- Konu Sahibi ne_kotu_ne_sahane
-
- #21
valla başkalarının çekememesi doğal da aile bireylerinde bu olmaması lazım. ne olacağınız belli mi denmesi çekememezlik değil de bir endişe durumu olabilir mi? dugusal düşünüyor olabilir misin?
her şey karman çorman olmuş. henüz evlilik görünmüyor, o zaman evde yaşamak daha da zor olmayacak mı? en iyisi daha anlayışlı olmak diye düşünüyorum ben hâla.
kardeşin ergenlik döneminde olduğu için seni paylaşamıyordur. nişanlına karşı kendince üstünlük savaşı veriyordur.
ama annen sen sus falan dedikçe '' haklısın susayım zaten beni anlayacak adam yok evde'' deyip geçin. onlar ne derse lehinize çevirin. biraz daha sebredin bana nasıl olsa bir kaç seneye giderim deyin.
belki üzülürler. ve yavaş yavaş herşey düzelir.
ama tartışmaya girmemeye çalış.
valla ailene hak veremiycem.bende evin büyüğüyüm ve kavgalarda annem kardeşlerime ''o sizin ablanız terbiyeli olun'' der,bana kardeşlerim için ''eti senin kemiği benim'' der.
ha onları da savunduğu olur ama baktılar yüz buluyorlar,bana bıraktılar işi,artı bırak arkadaşlık ilişkilerini,her türlü aile iş vs ortamlarında tartışmalara 3.kişi karışmamalı
artık sen biraz otoriteni kuracaksın,bu sorunları bende yaşadım ve cevap vermeye tenezzül etmedim,susa susa onlarda tartışmaktan bıktılar zaten
anneme kalsa dediğim gibi sadece bn kardeşimi kıskanıyorumda o yüzden batıyo bana hareketleri. Halbuki ben kardeşimle kavga ettim ama tamamen anneme kin doluyum. Niye? Durupta düşünmesi gerek niye? Ama düşünmek yerine beni suçlamak kolay.
Missa nın dediği gibi takmamak he he deyip geçmek lazım. Ah onu bir yapabilsem. Zaten o zaman burda konu açmama bile gerek olmazdı takmadığım için. Yada lulu seninde dediğin gibi evlenip gitmek sonra iş bulmak vs düzen kurmak daha mantığa yakın. Ama ondada nişanlımın okulu sorunben mezun oldum ama o öğrenci daha. Ve biz bi şekilde baş ederiz öğrencide olsa part time çalışırım desekte ailesi hem okul hem evlilik sorumluluğu kaldıramaz diye düşünüp konusunu açmıyor henüz düğünün. Okulunun bitmesini bekliyorlar. Okurken evlensek ve maddi zorluk yaşasak onların maddi durumu da bize yardım etmeye yetecek kadar değil, kendileri ancak geçiniyorlar. Nişanlım ne kadar biz istiyoruz dese de sanırım sadece ona inanmıyorlar, kız babası kabul etmez okuyan adama düğün için izin vermez diye. Ben de kalkıp yok babam izin verir, zaten ben de bu evde yapamıyorum hem niye bekleyelim hemen bizi evlendirin diyemeyeceğime göre...
sağol önerilerin için. doğru tespit belkide ama bunu da denedim. Babamla konuşmayı çok denedim. O beni tanıdığını sanıyor, ama annemin anlattığı kadarıyla tanıyor aslında bunu bilmiyor. Kendimi hiç bi zaman ifade etmeme fırsat kalmadıki. Ya suçlandım ne desemde hayır öyle değil böyledir o şeklinde karşılık aldım, yada susturuldum. Biz senin gibi değildik annemize babamıza tek kelime etmezdik cevabını aldım. Belki de şuan bu yüzden böyleler, annelerine babalarına tek kelime etmediklerinde hep saygı diye büyütülmüşler, sevgiyi ve paylaşımı hiç öğrenmemişler. Biz farklı beklentiler içinde olunca da bu yüzden biz naptık ki bak hiçbirşeyi eksik değil, herşeyi tamam hala ne istiyor anlamıyorum tavrındalar! Resmen kilitlendim kaldım
biliyorum okuyan çok anne var yazdıklarımı. Onlara da önerim, çocuklarının karnını doyurdular, temiz giydirdiler, parka gezmeye vs götürdüler diye iyi anne saymasınlar kendilerini. Yada ne bilim herşeyi paylaşıyoruz aramız çok iyi diye düşünmesinler. Benim gibi bi zaman sonra patlak verebilir. Asıl yapılması gereken karnı açta olsa ruhunu doyurmak. Gezdirerek yedirip içererek değil konuşarak ilgilenmek. Daha küçücükken bile büyük bir adamla konuşuyormuşcasına çocuğunu dinleyip söyledikleri yanlışsa doğrusunu anlatmak, doğruysa onu dikkate aldığını göstermek. Asıl annelik bence bu. Aramız çok iyi olsaydıda gezdirdim yedirdim içirdim hiç bir şeyi eksik değil ne istiyor tavrında olmasaydıda varsaydı üstüm kirli gezseydim!
