• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annem benden utanmış.. (uzun konu lütfen okuyun)

ya şehirdeki ev işi nedir ki. tabak çanak kaldırmak yıkamak temizlik nedir ki. gerçekten yeni nesil berbat durumda. otorite yok, adap yok, empati yok. buraya gelmişsin dertlenip o da bir şey ama cevap sorunun içinde saklı. nerde hatalı olduğunu biliyorsun. ilk yapman gereken şey empati. annen hizmetçi değil,kimse hizmetçi değil. bir aile isen sen de bir şeyler yapacaksın ve yaparken farkında bile olmayacaksın. insanlara halini hatrını soracaksın, saygılı olacaksın. öyle vurdum duymaz olmayacaksın. o zaman herkes gurur duyar seninle. çünkü sen insan olmayı başarmış olursun.
 
Siz baya baya tembelsiniz. İnat falan saçma bir bahane tembelim diyin siz kendinize daha doğru bir yaklaşım olur. Tembel olmanızda bir sıkıntı yok şu şartları taşıyorsanız: Allah vergisi şahane bir vücut ( 50 yaşında 30 unda gösteren türünden), ailenizde size bol bol bakıcı be hizmetçi tutacak para varsa ya da tembellikle bol para kazanacak şahane bir iş bulduysanız ve o parayla temizlikçi, aşçı, bakıcı tutabiliyorsanız, karşınıza çıkan erkek ‘tembel kadın sevmem’ gibi bir seçiciliği yoksa hiç korkmayın tembelliğe devam. Ancak yukarıdaki donanım yoksa maalesef hiç kimse (eş, arkadaş, dost, komşu ve hatta yeri gelince aile iz bile) çekmez sizi. Ki eşiniz ve çocuk faktörü gelecekteki en büyük imtihanınız olur. Ama madem siz zaten farkındasınız ve değişmek istiyorsunuz öncelikle 1 hafta hergün yatağınızı toplamakla işe başlayın küçük adımlarla ilerleyin. 1 hafta sonra yatak 🛏 + oda düzeni, sonraki hafta yatak+oda düzeni+ kahvaltıya yardım... sonraki hafta yatak+oda+kahvaltı+bulaşık+alışveriş+yemek+ temizlik şeklinde ekleyerek devam edin. Gözünüz korktuysa ve aman kim uğraşacak diyorsanız en başta yazdığım şartlara sahip olmaya çalışın yoksa buradan yazarsınız kocam pasaklıyım diye beni boşuyo, yok çocuğum sürekli hastalanıyo, yok çocuğun boğazına yerde bıraktığım X bi şey kaçtı, kayınvaldem sağda solda benim dedikodumu yapıyo, yok kimse bana gelmek istemiyo... liste uzayıp gider. Seçim sizin kolay gelsin.
 
:-)Emin ol boyle giderse olur.Yedigi tabagi kaldirmaya usenen insan ve inat edip kaldirmayan insan hangi evlilikte war.Yazdigimi butunuyle okuyun.Yemek ister temizlik ister hersey ister evlilik.Bilmemektrn bahsetmiyoruzzz.Yapmamak istememekten bahsediyoruz arkadasim
Elbette ki bütünüyle okudum,aynı fikirdeyim üstelik.
Kızım herşeyi öğrensin isterim.
Demek istediğim evlenirler,sorun olmaz çünki gençler birbirinin ömür boyu gözlerine bakacak,cafelerde gezecek sanıyorlar.
Ama cicimayları geçince "eşim sen ne biçim kadınsın dedi,çorbam bile lezzetli olmuyor"vs vs.
Vaktiyle anne evinde öğrenilse bu zorluklar çekilmez.
 
En basit annen hastalansa ne yapacaksiniz? Bir an evvel ogrenmen lazim bazi seyleri. Kinamiyorum asla. Ama hayatta tek kalsan bir camasir yikatamaz bir kap yemek yiyemezsin bu gidisle..

Ben 10 yasinda cay demlemeyi, yumurta kirmayi ogrendim. Ev islerine ufak ufak yardim ederdim. Lise 1e giderken annem bacagindan ameliyat oldu. Cok iş uzerime kaldi. Yemek, camasir, bulasik, genel temizlik hersey... Sonra tabi annem ben yaptikca kendini iyice saldi. Okuldan gelirdim aç ,yemek hazir olmazdi. Onume yiyecek koymazdi. Bulasik tezgahta beni beklerdi. Bir sure sonra bende onlar soylemeden yapmadim. İnada bindirdim. Ama annem cok erken bana birakmisti. Bu konu içimde cok yara, bu konulardan babam beni yerlerde surukledi kavga esnasinda.. sonucunda evlendim evimde hicbir is yapasim gelmiyodu calisiyodum da. Cunku bekarken bıktırmıştı annem.. zamanla alistim. Hala anneme de temizlige gidiyorum kendi evime de yapiyorum.

Yani demek istedigim. Genc kizlar is yapmayı tabiki ogrenmeli. Ölüm kalım var neticede hastalik var. Ama bıktırılmamalıda.. anne evinde biraz rahatlıkta gormeli..
Kesinlikle,insan bıkıyor,kendine sabrı ve hevesi azalıyor.
 
