-
- Konu Sahibi AlisVolatPropriis
- #21
annenizin huyunu biliyorsunuz
bu özel bilgiyi neden onunla paylaştınız
bence annenizle hayatınızı biraz daha mesafeli tutarsanız daha huzurlu yaşarsınız
umarım en kısa sürede sağlıkla kucağınıza alırsınız
Bir de şu var eklemek isterim, eşimle çocuğumuz olmuyor (eşimden kaynaklı) ama şuan tedavideyiz herşey yolunda giderse olmaması için bir sebep yok Allahımda nasip ederse tabi. Annemin bu konudaki düşüncelerini öğrendiğimde hayal kırıklığına uğramıştım çocugu olmayacağını öğrenseymiş babamla hic evlenmezmis. Ben o yapıda bir insan değilim kimseyi suçu olmadığı birşey için suçlayamam ve terk edemem. Allah benim anne olamayacağımı nasip etmişse, eşimi sadece vesile kılmıştır. Bundan dolayı da eşime tavrı var konuşmalarından anlıyorum. Keşke bana birazcık destek olsaydı kendim bu sorunla yüzleşip ayağa kalktım şimdi mücadele ediyoruz.
Ah ah bin kere dedim sonra da Allah korusun diyor. Kp değişik derken patavatsız biridir bu anane mevzusundan bağımsız olarak ama ben onu öyle kabullendim. Annem o anane mevzusunda kinlendi baya tabi ki de gelmesi gerekmez eşim ve kv geldi.benim de aklıma bu geldi
ne alaka kp sizin anneannenin evinde konu sahibi
cevaplar mısınız? :)AlisVolatPropriis
annenize bir uyarı yapın
"hayırdır anne sen benim boşanmamı falan mı istiyorsun.. Sen böyle konuştukça ben eşime kv ye kinleneyim kavga edeyim
sonra da boşanayım falan mı istiyorsun?" diye kızın bir kez
ya da eşin şöyle yapmıştı derse olsun ben onu çok seviyorum Allah da bozmasın diyin
Aptallığıma denk geldi. Şimdide destek olmak yerine değisik tavırlardaannenizin huyunu biliyorsunuz
bu özel bilgiyi neden onunla paylaştınız
bence annenizle hayatınızı biraz daha mesafeli tutarsanız daha huzurlu yaşarsınız
umarım en kısa sürede sağlıkla kucağınıza alırsınız
Ah ah bin kere dedim sonra da Allah korusun diyor. Kp değişik derken patavatsız biridir bu anane mevzusundan bağımsız olarak ama ben onu öyle kabullendim. Annem o anane mevzusunda kinlendi baya tabi ki de gelmesi gerekmez eşim ve kv geldi.
peki annemle psikolojik destek alma konusunda konuşmalı mıyım?
Kayınpeder neden ananenize gelmek zorundaydı ki? Benim kayınpederim ananemi sokakta görse tanımaz on yıllık evliyim. İnsanlara saçma beklentiler yüklemeyin.Merhabalar bayadır yazmıyodum ama sanırım şöyle bir okkalı bir dertleşmeye ihtiyacım var hatırlayanlar olur sorun yine annem. Kv ve kp’ye takmış durumda. Asla geçmişi unutmuyor konuşmıcam diyor yine konuşuyor. Kv ve kp’nin bazı düşüncesizce hareketleri olmuştu zamanında. Ama annem o kadar ince şeylere takılıyor ki. Beraber yemeğe gittiklerinde annemi kendinden iki sandalye öteye otutturmuş kv. Kayınpederim biraz değişik bir adamdır. Ananem benim nişanımda 5 dk ugrayıp, biraz değişik davranıp gitmişti herkes şok olmuştu, düğünüme de gelmemişti. (Pek ananelik vasfı yoktur). Düğünden sonra ona ziyarete gittiğimizde kp ben gelmem düğüne gelmeyen insana diye tutturmuştu. Neyse bu ve benzeri şekilde gerilimli durumlar olmuştu. Ama genel olarak bana evliliğime bir müdaheleleri yoktur, izin de vermeyiz eşimle. Aynı şehirde oturuyoruz kvler ile annemlere 1 saatlik uzaklıktayım. Kv lere ayda 1-2 gideriz yemek yer döneriz. Bugün annemle telefonda konuşurken aynı konular açıldı nerden girdi nerden çıktı, senin kocan çok fena da bi gün böyle demişti de şöyle yapmıştı da. Susturdum bana eşimi kötülememesi gerektiğini benim evliliğimin iyi gittigini söyledim. Onlarla sevgi olmasa bile saygı çerçevesinde ilişkimin gittiğini söyledim. Etrafımdaki kv-gelin ilişkilerine bakınca bende yine bir problem yok. Yok ama annem nefret ediyor tabi ki sevmek zorunda değil annemi de hiç kimseye ezdirmem o ayrı ama ben her yolu denedim annemi böyle kabullendim sanırım takmayarak kendimi değiştirmem lazım, bana bir psikolog lazım..
