- 23 Temmuz 2014
- 6.511
- 17.743
- 448
Büyük bir sağlık sorunu olmayan her çocuk sahibi çalışmalı bence. Annemin 5 yerinde fıtık var beli en kötü olanı, nefes darlığı, migren... vs küçük görünen ama üst üste geldiklerinde çok acı çektiren hastalıklar. Gitmediğimiz doktor kalmadı maalesef hiçbirinin çözümü olmadı ama kendisi 5 6 senedir çalışıyor ilkokul mezunu olduğu için ona İşkur'dan okullarda temizlik görevlisi olarak iş bulabiliyordum sadece. Sizinde dediğiniz gibi bizimde yaşadığımız il çok küçük ve iş imkanlarının neredeyse hiç olmadığı bir şehirdeyiz. Antalya'da okurken çok ilan görüyordum biri olmasa diğer oluyor ama memleketimde ilan vermeden direk tanıdık alıyorlar özellikle Maliye, Belediye, Bankalar.. İşkur sadece 1 yıllığına çalıştırıyor sonra ki 2 yıl çıkmadı mesela ama ben sürekli takip başvuru yapıyorum. Temizlik görevlisini küçümsemem hiçbir mesleği asla küçümsemem yanlış anlaşılmasın ama onun için dahi sürekli tanıdık torpil vs. araştırıyorum. Ama yinede buldukça çalışıyor en son Boyacı Orman Ürünlerinde aşçı olarak başladı işe çok yoruluyor gerçekten ama evde daha çok sıkılıp hasta oluyor bunu fark ettim. O iş ona çok iyi geldi. Eskiden çalışmasa bile geçiniliyordu açıkçası eş parasıyla kira geliriyle vs. bir şekilde geçiniliyordu şimdi imkansız resmen. Birde sizin kız kardeşiniz var benim kardeşim yokken bile zor geçiniyoruz bence annenize siz işkurdan her gün iş bakın bi başlasın bi denesin. Bu arada anneme ilk iş bulduğumda '' Ben asla çalışmam burada yok mümkün değil '' diyorduKızlar merhaba eski konularımı okuyanlar vardır mutlaka. Annem 53 yaşında şu an. 16 yaşında kız kardeşimle yaşıyorlar. Hiçbir geliri yok malesef. Olduğumuz ilde de onun yaşına uygun işler yok şu an iki tane çocuğa bakıyor bir evde. Ayda 1700 veriyorlar çok az yani. Ben ve ablam da destek oluyoruz bir şekilde geçiniyorlar.
Gel gelelim annem sürekli söyleniyor ben de çok üzülüyorum ama elimden birşey gelmiyor hamileyim bir gelirim yok eşimin eline bakıyorum bebek en az 6 aylık olana kadar da eşim ise girmemi istemiyor.
Bize olsun başkalarına olsun sürekli "beynim kaldirmiyor, çok yoruluyorum, mecbur olmasam bu yaştan sonra bu kahrı çeker miyim" vb. şeyler söyleyip duruyor. Ve ben gerçekten çok üzülüyorum artık. Bu yaşına kadar arada bir örgü yapıp satmak dışında işlerde çalışmadı o yüzden zorlanıyor anliyorum ama elimden birşey gelmemesi zoruma gidiyor ve sürekli mutsuz görüyorum annemi. Tavsiyeleriniz var mı kızlar bu durumda neler yapabilirim ? Allah şimdiden hepinizden razı olsun
Benim okuduğum okulda kız meslekte bulmuştum şimdi orayı çok özlüyor kadrolu olmak istiyorum dedi ama yapamadık tabi o ayrı insan nefretle başladığı yeri sevebiliyor o yüzden çalışması şart :)
insanların ne söyleyeceklerine çok takılıyor malesef
