anneligi haketmiyorum beceremiyorum

bigunmutlaka .!.:

Hemen elestiriye hazir olup topa tutacak arkadaslar bi dursun ciddi bi bunalimda oldugumu belirtiyim basta biraz empati kurmanizi rica ediyorum saglikli dusunemiyorum kucuk bebegim oldugu icin bi pskiyatirdan yardim alicam ama firsatim yok
Ben 7 yillik evliyim esimle severek evlendim cok zorluklar cektik hep yaninda oldum ve bu sene devlet memuru oldu ailemde ev verdi derken hayatimiz iyice duzene girdi 6 yasinda ve 10 aylik 2 kizim var bebekle ilgilendigim icin calismiyorum fakat yapamiyorum erken yasta anne oldum ilk gece hamile kalmistim kizima derken cocugun hic bana gore olmadigini cok gergin cok stresli bi kadin oldugumu anladim ve asla 2.cocugu istemedim kizimi cok seviyorum yanlis anlasilmasin ama sorumluluk beni kasiyor mesela en basit kizim hala lazimliga kaka yapiyo gunde 3 kere kaka dokmek beni sinir ediyor kucuk kizim nerdeyse yasina gircek her gece 5 kere uyaniyorum ve aglama krizine giriyorum ek besin hala almiyo tam 10 ay bitti beceremiyorum azimli deilim hirsli deilim becerikli hic deilim allah beni yeyim icim geziyim diye yaratmis cocuklariyla yapilan hic biseyden insan zevk almazmi ben almiyorum birlikte piknige gideriz burnumdan gelir herkes eglenir ben onlari avuturum cok bunalinca esim saolsun ilgileniyo aksamdan aksama oynuyo uyutuyo yemegini yediriyo ama yetmiyoki aksama kadar yasamaktan beziyorum bildigin olmek istiyorum surekli mizik mizik agladikca duvarlara vurmaktan ellerim yara icinde vucudum yara dokuyo kaldiramiyorum evet bi ben deilim ama ben zayifim demekki idare edemiyorum esim diyoki sen cok bunaldin alisveris merkezine goturuyo cocuklarla zevk almiyorum istiyorumki sadece ikimiz olalim ha deki cocuklari annene filan birak o zamanda aklim hep onda kaliyo yine keyf almiyorum hayattan..ne onlarla oluyo ne onlarsiz
Ben anne olmak icin dogru kisi deilmisim bunu kizim dogunca anladim ve yillarca igneyle korundum ikinci kizima korunarak hamile kaldim aldirmak icin cok mucadele verdim esim israrla istedi ben yardimci olurum hep yaninda olurum dedi ha elinden geldigince oluyoda..ama sabah gidiyo aksam 7 de geliyo i geldigindede bitap dusmus oluyorum mizmiz bi bebek saat basi uyaniyo esimle paylasimimiz bile kalmadi o ilgi bekliyo oburu ilgi bekliyo...
Kac sene gecti kabullenemedim alisamadim basta dogum sonrasi depresyondur gecer dedim gecmedi bitmedi bak suan deli gibi bagriyo kucuk ve yo-rul-dum onlara kizip vicdan azabindan her gun olmekten yada onlara kizmamak icin kendime zarar vermekten...
Esime gelince sasiriyorum hayat dolu kizlariyla vakit gecirmeyi seviyo e nolcak haftada toplasan kac saat birlikte sonra kendine vakit ayirabiliyo hayalleri var gerceklestirmek istedigi idealleri var bende oldum olasi karamsar bakan bu bakis acisindan kurtulamuyorum gecligim gitti guzelligim gitti cevrem gitti cocuklu ailelerle cocuklu arkadaslarla vakit gecirmeyi sevmiyorum e hayat bekarligimdaki gibide olmuyo cocuklar varken ...
tek istegim kendilerini kurtarmalari ama bunu beklemeye sabrimda yok tek bildigim kendime gelmem gerek onlarin bana sevgime ilgime ihtiyaclari var benimsa takatim yok bezginlik yorgunluk mutsuzluk ele gecirmis beni..sagliklilar bin sukur hastada olabililerdi veya ben saglikliyim bin sukur elim ayagim tutuyo ac acikta deilim ama bunlari bilmek davrabislarima ruhuma yetmiyo haykirmak istiyorum Beni bana birakin dusun yakamdan demek istiyorum sonra kizim bi gulucuk atiyo dusuncelerimden utaniyorum acil psikolojik yardim alcam farkindayim durumun ama vaktim yok iste
Bu arada sunuda ekleyim ben hep boyleydim hep mutsuz hep dertkupu hep omur torpusu..bekardim mutsuzdum herkesi mutsuz ederdim iyi bi evlat olamadim iyi bi ogrenci olamadim iyi bi arkadas iyi bi anne hic biri icin dogru kisi deildim ben ask kadiniydim hep cok seven tutkulu ask la yetinen sorumlulugu gorunce kacan....esimin yada cocuklarimin tek sucu hayatlarinda benim olmam...allah islah etsin beni allah sabir versin iman guzelligi versin ne deyim yanlislarimi biliyorumda icraate dokup duzeltemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Şimdi nasılsınız

İşe girin çalışın diyeceğim ama anladığım kadarıyla siz hicbirseyden mutlu olmazsiniz

bigunmutlaka .!.:

Yasim 26 20 yasinda anne oldum erkendi filan ama asil sorun anne olmak icin dogru insan olmamam cocuk boyuga bunaltiyo kasiyo sinirlendiriyo bunlari yazarkende allahin gucunr gider diye korkuyorum evet yillarca cocuk icin ugrasan ciftler var ama saglikli dusunemiyorum gidicem en yakin zamanda doktora..insanliktan iyice ciktim once yasamayi kendimi sevmem lazim herseyi sorun etmekten vazgecmem lazim ama nasil keske bi mucize olsada zamani 10 yil ileri alsam hemen buyuseler

Genişletmek için tıkla...

Vay be baksaniza bi mucize olmus ve zaman 5 yıl geçmiş bile

6 yas çocuğunun lazimliğa kaka yapması doğru değil, önce onu duzeltmelisiniz . Ve gerçekten bunalmışsiniz benim de 6 yaşında oğlum var, huysuz bizde de bir yere gidince zevk almak zor oluyor zamanla oturuyor. Mecbur evlat olunca insan katlanıyor. Belki psikolojik bir destek almanız lazim , sizde farkındasiniz bunaldiğinizin, anneliği hakketmiyorum demeyin, becerememe hissi herkeste vardir zaman zaman, büyüyünce daha cok sorunlar cikiyor

bigunmutlaka .!.:

Cocuguma bakmak icin biraktim isi calisirkende herseye yetisemeyince onu dert ediyodum durumlarimizda duzelince biraktim kizim emiyo suan calisamam

Genişletmek için tıkla...

emmesi soru degilki nice calisan anneler 3 aylik 6 aylik emen cocugunu birakip ise donuyor sağar birakirsiniz
calismak disinda haftada 1 gun 2 saate olsa annenize birakin mesela
kucuk cocugunuza uyku egitimi diyecegim ama sabriniz yok sizin icin zor olabilir.
buyuk cocuk okula anaokuluna falan gitmiyor mu ?
kac yasindasiniz?
d vitaminlerinize bir baktirsaniz
bir donem bende boyleydim d3 stoklarim bitmis takviye alinca inanilmaz gevsedim.
psikolojik buhraninizin sebebide olabilir.

Hiç bir yorumu okumadan, yapıcı eleştiri ile size cevap vermek istiyorum.
Dün akşam çok methedilen kımızı oda dizisine bir bakayım dedim. Orada psikolog öfke kontrolü olmayan adama "küçüklüğünüzde hiç sevilmemişsiniz, sizde sevmeye, iyi yönlerinizi bulmaya kapatmışsınız kendinizi" tarzında bir cümle kurmuştu. Sizin şu cümleleriniz direkt o repliğe götürdü beni.

bigunmutlaka .!.:

Bu arada sunuda ekleyim ben hep boyleydim hep mutsuz hep dertkupu hep omur torpusu..bekardim mutsuzdum herkesi mutsuz ederdim iyi bi evlat olamadim iyi bi ogrenci olamadim iyi bi arkadas iyi bi anne hic biri icin dogru kisi deildim ben ask kadiniydim hep cok seven tutkulu ask la yetinen sorumlulugu gorunce kacan....esimin yada cocuklarimin tek sucu hayatlarinda benim olmam...allah islah etsin beni allah sabir versin iman guzelligi versin ne deyim yanlislarimi biliyorumda icraate dokup duzeltemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Hiç kimseyi mutlu edemeseydiniz eşiniz sizi seçmezdi, demek ki bir yerlerde bu anlamda tercih edilebilecek bir kadınsınız. Mutlu olduğunuz, birlikte güldüğünüz anları hatırlayın.
Kendinizi hep mutsuz ve yetersiz hissetmeniz tamamen bakış açınız. Ve bu bakış açınızı yardım almadan değiştiremezsiniz. Bunu zamanım yok diye bahanelerle ertelemeyin. Hafta da bir gün 1 saatlik terapiye vakit bulursunuz. Hiç mi dışarı çıkıp bir şeyler yapmıyorsunuz?

Annelik büyük sorumluluk ve vicdanınla boğuşma hali malesef. Çocuklarınızı için üzülmeniz, kendinizi eleştirmeniz onları ne kadar çok sevdiğinizin kanıtı aynı zamanda.

Anne olan her kadının sizin kadar büyük tepkiler vermese de (fiziksel olarak kendinize zarar verme) benzer duyguları yaşamış, eski rahat günlerini aradığı günler olmuştur. 18 yıldır anneyim bazen bende kendi halime kalabilme düşüncesinde olmuşumdur. Bu onları sevmediğim kötü anne olduğum anlamına gelmez. İnsanız bazen sorumluluklardan yoruluyoruz, planlarımızı hep çocuklarımıza göre ayarlıyoruz bunların bir insanı psikolojik olarak yormaması mümkün mü?

Kesinlikle bir uzman yardımı alın, öfke kontrolü ile ilgili bir şeyler okuyun, alıştırmalar yapın. Bunu kendiniz için olmasa bile çocuklarınız için yapın. Onlara süt beyazı ruhlarında telafisi imkansız yaralar açar, sizin gibi mutsuz, öfke kontrolü olmayan yetişkinler olmalarına sebep olabilirsiniz. Ergenliklerinde çocuklarınızla iletişimi, sevgilerini kaybedebilir, hareketlerinde kendinizi görebilirsiniz. İşte o zaman yaşananların tek nedeni kendiniz olduğunuz için vicdanınız daha çok rahatsız edecek. Ve telafi etmek için zamanı geri alamayacağınızdan vizdanınız içinizi hep kemirecek.

Ay eski konuymuş bakmadan yazmıştım, soryy.
Hortlatan arkadaşım selamlar

Ah zavallı çocuklar çok çok üzüldüm karşılarında sürekli sünir krizi geçiren bir anne, huzursuzluk, stres bu onlara reva değil. Durumunuz hiç iyi değil koşa koşa gitmeniz lazım çok kızdım size ben ya içerledim bu konuya. Bu güne kadar neden gidip destek almadınız kozınız 6 yasında hala lazımlığa yapıyor kümse mi uyarmadı arkadaşım olur mu böyle bu bir sıkıntıdır diye. Siz huzursuz oldukça stresli oldukça o bebekler cenneti yaşamayı hak ediyorken onlara bile hayatı zindan etmişsiniz. Yani size kızmak istemezdim ama birinin cidden sizi silkelemesi elinizden çekiştirip terapiye goturmesi lazım. Çocuklarınız bunu HAKETMİYOR!

seni çok iyi anlıyorum ve kendime çok benzettim iyi evlat arkadaş anne olamadım ben aşk kadınıydım derken çünkü bende annelik sorumluluğunu alamayacağımı düşünüyorum. annelik ya da ebeveyn olmak herkese göre bir şey değildir eğer eşini de ikna edebilseydin zamanında yapmamayı tercih edebilirdiniz.eşin mi istedi çocukları?

Konuyu kim hortlattiysa tebrik ederim boyle olunca simdi ne oldu diye meraktan catliyorum konu sahibi acil ulas

Eski konuyu hortlatmışsınız ama bende merak ettim ne olduğunu su an bigunmutlaka n’aptın ?

kahvetelvesi .!.:

Niye çalışamıyorsunuz anlamadım, devlet memurları bile çocukları 2 aylık olunca dönüyorlar işe.
Sizin ilacınız çalışmak, evden biraz uzaklaşmak bence.

Ayrıca gayet bazı akşamlar bırakabilirsiniz çocukları annenize, eşinizle bi yemeğe çıkar veya evde biraz vakit geçirirsiniz.

Anlayabiliyorum sizi az çok, bu gibi nedenlerle korkuyorum çocuk sahibi olmaktan.
Ama bu kadar çaresizlik normal durmuyor, bir şeyler yapın kendiniz için.

Genişletmek için tıkla...

Kahvecim vakti zamaninda bunlari yazmissin korkuyirum cocuk sahibi olmaktani okuyunca haydaaaa dedim tarihe baktim yeni konu sanmistim hortlak konuymus

Pinkpinkblue .!.:

Kahvecim vakti zamaninda bunlari yazmissin korkuyirum cocuk sahibi olmaktani okuyunca haydaaaa dedim tarihe baktim yeni konu sanmistim hortlak konuymus

Genişletmek için tıkla...

Ahahah sen nasıl bi insansın ya insanın kirli çamaşırlarını acımadan gözler önüne seriyorsun kınıyorum
Dur çok komikmiş bir daha okuyayım

kahvetelvesi .!.:

Ahahah sen nasıl bi insansın ya insanın kirli çamaşırlarını acımadan gözler önüne seriyorsun kınıyorum
Dur çok komikmiş bir daha okuyayım

Genişletmek için tıkla...

Hahahahah seni gorunce ne yazmis okiim dedim koptumm yazdiklarina ahhh zaman iste.

bigunmutlaka .!.:

Hemen elestiriye hazir olup topa tutacak arkadaslar bi dursun ciddi bi bunalimda oldugumu belirtiyim basta biraz empati kurmanizi rica ediyorum saglikli dusunemiyorum kucuk bebegim oldugu icin bi pskiyatirdan yardim alicam ama firsatim yok
Ben 7 yillik evliyim esimle severek evlendim cok zorluklar cektik hep yaninda oldum ve bu sene devlet memuru oldu ailemde ev verdi derken hayatimiz iyice duzene girdi 6 yasinda ve 10 aylik 2 kizim var bebekle ilgilendigim icin calismiyorum fakat yapamiyorum erken yasta anne oldum ilk gece hamile kalmistim kizima derken cocugun hic bana gore olmadigini cok gergin cok stresli bi kadin oldugumu anladim ve asla 2.cocugu istemedim kizimi cok seviyorum yanlis anlasilmasin ama sorumluluk beni kasiyor mesela en basit kizim hala lazimliga kaka yapiyo gunde 3 kere kaka dokmek beni sinir ediyor kucuk kizim nerdeyse yasina gircek her gece 5 kere uyaniyorum ve aglama krizine giriyorum ek besin hala almiyo tam 10 ay bitti beceremiyorum azimli deilim hirsli deilim becerikli hic deilim allah beni yeyim icim geziyim diye yaratmis cocuklariyla yapilan hic biseyden insan zevk almazmi ben almiyorum birlikte piknige gideriz burnumdan gelir herkes eglenir ben onlari avuturum cok bunalinca esim saolsun ilgileniyo aksamdan aksama oynuyo uyutuyo yemegini yediriyo ama yetmiyoki aksama kadar yasamaktan beziyorum bildigin olmek istiyorum surekli mizik mizik agladikca duvarlara vurmaktan ellerim yara icinde vucudum yara dokuyo kaldiramiyorum evet bi ben deilim ama ben zayifim demekki idare edemiyorum esim diyoki sen cok bunaldin alisveris merkezine goturuyo cocuklarla zevk almiyorum istiyorumki sadece ikimiz olalim ha deki cocuklari annene filan birak o zamanda aklim hep onda kaliyo yine keyf almiyorum hayattan..ne onlarla oluyo ne onlarsiz
