iletişim kurduğunu göstermek için. Çünkü çalışan annelere dair kafasının içinde o kadar çok ihmal cümlesi birikmiştir ki... Hiçbir şeyi ihmal etmediğini her an ispat etmek için durmadan konuşuyor.

Genç annelere susma hakkı verelim. Çocukları ile yan yana susarak şehirde dolaşma hakkı verelim.

Yargılamayalım, bizim zamanımızda diye bir cümleye başlamayalım. Selam niyetine bir tebessüm, borçlu olduğumuz şey bir tebessüm. Yargılayıcı bakışlar, denetleyici cümleler değil.

bana çok da anormal gelmiyor durumunuz. siz de zaten bazı şeylerin farkındasınız, uzmana başvurmanız bu durumu çözecektir. evlenir evlenmez çocuk sahibi olmuşsunuz o sorumluluğu yüklenmek kolay değil. kaldıramamışsınız. çocuk yetiştirmek gerçekten çok çok zor. mesela ben bebekleri çocukları çok seven, gülüşlerine, ellerine, konuşmalarına, kokularına ... hasta olan biriydim. ve daha üniversitede okurken en az 4 çocuk istiyorum derdim. henüz evlenmedim ve artık çocuk konusunda emin değilim çünkü kaldıramamaktan korkuyorum. yaklaşık 8 yıldır yeğenlerim etrafımızda çok hareketliler onlara bakmak durumunda kaldım bu da beni çok yordu. çocuklarından dolayı anneleri babaları da çok yıprandı.ne hastalıkları bitiyor ne istekleri. birinde ablam sinir krizi geçirdi oğlu yüzünden. ve çocukları olan arkadaşlarımın da yaşadıklarını görüyorum. bütün bunları görünce soğumuş durumdayım. ama yine de dünyanın en büyük mucizesi bebeklerdir Allah kimseye yokluklarını göstermesin. konuyu şöyle bağlayayım sizden ve diğer annelerden, kimse peygamber sabrı beklemesin. yorgunluğunuz, hissettikleriniz normal. inşallah uzmanla görüşünce her şey düzene girer. Allah yardımcınız olsun.

yerim yerimmm ben yavrumun kakasına bile kurban olurum o benim yaşama sebebim herşeyim

ada81 .!.:

ayyy insanın yavrusunun kakasından ne olur ki benim kızımın kokusu hiç bana gelmez eşim anlar kaka yaptığını ayy ıyyy der bana hiç gelmez kokusu yerim ben onun poposunu ..

Genişletmek için tıkla...

Bir an bende yalniz degilmisim dedim sizin yazdiklarinizi okuyunca. Herkes ayni degil.Kisiligi sabrı hayata bakis acisi. Ama anlamiyorlar. Ben cok rahat yetistim. Bu sorumluluk beni cok yoruyor. Bu sizin de benim de evlatlarimizi sevmedigimiz anksmina gelmez. Tirnaklarina zarar gelse dunyayi yakariz elbet.

Galiba bende böyle olacağım. Hem sorumluluk almaktan korkuyorum. Hem sabırsız ve gergin biriyim. Umarım bende iyileşirim... Sizde..

bigunmutlaka .!.:

