- 7 Kasım 2013
- 14.758
- 36.006
- 598
- Konu Sahibi meredithgrey
-
- #81
ozaman kımsenın haddi değil akıl vermek
kımsenın haddı dwgıl derken,annen senın hayatına ve kararlarına karışmamalı artık..Estağfurrullah. Evlenirken halamlar dedikodu yapmış annem geldi bunu anlattı, balayımda dahil olmak üzere fiştekledi 7/24 ağladım, ağlıyorum, babanı terk edicem motele gidicem temalı mesajlar attı. Bir akşam gittik valiz kapıda zor ikna ettim. Ben artık yaşamak istemiyorum bunları 35 sene yaşadım çünkü. Babam başlı başına sorun. O ayrı mevzu. Annem yapamadı boşanamadı zayıflık etti. (Kendisi psikolog bu arada aişe terapisi de yapar) Her şey yumak oldu karıştı çözülmedi hiçbir zaman ve ben ne zaman gidicem desem annem aramızdaki bağla tehdit etti beni. Benim en büyük hatam eşşek kadar kadın olup ailemle yaşamam oldu. Zayıf davrandım kabul ediyorum. Annem hep kullandı bu zayıflığı... Şimdi sıyrılmak istiyorum ama ne mümkün hep içimizde olma isteği... Annem en ufak şeyde perişan gözler şiş ağlamaktan. Ben artık gelemiyorum bunlara.
merhaba, eski konunu da okumuştum ve bir şey fark ettim. sen anne demenin güç demek, yıkılmaz kadın demek olduğuna inanmışsın. annen bu tanıma uymadığı için de onu suçluyorsun. daha güçlü olabilirdi, arayı bulabilirdi, diye düşünüyorsun. psikolog olduğu için de kesinlikle böyle olması gerektiğine inanıyorsun.
bana kalırsa bu bakış açısından sıyrılmalısın. annen sadece bir insan. seni doğurdu diye ona süper güçler yüklenmedi. okulda ona süper kadın olacaksınız denmedi. sen nasıl zayıflıklar yaptıysan o da yapıyor ve bence annen seni çok seviyor. senin de onu sevdiğini biliyorum. sadece algında hata var bence. bütün hissettiklerini annenle konuşabilir ve onun da hislerini sana açmasına yardımcı olabilirsin. uzak durmak yerine birbirinizin dert ortağı olabilirsiniz.
yaşadıkların kolay değil bence. annem güçlü dursaydı bari demenin sebebi ona çok güveniyor olmandı. şimdi annenin güçsüzlüğünü gördüğün için kendini özgür hissetmiyorsun. annem kendine yetebilse ben de özgür olsam diye düşünüyorsun sanırım. daha önce de yazmıştım. annenin sosyalleşmeye ihtiyacı var. bu arada sen de ondan uzak durma. her şeyi net bir şekilde konuşabilirsiniz.
Kesinlikle haklisin. Benim annem uzulebilecegimi dusundugu en ufak bir seyi bile soylemez mesela. Cok sonra baskasindan duyunca kizarim anne, soyleseydin diye. Ama annenin yasadiklari kolay miydi? Seni arkadas olarak gormus olabilir mi? Dert ortagi gibi... bir nevi anne gibi gormus seni sanirim. Hissettiklerini yasamasam da anlayabiliyorum inan. Ama annenle konusman gerekiyor bence. Ve bu onu kirarak olmamali. Senin annen oldugu icin nasil konusulacagini da sen bilirsin. Annen hayatindaysa hala, cikarmiyorsan anneni hayatindan iliskinizin istedigin gibi olmasini saglayabilirsin.Çünkü benim annem güçlüydü! Eskiden yani.. Ben olsam kızım balayındayken ona anlatmazdım bazı şeyleri mesela.. Ya da onun arkasından biri bir şey derse savunurdum evladımı, sustururdum önce mesaja sarılıp kızımı üzmek yerine.. Annem güçlüydü ama sonra her şey içinden çıkılmaz hale geldi tavizleri yüzünden.. Güçsüz diye kızmak da değil aslında benimkisi duygu sömürüsüne dayanamıyorum ben. Annem sevgili gibi trip atıyor çünkü. Ama benim de bir hayatım var iyi günüm olur kötü anım olur.. Olabilir...