Ben anne olmak icin dogru kisi deilmisim bunu kizim dogunca anladim ve yillarca igneyle korundum ikinci kizima korunarak hamile kaldim aldirmak icin cok mucadele verdim esim israrla istedi ben yardimci olurum hep yaninda olurum dedi ha elinden geldigince oluyoda..ama sabah gidiyo aksam 7 de geliyo i geldigindede bitap dusmus oluyorum mizmiz bi bebek saat basi uyaniyo esimle paylasimimiz bile kalmadi o ilgi bekliyo oburu ilgi bekliyo...
Kac sene gecti kabullenemedim alisamadim basta dogum sonrasi depresyondur gecer dedim gecmedi bitmedi bak suan deli gibi bagriyo kucuk ve yo-rul-dum onlara kizip vicdan azabindan her gun olmekten yada onlara kizmamak icin kendime zarar vermekten...
Esime gelince sasiriyorum hayat dolu kizlariyla vakit gecirmeyi seviyo e nolcak haftada toplasan kac saat birlikte sonra kendine vakit ayirabiliyo hayalleri var gerceklestirmek istedigi idealleri var bende oldum olasi karamsar bakan bu bakis acisindan kurtulamuyorum gecligim gitti guzelligim gitti cevrem gitti cocuklu ailelerle cocuklu arkadaslarla vakit gecirmeyi sevmiyorum e hayat bekarligimdaki gibide olmuyo cocuklar varken ...
tek istegim kendilerini kurtarmalari ama bunu beklemeye sabrimda yok tek bildigim kendime gelmem gerek onlarin bana sevgime ilgime ihtiyaclari var benimsa takatim yok bezginlik yorgunluk mutsuzluk ele gecirmis beni..sagliklilar bin sukur hastada olabililerdi veya ben saglikliyim bin sukur elim ayagim tutuyo ac acikta deilim ama bunlari bilmek davrabislarima ruhuma yetmiyo haykirmak istiyorum Beni bana birakin dusun yakamdan demek istiyorum sonra kizim bi gulucuk atiyo dusuncelerimden utaniyorum acil psikolojik yardim alcam farkindayim durumun ama vaktim yok iste
Bu arada sunuda ekleyim ben hep boyleydim hep mutsuz hep dertkupu hep omur torpusu..bekardim mutsuzdum herkesi mutsuz ederdim iyi bi evlat olamadim iyi bi ogrenci olamadim iyi bi arkadas iyi bi anne hic biri icin dogru kisi deildim ben ask kadiniydim hep cok seven tutkulu ask la yetinen sorumlulugu gorunce kacan....esimin yada cocuklarimin tek sucu hayatlarinda benim olmam...allah islah etsin beni allah sabir versin iman guzelligi versin ne deyim yanlislarimi biliyorumda icraate dokup duzeltemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Doktor deılım ama bence depresyondasınız.Acil tedavı görünlütfen .

