Öncelikle hepinize merhaba KK. Şu an bunları yazarken o kadar üzgünüm ki..
Üniversitem geçen sene bitti ve bu 1 sene farklı bir şehirde ailemden ayrı bir sınava hazırlandım. Günde 10-12 saat çalışıyordum ve her günüm böyle geçiyordu. Evde dışarı çıkmadığım için de haliyle psikolojim çok iyi değildi. Her neyse sınavım bitti ve ailemin yanına temelli döndüm. Döndüm ama annemle anlaşamıyoruz. Evde kurallar oluşmuş erken uyanıyorum neden erken uyanıyormuşum-uykusu bölünüyormuş. Her gün kahvaltıyı ben hazırlıyorum bulaşıkları ben yapıyorum bunları asla ve asla sorun etmem evde iş bölümü olmak zorunda ama bir anne olarak sabah uyandığında çamaşırlar sermek-toplamak yerine birlikte kahvaltı hazırlamamızı tercih ederdim. Her gün bana başka bir sorunla geliyor yani daha gelelim 5 gün olmadı ama gerçekten çok yoruldum. Hep alttan alıyorum hep gidip sarılıyorum öpüyorum ama bıktırdı yani. Çok titiz her şey yerli yerinde oldun temiz oldun istiyor evde kitap okuyacağım bu niye masada duruyor neden kütüphanede değil diye soruyor. Gerçekten bana akıl verin çok parça parça yazdım ama sinirden ve üzüntüden ve ve kimseyle konuşamadığım için böyle karmakarışık oldu.. lütfen anlayın ve akıl verin bana ne yapmalıyım?