- 7 Kasım 2017
- 559
- 326
- 53
Merhabalar,
Sizlere içimi dökmek istiyorum. Bu son zamanlar da çıkan haberler beni fazlasıyla üzdü, hani laf diye değil cidden çok etkilendim o miniklerle ilgili bir şey okuyunca içim almıyor. Ağlıyorum..
Ben yaşadıklarımdan dolayı hala da etkisinde olduğum bir dönemdeyim. Bilenleriniz vardır anneme o pisliğin yaptıklarını anlattıktan sonra çok rahatladım. Evet ama ne değişti?
Tabiki hiçbir şey. Anneme konuyu anlattım yapmak istediklerimden bahsettim ama annem boşver görmezden gel ben ona yapacağı biliyorum, babana söyleme kötü şeyler olur tarzı laflar etti.
Tamam sen yapacağı biliyorsun ona ağzının payını ver hadii. Hiçbir şey yapmadı korkakça hiçbir şey yapmadı...
Şimdi size soruyorum çoğunuz annesiniz, sizde mi böyle yapardınız?
Ve ben kötüyüm beni zerre koruyamayan bir annem var. Rahatladım ama annemin görmezden gelişi beni daha çok yaraladı.
Üzülüyorum, iyi değilim antideprasan kullanıyorum şimdilik bir faydası yok.
İşe girmek istiyorum babam müsaade etmiyor, ders çalış diyor. Bense bu düşüncelerden sıyrılamıyorum. Ben sürekli irkiliyorum bunları yaşamak zorunda mıyım bir misafirliğe gittiğimde oraya gelecek diye korkmak zorunda mıyım?
Evimden çıkarken beni görecek diye korkmak zorunda mıyım?
Minicik çocukların ondan sevgiyle bahsettiğini duymak zorunda mıyım?
Şu an iğreniyorum bu hayattan. İnsanlar çok kötü herşey çok kötü...
Sizlere içimi dökmek istiyorum. Bu son zamanlar da çıkan haberler beni fazlasıyla üzdü, hani laf diye değil cidden çok etkilendim o miniklerle ilgili bir şey okuyunca içim almıyor. Ağlıyorum..
Ben yaşadıklarımdan dolayı hala da etkisinde olduğum bir dönemdeyim. Bilenleriniz vardır anneme o pisliğin yaptıklarını anlattıktan sonra çok rahatladım. Evet ama ne değişti?
Tabiki hiçbir şey. Anneme konuyu anlattım yapmak istediklerimden bahsettim ama annem boşver görmezden gel ben ona yapacağı biliyorum, babana söyleme kötü şeyler olur tarzı laflar etti.
Tamam sen yapacağı biliyorsun ona ağzının payını ver hadii. Hiçbir şey yapmadı korkakça hiçbir şey yapmadı...
Şimdi size soruyorum çoğunuz annesiniz, sizde mi böyle yapardınız?
Ve ben kötüyüm beni zerre koruyamayan bir annem var. Rahatladım ama annemin görmezden gelişi beni daha çok yaraladı.
Üzülüyorum, iyi değilim antideprasan kullanıyorum şimdilik bir faydası yok.
İşe girmek istiyorum babam müsaade etmiyor, ders çalış diyor. Bense bu düşüncelerden sıyrılamıyorum. Ben sürekli irkiliyorum bunları yaşamak zorunda mıyım bir misafirliğe gittiğimde oraya gelecek diye korkmak zorunda mıyım?
Evimden çıkarken beni görecek diye korkmak zorunda mıyım?
Minicik çocukların ondan sevgiyle bahsettiğini duymak zorunda mıyım?
Şu an iğreniyorum bu hayattan. İnsanlar çok kötü herşey çok kötü...
Son düzenleme:
