• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annemin davranışları

Merhaba arkadaşlar ,
Aslında şuan çok çok gerginim, vicdanım ve kendi hayatım arasında sıkışıp kalmaktan bunaldım bu konuda ve fikir almak istedim.
Çok kısa anlatacağım .
Babamı kaybedeli 4 yıl oldu . Ben evliyim annemle yakın oturuyoruz yürüme mesafesinde .
Konu aslında tabi ki çocukluğuma kadar gidiyor oralara girersem yine sinir harbi yaşayacağım.
Annemin sürekli emrivaki yapmasından çok çok bunaldım . Sana uğrayacaktım diye gelip sürekli yatılı kalmasından , sürekli bunu ima etmesinden çok bıktım . Müdahaleci ve negatif bir yapısı olduğu için çok büyük çocukluk travmalarım var ve bu sebeple sürekli birarada olmak bana iyi gelmiyor ,
Ya insan bir sormaz mı gelebilir miyim işin gücün var mı , ya belki başka bir planım vat sürekli emrivaki kalmak falan bilemiyorum
Cümlelerimi bile toparlayamıyorum çok yoruldu zihnim
Benim annemde malasef hem gecligimi.hem çocukluğumu zehir etti hayatı elestirmekle ve başkalarını övmekle geçti asla memnun olmaz asla mutlu olmaz ve asla beğenmez bende şuan anneme yakın oturuyorum sürekli gelir ama yatmaz . Babam izin vermez zaten . Mesela asla yemeklerimi beğenmez herkes bayılır. Evimi hep dağınık ve krli bulur oysa kendi evi benimkinden çok daha pistir benim küçük ve hiç durmayan bebeğim var dağınık olurum bazen ama asla pis değilimdir . Dış görünüşumden tut yaptığım ibadete kadar eleştirir ve ağlar bağıra bağıra amannn çok zor iyisimi her aradığında açma misafirim gelecek de veya şuraya buraya gidicez de
 
Ölür var ya ölür . Eşimin işi gereği babam hayattayken 2 yıl yurtdışındaydım oraya yetişti öldürdü beni hergün görüntülü arattı kendini . Aramayınca Facebook dan yazıyordu
Günde bir kez normal de fazlası zarar. Çocuğunuz var mı
 
Yani perşembe gelip bugün gitti Ya şimdi . Buraya geldiği gün arkadaşı aramış oturmaya geleyim diye . Kabul etmemiş . Ben de dedim ki buraya geldiğinde ; ya ne kadar ayıp etmişsin dedim . Ama ben buraya gelmeyi planladım diyor . Emrivaki sevmiyormuş Muş Muş . Yahu buraya gelmeyi planladın kalmayı planladın da ben neresindeyim bu planın . Sen emrivaki sevmiyorsun da bana yaptığın ne peki !
 
Terapi alın onu da terapiye götürün eşinizi bahane edin sizde kalmasın. Bir şekilde dengeyi bulmanız gerekiyor, bu denge de o ne derse desin sanırım sessiz kalıyorsunuz, sırf kavga çıkarmasın diye, sizin biraz üste çıkıp inadına sallamadan istediğinizi yapmanız.

Erkek kardeş ve abinizi bir süre arayın o ilgilensin haftada bir görüşün. Ama terapi şart. Bir şekilde sürekli bileyleneceksiniz belki çözüm karşılıklı bulursunuz. Hiç karşınıza alıp konuşup rahatsızlıklarınızı anlatmayı denediniz mi?
 
Eşinizi bahane edin kesinlikle. Aynı zamanda anneye hayır demekten endişe ediyorsunuz belli, kesinlikle yadırgamıyorum. Hayır diyemediğiniz için sizin alternatif bir reddetme cümlesi bulmanız lazım. Ya da siz kabus gibi çökün üstüne.

O 3 kere mi arıyor siz beş kere arayın. O size gelecekken aman anne kalp kalbe karşı deyin yoldayım ben de çıkma deyin. Bütün yaşam alanını kısıtlayın bir daha bulaşmaz. Bence tabii.
 
Merhaba arkadaşlar ,
Aslında şuan çok çok gerginim, vicdanım ve kendi hayatım arasında sıkışıp kalmaktan bunaldım bu konuda ve fikir almak istedim.
Çok kısa anlatacağım .
Babamı kaybedeli 4 yıl oldu . Ben evliyim annemle yakın oturuyoruz yürüme mesafesinde .
Konu aslında tabi ki çocukluğuma kadar gidiyor oralara girersem yine sinir harbi yaşayacağım.
Annemin sürekli emrivaki yapmasından çok çok bunaldım . Sana uğrayacaktım diye gelip sürekli yatılı kalmasından , sürekli bunu ima etmesinden çok bıktım . Müdahaleci ve negatif bir yapısı olduğu için çok büyük çocukluk travmalarım var ve bu sebeple sürekli birarada olmak bana iyi gelmiyor ,
Ya insan bir sormaz mı gelebilir miyim işin gücün var mı , ya belki başka bir planım vat sürekli emrivaki kalmak falan bilemiyorum
Cümlelerimi bile toparlayamıyorum çok yoruldu zihnim
Alin karsiniza acik acik daha az gorusmek istediginizi, bu sekilde bunaldiginizi ve onunla vakit gecirmekten mutlu olmadiginizi soyleyin, ciddiyim. Siz uzuleceginize, biraz da o uzulsun ve hatasini anlasin
 
Alin karsiniza acik acik daha az gorusmek istediginizi, bu sekilde bunaldiginizi ve onunla vakit gecirmekten mutlu olmadiginizi soyleyin, ciddiyim. Siz uzuleceginize, biraz da o uzulsun ve hatasini anlasin
Dolaylı şekilde anlatıyorum bu sefer ağlıyor vicdan yaptırıyor klasik hareketler . Benim gözümde asla normal bir insan değil o. Annem olmasa ömrümün sonuna kadar görüşmeyeceğim bir karakter .
 