Kendi yasadiklarim geldi bi an gözümün önüne
Bende ayni senin durumundaydim tek fark iki abim ve bitane kizkardesim var
Herzaman susmasi, alttan almasi gereken kisi benden
Cünki abilere karsilik verilmez dayak bbile yesen susup oturucaksin
Abiler durup dururken dövmez mutlaka bi sucun vardir
Hatta bir keresinde annem bana " Ne var sanki yabancimi dövüyor abin o senin "dedi ve ben 4-5 sene önce evlendim. Anneme bazen hala sen öyle dedin diyorum cünki icimden yasadigim bu haksizligi atamiyorum.
Bende doluymusum kusura bakma biraz uzun oldu
slm allah yardımcın olsun aynı sorun bendede var bende evin en buyuğüm sorunu derdi olan bana gelir 3 tanekardeşim var hepsınde emeğim çok ama onları bebekliklerini bildiğimden bebek gibi kucaklar severim ama kuçucuk bişey olduğunda senden kötusu olmaz annemde sen buyuksun der araya girer kardeş susar anne devam eder malesef okadar çook konuştumki annemle bi defada de o senın ablan saygılı olun ama yok kuçukler değerli oluyo he bu arada kuçukler buyusede kuçuk buyukler 5 yasındada buyuk bizimkiler 25.26.18 yasında duşunun hala kuçukler allaha havele ediyorum ne diyim bana saygısız olan anasınada oluyo ama acıtmıyo onlar nedense ahhh ne dertlerim var sen nişanlısın bi sevdiğin var en azında bunları duşunme geleceğini duşün yıprranma ancak elimden bu kadarı gelir bunlar duzelmez teneşir paklar ancak bu arada benimannemde evin ufağıymış belki ondandır diye duşunuyorum:)):enbuyukkk:
o yukarıda saydığın olumsuz erkek tiplerinde geri zekalılık vardır bazı anne babalar farkına varıyor bazılarıda bunu bilmeden kahrından gerçekleri bilmeden ölüp gidiyorbak bu ayrıntıyı hiç düşünmemiştim. Benim annem de 5kardeşin en küçüğü. Dediğin gibi bana saygısız olan kendine de saygısız. Kendine gelince saygısızlık neler diyo, büyüğüm diyip saygı bekliyor konuşuyorda yapılan saygısızlık bana olunca tam tersi oluyo benim büyüklüğüm gözde olmuyor. Hoş ben saygıda beklemiyorum zaten. Sadece yüz verme, tepeme çıkartma,benim koyduğum mesafeyi sen şımartıp kaldırma diyorum. Buarada kendi evin en küçüğü ama bir abisi var düşman başına. 45yaşında hala anneanneme çocuk gibi manevi eziyetleri var, hala doğru düzgün çalışmaz işlerini başkalarına yıkmaya çalışır, çorabını bile çıkarttırır bazen eşine yada çocuklarına. Neden? Anneannemin yetiştirişinden. 4kız 1erkek olan ailede başta anneannem herşeyi kendi yapmıştır eminim. Sonra kızlar azcık büyüyünce kızlara... O erkek yapamaz, o getiremez, beceremez diye diye bu yaşında hala ayakları üzerinde duramayan bir tip yetiştirmiş. Dedem yaşadığı ilçenin en zenginiyken dedm ölünce dayım herşeyi batırdı. Bir gecede arkadaşlarıyla 500tl yedim diye övünürdü. Anneannemse napim dinlemiyor havasında bişey demezdi oğulcuğuna. Ama cezasınıda en çok kendi çekiyor. Anneme diyorum aynı olucaksınız, anneannemden beter olucaksın. Önünde böyle bir örnek varken hala aynı, hala aynı. 15 20yıl sonra yaşayıp görsün ozaman ben demiştim dicem, senin eserin dicem ama o saatten sonra ne fayda...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?