Annemi kaybettim dayanamıyorum.

Allah sana sabır versin. Geçmesini bekleme çünkü geçmez insan annesini ve acısını unutabilir mi hiç? Tek yapman gereken Allah’a sığınmak dua etmek başka birşey elden gelmez ki
 
Bu nedir simdi ya? Gidip geldiniz heralde. Kibledim.
 
Tatlı hanım başınız sağolsun.Ben babamın vefatından sonra panik atakla tanıştım.Hala arada tekrarlar.Dayanmakdan başka çare yok malesef
 
Allah sabır versin sizlere canım
 
Öncelikle başin sağolsun bende iki yil önce erkek kardeşimi .yaklaşik bir yil önce de çok sevdiğim anne annemi kaybettim maalesef
Bu aci geçmez canim her hatirina geldipinde gözün yaşarir kalbin acir ama hepimizin gideceği ebedi hayat orasi şimdi annen senden dua bekler kurani kerim okumalisin onun için sadaka vermelisin .
Ve sana tavsiyem 70000 kelimei tevhid okuyup ruhuna hediye et mekani cennet olsun tüm ölmüşlerimizin canim tekrar başin sağolsun...
 
geçmiyor ama alışıyorsun 1 yılı geçti hergün telefonla aramak istiyorum babamı..
 
Başınız sağ olsun, sevdiklerinizle birlikte sizlere uzun ömürler diliyorum.

Şu hayatta tek teselli verilemeyen acı ölüm için olanı sanırım. Çünkü yerine koyarak doldurabileceğin, ya da daha çok sevebileceğin bir kişi olmuyor. O kişinin hatırası hep seninle ve yerine başka birini koyamıyorsun. Kaybınız çok taze, elbette bir yas süreci geçireceksiniz, bu demek değil ki yas süreci geçince unutacaksınız. Unutmayacaksınız elbette ama garip bir şekilde zamanla o acı yavaş yavaş hafiflemeye başlıyor çünkü hayat akmaya devam ederken sanki deniz dalgalarının kumu süpürmesi gibi yavaş yavaş silikleştirmeye başlıyor. Zaten her yaşadığımız acı ilk günkü gibi taze kalmaya devam etseydi herkes canına kıyardı, kimse dayanamazdı.
 
Bu anlattiklarina nasıl inanıp ürkütücü sunuyorsun insanlara? Benim Allahım kuluna binlerce yıl eza etmez mesela. ..
 

Bu 50 bin seneyi de hangi şeyh kılıklıdan dinlediysen, nickin bile "tevhid daveti". Kendince bütün KK'ya cihat ilan mı ettin naptın herhalde bu şekilde sevap kazandığını düşünüyorsun. Ama gitmen gereken en yakın hastanenin ruh sağlığı kliniği gibi zira dini takıntıların oluşmuş birkaç yerde daha böyle yorumuna rastladım. Lafımı dinlemeyeceksin muhtemelen ama cidden senin tedavi olman lazım.
 
Allah sabır versin mekanı cennet olsun inşallah
2 yıl önce akciğer kanserinden babamı kaybettik, teshis konduktan sonra 20 gün içinde. çok tarifsiz bir acı, sizi anlayabiliyorum
ilk bir sene babam bile diyemiyor ağlamaya başlıyordum, sonra sonra artık insan kaniksiyor mu bilmem, hafifliyor.
zamanla daha az hatırlıyor insan, zaten Allah bizi öyle yaratmış ki acılar hafiflemese yaşayamazdık.
dua edin, hayat bir sınav, Rabbim sınavınızı kolaylaştırsın inşallah
 
Bazı acılar dilsizdir. Ben babamı iki yaşında kaybettim annemi de on üç yaşımda kaybettim. Alışıyorsun
 