kendisinde hata görmüyorsa psikolojik destek almak istemezAh ah bin kere dedim sonra da Allah korusun diyor. Kp değişik derken patavatsız biridir bu anane mevzusundan bağımsız olarak ama ben onu öyle kabullendim. Annem o anane mevzusunda kinlendi baya tabi ki de gelmesi gerekmez eşim ve kv geldi.
peki annemle psikolojik destek alma konusunda konuşmalı mıyım?
İki arada bi derede bi durum ne zor ya allah sabır versin en iyisi herkese mesafeyi koruyup kendi hayatına bakmak sankiMerhabalar bayadır yazmıyodum ama sanırım şöyle bir okkalı bir dertleşmeye ihtiyacım var hatırlayanlar olur sorun yine annem. Kv ve kp’ye takmış durumda. Asla geçmişi unutmuyor konuşmıcam diyor yine konuşuyor. Kv ve kp’nin bazı düşüncesizce hareketleri olmuştu zamanında. Ama annem o kadar ince şeylere takılıyor ki. Beraber yemeğe gittiklerinde annemi kendinden iki sandalye öteye otutturmuş kv. Kayınpederim biraz değişik bir adamdır. Ananem benim nişanımda 5 dk ugrayıp, biraz değişik davranıp gitmişti herkes şok olmuştu, düğünüme de gelmemişti. (Pek ananelik vasfı yoktur). Düğünden sonra ona ziyarete gittiğimizde kp ben gelmem düğüne gelmeyen insana diye tutturmuştu. Neyse bu ve benzeri şekilde gerilimli durumlar olmuştu. Ama genel olarak bana evliliğime bir müdaheleleri yoktur, izin de vermeyiz eşimle. Aynı şehirde oturuyoruz kvler ile annemlere 1 saatlik uzaklıktayım. Kv lere ayda 1-2 gideriz yemek yer döneriz. Bugün annemle telefonda konuşurken aynı konular açıldı nerden girdi nerden çıktı, senin kocan çok fena da bi gün böyle demişti de şöyle yapmıştı da. Susturdum bana eşimi kötülememesi gerektiğini benim evliliğimin iyi gittigini söyledim. Onlarla sevgi olmasa bile saygı çerçevesinde ilişkimin gittiğini söyledim. Etrafımdaki kv-gelin ilişkilerine bakınca bende yine bir problem yok. Yok ama annem nefret ediyor tabi ki sevmek zorunda değil annemi de hiç kimseye ezdirmem o ayrı ama ben her yolu denedim annemi böyle kabullendim sanırım takmayarak kendimi değiştirmem lazım, bana bir psikolog lazım..
Ne güzel yazmişsınız bıkmadan Allah razı olsunben anneme babama asla sesimi yükseltmem sinirli bir yapım yoktur kırmadan konuşarak çözmeye çalışırım hep. Ablamla erkek kardeşimde tam tersi bağırarak sustururlar. Annem de bu yapımdan feyz alırmış gibi yükleniyor bana hep eşimle her kalmaya gittiğimizde o kadar geriliyorum ki çünkü her cümlesinden bir art niyet arıyorlar annemin söylediklerinden bunu farkettim. Halbuki bu adamı ben tanıyorum aynı yastığa ben baş koyuyorum çok ağrıma gidiyor her söylediği. Anne boşver eski şeyleri konuşarak birbirimizin paçasından aşağı çekiyoruz kendimizi mutlu olalım huzurlu olalım diyorum. Bugün şimdi yanına gidiyorum 1 haftalığına tekrar konuşmayı düşünüyorum geçmişle yaşamanın sürekli çok düşünmenin onu yıprattığını ve bunu profesyonel destek alarak çözebilceğimizi isterse benim de onunla gelebileceğimi söylemeyi düşünüyorum sizce mantıklı bir hareket mi?
