- 20 Temmuz 2015
- 1.391
- 2.000
- 133
- 46
- Konu Sahibi derandiren
-
- #41
En büyük ölüm acısıydı annemin ölümü ...daha önce sadece ölen muhabbet kusum icin aglamistim oysa... başka ölüm olmamisti nasıl bir aci cidden bilmezdimSağolun hepiniz. Banada alışacaksın diyorlar nasıl alışılır bilmiyorum hayatımda böyle bir acı yaşamadım sanki annem bir yerde ve tekrar gelecek : (((
Sekiz ay olacak 7 gün sonra bende geçecek mi diye merak ediyorum çok zor anne bir başka .Geçmiyorda belki biraz hafifliyordur.Ne yazacağımı ne diyeceğimi bilmiyorum.
Bir süre önce annemi kaybettim hiçbirşeyi yoktu sapasağlam annecim 54 yaşında serseri bir araç sürücüsü yüzünden öldü (Allah bırakmasın) Babam ve iki erkek kardeşim tek kaldı babam kalp hastası zaten..
Psikolog psikyatr tedavisi görüyorum görüyoruz hepimiz.ama kendime gelemiyorum kabullenemiyorum benim gibi olan insanların yaşadıklarını merak ediyorum nasıl dinecek bu acı?? Geçecekmi
Başınız sağolsun. Mekânı cennet olsun.Ne yazacağımı ne diyeceğimi bilmiyorum.
Bir süre önce annemi kaybettim hiçbirşeyi yoktu sapasağlam annecim 54 yaşında serseri bir araç sürücüsü yüzünden öldü (Allah bırakmasın) Babam ve iki erkek kardeşim tek kaldı babam kalp hastası zaten..
Psikolog psikyatr tedavisi görüyorum görüyoruz hepimiz.ama kendime gelemiyorum kabullenemiyorum benim gibi olan insanların yaşadıklarını merak ediyorum nasıl dinecek bu acı?? Geçecekmi
En büyük ölüm acısıydı annemin ölümü ...daha önce sadece ölen muhabbet kusum icin aglamistim oysa... başka ölüm olmamisti nasıl bir aci cidden bilmezdim
45 yaşında ne evlatlarının düğünlerini ne de torunlarını görebildi annem 14 yıl oldu.
Asla unutmuyorsun sadece zamanla alısıyorsun hepsi bu .
Zamanla alışacaksın inan sadece zaman lazım sana Allah sabır versin .
Sekiz ay olacak 7 gün sonra bende geçecek mi diye merak ediyorum çok zor anne bir başka .Geçmiyorda belki biraz hafifliyordur.
Basın sagsagolsun Allah rahmet eylesin
Sizlerin de başı sağolsun. Toprakları bol, mekanları cennet olsun. Yazdıklarınızı okuyunca kalbimde bir sizi hissettim. Rabbim sabirlar versin.Allah rahmet eğlesin, mekanı cennet olsun annelerimizin. Ben de annemi kaybettim, 6-7 yıl önce, 47 yaşındaydı..
hala yüreğim sızlar, burnumun direği kırılır aklıma geldikçe, çıldırma sınırına gelirim, sonra kendimi sakinleştirmeye çalışırım..
Arkadaşların da dediği gibi acı geçmiyo, sadece o acıyla yaşamaya alışıyor insan.. Allah sabırlar versin, güçlü olmalısın, Allah elden ayaktan düşürmesin..
Bende gecen hafta anneannemi kaybettim. Insan sasiriyor daha dun konustugun insandi burdaydi diyorsun ve ömur bitiyor. Bizimde varacagimiz yer orasi. Dunyaya baglanmamak gerek . amel etmek hazirlanmak gerek cidden. Kiyamete kadar kabir hayati yasiyacagiz. Tekrar cirilciplak dirilip 50 000sene güneşin dibinde herkes gunahi kadar ter icinde kalip bekliyecegiz. Sonra hesab verecegiz Yuce rabbimizin huzurunda. Anne cocuklarindan kacacak o gun, baba kardes kimse kimseye faydasi dokunmayacak. Kimse kimseyi tanimayacak. Gercekten ürkutucu. Zamani iyi degerlendirmek Rabbimize kul olmak gerek. Kafamiza taktigimiz cogu sey nerdeyse sacma seyler. Ugrastigimiz hedef koydugumuz seyler hep dunya icin. Peki ya ahiret? Rabbim hepimize yardim etsin.
Ölmus annenin ardindan yapilacak en guzel sey dua, umre ve hac ...
Ne yazacağımı ne diyeceğimi bilmiyorum.
Bir süre önce annemi kaybettim hiçbirşeyi yoktu sapasağlam annecim 54 yaşında serseri bir araç sürücüsü yüzünden öldü (Allah bırakmasın) Babam ve iki erkek kardeşim tek kaldı babam kalp hastası zaten..
Psikolog psikyatr tedavisi görüyorum görüyoruz hepimiz.ama kendime gelemiyorum kabullenemiyorum benim gibi olan insanların yaşadıklarını merak ediyorum nasıl dinecek bu acı?? Geçecekmi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?