Sizi yargilamak haddim degil asla yanlis anlamayin
Ama....
Sizin yerinizde olmak icin nelerimi vermezdim.
Beni ve cocuklarimi dusunen eş. Ve pırıl pırıl 2 evlat.
Ben buna sahip olabilmek icin senelerimi verdim genede olmadi ....
Rabbim yardimciniz olsun insAllah duzelirsinz.

Konuyu niye hortlattiniz yaw
Bende hemen atlamisim

bigunmutlaka .!.:

Hemen elestiriye hazir olup topa tutacak arkadaslar bi dursun ciddi bi bunalimda oldugumu belirtiyim basta biraz empati kurmanizi rica ediyorum saglikli dusunemiyorum kucuk bebegim oldugu icin bi pskiyatirdan yardim alicam ama firsatim yok
Ben 7 yillik evliyim esimle severek evlendim cok zorluklar cektik hep yaninda oldum ve bu sene devlet memuru oldu ailemde ev verdi derken hayatimiz iyice duzene girdi 6 yasinda ve 10 aylik 2 kizim var bebekle ilgilendigim icin calismiyorum fakat yapamiyorum erken yasta anne oldum ilk gece hamile kalmistim kizima derken cocugun hic bana gore olmadigini cok gergin cok stresli bi kadin oldugumu anladim ve asla 2.cocugu istemedim kizimi cok seviyorum yanlis anlasilmasin ama sorumluluk beni kasiyor mesela en basit kizim hala lazimliga kaka yapiyo gunde 3 kere kaka dokmek beni sinir ediyor kucuk kizim nerdeyse yasina gircek her gece 5 kere uyaniyorum ve aglama krizine giriyorum ek besin hala almiyo tam 10 ay bitti beceremiyorum azimli deilim hirsli deilim becerikli hic deilim allah beni yeyim icim geziyim diye yaratmis cocuklariyla yapilan hic biseyden insan zevk almazmi ben almiyorum birlikte piknige gideriz burnumdan gelir herkes eglenir ben onlari avuturum cok bunalinca esim saolsun ilgileniyo aksamdan aksama oynuyo uyutuyo yemegini yediriyo ama yetmiyoki aksama kadar yasamaktan beziyorum bildigin olmek istiyorum surekli mizik mizik agladikca duvarlara vurmaktan ellerim yara icinde vucudum yara dokuyo kaldiramiyorum evet bi ben deilim ama ben zayifim demekki idare edemiyorum esim diyoki sen cok bunaldin alisveris merkezine goturuyo cocuklarla zevk almiyorum istiyorumki sadece ikimiz olalim ha deki cocuklari annene filan birak o zamanda aklim hep onda kaliyo yine keyf almiyorum hayattan..ne onlarla oluyo ne onlarsiz
Ben anne olmak icin dogru kisi deilmisim bunu kizim dogunca anladim ve yillarca igneyle korundum ikinci kizima korunarak hamile kaldim aldirmak icin cok mucadele verdim esim israrla istedi ben yardimci olurum hep yaninda olurum dedi ha elinden geldigince oluyoda..ama sabah gidiyo aksam 7 de geliyo i geldigindede bitap dusmus oluyorum mizmiz bi bebek saat basi uyaniyo esimle paylasimimiz bile kalmadi o ilgi bekliyo oburu ilgi bekliyo...
Kac sene gecti kabullenemedim alisamadim basta dogum sonrasi depresyondur gecer dedim gecmedi bitmedi bak suan deli gibi bagriyo kucuk ve yo-rul-dum onlara kizip vicdan azabindan her gun olmekten yada onlara kizmamak icin kendime zarar vermekten...
Esime gelince sasiriyorum hayat dolu kizlariyla vakit gecirmeyi seviyo e nolcak haftada toplasan kac saat birlikte sonra kendine vakit ayirabiliyo hayalleri var gerceklestirmek istedigi idealleri var bende oldum olasi karamsar bakan bu bakis acisindan kurtulamuyorum gecligim gitti guzelligim gitti cevrem gitti cocuklu ailelerle cocuklu arkadaslarla vakit gecirmeyi sevmiyorum e hayat bekarligimdaki gibide olmuyo cocuklar varken ...
tek istegim kendilerini kurtarmalari ama bunu beklemeye sabrimda yok tek bildigim kendime gelmem gerek onlarin bana sevgime ilgime ihtiyaclari var benimsa takatim yok bezginlik yorgunluk mutsuzluk ele gecirmis beni..sagliklilar bin sukur hastada olabililerdi veya ben saglikliyim bin sukur elim ayagim tutuyo ac acikta deilim ama bunlari bilmek davrabislarima ruhuma yetmiyo haykirmak istiyorum Beni bana birakin dusun yakamdan demek istiyorum sonra kizim bi gulucuk atiyo dusuncelerimden utaniyorum acil psikolojik yardim alcam farkindayim durumun ama vaktim yok iste
Bu arada sunuda ekleyim ben hep boyleydim hep mutsuz hep dertkupu hep omur torpusu..bekardim mutsuzdum herkesi mutsuz ederdim iyi bi evlat olamadim iyi bi ogrenci olamadim iyi bi arkadas iyi bi anne hic biri icin dogru kisi deildim ben ask kadiniydim hep cok seven tutkulu ask la yetinen sorumlulugu gorunce kacan....esimin yada cocuklarimin tek sucu hayatlarinda benim olmam...allah islah etsin beni allah sabir versin iman guzelligi versin ne deyim yanlislarimi biliyorumda icraate dokup duzeltemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Bu kadar açık yüreklilekle yazmanız ve kendinizi bu kadar açık ifade etmemiz beni çok etkiledi hepsi bu.. Sevgiler.

Üzerinden çok zaman geçmiş umarım şu an mutlusunuzdur

20 eylülde görülmüş enson
Küçüğü 6 yaşlarında büyük 11 yaşında olmuş
Konu sahibi rahatlamıştır büyük ihtimelle
Belkide boşanmış bile olabilir