Merhaba,
Diğer iki konumu bilenler bilir, gerek ergenlik gerekse evlilik sürecinde yaşadığım ailevi sorunlardan ötürü ailemden soğumuş ve iletişimde zorlandığımı yazmıştım. Sizler de bana anneyle konuşmak istenmez mi diye kızmıştınız... Anne saçma sapan konuşunca istenmiyor işte..
Annemin densizliğine inanılmaz kızdım, önce olayı anlatayım.
İlk evliliğimde eşim bir seneye yakın çalışmadı, borçlarımız vardı evimiz kiraydı ve oldukça yüksek bir rakam ödüyorduk ( 2007'de 650 TL'yi bulmuştu her sene %20 arttırıyordu ev sahibi) ve ben kendi kuş kadar maaşımla evin kirası, borçlar,eşimin alkolü ve sigarası, mutfak giderlerine yetişemeyince nikahımda takılanları bozdurmuştum. Bunun içinde annemlerin taktığı set de vardı. Tabii ki bunu isteyerek ve keyfi şekilde yapmadım ama kabus gibi bir dönemdi zaten ALLAH'a şükür geçti...
Anneme sabah bir şekilde nikahta takılan (set ve bilezik dışındakiler olduğunu vurgulayarak) altınlarımızı bozacağız demiş bulundum. Bana 1-2 kere "altın düşmüş bozdurma" diye mesaj attı. Eşim zaten maddi konularda çok dikkatlidir zarara girmez hiçbir şekilde. Her neyse ben de "annecim sen dert etme biz hallederiz" diye cevap yazdığımda bana yazdığı aynen şuydu :
"ben ne dert edicem bana ne benim sana aldığım hatıra kalsın bozdurma yeter"
Annem nikahta bana 1500 TL değerinde bir bilezik taktı, babam zaten nikahta yoktu. Kayınvalidemler oldukça pahalı bir set almışlar hepsi kasada hatta nişanımda kayıvalidenin taktığı da daha düne kadar bekar evimdeydi. Öyle düşkün eğilim malım mülküme! Ama altın habire düşüyor biz de seneye iş falan kurucaz elimizde paramız olsun diye bozdurmak istiyorum.
Anneme çok kızdım, nasıl ilk evliliğimde olan bir şeyi bana hatırlatır! Kaldı ki sanki keyfi bir şey yapmışım gibi! Ben o evi çalışmayıp bütün gün 2 paket sigara & bira içen adamla iyi bile çevirdim! Babamla beraber işleri güçleri eskiyi bulmak çıkartmak, laf sokmak! Bir kere bu eşime de haksızlık, eşim beni ne kimseye muhtac eder ne de annemin hatırasına göz diker öyle güveniyorum eşime ben ve annemin de güvenmesini beklerdim!
Çok kızdım sonuç itibariyle.... Bizim ailede defterler asla kapanmaz çünkü.. Ben de kapatamıyorum işte o zaman defterleri...... Affedemiyorum. Ve gerçekten ikisini de görmek istemiyorum. Ayrıca nolur "annen babandır Allah eksik etmesin " yazmayın, bunları yazacak arkadaşlar yazmasın lütfen. İçimi dökmek istedim... Bana 2006 da olan olayı hatırlatıyorsun gidip ve beni kıracağını düşünmeden hatıramı satma diyorsun! Ben bu kadar vicdansız hatıraya saygısı olmayan biri miyim ? Eşim böyle biri mi ? Çok öfkeliyim! İkisini de tamamen hayatımdan çıkartmak istiyorum... Ciddiyim bu konuda..
Diğer konularım da bunlardı....
http://www.kadinlarkulubu.com/forum...en-sonra-annenizle-iletisiminiz-nasil.751109/
http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/ruh-hallerim.753409/
Senin yerinde olsam bilezigi goturu geri verirdim, bunu hatirlatmasina gerek yoktu, maalesef evleniyorsu yine ailenin dilinden kurtulamiyorsun, ayni dert bendede var, ailem esimden hic memnun olmaz babam haftada 3, 4 gun erkek kardesimin evinde bizim eve gelmez gelsede yarim saat zor oturur neymis esim davet etmiyormus, esim ve ben onlarin evine giderken davet beklemiyoruz yari icin cagirdim, gelmezse bende gitmicem...Alındım, alınma sebeplerimi de yukarıda yazdım. Tabii ki onun aldığı bileziği ben bozdurmam! Bunu yazmasına gerek bile yok ki... Evlenirken de bana akıllar verdi durdular sanki ben ilk evliliğimde keyfi bozdurmuştum her şeyi gibi.. Üstelik bu eşime de saygısızlık bence... Neden sattırsın bana.. Bence gayet haklıyım kırılmak ve kızmakta.