Hemen elestiriye hazir olup topa tutacak arkadaslar bi dursun ciddi bi bunalimda oldugumu belirtiyim basta biraz empati kurmanizi rica ediyorum saglikli dusunemiyorum kucuk bebegim oldugu icin bi pskiyatirdan yardim alicam ama firsatim yok
Ben 7 yillik evliyim esimle severek evlendim cok zorluklar cektik hep yaninda oldum ve bu sene devlet memuru oldu ailemde ev verdi derken hayatimiz iyice duzene girdi 6 yasinda ve 10 aylik 2 kizim var bebekle ilgilendigim icin calismiyorum fakat yapamiyorum erken yasta anne oldum ilk gece hamile kalmistim kizima derken cocugun hic bana gore olmadigini cok gergin cok stresli bi kadin oldugumu anladim ve asla 2.cocugu istemedim kizimi cok seviyorum yanlis anlasilmasin ama sorumluluk beni kasiyor mesela en basit kizim hala lazimliga kaka yapiyo gunde 3 kere kaka dokmek beni sinir ediyor kucuk kizim nerdeyse yasina gircek her gece 5 kere uyaniyorum ve aglama krizine giriyorum ek besin hala almiyo tam 10 ay bitti beceremiyorum azimli deilim hirsli deilim becerikli hic deilim allah beni yeyim icim geziyim diye yaratmis cocuklariyla yapilan hic biseyden insan zevk almazmi ben almiyorum birlikte piknige gideriz burnumdan gelir herkes eglenir ben onlari avuturum cok bunalinca esim saolsun ilgileniyo aksamdan aksama oynuyo uyutuyo yemegini yediriyo ama yetmiyoki aksama kadar yasamaktan beziyorum bildigin olmek istiyorum surekli mizik mizik agladikca duvarlara vurmaktan ellerim yara icinde vucudum yara dokuyo kaldiramiyorum evet bi ben deilim ama ben zayifim demekki idare edemiyorum esim diyoki sen cok bunaldin alisveris merkezine goturuyo cocuklarla zevk almiyorum istiyorumki sadece ikimiz olalim ha deki cocuklari annene filan birak o zamanda aklim hep onda kaliyo yine keyf almiyorum hayattan..ne onlarla oluyo ne onlarsiz
Ben anne olmak icin dogru kisi deilmisim bunu kizim dogunca anladim ve yillarca igneyle korundum ikinci kizima korunarak hamile kaldim aldirmak icin cok mucadele verdim esim israrla istedi ben yardimci olurum hep yaninda olurum dedi ha elinden geldigince oluyoda..ama sabah gidiyo aksam 7 de geliyo i geldigindede bitap dusmus oluyorum mizmiz bi bebek saat basi uyaniyo esimle paylasimimiz bile kalmadi o ilgi bekliyo oburu ilgi bekliyo...
Kac sene gecti kabullenemedim alisamadim basta dogum sonrasi depresyondur gecer dedim gecmedi bitmedi bak suan deli gibi bagriyo kucuk ve yo-rul-dum onlara kizip vicdan azabindan her gun olmekten yada onlara kizmamak icin kendime zarar vermekten...
Esime gelince sasiriyorum hayat dolu kizlariyla vakit gecirmeyi seviyo e nolcak haftada toplasan kac saat birlikte sonra kendine vakit ayirabiliyo hayalleri var gerceklestirmek istedigi idealleri var bende oldum olasi karamsar bakan bu bakis acisindan kurtulamuyorum gecligim gitti guzelligim gitti cevrem gitti cocuklu ailelerle cocuklu arkadaslarla vakit gecirmeyi sevmiyorum e hayat bekarligimdaki gibide olmuyo cocuklar varken ...
tek istegim kendilerini kurtarmalari ama bunu beklemeye sabrimda yok tek bildigim kendime gelmem gerek onlarin bana sevgime ilgime ihtiyaclari var benimsa takatim yok bezginlik yorgunluk mutsuzluk ele gecirmis beni..sagliklilar bin sukur hastada olabililerdi veya ben saglikliyim bin sukur elim ayagim tutuyo ac acikta deilim ama bunlari bilmek davrabislarima ruhuma yetmiyo haykirmak istiyorum Beni bana birakin dusun yakamdan demek istiyorum sonra kizim bi gulucuk atiyo dusuncelerimden utaniyorum acil psikolojik yardim alcam farkindayim durumun ama vaktim yok iste
Bu arada sunuda ekleyim ben hep boyleydim hep mutsuz hep dertkupu hep omur torpusu..bekardim mutsuzdum herkesi mutsuz ederdim iyi bi evlat olamadim iyi bi ogrenci olamadim iyi bi arkadas iyi bi anne hic biri icin dogru kisi deildim ben ask kadiniydim hep cok seven tutkulu ask la yetinen sorumlulugu gorunce kacan....esimin yada cocuklarimin tek sucu hayatlarinda benim olmam...allah islah etsin beni allah sabir versin iman guzelligi versin ne deyim yanlislarimi biliyorumda icraate dokup duzeltemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Merhaba ,
En başta bu saatte yazdığım için özür diliyorum. Ama annelikle ilgili yazdığınız bir metini okuduktan sonra sabahı bekleyemedim. Anneliğe alışamamış Kendi sosyal hayatımdan vazgeçmek istememe sürekli sinirlı mutsuz olma herşeyden kendime mutsuz olacak bir şey bulma çocuk bakımının ağır gelmesi gibi gibi bu konu benim psikolojimi bitirmiş ve Kendi psikolojime çözüm ararken yazdığınız yazıda her cümleyi sanki ben yazmışım gibi okudum. Resmen harfiyen aynı karakterdeyiz ve aynı şeyleri yasıyorum sizin üzerinden yıllar geçmiş ama ben yeni yasıyorum. Kızım iki yaşında ve bazen ölmek istiyorum bu sorumluluktan kaçıp kurtulmak için. Bireysel kendi istediğim gibi yaşamak istiyorum. Aynı size eşiniz destek olduğu gibi eşim kendi annemde destekçim ama yok beni bu psikolojiden çıkarmıyor ve tükendim mutsuzluktan ölecek gibiyim. Benim gibi hissetmiş birini bulunca dayanamadım bu saatte yazdım. Siz buna bir çözüm buldunuz mu? Ve seneler geçmiş bu yazınızdan sonra şimdi geçtimi? Lütfen bana bir kaç cümleyle yardım edin bu soruların cevaplarına ihtiyacım var

