- 29 Mayıs 2021
- 14.517
- 94.508
- 548
- 37
- Konu Sahibi Bikupakahve
-
- #21
Eşinize bence bır sey sölemek zorunda degılsıkız. Amnenız sıze yaptıklarını solememıs orada sinirlı olduğu ıcın öle cıkıvermıs agzından. Ben böyle algıladımMerhabalar,
Annem bir süre önce yurtdışından geldi, ablamın yanına gitmişti. Yurtdışındayken annesini kaybetti. Ancak gelemedi. Kendisi tansiyon hastası. İlaç kullanmasına rağmen tansiyonu bu ara çok inişli çıkışlı. Sanırım bu durum psikolojik..Çünkü annesinin kaybı onu hala çok sarsıyor.
Ben de annem gelmeden önce Kv lerin bulunduğu şehre taşınmaya karar vermiştim. Eşimle istediğimiz gibi bir ev bulduk ardından annemlerin bulunduğu memlekete geldik. Çünkü anneme bu zorlu süreçte destek olmak istedim, ben de onu çok özlemiştim.
Bu sabah dışarıda önemli bir işim vardı. Halledip geldim. Annem babamla tartışmıştı(Babam zor ve paranoyak biri) Tartışma konusu da evdeki internet probleminin halledilmemesiydi. Annem çok sinirliydi. Bana da yeterince yardımcı olmadığım için kızdı. Halbuki kaç gündür internet için uğraşıyordum. O sıra önemli bir işim için bana para lazım oldu. Yüksek bir miktar..(Bankada limit olayına takılınca çekemedim) Babamda var mıdır? Sonra ona veririm dedim. Tabi tabi verirsin dedi.. Ben 3 evladımdan hiç hayır görmedim falan dedi.. sen de parayı geri vereceksin bir de dedi ve sinirli bir şekilde güldü..
Bu meseleden önce konu açılınca annem ablamla konuşurken benim için (eğitim ve sağlık konusunda )yaptığı harcamalardan bahsetmiş ablama. Mesela sınava hazırlanırken bana lise hayatım boyunca özel ders aldırdı. Tel taktırmıştım onun yarısını da ödedi. Sonra burnumda kemer vardı, estetik oldum. Onu da ödedi. Kısaca annem bana hep maddi-manevi destek oldu. Babamın karşısında bize hep kalkan oldu. Evlenirken de değeri yüksek bir kolye taktı. Bunları hep birikimini bozdurarak yaptı.
Ben de evlenmeden önce iş bulamamıştım. Ufak tefek yaptığım işlerde de kazandığımı çeyize harcadım. Eşimle her şeyimizi kendimiz yaptık. Eşim bana çalıştığı yerde iş buldu. Borçlarımızı ödedik, ucu ucuna geçindik. Şimdi iş kurduk biraz daha rahatız ama bebeğimiz olacak.
Yani anneme maddi destek olacak imkanım çok olmadı. Tabi ufak tefek şeyler yapıyorum. Arada onu yemeğe çıkarıyorum. Babamın almadığı şeyleri alıyorum. Evi temizletiyorum. Arada para da gönderiyorum. Ama anladığım annem yeterli bulmadı . Haklı da .. babam alışverişte bile istediğini almıyor. Anneme para vermiyor…
Bugün tüm bunlara vanım çok sıkıldı. Başım o kadar ağrıyor ki.. Yemek bile yiyemedim. Kendime babama her şeye kızıyorum. Şimdi eşime aylık anneme destek olalım desem bebeğimiz olacak diyecek. İstemeyecek.. sonra diyecek.. ama ben anneme bana yaptıklarını hakkıyla ödemek istiyorum. Gizli de yapmak istemiyorum.
Sizler bu tarz konularda nasıl yol izliyorsunuz? Ne tavsiye edersiniz?
