Annemin laneti

dogadostupanda .!.:

Icim acidi okurken, demekki kafasini morartacak kadar siddetle vurmus. Allah yardimciniz olsun. Uykusuzluk ve yorgunluktan kendimi odaya kapatip hıçkıra hıçkıra bagira cagira agladigim gunler oldu. Yedirmesen acliktan ölecek, temizlemesen pislikten hasta olacak kadar savunmasiz bir canlıya uygulanan siddeti kabul edemiyorum. Nasil ki sinirlenince kocana, kayinvalidene, patronuna, ev sahibine vuracak cesaretin olmuyorsa cocuguna vurma cesaretinde olmamali. Gercekten anne olabilmek cok zor

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle insallah konu sahibide biran önce aklini basina toplar yazik gunah el kadar sabi

Coolgirl61 .!.:

Yorumunuzu okurken üslubunuzdan ben utandım..Edep haya dediğimiz birtakım kavramlar vardır bilir misiniz..Belli ki siz aşmışsınız bazı şeyleri..Her neyse sizin seviyenizde bir insana benim laflarım büyük boy gelir..mutlu günler diliyorum...

Genişletmek için tıkla...

Benim üslubumdan utanıcağına insanlığından utanmayı dene,ya da anneliğinden utanmayı dene. Utanıcağın çok şey varken benim üslubuma sıra gelmemeli. Ve evet sözümün arkasındayım sevişmeyi çocuk doğurmayı biliyosanız o çocuklara insan gibi mualeme etmek ZO RUN DA SI NIZ!!!!

melekfatma .!.:

Yıllar önce sizin gibi bir kadın çocuğunu çarşının ortasında dövüyordu ama nasıl tokatlıyor anlatamam.kadinin yanında yaşlı bir kadın daha vardı hiç ses etmiyor.Arkami bir döndüm ben indirdim ona bir şamar kadın neye uğradığını şaşırdı hadi dedim bir daha vur o çocuğa bak bakalim ne olacak kadın diyor cocuk benim sen ne karışıyorsun.Aradim polisi geldi şikayetçi oldum sosyal hizmetlerin konuya dahil olmasını istedim.En son hakkında dava açılmıştı. Cocugun(cocuk dedigim 5 yasinda yoktur) yüzü kıpkırmızıydi.Herkes bize uzaylı görmüş gb bakıyordu.O senin malın değil sana sadece emanet , sana anne diyen güvenen düşünce sana koşup sarılan öpünce acısı hafifleyen canlıya nasıl kiyarsin. Senin elini kırar g.tüne sokarım dedim.Kadin soka uğradı.yanindaki teyze ağzını açıp tek laf edemedi artık anası mi kaynanası mı kimse.Kizimda anne çok mu ileri gittin dedi sonra, benim cevabimsa Ben sana tek fiske vurdum mu şimdiye kadar eger bizler koruyamazsak kimler koruyacak el içinde onu yapan evde neler yapıyordur kimbilir.Yine olsa yine yaparım.Isteyende kınayabilir.Keske bana denk gelseydiniz Allah biliyor ya.

Genişletmek için tıkla...

Cesaretinize hayran kaldım.
Benimde başımdan buna benzer bir olay geçti. Yeni evliydim daha anne olmamıştım. Arkadaşımla caddeden geçerken bir kadın marketin önünde çocuğunu dövüyordu. Başta tepki göstermek istedim. Arkadaşım da karışma şimdi boşver falan dedi. Sonra kadın çocuğu kolundan tutup çeke çeke götürdü. Hala içimde yaradır sizin verdiğiniz tepkiyi verebilseydim bende. Ayrıca son dediğinize katılıyorum sokak ortasında çocuğuna bunu yapan evde, kapalı kapılar ardında neler yapıyordur kim bilir

Konuyu başından beri takipteyim. İlk başta konu sahibini anlamaya çalıştım. Tedavi olması için teşvik edeyim diye düşündüm ama devamındaki yorumları ve verdiği cevapları görünce anladım ki iş öfke kontrolünün olmamasından daha ciddi.
Her zaman derim üslup her şeydir.
Konu sahibi istemediğiniz cevaplar aldıkça iyice çirkinleştiniz ve kendinizle çelişmeye başladınız. Amacınız gerçekten iyi bir anne olmak çocuğuna el kaldırmamaksa gidin tedavi olun, bu yönde kitaplar okuyun, kendinizi değiştirmeye çalışın. Bunları yapmak yerine vaktinizi buradaki insanlara çemkirmekle harcamayın.
Biz iki gün sonra sizi ve konunuzu unuturuz ama evladınız yaptıklarınızın izini ömür boyu taşır. Onda annesinin "laneti" olmasını istemiyorsanız kendinize çeki düzen verin.

