Annemden annelik ogrenememisim :(

Merhaba bayanlar,

11 aylik bebegim var. Ben oyle cok fazla gecmisi dusunen, gecmis anilarda yasayan biri degilimdir ama bebegim olduktan sonra cok fazla kendi cocukluguma gidiyorum. Cogu kiside de boyle oluyormus zaten, cocukla cocuklugunu bir defa daha yasiyormus insan. Sunu goruyorum ki ben evlenene kadar hep dayak yemisim. Annem, babam, erkek kardesim... Annem beni cok doverdi, hergun doverdi. Cok iyi hatirliyorum, her gece Allah a dua ederdim annem beni dovmesin diye. Ama oyle boyle degil, agza alinmayacak laflar savurarak, evire cevire doverdi. Doverken kendinden gecerdi, gozleri yuvasindan firlardi, agzi yuzu hirsindan yamulurdu. Gercekten cok uslu bir cocuktum, hicbir zararim yoktu, sokak nedir bilmezdim, evden disari cikmazdim, hatta hala kendisi de anlatir ne kadar uslu oldugumu. Bebegin de sana cekerse senin gibi uslu olur der. Hem dover, hem sever de degildi, tek optugu zamanlar bayramdan bayrama elini optukten sonraki opmesidir. Cok cocukla ugrastigindan da degil, iki kardestik. Kv-kp ye sinirlenip bizi dovuyor da degildi, cunku kv-kp koydeydi, senede bir ay gorurduk. Kendisini de ananem-dedem hic dovmemis, hep anlatirlardi. Velhasili kelam ben hic annemden iyi bir annelik ogrenmemisim. Bir kayserili uvey anne cikti, ulke yerinden oynadi, ama iskence kismi olmasa bile dayak kismi anneminki gibiydi, ben goruntulere zaten asinaydim. Hep anne olunca anlarsin derler ya, anne oldum ve annemi anlamiyorum, insan evladini, hem de masum, savunmasiz bir cocugu boyle dover mi? Arkadaslarim bebegine annelik yaparken, annem soyle anneydi, boyle anneydi, ben hic onun gibi degilim diyor, oysa benim icin tam tersi. Bebegimden sonra resmen annemden hissen daha da uzaklistigimi hissediyorum.
benim kv de kendi oğlunu böyle dövermiş ama sebebini eşin büyüdüğünde anlamış. kv cigim azdan ruh hastasıdır. böyle atağı geldiğinde gözleri döner göz bebekleri küçülür. o anda eline geceni fırlatır seni beni yakalarsa vurur sac baş yaka dalar yani. sonrada bayılır gibi olur. ağzından köpükler cıkarmış eskiden ben hiç grmedim.
bak insan anne babası veya 1. derece yakınları için bu tür şeyleri kabul etmekte zorlanır ama acaba senin annende böyle bir sağlık sorunu olabilir mi?
 
Çocuklara karşı suç işleyenlerin hepsini tek tek ellerimle parçalayabilirim, öncelikle onu söyleyim.
Annenizin sağlık sorunu varsa tedavi olsaymış, çare arasaymış.
O zaman siz de "küçükken annem beni döverdi, ben de çocuğumu döverim" diyip bebeğinizi dövün, biz de ama sebebi var, çocukluktan psikolojisi bozulmuş, olabilir diyelim? Böyle bir şey olabilir mi? Olamaz.
Ben de anne olduktan sonra kendi çocukluğum ve hatta bebekliğim (bilinçaltı) hakkında çok düşünüyorum ve artık annemi sevmediğimi biliyorum.
Kendinizi böyle bir travma ile baş başa bırakmayın, çünkü çocukluğunuzdan öğrenmiş olmanız gerektiği gibi siz kendinize yardım etmezseniz kimse size yardım etmez. Yaşadığınız yerdeki en iyi psikologa başvurun. Psikoloji bölümünü bitiren herkes her şeyi çözemiyor, bunun da alelade olanı var, işinde yetkin olanı var. Bu yaşantınız anneliğinizde patlamasa, yaşamınızın ileride bir yerinde mutlaka patlak gösterir emin olun. Çünkü anormal olan anormaldir.
 
Bana surekli soguk diyor. Kabul ediyorum sogugum. Sen beni zamaninda cok dovdun o yuzden sogugum, elimden gelen bu diyorum. Herkes dovmustur, milletin cocugu soguk mu diyor. Haketmissindir dovmusumdur diyor. Kendin soyluyorsun uslu cocuktun diye diyorum, usluydun ama inadin tuttu mu fenaydin diyor. Inat minat cocuktum diyorum. Seni cok dovmedim, kardesini dovdum diyor. Yani ona gore dayak yediysem haketmisimdir, kendini hic suclu gormuyor.