Sizinle ayni yastayim sanirim en iyi ben anlarim sizi ama anneniz cok hakli. Size kiyamayip is yaptirmamislar ama sizde resmen bunu suistimal etmissiniz. Kadin bibkere cay koy demis onu bile yapmamissiniz. Bunun tembellikle alakali oldugunu sanmiyorum sanki insan yerine koymamissiniz annenizi. Kucucuk cocuklar bile odasini duzenler oyuncaklarini toplar ailesine ufak islerde yardim eder. Sizinki biraz fazla rahatlik
 
Allah aşkına ev supurmenin ya da toplamanin neyini ogreneceksin ? Yemek yapmayi ogrenmek istiyorsan ac bak internetten yarin evlenince cok zorlanacaksin, zamanında annenin sana kiyamamasi da bir hata benim annem bana pirinc pilavini yapmayi öğrettiğinde 12 13 yasindaydim iyiki ozamandan bu zamana ogretmis tmm evlenmeden once calisiyordum yorgunluktan yapasim gelmiyordu gece 11 de evde oluyordum ama evlendigimde 2.5 sene birlik oturdum kv ile hic bir zorluk çekmedim her konuda o yuzden biran once toparlan annen yuzune vurmaz ama ileride kv olacak kisi senin annenin yuzune seni vurur unutma 🤗
 
Ben nasıl böyle biri oldum anlamıyorum.
22 yaşındayım.(marifet değil tabi bunlar yanlış anlamayın beni çok utanarak yazıyorum kendimi değiştirmek istiyorum )
Annemle babam bana küçüklüğümden beri iş yaptırmadı kıyamadı bana okuldan geliyorum yorgun oluyorum falan diyerekten.

Küçükken ortaokul zamanlarımda tatilde köye akrabaların yanına gidince benle yaşıt kuzenlerime anneleri iş yaptırırlardı banada derlerdi bende zorla yapardım hiç sevmezdim.

Benim yaptığım işi kuzenlerim beğenmezdi küçümseyip sen bırak ben yaparım yapamıyosun falan derlerdi. Ayy sen anlamazsın bu işlerden beceremiyorsun işte daha yapamıyomusun gibi küçümserlerdi. Zaten merakım da yoktu sevmezdim bu sefer daha da sevmez oldum gram iş yapmak gelmez oldu içimden zamanla.
Bu yüzden Elimden bir ev işi gelmez. Odamı hiçbir zaman düzenli tutmayı başaramam,yemek yapamam, çamaşır yıkıyıp ütü yapamam sakarlıkta bir numarayım.

Annem şunu yap dese de yapmam.inatçıyımdır birisi bir şeyi istese benden yapmam içimden gelmez yani. Yapmak da istemiyorum bir tabağı kaldırmak o kadar zor geliyo ki. Hep kendi istediğim şekilde yaşadım kendimi düşündüm bu zamana kadar. Annem babam ne düşünür ne ister diye düşünmedim hiç. Sanırım sorumluluk bilinci ile alakalı.

5 günlüğüne yatılı kalmaya akrabamız geldi. Ben evde hiçbir iş yapmadım. Annem dışarıdan biz gelene kadar çay koy işte ev süpür falan dedi yapmadım. Odam da dağınıktı. ilgilenmedim misafirlerle.

Bu yüzden annem bana rezil ettin beni çok utandım senden dedi.

Bu zamana kadar hiçbir iş yaptırmadım sana benden görürsün de yaparsın diye dedi. Görgü görmedin mi sen bizden dedi. Aile değilmiyiz biz iş bölümü yapamıcaz mı dedi. Kendi çamaşırını yıka hiçbir işini yapmıcam artık dedi. Babana annene bir çay bir tabak koymak hizmetçilik mi geliyo sana ben neyim o zaman dedi..

Çok ağır konuştu ben çok üzmüşüm ailemi. Okulum da bir sene uzayacak daha bilmiyolar. Yaşımın olgunluğunu kazanmak istiyorum. İnsanlar bile yaşımın saygınlığını göstermiyolar beni kale almıyolar. Hani bu kişi olgun birisi davranış olarak desinler istiyorum.
Nasıl kendimi değiştirebilirim? Benimle gurur duysunlar istiyorum ama nasıl başarıcam bunu? Ailem benden utanmasın istiyorum...
Hİç de annen haklı falan değil sizi bu kadar sorumluluk duygusundan yoksun yetiştiren onlar. Şimdi niye şikayet ediyorlar ki
 
Elbette ki bütünüyle okudum,aynı fikirdeyim üstelik.
Kızım herşeyi öğrensin isterim.
Demek istediğim evlenirler,sorun olmaz çünki gençler birbirinin ömür boyu gözlerine bakacak,cafelerde gezecek sanıyorlar.
Ama cicimayları geçince "eşim sen ne biçim kadınsın dedi,çorbam bile lezzetli olmuyor"vs vs.
Vaktiyle anne evinde öğrenilse bu zorluklar çekilmez.
Aynen oyle...
Annesi ogreteni olmayip etrafindan ogrenen internetten arastiran bir suru kizlar var.Yeterki istek olsun azmetsin hirs yapsin.İnsanin icinde olcak. Hoppa
 
Back
X