Kadın sürekli vermekten bezmiş ve bu konulardan bıkmış. Zorla almadınız evet ama demek ki daha fazla tahammülü yok. Hem annesini kaybedip hem paranoyak babanızla uğraşıp tansiyonunun dengede tutmaya çalışırken bir de sizin yıllardır olduğu gibi ondan bir şeyler beklemenizi kaldıramıyordur artık..Merhabalar,
Annem bir süre önce yurtdışından geldi, ablamın yanına gitmişti. Yurtdışındayken annesini kaybetti. Ancak gelemedi. Kendisi tansiyon hastası. İlaç kullanmasına rağmen tansiyonu bu ara çok inişli çıkışlı. Sanırım bu durum psikolojik..Çünkü annesinin kaybı onu hala çok sarsıyor.
Ben de annem gelmeden önce Kv lerin bulunduğu şehre taşınmaya karar vermiştim. Eşimle istediğimiz gibi bir ev bulduk ardından annemlerin bulunduğu memlekete geldik. Çünkü anneme bu zorlu süreçte destek olmak istedim, ben de onu çok özlemiştim.
Bu sabah dışarıda önemli bir işim vardı. Halledip geldim. Annem babamla tartışmıştı(Babam zor ve paranoyak biri) Tartışma konusu da evdeki internet probleminin halledilmemesiydi. Annem çok sinirliydi. Bana da yeterince yardımcı olmadığım için kızdı. Halbuki kaç gündür internet için uğraşıyordum. O sıra önemli bir işim için bana para lazım oldu. Yüksek bir miktar..(Bankada limit olayına takılınca çekemedim) Babamda var mıdır? Sonra ona veririm dedim. Tabi tabi verirsin dedi.. Ben 3 evladımdan hiç hayır görmedim falan dedi.. sen de parayı geri vereceksin bir de dedi ve sinirli bir şekilde güldü..
Bu meseleden önce konu açılınca annem ablamla konuşurken benim için (eğitim ve sağlık konusunda )yaptığı harcamalardan bahsetmiş ablama. Mesela sınava hazırlanırken bana lise hayatım boyunca özel ders aldırdı. Tel taktırmıştım onun yarısını da ödedi. Sonra burnumda kemer vardı, estetik oldum. Onu da ödedi. Kısaca annem bana hep maddi-manevi destek oldu. Babamın karşısında bize hep kalkan oldu. Evlenirken de değeri yüksek bir kolye taktı. Bunları hep birikimini bozdurarak yaptı.
Ben de evlenmeden önce iş bulamamıştım. Ufak tefek yaptığım işlerde de kazandığımı çeyize harcadım. Eşimle her şeyimizi kendimiz yaptık. Eşim bana çalıştığı yerde iş buldu. Borçlarımızı ödedik, ucu ucuna geçindik. Şimdi iş kurduk biraz daha rahatız ama bebeğimiz olacak.
Yani anneme maddi destek olacak imkanım çok olmadı. Tabi ufak tefek şeyler yapıyorum. Arada onu yemeğe çıkarıyorum. Babamın almadığı şeyleri alıyorum. Evi temizletiyorum. Arada para da gönderiyorum. Ama anladığım annem yeterli bulmadı . Haklı da .. babam alışverişte bile istediğini almıyor. Anneme para vermiyor…
Bugün tüm bunlara vanım çok sıkıldı. Başım o kadar ağrıyor ki.. Yemek bile yiyemedim. Kendime babama her şeye kızıyorum. Şimdi eşime aylık anneme destek olalım desem bebeğimiz olacak diyecek. İstemeyecek.. sonra diyecek.. ama ben anneme bana yaptıklarını hakkıyla ödemek istiyorum. Gizli de yapmak istemiyorum.
Sizler bu tarz konularda nasıl yol izliyorsunuz? Ne tavsiye edersiniz?
bencede annenizin istedigi maddiyatden ziyade hayirli evlad olmanizi istedigidir hepimizin istedigide bu degilmidir dogurduk büyüttük binbir emekle onlarinda bizimde mutlu olmasini kendilerinide bizide üzmemelerini istemek ne bileyim evlad evlad olsun yeter saygili seviyeli edepli anlayisli olsun bizlerde olalimMerhabalar,
Annem bir süre önce yurtdışından geldi, ablamın yanına gitmişti. Yurtdışındayken annesini kaybetti. Ancak gelemedi. Kendisi tansiyon hastası. İlaç kullanmasına rağmen tansiyonu bu ara çok inişli çıkışlı. Sanırım bu durum psikolojik..Çünkü annesinin kaybı onu hala çok sarsıyor.
