- 25 Ağustos 2013
- 58
- 6
- 98
annem mutluluğumu engelliyor ben 20 yaşındayım şuan hayatımda sevdiğim biri var daha önce 2 yıl başka birisiyle birlikte oldum bakire değilim o şahıs benim hayatımı kararttı onun yüzünden çok büyük acılar yaşadım beni kullandı evlilik diye kandırdı ama sonunda soğudum sıkıldım vs terketti şimdi bu kişiyle mutluyum ciddi birşeyler olmasını isterim ama bu zamana bağlı zaten evlenmek için maddi durumum uygun değil ama annem yok seni kullanıp atacak sonra orospu diyecek adını çıkarıcak vs şüphe olmayan kalbime hep şüphe düşürüyor ve bu yüzden ilişkimiz inişli çıkışlı devam ediyor çünkü annem yüzünden sinir krizlerine giriyorum ağlıyorum ve hep moralimi bozuyor benim hayatımda yüz kişi olmayacak ve bu kişiyi seviyorum ayrıldığım zaman ağlıyorum ağlamama kıyamıyor ama benim moralimi bozarak daha çok ağlamama sebep oluyor intiharın eşiğine geldim artık bakire değilim diye mutlu olmaya sevmeye sevilmeye hakkım yoksa bakire olmamanın kaderi ölümse ben kendimi ciddi söylüyorum öldürücem? annem o hayatımı karartan kişinin benim için doğru insan olduğunu benim onun kıymetini bilmediğini iddia ediyor diyorum bu adam nasıl bir kanser bana yaptıklarını bilmiyor musun ondan çok nefret ediyorum geri dönse bile asla istemem önüme hayatıma bakmak istiyorum annem kimseyle görüşmemi istemiyor mutluluğumu hep engelliyor gerçekten delirmek üzereyim sinir krizleri geçiriyorum onun yüzünden