Coolgirl61 .!.:

O kadar üzgünüm o kadar yorgunum ki..Belki yazarsam içim bir nebze soğur diye düşünüyorum..Siz hiç anneniz hayattayken annenize hasret kaldınız mı..Hiç başkalarının annelerine özendiginiz oldu mu..
Ben kendimi bildim bileli yani çok küçük yaşlardan beri annem benim için hep korktuğum bir varlık oldu..Ne sıcaktan bir sarılma ne tatlı bir söz ne de ilgi alaka..Uzun yıllar hem psikolojik hem fizyolojik şiddet gördüm..Taa o zamanlar bir karar vermiştim..Ben asla annem gibi bir anne olmayacaktım..
Yıllar geçti ruh eşimi buldum çok severek evlendim ve nihayetinde ben de anne oldum..iki tane dünya tatlısı evladım var..Kızım 3 yaşında oğlum 3 aylık.. Kayınvalidemle birlikte yaşıyoruz ve tahmin edersiniz oldukça stresli bir hayatım var..Bana sorsanız 4 yıllık evliyim fakat 40 yılın yorgunluğu var üzerimde..Ha birde annemin laneti..
Beni üzen yıpratan asıl mesele şu ki ben de kızıma şiddet uygular hale geldim..Bunun hiçbir mazereti olamaz biliyorum fakat anlık gözüm dönüyor vuruyorum o masum yavruma..Sonrası deli gibi pişmanlıklar gözyaşlarım..Artık bu son desem de engel olamıyorum kendime..
Çok üzgünüm çok kırgınım..Hani ben annem gibi bir kadın olmayacaktım..

Genişletmek için tıkla...

İnsanlar çocuğum oldun dıye yaptırmadıgı iğne ilaç kalmıo. Allahım sen yardım et. Ne farkınız kaldıkı?

Coolgirl61 .!.:

Allah kızlarınızı size bağışlasın hanımefendi..Tek fiske vurmadıysanız çok şanslılar fakat benim evlatlarımda şanslı..Hatasını bilen ve buna çözüm yolları arayan bir anneleri var..

Genişletmek için tıkla...

Çok basit bir çözüm var. Çocuğa vurmamak. Gerekirse kuru ekmek peynir yiyip kendi evinizde yaşamak. Çocuğa kendi özel alanını yaratmak. Kaç gün oldu bu konu açılalı. Aldınız mı bir psikolog randevusu kendinize ya da 3 yaşındaki çocuğunuzu bir pedagoga ya da çocuk doktoruna götürmeyi düşündünüz mü? Bakın götürdünüz mü diye sormadım bile götürmeyi düşündünüz mü yazdım. Tek yaptığınız burada herkese ters cevaplar vermek.

Hep kendinizi anlatıyorsunuz, çocuğun doktora ihtiyacı yok mu? O kadar küçük çocuğun kemiği bile çatlar kendi kendine kaynar. Her kuruma açıkmış eviniz, pardon kayınvalidenizin evi. Sosyal hizmet görevlisine diyebilir misiniz "ya kafasına yüzüne vurmuyorum sadece omzuna ve eline vuruyorum" diye. Söylerim diyebiliyorsanız buyrun ihbar edin kendinizi. Ya da buranın yönetimine adınızı soyadınızı adresinizi yazın, onlar sosyal hizmetlere haber versinler. Anonim olunca atması kolay oluyor.

Keşke bu saldırganlığınızı kaynananız ve eşinize de gösterseniz. Çocuk da dayak yemez siz de ezilmezsiniz. Herkesi azarlıyorsunuz.

Tekrar söylüyorum siz buraya destek almak için geldiniz. Herkes çocuğuna vuruyordur, sadece ben yapmıyorum, küçük hatırlamaz ileride, hem o da kardeşine vuruyor zarar veriyor, hepimiz dayak yiyerek büyüdük şimdi hatırlamıyoruz bile...
Bunları onaylayacak yorumlar okuyup rahatlayacaktınız.