Allah sabır versin, annenizin mekanı cennet olsun.
Bu acı geçen bir şey değil de, gittikçe şekil değiştiren, bizi olgunlaştıran, onunla yaşamayı öğreten bir şey. Hayatınızda sevdiğiniz, size destek olan, sarılan insanlar varsa, bu süreç daha kolay olur. Acınızı yaşayabilmek bile önemli, hiç kolay bir şey değil çünkü, acınızı yaşayın, paylaşın, sevdiklerinize tutunun. Bol bol konuşun, güzel günleri yad edin. Bir süre sonra daha az ağlamalı, hüzünlü de olsa daha çok gülümsemeli günler gelmeye başlayacak. Böyle böyle öğreniyoruz sabretmeyi.
Ben anne, baba ve kardeşimi aynı anda kaybettim, çok gençtim. Ve çevremde acımı anlacak bir Allah'ın kulu yoktu. Çok parçalandım o zamanlar. Ama bakın hala hayattayım ve şuan özlemlerle dolu olsam da, mutlu bir insanım. Sizin de daha sakin, mutlu hissettiğiniz günler gelecek.
 
Malesef çok ani olması acınızı arttırmış.
Her ölüm kalanlar için zor, benim annem 5 sene yatalaktı ve hastalığın tedavisi yoktu yaşam süresi belliydi ama yine de ölümüne hazır olamıyorsun.
Sonra zor zamanlarında ihtiyaç duyuyorsun. Sanırım şu hamilelik döneminde ve bebek bakımında ondan iyi rehberim olmazdı. Ama çok yalnızım ve isterse 100 kişi yardımcı olmaya yanımda olmaya çalışsın bu yalnızlık geçmeyecek.
Bunlara rağmen hayatın bir gerçeği olduğunu kabullendim ölümün. Üstelik ben ölümden sonraki yaşama inanmıyorum. Yani bana göre annem öldü ve bitti, bir daha kavuşamayacağız, böyle olunca insanı teselli edecek fazla bir şey de olmuyor. Sadece anılarımla avunuyorum. İnanıyorsan Anneciğinin mekanı cennet olsun...
 

Başın sağolsun, toparlanmak çok zor olmuştur, hangi birine üzüleceğini bilemez insan
Sanırım kaza falandı
Yine de insan çok güçlü, her şeye dayanabiliyor yeri geldiğinde. Bebeğini sağlıkla kucağına almanı dilerim..
 
Allah mekanini cennet etsin insallah. Ani olum kadar zor bir sey yok hasta oldugunda bi sekilde insan kendini bu fikre hazirliyor. Acisi gecmez ama zamanla hafifler Allah sabirlar versin hepinize
 
13 yıl önce 50 yaşındaki annem uykusunda vefat etti. Yaşadığımız şok ayrı, acı ayrı.
Hani zaman hiç geçmeyecek gibiydi. Ama hayat alışmıyorsun hiçbir zaman ama yaşıyorsun.
Özlemin her geçen gün artıyor ama, eşin,çocuğun,evin,işin koşturmacalarında geçiyor zaman.
En zoru gece yanlız kaldığın an. Yada en muhtaç olduğun an.
Gelin oldum, anne oldum. Çok aradım. Ama yapacak birşeyimiz yok.
Başın sağolsun. Mekanı cennet olsun inşallah. Allah sabır versin
 
Teşekkür ederim. 17 Ağustos depremiydi. Olayın tramvatikliği ayrı, aile kaybı ayrı, sonrasında içlerinde kaldığım insanlar da ayrı yara bıraktı. Allah kimseye yaşatmasın. Ama insan güçlü bir varlık. Nefes almakta bile zorlanıyorsun başta, sonra zaman geçiyor, gittikçe kolaylaşıyor. Bir de etrafınızda sizi anlayarak acınızı paylaşan insanlar varsa, büyük şans.

Sonradan gördüm siz de annenizi kaybetmiştiniz. Sabır diliyorum, ne denir ki.
 
Başınız sağolsun :/
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…