Annem

Kayra19

Guru
Kayıtlı Üye
11 Mayıs 2012
2.003
1.006
333
Merhaba

Annemi bize çağırıyorum çünkü illa davet etmek gerekiyor evinden çıkamıyor bir türlü. Balık yapalım dedim. Önce tamam diyor sonra bin bir türlü bahane sıralıyor. Ablan gelmezki kardesin bir yere gitmiyor. Siz yapın yiyin ben zaten akşamları kötü oluyorum... Sonra tepki verince ee ben bir şey demedim ayarlarsak olur diyor.
Ya şu ailece birbirlerine bağlı insanlara okadar imreniyorum ki..
Yazın kısmetse taşınacağız İstanbul da durmak istemiyoruz. Bazen morali bozuluyor. Doluyor. Ya anne diyorum zaten görüşmüyoruz evlerimiz otobusle 15 dakika ben gelmesem görüştüğümüz yok. Nereye cagirsam sürekli bahanesi var mutlaka. Bende artık ilgilenmiyorum. Bu sefer olay oluyor bu söylediklerim. Ablam desen 2 sene aramasam ne oldu demez. Bizim kadar tuhaflari var mı cidden merak ediyorum.
 
Aslinda oyle gordukleri oyle bildikleri icin diye dusunuyorum ben annemde oyle 1 senedir evime daha evelsigun geldi gelinimizle ondada yemegini falan alipta gelmis gunduz oturdu yedi icti aksam yemegime varana kadar birakti kalkti gitti . Abim ve kardesimle ayni binadalar onlarada cikmiyor herkes onun evine toplansin istiyor kendisi her aksam yemege cagriir herkesi alismis kalabalik sofraya bizler cagirinca ha sizin ev ha bizim ev alın yemeklerinizi gelin burda yiyelim diyor. Benim tuhafima gitmiyo bu durum . Mesela yegenlerimin dogum gunu olacak bende yapin cocuklar der. Çekiniyorlar galiba yaa yük gibi falanmi görüyorlar acaba...
 
Kalp kırmadan keyfinize bakın. Herkesin gönlünü etmeye çalışırken, kendimize eziyet ediyoruz, kendi hakkımıza giriyoruz.
Diğer kardeşlerim aynı semtte, ben ayrı. Otobüsle gitmeye kalktığımda 2 saatten fazla sürüyor ve çocuklar + çantalar derken çok yorucu oluyor. Aynı ildeyiz ama ortalama 2 ayda bir anca görüşebiliyoruz. Yani ileride farklı bir şehirde yaşamak istersem 2-3 ayda bir gelip gitmeme laf edemezler heralde.
 

Var tabi bizim aile :)))
Annem rahmetli oldu ama dur kalanları sayayım moralin düzelsin biraz :))
Ablam ; evinden çıkaracağına öldür onu daha iyi, aramak desen beş yıl arama nerdesin demez
Küçük kardeşim ; tüm hayatı çocukları, hafezanallah ölsem o çocukların bir aktivitesini iptal edip cenazeme gelemez :))
Teyzem ; anne yarısı canım teyzem :))) ararsam çok mutlu olur aramazsam bin yıl aramaz, kuzenimin kanserini komşulardan öğrendim öyle diyeyim
Dayım; bypass olmuş geçenlerde, kalp krizi geçirmiş, hastanelere yatmış ameliyat olup taburcu olmuş sağolsun büyük kuzen bi zahmet haber vereyim demiş. Arar sorarım bayramda seyranda ama dayım evimin yolunu bile bilmez
Amcam ; başka bir şehirde yaşıyor, ne zaman denk gelsek ben size amcalık edemedim diye gözünün yaşıyla ağlar ama biz aramazsak bir telefon çevirmez :))
Tüm bu saydıklarım ben gidersem başlarında taşırlar, bi hizmet bir hürmet ama sen bi ara yok ... o bizde yok :))))
Buna karşılık eşimin ailesinde hapşırsam geçmiş olsun demek için bin kişi arar. En az haftada iki görümcelerim hatır sorar, kaynım arar, gelirler giderler. Kv dem memlekette ama hiç irtibatı kesmez.
Velhasıl insanları olduğu gibi kabul edeceksin başka çare yok üzmeyin kendinizi
 
Siz gidin yemeği orda hazırlayın sofra annenin evinde kurulsun ailecek olursunuz yine
 
Bu aralar kadınlar kulübnde çok takılıyorum resmen dertlerim depreşti. Çok dertliyim bu konuda hatta konu mu açsam diyordum cuk oturdu.
Bana da gelen giden olmaz ama hep biz gidelim isterler. Kızımın bakımları var benim dolayısı ile çanta çanta estiya ile gezeriz hastameden gelir anneme ugrarız ama dur cocuklar yorgundur iki kap yemek yapayım evde yiyelim gidelim demezler. Dönüşte biz ugrarız yemegimizi yeriz elimize tencereler yoğurtları toparlar geliriz :) senelerdir böyle ama artık ağrıma gitmeye basladı anneme de kayınvalideme de serzenişte bulunduk hiç mi üzülmüyosunuz bize cocuk ameliyat oldu gelip 2 saat durup gittiniz kötü haber aldım çağırdın gelmedin cazgırlık yaptın zorla gelip gittin diye. Anneler hep gelmez cocuklar gelir onlara diyor. Anne benim durumum farklı dedim.
Lohusa iken kzım ameliyat olmustu yine gelmediler biz eşimle evimizi resmen annemlere ritasıfık garibim sesini de cıkarmadı.
Vekhasıl yazmaya yer yetmez neler ysandı ama gel gör hala aynı. Gideyim her hizmetimi yapar damadını torunu sever ama evime gelmiyorlar arkadas. Biz de artık hastaneden gelirken telefonları açmıyoruz dısarda yemegimizi yiyip eve gelip yatıyoruz bakalm ne olacak
 
Aahh ah yaram içerden… Ben varım canım yalnız değilsin. Biz aynı şehirde değiliz eve gelme mevzusu yok, ben gitmeye çalışıyorum birkaç ayda bir. O da bir buçuk sene sonra geldi evime ilk kez, çalışıyor diye sorgulamıyorum. Ama biz anne-kız olamadık hiçbir zaman, sadece kopuk bağlar için yorum yapmak istedim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…