Coolgirl61 .!.:

O kadar üzgünüm o kadar yorgunum ki..Belki yazarsam içim bir nebze soğur diye düşünüyorum..Siz hiç anneniz hayattayken annenize hasret kaldınız mı..Hiç başkalarının annelerine özendiginiz oldu mu..
Ben kendimi bildim bileli yani çok küçük yaşlardan beri annem benim için hep korktuğum bir varlık oldu..Ne sıcaktan bir sarılma ne tatlı bir söz ne de ilgi alaka..Uzun yıllar hem psikolojik hem fizyolojik şiddet gördüm..Taa o zamanlar bir karar vermiştim..Ben asla annem gibi bir anne olmayacaktım..
Yıllar geçti ruh eşimi buldum çok severek evlendim ve nihayetinde ben de anne oldum..iki tane dünya tatlısı evladım var..Kızım 3 yaşında oğlum 3 aylık.. Kayınvalidemle birlikte yaşıyoruz ve tahmin edersiniz oldukça stresli bir hayatım var..Bana sorsanız 4 yıllık evliyim fakat 40 yılın yorgunluğu var üzerimde..Ha birde annemin laneti..
Beni üzen yıpratan asıl mesele şu ki ben de kızıma şiddet uygular hale geldim..Bunun hiçbir mazereti olamaz biliyorum fakat anlık gözüm dönüyor vuruyorum o masum yavruma..Sonrası deli gibi pişmanlıklar gözyaşlarım..Artık bu son desem de engel olamıyorum kendime..
Çok üzgünüm çok kırgınım..Hani ben annem gibi bir kadın olmayacaktım..

Genişletmek için tıkla...

bu durumun çözümü psikiyatris, zor değil siz bir psikiyatriste kızınızda bir pedagoka görünecek zamanla bu sorunu aşacaksınız. arada yorumların birinde anneliği hak etmediğinizi yazmış birisi. kimse kimsenin acılarını bilemez. bilinç altımızda daha doğmadan başlayan kodlamalar var. ister istemez bazı davranışlar bu bilinç altı durumdan kaynaklanabiliyor. lütfen ne kendinize ne evlatlarınıza daha fazla eziyet olmadan bir uzmandan destek alın ki siz ne kadar annenizden nefret etmişte olsanız ona dönüşmeye başladıysanız sizin evladınızda size dönüşecek. siz değişmezseniz evladınız değişmez.

Hanimefendi tesadüfen okudum konu basliginizi. Devaminda kullanicilar gayet hakli olarak sinirlenmisler, boyun büküp hatanizi kabul edeceginiz yerde, bir de aklinizca hocalik tasliyor milleti Allah a havale ediyorsunuz. Hicbir günah Allah katinda, el kadar size "emanet" edilmis bir sübyani dövmek onun bedenine zarar vermekten daha adaletsizce degildir. Toplanip Allah huzuruna ciksak ilk tokatlanan siz olursunuz. O yuzden yok yere horozlanmayin. Kendi kisiliginizi oturtmadan yaralarinizi sarmadan evlenmissiniz dusunmeden kaynana yaninda otururken cocukta yapmissiniz. Sizin hikayeniz bana kendi annemi hatirlatiyor. Annem annesi ve babasi tarafindan sevilmis bir cocuk ama babasini cok erken kaybetmis ve 18 yasinda kendinden yasca buyuk babamla evlenmis kaynana ile yasamamis ama kaynanadan cok cekmis. Ve ayni bu bahane ile beni her gun sabahlara dek döverdi. Benim ilk cocukluguma dair hicbir anim yok. Beynim hepsini ögüttü gitti. Unutmazsam delirirdim cünkü. Isin kötüsü uzun zaman anam beni sürekli "baban yüzünden , babannen yüzünden yaptim cok pismanim, keske ölsem" diye manipüle etti. Kendi aklim erince terapist ile bu konulara calistim ve annemin yaptiginin asla normal olmadigini ögrendim. Evet kaynana ile yasamak zor ve stresli olabilir iyi de guzel kardesim yetiskin yasinda bunu kendin secmissin. zorlayan mi oldu? Daha kendi hayatinizin kontrolunu ve sorumlulugunu alamiyorsunuz bir de cocuk yapiyor ustune ustluk masum evladiniza siddet uyguluyorsunuz, ben yurtdisinda yasiyorum siz benim komsum falan olsaniz ve ben buna sahit olsam sizin cocugunuzu birkac saat icinde elinizden aldiririm. Aklinizi basiniza devsirin psikolojik yardim alin ve cocugunuza ne vurun ne de vurdurun. O masum bir bebek ve annesine güvenmeye annesinden iyi muamele görmeye hakki var!!!!