Size duygusal sömürü yapıyor ne yazikki ve sizde çok aciksiniz bu duruma

boyle bir anne ile büyüdüğünüz icinde normal aslinda kendinizi sorgulamanız. Sizi surekli suçlu hissettirecek seyler yaptığı için bir etkilenmez, ikinci de etkilenmeye başlarsınız. Bu yüzden net söylüyorum ki çok kalın sınırlar çizmek tek kurtuluşunuz.
Manipülasyona ne olursa olsun gelmeyeceksiniz, ama annem anlamaz ki demeyeceksiniz. Anlıyorlar öyle güzel anlıyorlar ki ama işlerine gelmiyor. Anlayınca değişmek zorundalar ve bunu istemedikleri icin anlamıyor gibi yapıyorlar.
Ayrıca anlayıp anlamaması da sizin sorununuz değil. Ne yapabilrim demissiniz çözüm var mi diye sormuşsunuz, annenizi değiştiremezsiniz böyle bir çözüm yok. Kaldiki onun duygularindan siz sorumlu değilsiniz. Kırıldı mi, olabilir. Üzüldü mü tamam, cani mi sıkılıyormuş sizsiz? Kendine oyalanacak birşeyler bulabilir.
Hatta siz söylemeyin bile annecim şunu yap vs diye kendisinden sorumlu olan kendini oyalaması gereken seyler bulacak olan anneniz.
Açıklama yapmayın, ama annecim eşimle gitmek istiyorum sonra seninle gideriz vs diye kesinlikle itiraz gelecektir.
Arayacaksınız anne biz eşimle tatile gidiyoruz bu kadar.
Söylenmeye başladığında da annecim su an sanirim anlaşamayacağız tatil dönüşü konuşuruz deyip kapatacaksınız teli.
Siz onun annesi o sizin evladınız olmus resmen. Gözümde küçük çocukların park diye annelerine ağlaması canlandı.
Buna izin vermeyin. Annenize annelik yaparsanız çocuklarınıza nasil enerjiniz kalacak?
En büyük sorunumuz anlaşılır olmak istemek bence. Annem beni anlasin, kötü evlat bilmesin vs vs korkuları yüzünden sınır çizemiyoruz sonra da bu sorunlarla uğraşıyoruz. Bırakın anlamasın buna gönüllü olun. Her zaman en iyi evlat olmak zorunda değilsiniz biraz kötü bilinebilirsiniz ki muhtemelen götürmeyeceginiz icin su an kötü oldunuz zaten:) her sekilde kötü olacaksınız bari sınır çizirek kötü olun. Bu tarz ılişkiler en büyük sorunumuz maalesef..bazen anne bazen arkadaş bazen eş dost şeklinde karşımıza çıkıyorlar.
Bazen ınsanların gözünde kötü olmaya gönüllü olmak lazım. Kimseye safi kötülük yapmadiktan sonra.
Ben eskiden sevdiğim ınsanları kırmaktan çok korkardım onları çok seviyorum üzülmesinler düşüncesiyle hareket ediyordum ama psikoloji eğitimi almaya başlayınca daha derin düşününce bu duyguların altında kabul ve onay ihtiyacının yattığını gördüm. Aynayı kendimize çevirmezsek sorunlarımızı çözemeyiz. Evet tabiki kimseyi kirmayalim ama ben tatile gidiyorum diye annem kirilacaksa da kırılabilir demek lazim.