Ben de annem gelmeden önce Kv lerin bulunduğu şehre taşınmaya karar vermiştim. Eşimle istediğimiz gibi bir ev bulduk ardından annemlerin bulunduğu memlekete geldik. Çünkü anneme bu zorlu süreçte destek olmak istedim, ben de onu çok özlemiştim.
Bu sabah dışarıda önemli bir işim vardı. Halledip geldim. Annem babamla tartışmıştı(Babam zor ve paranoyak biri) Tartışma konusu da evdeki internet probleminin halledilmemesiydi. Annem çok sinirliydi. Bana da yeterince yardımcı olmadığım için kızdı. Halbuki kaç gündür internet için uğraşıyordum. O sıra önemli bir işim için bana para lazım oldu. Yüksek bir miktar..(Bankada limit olayına takılınca çekemedim) Babamda var mıdır? Sonra ona veririm dedim. Tabi tabi verirsin dedi.. Ben 3 evladımdan hiç hayır görmedim falan dedi.. sen de parayı geri vereceksin bir de dedi ve sinirli bir şekilde güldü..
Bu meseleden önce konu açılınca annem ablamla konuşurken benim için (eğitim ve sağlık konusunda )yaptığı harcamalardan bahsetmiş ablama. Mesela sınava hazırlanırken bana lise hayatım boyunca özel ders aldırdı. Tel taktırmıştım onun yarısını da ödedi. Sonra burnumda kemer vardı, estetik oldum. Onu da ödedi. Kısaca annem bana hep maddi-manevi destek oldu. Babamın karşısında bize hep kalkan oldu. Evlenirken de değeri yüksek bir kolye taktı. Bunları hep birikimini bozdurarak yaptı.
Ben de evlenmeden önce iş bulamamıştım. Ufak tefek yaptığım işlerde de kazandığımı çeyize harcadım. Eşimle her şeyimizi kendimiz yaptık. Eşim bana çalıştığı yerde iş buldu. Borçlarımızı ödedik, ucu ucuna geçindik. Şimdi iş kurduk biraz daha rahatız ama bebeğimiz olacak.
Yani anneme maddi destek olacak imkanım çok olmadı. Tabi ufak tefek şeyler yapıyorum. Arada onu yemeğe çıkarıyorum. Babamın almadığı şeyleri alıyorum. Evi temizletiyorum. Arada para da gönderiyorum. Ama anladığım annem yeterli bulmadı . Haklı da .. babam alışverişte bile istediğini almıyor. Anneme para vermiyor…
Bugün tüm bunlara vanım çok sıkıldı. Başım o kadar ağrıyor ki.. Yemek bile yiyemedim. Kendime babama her şeye kızıyorum. Şimdi eşime aylık anneme destek olalım desem bebeğimiz olacak diyecek. İstemeyecek.. sonra diyecek.. ama ben anneme bana yaptıklarını hakkıyla ödemek istiyorum. Gizli de yapmak istemiyorum.
Sizler bu tarz konularda nasıl yol izliyorsunuz? Ne tavsiye edersiniz?
Sana beğenmedim basanlar hangi akla hizmet ediyor acabaNiye canın sıkılıyor ya, dişi çarpık çocuğuna tel taktirmis, dersaneye yollamış. Bunların lafını ediyorsa demek ki o kadar da iyi bir anne değil. Ne ayıp şey.