Dolaylı şekilde anlatıyorum bu sefer ağlıyor vicdan yaptırıyor klasik hareketler . Benim gözümde asla normal bir insan değil o. Annem olmasa ömrümün sonuna kadar görüşmeyeceğim bir karakter .
Tamam vicdan yapmasina musaade etmeyin, siz de insansiniz.

Ben mi cok gaddarim ya?
 
Bu durum sizi ciddi anlamda yıpratıyor bence açık açık konuşun ağlasa da hiç görüşmeyelim demiyorum görüşelim ama hergün değil falan diyin
 
Terapi alın onu da terapiye götürün eşinizi bahane edin sizde kalmasın. Bir şekilde dengeyi bulmanız gerekiyor, bu denge de o ne derse desin sanırım sessiz kalıyorsunuz, sırf kavga çıkarmasın diye, sizin biraz üste çıkıp inadına sallamadan istediğinizi yapmanız.

Erkek kardeş ve abinizi bir süre arayın o ilgilensin haftada bir görüşün. Ama terapi şart. Bir şekilde sürekli bileyleneceksiniz belki çözüm karşılıklı bulursunuz. Hiç karşınıza alıp konuşup rahatsızlıklarınızı anlatmayı denediniz mi?
Denedim . Sen iyi değilsin psikiyatriste gidelim dedim kabul etmiyor . Hatalarını anlatınca ağlıyor o zaman da işte vicdanım beni çok rahatsız ediyor. Eve sığdıramamış gibi .
Çok kolay ağlayan zayıf karakterli biri . Ben mesela ölü doğum yaptığımda bile dertleşmedim onunla . Yapayalnız içime ata ata geçirdim o süreci . Çok değişik bir karakter, ben de zaten tüm yaşadıklarımdan dolayı çok sağlam psikolojideyim demiyorum olamam da zaten ama insan zayıf anne figüründe çok çaresiz kalıyor .
 
Ayrıca önceki yıllarda bu hareketleri yüzünden çok sert çıkıp telefonlarını açmadığım zamanlar oldu . Ama öyle bir ağlayıp yalvarmaya başlıyor ki o zaman , ben senin için yaşıyorum ben seninle yaşıyorum gibi cümleler kuruyor , yalvarma moduna geçiyor . Hani aşık olduğunuz biri sizi terkeder siz de yalvarırsınız ya Sensiz yaşayamam diye , aynen öyle bir hale bürünüyor . işte bunlar bana çok uç geliyor . Bir psikiyatrist dinlese nasıl yorumlar bilmiyorum .
 
Denedim . Sen iyi değilsin psikiyatriste gidelim dedim kabul etmiyor . Hatalarını anlatınca ağlıyor o zaman da işte vicdanım beni çok rahatsız ediyor. Eve sığdıramamış gibi .
Çok kolay ağlayan zayıf karakterli biri . Ben mesela ölü doğum yaptığımda bile dertleşmedim onunla . Yapayalnız içime ata ata geçirdim o süreci . Çok değişik bir karakter, ben de zaten tüm yaşadıklarımdan dolayı çok sağlam psikolojideyim demiyorum olamam da zaten ama insan zayıf anne figüründe çok çaresiz kalıyor .

Zayıf karakterli değil de biraz manipülasyon ustası gibi işine geldiği gibi
 
Benim anamda ergenken burnumdan getirdi. Göz kalemi çektirmez. Pantolon giydirmez. Ama değişti değişiyorlar. Evin ayrı yolun sapa eskisi gibi davranamaz asla
 
Merhaba arkadaşlar ,
Aslında şuan çok çok gerginim, vicdanım ve kendi hayatım arasında sıkışıp kalmaktan bunaldım bu konuda ve fikir almak istedim.
Çok kısa anlatacağım .
Babamı kaybedeli 4 yıl oldu . Ben evliyim annemle yakın oturuyoruz yürüme mesafesinde .
Konu aslında tabi ki çocukluğuma kadar gidiyor oralara girersem yine sinir harbi yaşayacağım.
Annemin sürekli emrivaki yapmasından çok çok bunaldım . Sana uğrayacaktım diye gelip sürekli yatılı kalmasından , sürekli bunu ima etmesinden çok bıktım . Müdahaleci ve negatif bir yapısı olduğu için çok büyük çocukluk travmalarım var ve bu sebeple sürekli birarada olmak bana iyi gelmiyor ,
Ya insan bir sormaz mı gelebilir miyim işin gücün var mı , ya belki başka bir planım vat sürekli emrivaki kalmak falan bilemiyorum
Cümlelerimi bile toparlayamıyorum çok yoruldu zihnim
Al iste 90% benim annem. Ömrumu gencligimi yediiii
 
Back
X