ela235 .!.:

Bi an kendim yaziyormua gibi hissettim. Benimde oglum 2 yasina girmek uzere ve asla asla artik cocuk istemiyorum. Allah olmayanlara versin. Annem kv kb esim kayinlarim herkes gun icinde ilgileniyo ama olmuyoda olmuyo. Hi cocuguma kizmiyorum hic ona hep sefkatli davraniyorum ama hic zevk almiyorum onunla yaptigim hic bi seyden. Psikiyatriye gittim su an bi antidepresan kullaniyorum daha iyiyim ama hala hala zevk almiyorum ne esimle ne de oglunla gecirdigim zamandan.. bekarligimi ozluyorum hep.. bencede hastalikli bi durumdayiz. Bi firsatini bulayim terapiye gidecem. Senin durumun daha zor. Ben en azindan aksam oglumu yatirip 5 saat kadar kendime zaman ayiriyorum ve cok sukur gece uyanmiyo. Mutlaka doktora gorun. Benimkinin sebebi gecirdigim agir cocukluk ve eergenlik donemi.. cok cok iyi biliyorum. Insallah huzura erersin. Cok iyi anliyorum seni. Asiri mukemmelliyetciyim ben bunun da buyuk etkisi oldugunu soylemisti doktorum. Ne kadar ilac kullanirsan kullan bunu bi noktada kendin yenmek icin cabalamalisin dedi ama olmuyorrr. Allah ayardimcimiz olsun. Dertsiz başim derdi ayri bi zor

Genişletmek için tıkla...

Bende yazılanları okuduğumda kendimi gördüm. Bu yazışmaların üzerinden yıllar geçmiş ben şuan yasıyorum. Ela bana bu durumu atlattıysan eğer bir önerin var mı? Bu tür önerilere şuan çok ihtiyacım var çünkü aynı durumdayim