Sizin de bebeğiniz olacakmis. Siz de diyin o zaman seni pahalı beze sardık, hasta oldun doktora götürdük, anaokuluna yazdırdık,kıyafet aldık diye. Sizce bu mantıklı mı? Karı koca kendiniz isteyip doğurmaya karar verdiniz. Sanki anneniz size iyilik yapmak için üredi. Bir de değil iki çocuk yapmış paranoyak kötü kocaya. Bir nevi sizin de hayatınızı karartmis. Sonra madem parasi birikimi vardı, kurtulmanın yollarına bakmamis, sizi o eve mahkum etmiş. Kendi de kötü bir hayat yaşamış, size de mutlu yuva vermemiş. Yetmediği gibi 'cocugum tel taktirinca yarısını verdim, dersane parasını ödedim' falan diye orada burada konuşuyor. Ayıp ya, iyi vicdan varmış üzülüyorsunuz. Ben olsam ağzıma geleni soyler, esaslı bir kavga eder rahatlardim
HayBir kere o anne. Dişi bozuk çocuğuna tel taktırdıysa bunun hesabını tutamaz. Çocuklarımızı dünyaya getirmeyi biz istiyoruz. Onlara maddi manevi sorumlu olanda biziz. Yaptıklarımızı onların borç hanelerine yazamayız. Sonra da saçımı süpürge ettim babana karşı savundum. Demezler mi adama yapmayaydın çocuk, düzgün seçeydin kocanı seçemediysen çekmeseydin kahrını. İmkan vardır anne babaya destek olmak ayrı bir konu. Onu yapmalıyız, sevdiğimiz için minnet duymamız gerektiği için değil. Bende hesaplayayım şimdiden hazır mamaları bezleri götürdüğüm özel doktorları okulları. İlerde tahsil ederim.
Ben ablama anneme çok şey yapmak istiyorum diyince bana söyledi. Keşke çook zengin olsam da annemin her istediğini yapabilsem diyorum. Çünkü sağlığı çok zorlanmaya başladı. Mesela gözünden rahatsız devlette randevu bulamadık, babama özele götür diyorum. Tamam diyor , götürmüyor. Böyle olunca yapamadığımda içim çok acıyor..Annenie aralarındaki konuşmaları size söyleyen ablaniz mi? Eğer öyleyse hiş hoş değil bunu söylemesi.
Babanızdan dolayı annenizin yaptıkları ekstra geliyor olabilir size yapılmayacak şeyler değil aslında.
Anne babalara destek de olunabilir belli bir yaştan sonra ama bunu annenizin davranışlarından sonra bir mecburiyet olarak görmeniz doğru değil. Sizde bir hayat kurmuşsunuz, çocuğunuz olacak. Her ay düzenli para göndermek için iyi bir gelirinizin olması lazım. Ayrıca anneniz bira müddet gönderip sonra gönderemeseniz bununda lafını edecek gibi duruyor. Bir mecburiyeti dönüştürmeyin. İlla bir şey yapmak istiyorsanız, arada hediye falan alın.
Yetiştiğim toplumda kız çocuğuna annem ve babam kadar yatırım yapan pek olmuyor. Bir de annem okumamız için yeri geldi babama karşı bile mücadele etti.Bir kardese diğer kardeşe yapılan ne amaçla anlatılabilir ki? Bilinçli ebeveynlerin bu tarz yanlış tutumlara girmemeleri gerekiyor. Ben evrendeki alma verme dengesine inanıyorum. Anne baba her zaman vericidir. Daha önceki konunuza da yorum yapmıştım. Bence siz şuan sorgulama evresindesiniz aslında bazı şeyleri farkettmissiniz ancak kendiniz kabul edemiyorsunuz gibi geldi bana çünkü yazınızdan böyle hissettigimi zannediyorum.
Ne güzel evlatsınız, inşallah ben de sizin gibi yapabilirim.İnsanın hep bir koşuşturması, bir ödemesi, bir planı oluyor. Ancak öncelik belirlerseniz, ona sıra geliyor. Hiçbirimiz ağa torunu olmadığımız için, aileye sıra gelmesi, bizim onları ne kadar önceliklendirdiğimiz ile alakalı.
Mesela, bizimkiler hiç böyle para konusu açmaz. Ama sonuçta emekli aylığı ile geçinen insanlar. Ne kadar istediklerini alabilirler ki? Ben de artık hiçbir şey içlerinde kalsın istemiyorum.