İyide zaten bunları diğer konunda yazmıştın. Yeni bi şey olmamışki aynı şeyi neden tekrar tekrar yazıyorsunMerhaba,
Diğer iki konumu bilenler bilir, gerek ergenlik gerekse evlilik sürecinde yaşadığım ailevi sorunlardan ötürü ailemden soğumuş ve iletişimde zorlandığımı yazmıştım. Sizler de bana anneyle konuşmak istenmez mi diye kızmıştınız... Anne saçma sapan konuşunca istenmiyor işte..
Annemin densizliğine inanılmaz kızdım, önce olayı anlatayım.
İlk evliliğimde eşim bir seneye yakın çalışmadı, borçlarımız vardı evimiz kiraydı ve oldukça yüksek bir rakam ödüyorduk ( 2007'de 650 TL'yi bulmuştu her sene %20 arttırıyordu ev sahibi) ve ben kendi kuş kadar maaşımla evin kirası, borçlar,eşimin alkolü ve sigarası, mutfak giderlerine yetişemeyince nikahımda takılanları bozdurmuştum. Bunun içinde annemlerin taktığı set de vardı. Tabii ki bunu isteyerek ve keyfi şekilde yapmadım ama kabus gibi bir dönemdi zaten ALLAH'a şükür geçti...
Anneme sabah bir şekilde nikahta takılan (set ve bilezik dışındakiler olduğunu vurgulayarak) altınlarımızı bozacağız demiş bulundum. Bana 1-2 kere "altın düşmüş bozdurma" diye mesaj attı. Eşim zaten maddi konularda çok dikkatlidir zarara girmez hiçbir şekilde. Her neyse ben de "annecim sen dert etme biz hallederiz" diye cevap yazdığımda bana yazdığı aynen şuydu :
"ben ne dert edicem bana ne benim sana aldığım hatıra kalsın bozdurma yeter"
Annem nikahta bana 1500 TL değerinde bir bilezik taktı, babam zaten nikahta yoktu. Kayınvalidemler oldukça pahalı bir set almışlar hepsi kasada hatta nişanımda kayıvalidenin taktığı da daha düne kadar bekar evimdeydi. Öyle düşkün eğilim malım mülküme! Ama altın habire düşüyor biz de seneye iş falan kurucaz elimizde paramız olsun diye bozdurmak istiyorum.
Anneme çok kızdım, nasıl ilk evliliğimde olan bir şeyi bana hatırlatır! Kaldı ki sanki keyfi bir şey yapmışım gibi! Ben o evi çalışmayıp bütün gün 2 paket sigara & bira içen adamla iyi bile çevirdim! Babamla beraber işleri güçleri eskiyi bulmak çıkartmak, laf sokmak! Bir kere bu eşime de haksızlık, eşim beni ne kimseye muhtac eder ne de annemin hatırasına göz diker öyle güveniyorum eşime ben ve annemin de güvenmesini beklerdim!
Çok kızdım sonuç itibariyle.... Bizim ailede defterler asla kapanmaz çünkü.. Ben de kapatamıyorum işte o zaman defterleri...... Affedemiyorum. Ve gerçekten ikisini de görmek istemiyorum. Ayrıca nolur "annen babandır Allah eksik etmesin " yazmayın, bunları yazacak arkadaşlar yazmasın lütfen. İçimi dökmek istedim... Bana 2006 da olan olayı hatırlatıyorsun gidip ve beni kıracağını düşünmeden hatıramı satma diyorsun! Ben bu kadar vicdansız hatıraya saygısı olmayan biri miyim ? Eşim böyle biri mi ? Çok öfkeliyim! İkisini de tamamen hayatımdan çıkartmak istiyorum... Ciddiyim bu konuda..
Diğer konularım da bunlardı....
http://www.kadinlarkulubu.com/forum...en-sonra-annenizle-iletisiminiz-nasil.751109/
http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/ruh-hallerim.753409/
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?