Annelik için hazır hissetmek

Kendimi hic hazir hissetmeyecegimi dusundum beklemektense hamile kalayim dedim kaldim allah iki tane verdi bebislerimi gorunce hazir hissettim kendimi
Ama tek basina cocuk buyutmek zordur esin yardimci olmuyorsa etrafinda guvenip birakacagin biri yoksa cesaret ister cocuk yapmak.
 
Ann
Annede yok canım ama ben çok küçük doğmuşum 8.5 aylık ve 1 kilo... Tam gelişim olmamış sonradan sonraya kemiklerm olsun kilo olsun toparladı çatı darlığı muayenesi yapilmadi. Aslında önceden biliyordum çünkü yumurtalık ameliyatı geçirdim ardından yumurta tabiki ile hamile kaldım o zaman doktor söylemişti ama devlet Hastanesi'nde malesef çatı muayenesini doktor değil de ebe yaptı bile bile beni normal doğuma zorladılar doğumda sağ tarafım uyuştu felc geliyordu son anda sezaryene hazırlıyordu ebe ben bırak beni geliyor çocuk dediğimde alttan baktı ve çocuk geliyor evet deyip beni çatala aldı ilk ikinmada doğdu çok şükür ama bir daha asla devlet hastanesinde doğum yapmayı düşünmüyorum hayatımın kabusunu yaşattılar bana
 
İstemek herşeyin başında gelir,detaylara takılırsanız hazır olmadığınızın sonucuna varırsınız:) onun için haydi bismillah diye girişmek en iyisi. 9 aylık sürecin sonunda tek düşünceniz evladınıza kavuşmak oluyor ve otomatikmen bütün zorluklara da hazırlanmış oluyorsunuz.
 

Çok çok geçmiş olsun Allah bir daha o acıları yaşatmasın. Evet devlette pek ilgilenmiyorlar annem de çatı darlığı nedeniyle ilk doğumunu çok zor yapmış hatta bebeği vakumla çekmişler. Ancak sonraki doğumları ilk doğumu gibi zor olmamış. İnşallah senin de bundan sonraki doğumların bir avazda kolay olur.
 
Ben bi bebeğim oldun çok istiyordum hamile kaldım şimdi acaba hazır mıyım yapabilir miyim nasıl bakarım diyorum ama ona bişi olucak diye de aklım çıkıyo sanırım insan bunun için hiç bir zaman tam olarak hazır olamıyo
 
Sağol canım sana da sağlıklı ve hayırlı doğumlar olsun sağlıcakla kavuş yavruna
 


Etraftaki benekler deli gibi ilgini çekip seni mutlu ediyorsa ve kısa bir süre de olsa annesinin yerinde düşünüyorsan kendini... Öyle anlayabilirsin sanırım. :)
 
Kucağına alınca alışacağının garantisi yok, 9 aylık oldu ben hala alışamadım çok seviyorum o ayrı. Ama konumuz sevgi değil ne yazık ki, sadece sevgi yetmiyor yetmez.

Her kadın anneliğin üstesinden evelallah gelecek diye bir kaide yok. Görür görmez hah tamam anne oldum diye bir durum hele hiç yok. İyi düşünmek lazım.
 
Hazır olmak diye bir şey yok.

Şartlar uygun mu, psikolojik durumunuz normal mi ona bakın.

Hazır olmayı beklerseniz ömrünüzün sonuna kadar da sürebilir.
 
ben bekarım ama yegenlerım var ordan cocuk zorlugunu bılıyorum. evlenınce herhalde uzun bıııııır sure cocuk ıstemem rahatıma cok duskunum.
 
Ben bekarken de anne olmayi cok derin bir sekilde istiyordum.
Evlendikten 8 ay sonra hamile oldugumu ogrendim.
Gebeligim ilk Zamanlardan beri cok skintili geciyor.
Cok kez isyerinden ciddi sikayetlerle hastaneye gittim aglayarak..
Hamilelik.beni cok tuhaf bir seklde degistirdi .
Kucagima almadim henuz minnosumu ama
Anneligi ,,,dusuk tehliken var,,, dendigi andan itibaren
Onu kaybetme korkusu,tuhaf bir sevgi ve merhamet duygusu olarak hissetmekteyim.
 
Aynen senin gibi düşündüm çocukları seviyorum evlendim esimi seviyorum iyiyiz falan çokta istedim.ama çocuk işi kolay değil ne kadar rahat olsanda hazır olsanda ilk bir "ne oluyor ya "diyor insan

Bir çocukla ne tecrübe edinmisim beee
 
Öyle bir şey yok. Hamileliği ogrendiginden itibaren artık kendin için yaşamayı bırakacaksın. Bunu göze alabiliyorsan anneliğin yolunu aç.

sen yoksun artik ,Öncelik her zaman çocuğun olacak. Hazır misin buna ?
 
%100 istiyorum, bu sorumluluğu hem maddi hem manevi alırım diyemiyorsan henüz yapma, geri iadesi yok çünkü, başka kimse de ver ben bakayım demeyecek. İkincisi sadece kendinizi değil çocuğu da düşünün, tamam siz istiyorsunuz da o çocuğa kaliteli bir hayat sunabilecek misiniz? O çocuk mutlu olabilecek mi hayatta, imkansızlıklar yüzünden hep geride kalıp, yaşamıyoruz sürünüyoruz modunda mı olacak? Peki engelli bir çocuğunuz olma ihtimalinde buna hazır mısınız, başa çıkabilir misiniz? Çocuk yapmadan bayağı düşünmek ve hazırlanmak gerekiyor bence ama genellikle şimdi sırada o var diye yapılıyor.
Ben de çocuk istemeyen gruptanım, ona istediğim hayatı veremeyeceksem hiç doğmasın daha iyi. Herkes bol bol yapıyor yerime nasılsa, ben de bir dert eksik hayata devam ediyorum.
 
Bir anne ve baba cocuguna maddi manevi olarak egitim olarak elinden gelen herseyi yaptiktan sonra gerisini Allah'a birakmak gerekir. Cunku bu hayatta hepimizin sonsuza dek mutlu olmak, hic maddi sıkıntı cekmemek, ileride engelli olmamak bi garantisi var mi?
Hicbir zaman bunun garantisini veremezsiniz. Ya da ona vermek istediginiz hayati sizin sonsuza dek yaşama garantiniz var mi?
Bu kadar aşırı planlarla yasiyorsaniz cocuk yapmamak en dogrusu. Allah korusun cocugunuz engelli falan olursa başaçıkamayabilir aklinizi falan kaybedebilirsiniz.
 
Hazır olmak diye birşey yokmuş tüp bebek yaptım öncesinde de bi sürü ilaç aşılama falan edilen dualar gozyasilar vs. Allah ilk seferde hamileliği nasip etti bu kadar zor anne olmuşken ben bile hazır değilmişim diyebiliyorum bazen
 
Kendini ne kadar hazır hissedersen hisset vücudunda bir can büyüyor psikolojik olarak değişim oluyor vücut değişiyor ben hazırım dediğim anda oldu ama yine baya zorlandım
 
Son cümlene ölesiye katılıyorum gülen bir surat kocaman açılmış gözlerle seni gördüğünde heycanlanan bir cift göz çok ayrı bir duygu :)
 
Eşim istiyor diye bende istemeye başladım. Maddi manevi müsaittik. Hani tutkuyla değil ama olsa iyi olurdu...

Hamile kaldım, heyecanlı bir bekleyişti. Çok sevdiğimi sanıyordum. Biraz korkuyorum tabi.

Anam bir doğdu, aklımı kaçırdım resmen. Hamileyken sevmiyormuşum aslında heyecanlanıyormuşum sadece. Hala bakıp bakıp "ya ben şimdi bunun annesi miyim?!" diye gözüm doluyor. Keşke hiç beklemeseymişim diyorum. Bir yanım başka bebeği böyle sevemem diyor diğer yanım kendi bebeğim olduktan sonra 500 taneye yetecek kadar ilgim ve sevgim var diyor. Tanıdıkça daha çok sevdim kızımı. Huylarına tek tek aşık oldum.

Akşamları uyuduğunda "oh çocuksuz hayatı özlemişim" diyorum. İki dakika sonra "ya uyansa da öpsem" diyorum. Bazen kendim uyandırıyorum sevmek için. Çok kontrolsüz bir şey annelik.

Hazır olmak diye bir şey var mı bilmiyorum. Hazır mıyım hala bilmiyorum.

Ama iyi ki yapmışım, iyi ki olmuş.
 
Benimki de beklenmeyen bir gebelikti hep çocuğum olmadan epilasyon yaptiricam saçlarım kivirciktir duzlestirim hep brezilya fönü yaptrcam derdim çünkü bakimima cok duskunumdur tabi bunlari yapamadan oldu smdi bunlarla uğraşırken inan daraliyorum yoksa bebegini kucagina alip bir ay sonra alisiyorsun bence çünkü ilk bir ay hic bir gece uyuyamycam duş bile alamycam artık zannetmistim kaldi ki saç dzlestrmek fln ama smdi kızım 2 bck aylık hepsini yapiyorum kizima da cok iyi bakıp ilgileniyorum hersey düzene giriyor birbirinize alisiyorsunuz ve onun büyüdüğünü agularini gulmelerini gördükçe bir tane daha olsa diyorum çok güzel bir duygu bütün sıkntlari unutuyor insan sancm geldiğinde belim kopacak zannetmistim bir dahw çocuk aslllaa diyordum suan hatrlamyrm bile hazr olmak dye bsy yok dye dsnyrum sadece bir kaç şeyi planlayarak hazır olmak olabilir o duygu sonradan gelişen bir sey bence :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

W
Hazırız zannediyordum.
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
2K
Aysenaz11
Q
  • Kilitli
Eşimin ilk evliliğinden olan çocuğu
7 8 9
Yorumlar
172
Görüntüleme
6K
Donya
P
Bebek sonrası bozulan evlilik ve tek başına mücadele, ne yapsam bilmiyorum
4 5 6
Yorumlar
119
Görüntüleme
5K
pembekelebek100
P
A
Eşimin ailesinin sorunları bizim sorunumuz oldu
2 3 4
Yorumlar
63
Görüntüleme
3K
hermionegrangerrr
H
P
Lohusalık depresyonu geçirdiğini düşünen bütün taze annelere🤍
Yorumlar
3
Görüntüleme
294
shewastwenty
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…