Yapınızı da annenizin yapmakta olduklarını da anladım. Bu yazdıklarınıza da cevabım bir öncekinin aynısı. Yardım alma konusunu da tatlı bir dille önerin tabi ama kabul edeceğini sanmıyorum ben. Yine de deneyin. Bir de durumu bilen aklı başında biri varsa (ailede veya aile büyüklerinde) konuların ve sorunların ayrıntısına girmeden yardım isteyin. "Neden kıza böyle yapıyorsun, kocasını alıp sana gelemez mi olsun? Geçmişi kapat, damadı da kötülemekle sadece kızını mutsuz ediyorsun. Anne dediğin kusur arayıp durmaz kusur kapatır. Sen ve herkes kocasını kusurlarıyla kabul etmiyor mu. O da kabul etmiş ve gayet de mutlular. Yapma böyle "vs desin. Eğer kimse yok diyorsanız ve de yardım almayı da istemiyor derseniz de oturup iyice siz anlatın bu gidişinizde ve açıkça söyleyin bir daha da bu konuda konuşmayı istemiyorum annem, ben eşimle mutluyum ama sana gelince her hareketine kusur bulman beni çok huzursuz ediyor. Böyle yapmakla sadece beni üzüyor yoruyorsun yeter artık vb şekilde bitirin bu konuşmaları da. Sonrasında o açtıkça kapatın, bazen sitemle bazen bir öpücükle susturun. Eşinizi her gittiğinizde götürmeyin mümkünse. O gelmeyi çok istedi ama sen sürekli kusur buluyorsun ve ben çok geriliyorum, gelmesin deyin vb taktikler deneyin. Ama dediğim gibi inatçı bir çocuk takıntısına dönüşüyor bu durum annenizde. En önemlisi kendiniz buna gülüp geçmeyi öğreninNe güzel yazmişsınız bıkmadan Allah razı olsunben anneme babama asla sesimi yükseltmem sinirli bir yapım yoktur kırmadan konuşarak çözmeye çalışırım hep. Ablamla erkek kardeşimde tam tersi bağırarak sustururlar. Annem de bu yapımdan feyz alırmış gibi yükleniyor bana hep eşimle her kalmaya gittiğimizde o kadar geriliyorum ki çünkü her cümlesinden bir art niyet arıyorlar annemin söylediklerinden bunu farkettim. Halbuki bu adamı ben tanıyorum aynı yastığa ben baş koyuyorum çok ağrıma gidiyor her söylediği. Anne boşver eski şeyleri konuşarak birbirimizin paçasından aşağı çekiyoruz kendimizi mutlu olalım huzurlu olalım diyorum. Bugün şimdi yanına gidiyorum 1 haftalığına tekrar konuşmayı düşünüyorum geçmişle yaşamanın sürekli çok düşünmenin onu yıprattığını ve bunu profesyonel destek alarak çözebilceğimizi isterse benim de onunla gelebileceğimi söylemeyi düşünüyorum sizce mantıklı bir hareket mi?
Bu konuda da anneye hiç taviz vermeyin. Ne münasebet çocuğu olmayanı dışlamak. Eşinize değil yaratanadır bu konuda olumsuz her ima!Bir de şu var eklemek isterim, eşimle çocuğumuz olmuyor (eşimden kaynaklı) ama şuan tedavideyiz herşey yolunda giderse olmaması için bir sebep yok Allahımda nasip ederse tabi. Annemin bu konudaki düşüncelerini öğrendiğimde hayal kırıklığına uğramıştım çocugu olmayacağını öğrenseymiş babamla hic evlenmezmis. Ben o yapıda bir insan değilim kimseyi suçu olmadığı birşey için suçlayamam ve terk edemem. Allah benim anne olamayacağımı nasip etmişse, eşimi sadece vesile kılmıştır. Bundan dolayı da eşime tavrı var konuşmalarından anlıyorum. Keşke bana birazcık destek olsaydı kendim bu sorunla yüzleşip ayağa kalktım şimdi mücadele ediyoruz.
Evet ananem öyle ve annemde onun kızı olunca genler işte malesef. Ben zaten elimden geldiğince dışardan bakmaya çalışıyorum insanlarla ilişkilerim hakkında kitaplar okuyorum psikologları dinliyorum ve annemin yanlış yaklaştığının farkındayım. Bugün yanına gidiyorum kendisiyle konusacagım yüzyüzeya cidden ben düğünüme gelmeyen anneannemin ayağına eşim ve kv i götürmeye utanırdım
yani yaşlı olur hasta olur tabii gidilir
ama bunu kendince bir seçim olarak öne süren birinin kapısına gitmem hadi ben gittim eşimi götürmem onu da geçtim kv in geleceği varsa dahi gelmemesi için elimden geleni yaparım
anneniz, anneanneniz vs biraz megolaman tipler galiba
herkes onların istediği gibi davransın talepleri var
belki de kp patavatsız değil ama siz bu kadın egemen ortamda yetiştiğiniz için size öyle geliyor
bence biraz dışarıdan bakın olaylara
anneniz bu yaştan sonra o desteği biraz zor alır hatta "benim kız, beni deli ilan etti" diye size küsüp sizin eşinizin çocuğu olmadığı için psikolojinizin bozulduğunu, mental sorunlarınız olduğunu tüm akrabalara ilan eder gibi
Dua ediyorum Allahıma annemi o söylediklerinden dolayı affetsin diyeBu konuda da anneye hiç taviz vermeyin. Ne münasebet çocuğu olmayanı dışlamak. Eşinize değil yaratanadır bu konuda olumsuz her ima!