O yüzden anneme ve babama yüksek limitli kredi kartları verdim. Hesabıma da bu kartlarla direkt ulaşabilirler. Babamın daha harcadığını görmedim. Sorsam kart nerdedir, bilmez. Ama annem ayda yılda birde olsa, kendine bir kazakmış, bir ayakkabıymış alıyor. Her alışveriş öncesi de soruyor, böyle birşey var, alim mi diye, al anne diyorum, ne istersen bana sormadan al. Kart limitine kdr istediğini al. O aldıkça, kendime almış gibi mutlu oluyorum. Bu arada da, eşim aileme kart verdiğimi biliyor, ama ne harcama yaptıklarını bilmez, merak etmez, sormaz. Çünkü o da bilir ki, haddi değil.
Annem de okumamız için çook çaba sarfetti. Babama karşı topluma karşı çok mücadele etti.Çok yanlış düşünüyorsunuz
Üç evladım var maddi manevi yaptıklarımi saysam sayfalar yetmez ama bende her anne gibi bunları sadece kızlarım için yaptım maddi bir karşılık asla beklemedim beklemem de tek istediğim iyi olsun mutlu olsun meslek sahibi olsun
Mesela büyük kizim son senesinde yetenek sınavına iki özel öğretmen ile hazırlandı ama sınavda derece yaptı okuduğu üniversiteye dereceyle girdi işte bu benim için emeklerimin karşılığı ha hiç kazanamasaydi ne olurdu senin canın sağ olsun derdim
Geçenlerde bir sınav için çok çalıştı çok kaygilandi o sabah baktım bana kaygı içinde yazıyor dedim ki ben çalıştığını biliyorum say ki olmadi senin canın sağolsun dünyanın sonu değil en önemli sensin
Yani bakın olay maddi anlamda tatminden çok manevi anlamda tatminden geçiyor annenizin sizden maddi karşılık beklediğini sanmıyorum. Sevginizi gösterin sayginizi gösterin her zaman yanında olduğunuzu hissettirin ve fikir ayriliklarinizda kırıcı olmadan ortayı bulun bunlar paha biçilemez emin olun
Evet aynen böyle.. babam annemi çok yoruyor, zaman zaman ben deKadın sürekli vermekten bezmiş ve bu konulardan bıkmış. Zorla almadınız evet ama demek ki daha fazla tahammülü yok. Hem annesini kaybedip hem paranoyak babanızla uğraşıp tansiyonunun dengede tutmaya çalışırken bir de sizin yıllardır olduğu gibi ondan bir şeyler beklemenizi kaldıramıyordur artık..
Yorumunuz benim için çok aydınlatıcı oldu. Teşekkür ederim. Benim annem de dikiş dikmek istiyor evde.. ama babam müsade etmiyor. Kadının bir meşguliyet bulması lazım. Ben ona dizi açıyorum, çiçek alıyorum. İlgi alanlarını keşfetmeye çalışıyorum. İnşallah ben de iannemin travmasını aşmaya yardım edebilirimDiğer konulara yorum yapamam ama anne kaybı çok zor oluyor. Annenize sabırlar dilerim. Ben 10 sene önce anneannemi kaybettim ve o dönem annemin yaptıklarını asla mantığa oturtamadım. Bize kırıcı davranmadı ama bir gün geldiğimizde ev adeta çiçek bahçesine dönmüştü. Salonda saksı içinde çiçekten adım atacak yer yoktu ve annem öyle çiçek böcek düşkünü değildir. Annesinin yerine koymaya çalıştı çiçekleri ve bakmayı sevmez aslında ve hepsi kötü oldu. Sonra salon mobilyalarını değiştirdi. Komşu şehirlere dek gittik mobilya bakmaya düşünün. Sonra aldı ama şu an hiç memnun değil. Çünkü o da başka bir travmatik davranıştı. Anneniz şu an bir travma döneminde paradan ziyade onun yanında olun. Benim annem mutfak severdi ben de sürekli yemek isterdim, turşu kur anne, börek aç anne, tarhana yap anne derdim. Bayağı oyalanırdı. Pediküre gitmiştik mesela çok hoşuna gitmişti. Siz tanırsınız annenizi kafasını dağıtsın bence şu ara ihtiyacı var.
Haklısınız ama evlat olarak kendimi eksik hissediyorumBahsettiğiniz masrafları bir anne baba tabi ki çocuğuna yapar, diş hekimine yollamayaıp, ders de aldırmayacaksa o zaman neden anne??
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?