İçinde bulunduğunnz durumun siz farkindasnz zaten iç dökmek sanırım niyetinz çünkü bı tedavi zamanını gelmişte geciyorsunz çünkü maazallah haberlerde neler görüyoruz eşinizle ciddi anlamda oturup konuşun lütfen haftada bir bı seans bile rahatlatr belki sizi içinde bulunduğunz mekanı hali degistiremeyeceginz durumlar vardr onlardsn birisi buda iki evlat nasıl yok sayarsnzki ya da kim onlar yokmuş gibi mutlu mesut yasayabilir ilgilenmeden bakmadan sizin yüzünüzden dünyaya gelmiş iki insan siz yalnz olduğunuzu falan sanmayn elbette annelerin çoğu bazen çok yorgun bitkin oluyor allahm ne zormuş bana göre değilmiş diyen çoktur eminim ama son tahlilde onu ben yaptım şimdi sızlanma vakti değil koca popunu kaldr ve kendine muhtaç bı varlık dünyaya getirdiğini unutma diye kendilerine telkin veriyorlar ki siz zaten bunlarn bilincindesinz icinizdeki annelik duygusu ile özgürlük duygusunu dengelemek icin yardıma bı ele ihtiyacnz var o kadarallah yar ve yardımcınız olsun.

Ahh cnm sen bir çocukla o haldesin beni düşün evle alakası olmayan sadece çalışmis okumuş gezmiş biri olarak birden 2 bebek verildi kucağıma ikiz prematüre hem de...Uykusuz geceler bir markete bile gidememe eşimle geçiremedigim saatler ki biz sabah uyanıp çeşmeye kahvaltıya giderdik kusadasina rezervasyon yapıp otele giderdik anlık yaşardık kararlarimizi alırdık her şey bi anda bitti...Depresyonlara mi girmedim esimde sagolsun benle girdi bebeklerimle mi oturup ağlamadım neler neler sonra sonra onar benimle iletişime geçince iyi hissetmeye başladım evliligim bitme noktasına geldi daha da sarıldım bana muhtaçlardi hep bunu tekrar ettim derken haberim yokken tekrar hamile kalmışım şimdi 3.bebek kızlarim 2.5 yaşında henüz kendimi tıkmiyorum eve ikiz arabasına 3unu koyuyorum carsi pazar geziyorum parka götürüyorum yoruyorum iyice sabrımin taştığı zamanlar cokk oluyor yastığı ağzıma bastırıp offfffff diyorum bazen de ağlıyorum ama yapacak bir şey yok kalkıp tekrar anneliğime devam ediyorum

Bence sen bir işe başla güvenilir bi bakıcı bulup. Ya da varsa aile büyüklerinden biri bakabilecek o da olur.
Akşamdan akşama sevgi pıtırcığı olursunuz.
Ama bu seferde özlersin...
Çalışan anneler için de hayat kolay değil.
Alışkanlıklarını değiştir ya da
Lazımlık ne gerek?
Koy tuvalet aparatı klozete. Sen de rahat et çocukta rahat eder.
Alıştır tuvalete. At lazımlığı
Psikolojik yardım al
Sakinleştirici verirler sana belki
Ellerini duvarlara vurma yahu ne o öyle kendine zarar vermek yok.
Herşeyin çaresi bulunur
Sanki evin yandı kül oldu 10 çocukla ortada mı kaldın
Hep aynı şeyi yapmaktan bıktıysan farklı şeyler yapmalısın.
Çocuklarının sağlıklarına şükret.
Aç bak instagramda ne çaresiz anneler babalar var.. Bilirsin.
Bi konuşsa yürüse yaramazlık yapsa diye duacılar.
Şükürü elden bırakma
kendini ve ruhunu topla.
Yaparsın sen güvendim ben sana
Farkındalığın yüksek

6 yaşında lazımlığa kaka yapan çocuğun normal olduğunu sanmıyorum. Doktora falan gittiniz mi? Neden hala lazımlık kullanıyor ki?

6 yaşındaki çocuğun lazımlığa kaka yapması?

4 yıl geçmiş konu açılalı

Yadırgamak için gelemedim ancak sadece bunçarı yazmak istiyorum. Kızıma atopik dermatit dendi ve 9 aydır deli gibi kaşınıyor geçmiyor hiç uyumuyor yemiyor oynamıuor sürekli ağlıyor yerken kalkarken yatarken altını alırken her zaman. Kaşınıp duruyor . Ankara’ya götürdükbağışıklığında sorun olduğu söylendi ve test yapılacak tedavisi olmayan rahatsızlığı da olabilirmiş ve bu yüzden o kadar mutsuzuz ki.. keşke kızım kaşınmasa da gece 10 defa kalksa gülse oynasa .. bunları hepsi şükürsüzlükten.. kendinizi biliyordunuz kızlığınızdan buyana neden çocuk yapıyorsunuz demeden geçemeyeceğim kusura bakmayın .. yadırgamak değil amacım ama lütfen kızıp söylenirken bizim gibileri de gözünüzün önüne alın. Allah yardımcınız olsun.

Su konuyu hortlatmayin yaaa. Konu sahibi napti duzeldimi acaba merak ettim

Konuyu okuyunca gelde topa tutma dedim bir an kusura bakmayın. Olumlu düşünüyorum düşünüyorum ama o çocuklara yazık diyorum sadece. Eşiniz bu kadar ılımlı iken sizin negatif enerji yaymaniz beni bile sıktı. Tedavi olmak için elinizden geleni yapın gerekirse annenize bırakın çocuğu .ama yanınızda böyle saçma sapan büyümelerine izin vermeyin. Sorumluluk alacak biri değilmişsiniz tamam bu olabilir ama artık mecbursunuz o çocuklar için en azından . Artık çocuk da değilsiniz bir silkelenin derim zira çok değişik düşünceleriniz var. Çocuğunuzu bu zamana kadar tuvalete alıştırmayi neden istemediniz daha kolay olurdu sizin için. Küçük bebek de doymuyordur aynı ayda çocuk bende de var gece gündüz ek gıda takviyesi yapın mideleri büyük artık süt le olacak şey değil . Bir düzen kurun kendinize lütfen liste yapın gerekirse. Artık bundan sonra onlar sizinle aşkınızi yaşayacak vakit bulamıyor olabilirsiniz ama o çocuklar doğdu ve aşık olduğunuz adam zaten ilgili bir baba. Lütfen elinizdekilerin kıymetini bilin biz bu saydıklarınizi sorumsuz bir eşle birlikte yapıyoruz . kırmak değil kimsenin amacı ama siz kendinize gelin diye bu sözler umarım değişir herşey iyi günler

Yengec anasi .!.:

4 yıl geçmiş konu açılalı

Genişletmek için tıkla...

Bunu görmedim ama çok sevindim dört yılda neler olmuştur kim bilir sağolun farketmemi sağladıniz

bigunmutlaka .!.:

Hemen elestiriye hazir olup topa tutacak arkadaslar bi dursun ciddi bi bunalimda oldugumu belirtiyim basta biraz empati kurmanizi rica ediyorum saglikli dusunemiyorum kucuk bebegim oldugu icin bi pskiyatirdan yardim alicam ama firsatim yok
Ben 7 yillik evliyim esimle severek evlendim cok zorluklar cektik hep yaninda oldum ve bu sene devlet memuru oldu ailemde ev verdi derken hayatimiz iyice duzene girdi 6 yasinda ve 10 aylik 2 kizim var bebekle ilgilendigim icin calismiyorum fakat yapamiyorum erken yasta anne oldum ilk gece hamile kalmistim kizima derken cocugun hic bana gore olmadigini cok gergin cok stresli bi kadin oldugumu anladim ve asla 2.cocugu istemedim kizimi cok seviyorum yanlis anlasilmasin ama sorumluluk beni kasiyor mesela en basit kizim hala lazimliga kaka yapiyo gunde 3 kere kaka dokmek beni sinir ediyor kucuk kizim nerdeyse yasina gircek her gece 5 kere uyaniyorum ve aglama krizine giriyorum ek besin hala almiyo tam 10 ay bitti beceremiyorum azimli deilim hirsli deilim becerikli hic deilim allah beni yeyim icim geziyim diye yaratmis cocuklariyla yapilan hic biseyden insan zevk almazmi ben almiyorum birlikte piknige gideriz burnumdan gelir herkes eglenir ben onlari avuturum cok bunalinca esim saolsun ilgileniyo aksamdan aksama oynuyo uyutuyo yemegini yediriyo ama yetmiyoki aksama kadar yasamaktan beziyorum bildigin olmek istiyorum surekli mizik mizik agladikca duvarlara vurmaktan ellerim yara icinde vucudum yara dokuyo kaldiramiyorum evet bi ben deilim ama ben zayifim demekki idare edemiyorum esim diyoki sen cok bunaldin alisveris merkezine goturuyo cocuklarla zevk almiyorum istiyorumki sadece ikimiz olalim ha deki cocuklari annene filan birak o zamanda aklim hep onda kaliyo yine keyf almiyorum hayattan..ne onlarla oluyo ne onlarsiz
Ben anne olmak icin dogru kisi deilmisim bunu kizim dogunca anladim ve yillarca igneyle korundum ikinci kizima korunarak hamile kaldim aldirmak icin cok mucadele verdim esim israrla istedi ben yardimci olurum hep yaninda olurum dedi ha elinden geldigince oluyoda..ama sabah gidiyo aksam 7 de geliyo i geldigindede bitap dusmus oluyorum mizmiz bi bebek saat basi uyaniyo esimle paylasimimiz bile kalmadi o ilgi bekliyo oburu ilgi bekliyo...
Kac sene gecti kabullenemedim alisamadim basta dogum sonrasi depresyondur gecer dedim gecmedi bitmedi bak suan deli gibi bagriyo kucuk ve yo-rul-dum onlara kizip vicdan azabindan her gun olmekten yada onlara kizmamak icin kendime zarar vermekten...
Esime gelince sasiriyorum hayat dolu kizlariyla vakit gecirmeyi seviyo e nolcak haftada toplasan kac saat birlikte sonra kendine vakit ayirabiliyo hayalleri var gerceklestirmek istedigi idealleri var bende oldum olasi karamsar bakan bu bakis acisindan kurtulamuyorum gecligim gitti guzelligim gitti cevrem gitti cocuklu ailelerle cocuklu arkadaslarla vakit gecirmeyi sevmiyorum e hayat bekarligimdaki gibide olmuyo cocuklar varken ...
tek istegim kendilerini kurtarmalari ama bunu beklemeye sabrimda yok tek bildigim kendime gelmem gerek onlarin bana sevgime ilgime ihtiyaclari var benimsa takatim yok bezginlik yorgunluk mutsuzluk ele gecirmis beni..sagliklilar bin sukur hastada olabililerdi veya ben saglikliyim bin sukur elim ayagim tutuyo ac acikta deilim ama bunlari bilmek davrabislarima ruhuma yetmiyo haykirmak istiyorum Beni bana birakin dusun yakamdan demek istiyorum sonra kizim bi gulucuk atiyo dusuncelerimden utaniyorum acil psikolojik yardim alcam farkindayim durumun ama vaktim yok iste
Bu arada sunuda ekleyim ben hep boyleydim hep mutsuz hep dertkupu hep omur torpusu..bekardim mutsuzdum herkesi mutsuz ederdim iyi bi evlat olamadim iyi bi ogrenci olamadim iyi bi arkadas iyi bi anne hic biri icin dogru kisi deildim ben ask kadiniydim hep cok seven tutkulu ask la yetinen sorumlulugu gorunce kacan....esimin yada cocuklarimin tek sucu hayatlarinda benim olmam...allah islah etsin beni allah sabir versin iman guzelligi versin ne deyim yanlislarimi biliyorumda icraate dokup duzeltemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Size de çocuklarınıza da üzüldüm. Sizi anlıyorum, anne olmak için yaratılmamışsınız. Bir yardımcı alamazmısınız. Çocukların yükü biraz üzerinizden kalkardı o zaman. Kendinizi iyi hissedince çocuklarınla daha kaliteli zaman geçirebilirsin. Tek çözüm bana göre çocuklara dadı tutmanız. Herkes aynı duyguları taşımak zorunda değil, kendinizi suçlamayın ama çocuklarıda yapmış oldunuz bir kere. Asla geriye dönemeyeceğiniz hatalar yapmayın.