Yüzlesmek gerçekten zor beni doğurmuş bugünlere getirmiş bir kadın nasıl böyle kötü düsünebilir diyorum aklım almıyor daha çok şey var da işte anlatmadığım, bugün konuscam kendisiyleÇocuk mevzusunda annenizin yaptığı son damla ağır geldi bana. Eşinizin yerine koydum kendimi, tersi durum olsa yani kadın kaynanasından annenizin eşinize yaptığı lobiyi görse kk da bir derdim var da bilmem kaç sayfalık topik olur. Çok da var öylesi. O zaman herkes birlik olur annenize yüklenirdi. Burada mevzu da o benim annem onu öyle kabul ettimin ötesinde art niyet var. Annenizin niyetini çok iyi göremedim. Kötülere ben de çoğu kez yapıyorum kılıf arıyoruz ama o şöyle böyle. Aklı, psikolojisi yerinde annenizin. Yüzleşmek zor ama kalbi kötü maalesef. Kırmak için söylemiyorum sizi benim annemin de kötü oradan biliyorum. Sizi çok takdir ettim eşinizin sorununa bakış açınız için. Çünkü bir evlat sahibi olup kaybetmek de çok mümkün. İmtihan olunacaksanız bunlar vesile. İnşallah anneniz bu imtihanlardan doğrularla ayrılır. Zira anne kötü olsa yine evlat olarak bizim canımız yanıyor. Ama zalimlik varsa da dur demek lazım.
3 günlük dünya daha çok fikirleri değişir herkesin. kırmadan konuşmuşsunuz ne yazık ki benim annemde böyle inanın ben anne o çocuk gibi . gönlünü yapıyorum evet evet diyerek. bazen çok kzııyorum ama oda beni gözünden sakınır kötülüğü istemezde herkesde pervane olacak değil yaMerhabalar bayadır yazmıyodum ama sanırım şöyle bir okkalı bir dertleşmeye ihtiyacım var hatırlayanlar olur sorun yine annem. Kv ve kp’ye takmış durumda. Asla geçmişi unutmuyor konuşmıcam diyor yine konuşuyor. Kv ve kp’nin bazı düşüncesizce hareketleri olmuştu zamanında. Ama annem o kadar ince şeylere takılıyor ki. Beraber yemeğe gittiklerinde annemi kendinden iki sandalye öteye otutturmuş kv. Kayınpederim biraz değişik bir adamdır. Ananem benim nişanımda 5 dk ugrayıp, biraz değişik davranıp gitmişti herkes şok olmuştu, düğünüme de gelmemişti. (Pek ananelik vasfı yoktur). Düğünden sonra ona ziyarete gittiğimizde kp ben gelmem düğüne gelmeyen insana diye tutturmuştu. Neyse bu ve benzeri şekilde gerilimli durumlar olmuştu. Ama genel olarak bana evliliğime bir müdaheleleri yoktur, izin de vermeyiz eşimle. Aynı şehirde oturuyoruz kvler ile annemlere 1 saatlik uzaklıktayım. Kv lere ayda 1-2 gideriz yemek yer döneriz. Bugün annemle telefonda konuşurken aynı konular açıldı nerden girdi nerden çıktı, senin kocan çok fena da bi gün böyle demişti de şöyle yapmıştı da. Susturdum bana eşimi kötülememesi gerektiğini benim evliliğimin iyi gittigini söyledim. Onlarla sevgi olmasa bile saygı çerçevesinde ilişkimin gittiğini söyledim. Etrafımdaki kv-gelin ilişkilerine bakınca bende yine bir problem yok. Yok ama annem nefret ediyor tabi ki sevmek zorunda değil annemi de hiç kimseye ezdirmem o ayrı ama ben her yolu denedim annemi böyle kabullendim sanırım takmayarak kendimi değiştirmem lazım, bana bir psikolog lazım..
Şimdi gidicem karşıma alıcam konusçam tek tek anlatıcam. Yine de devam ederse ben psikologa baslayacagim bu durumu takmamayı öğrenicem3 günlük dünya daha çok fikirleri değişir herkesin. kırmadan konuşmuşsunuz ne yazık ki benim annemde böyle inanın ben anne o çocuk gibi . gönlünü yapıyorum evet evet diyerek. bazen çok kzııyorum ama oda beni gözünden sakınır kötülüğü istemezde herkesde pervane olacak değil ya