Ayrıca bu diyaloğa bakılınca anneniz hasta masta değil, gayet bilinçli imiş sizi döverken. Sıcak da olmayın zaten böyle birine karşı. Anne olduktan sonra çok iyi anladım ki, ne kadar zor geçerse geçsin hamilelik, doğum bilmemne değil o çocuğu yetiştirerek anne oluyorsunuz. Çocuk yetiştirmenin yanında gebelik, doğumun lafı olmuyor ki.
Dinimizde anne-baba hakkı için neredeyse bütün hocalar yuvarlak konuşur, hiç o topa girmezler. Hiç merak etmeyin, Allah çocukların hakkını haşa unutacak değil. O yüzden annenize hak ettiği gibi davranın. Ne ektiyse onu biçer. Lafa bak, "inatçydın dövdüm."
 
Çok dokundu yazdıklarınız :KK43: şimdi de kocadan çekiyorsunuz.zaten öyle olur insan bir döngüyü yaşar durur.sizinkide terkedilme döngüsü(eşinizden uzakssınız ya o anlamda diyorum) evlatlarınızla mutlu olmaya bakın..belki yanınızda olsa sizi mutsuz ve huzursuz edicekti..şimdi en azından evlatlarınızla huzurunuz yerinde.böyle düşünün üzmeyin kendinizi
İnanın bende böyle teselli oluyorum
Çok teşekkür ederim yazdıklarınız için
Allah kerimdir
Ben artık ahirette bekliyorum mükafaatımı inşallah
Sevgilerimle
 
Merhaba bayanlar,

11 aylik bebegim var. Ben oyle cok fazla gecmisi dusunen, gecmis anilarda yasayan biri degilimdir ama bebegim olduktan sonra cok fazla kendi cocukluguma gidiyorum. Cogu kiside de boyle oluyormus zaten, cocukla cocuklugunu bir defa daha yasiyormus insan. Sunu goruyorum ki ben evlenene kadar hep dayak yemisim. Annem, babam, erkek kardesim... Annem beni cok doverdi, hergun doverdi. Cok iyi hatirliyorum, her gece Allah a dua ederdim annem beni dovmesin diye. Ama oyle boyle degil, agza alinmayacak laflar savurarak, evire cevire doverdi. Doverken kendinden gecerdi, gozleri yuvasindan firlardi, agzi yuzu hirsindan yamulurdu. Gercekten cok uslu bir cocuktum, hicbir zararim yoktu, sokak nedir bilmezdim, evden disari cikmazdim, hatta hala kendisi de anlatir ne kadar uslu oldugumu. Bebegin de sana cekerse senin gibi uslu olur der. Hem dover, hem sever de degildi, tek optugu zamanlar bayramdan bayrama elini optukten sonraki opmesidir. Cok cocukla ugrastigindan da degil, iki kardestik. Kv-kp ye sinirlenip bizi dovuyor da degildi, cunku kv-kp koydeydi, senede bir ay gorurduk. Kendisini de ananem-dedem hic dovmemis, hep anlatirlardi. Velhasili kelam ben hic annemden iyi bir annelik ogrenmemisim. Bir kayserili uvey anne cikti, ulke yerinden oynadi, ama iskence kismi olmasa bile dayak kismi anneminki gibiydi, ben goruntulere zaten asinaydim. Hep anne olunca anlarsin derler ya, anne oldum ve annemi anlamiyorum, insan evladini, hem de masum, savunmasiz bir cocugu boyle dover mi? Arkadaslarim bebegine annelik yaparken, annem soyle anneydi, boyle anneydi, ben hic onun gibi degilim diyor, oysa benim icin tam tersi. Bebegimden sonra resmen annemden hissen daha da uzaklistigimi hissediyorum.

Ooyy ya kuzum benim. Annen hastaymış galiba. Daha da soylerdimde nede olsa annen. Hem uslusun hem döver nasıl iş ya.
Çocukları veya kendinden gucsuzleri dovenler insan değiller zaten. Dilerim o kayserili uvey annenin de sonu ozgecanin katili gibi olur.
 
Kıyamam canım ya üzüldüm..ama anneninde belki pskolojik başka sorunları vardı senin bilmediğin.tabiki evladını dövmesine sebep deil.ama ben hiç bir annenin normal kafa yapısı ile çocuğunu döveceğini sanmıyorum.Bence bu yaşadıklarını unutman için destek almalısın.şuanki yaklaşımı nasış annenin belki oda pşmandır zamanında yaptıklarından
 
Back
X