Annemin de maaşı vardı, maaşı bende yaşadığı sürede bana verdi. O yüzden para konusunda bir şey diyemem. Ha annemin parasını yedim de diyemem. Çünkü ayrı evi olduğunda o maaşını bitirirdi üstüne ben sağlam destekler sağlardım. Yani benden ayrı olsa zaten ben daha para veriyor olacaktım. Benleydi, parayı ben aldım diyebiliriz. Ha ilk 10 ay abimin takıldığı eve kira ödedi, çok az bir para alıyordum o yüzdenBence vicdan yapmanı gerektirecek bir durum yok. Sen elinden gelenin fazlasını yapmışsın. Koskoca kadın hala da oğlum oğlum. Parayı sen verince, çocuğunun rızkını yedirince sorun yok ama oğluşunun parasını nasıl istersin amann.
Aklı başında karar veremiyosa bırak bu saatten sonra. Kendi ailene odaklan.
Böyle davranmaya başlayacağını asla bilmiyorduk, annem eşimi çok severdi, biz tartışsak eşimi desteklerdi. Araları çok iyi oldu hep. Böyle gidecek zannederek yanıldık ve mahvolmuş oldum.Daha başında aynı eve çıkmamalıydınız. Bu ilk hata, ikincisi ise eşyalarına üzülmemesini söyleyip sizle yaşayacağının garantisini vermişsiniz ne yazık ki. Burda haksızsınız ancak sadece bu noktaya kadar. Sonrasında haklısınız. Annenizde tamamen evi benimsemiş, iki tarafta resmen ev benim olayına dönmüş. Ben kaynana gelin, kaynana damat aynı evde olmamalı düşüncesine katılanlardanım. Annemde bize gelir ki annem de müdahale eden bi insandır ama sadece benim işime eder. Eşimin hiç bişeyine müdahele etmez edemezde zaten.
Bi an önce bu konuyu arkanızda bırakın başınız çok ağrır. Evlilik eş arasında olur aileler ayrı evinde kalsın. Nasıl bi duruma düşmüşseniz abiniz korkup istememiş. Size huzursuzluk yaratıyorsa huzurlu olduğunu hissettiği başka yerlerde kalsın bırakın. Yapacağınızı yapmışsınız onca sene zaten
Yukarıdaki mesajlarda da açıkladım, bu konuda içim rahat ama yine de olanlar yüzünden çok acı çekiyorumMaksadiniz cocuga baktirmak olarak eve alip 2 sene gonlunu edip sonra davranislari birden battiysa siz haksizsiniz. Ancak onu ordan alip geldiniz o sirada cocugunuzun olmasi bakim isi bu olaya gore gelisti plansiz birsekildeyse ve anneniz 2 sene sonra huy degistiyse anneniz haksiz. Cevabi sizde
Huzursuzluk çıkarmasa bir süre daha bence ayırmak istemezdiniz. Yaptıklarının sonuçlarından da kaçıyor sanırım. Bu arada eşin de maşallah iyi biriymiş, kadın olsun erkek olsun kayınvalideyle 2 sene yaşamak kolay değil. Sonsuza kadar sürmezdi ama dediğim gibi huzursuzluk çıkarmasaydı idare ederdi daha bence.Abimin destek atmasını kabul de ediyordu, nedense o gün buna çıldırdı. Aslında o uyurken ev bakmış olmama delirdi en çok. Evet eşimi el olarak görüyor. Evi ayırmak asla istemiyor bu yüzden çıkarıyordu her sorunu.
Annesinin evi torbacıların girip çıktığı bir yer olmuş. Kadının başka çaresi yokmuş o an zaten. Ki sadece çocuk baktırmak için istemiş olsalar temelli kalma durumu olunca tabi ki kal geçinir gideriz demezlerdi diye düşünüyorum.Maksadiniz cocuga baktirmak olarak eve alip 2 sene gonlunu edip sonra davranislari birden battiysa siz haksizsiniz. Ancak onu ordan alip geldiniz o sirada cocugunuzun olmasi bakim isi bu olaya gore gelisti plansiz birsekildeyse ve anneniz 2 sene sonra huy degistiyse anneniz haksiz. Cevabi sizde
Çok teşekkür ederim abla, çok şükür oğlum iyi. Yaraları yine var ama biraz da bıraktım o konunun peşini. Hiçbir şey çıkmayınca testlerde. Şu zor günleri bir atlatsam. Çok acı çekiyorum. Eşimi kötüleyip duruyor bağımlı abimi üstümüze kışkırtmış oluyor ya gelirse diye de hep tedirginim.Louder herşey için kendini suçlamayı bırak öncelikle. Yuvanı korumaya çalışmanın utanılacak, üzülecek bir yanı yok.
Bebeğin nasıl oldu ? Sağlığıyla ilgili herşey yolundadır umarım şu an.
Huzursuzluk çıkarmasa eşim asla gitsin demezdi, tanıyorum onu. Eşime sürekli laf sokmasaydı vs. böyle yaşar giderdik. Gidecek başka yeri olmadığı için o eve gitti, başka çaresi yoktu çünkü. Geri döner mi bilmiyorum ama dönerse hayatımın en zor durumunda kalmış olurum çünkü artık olmazHuzursuzluk çıkarmasa bir süre daha bence ayırmak istemezdiniz. Yaptıklarının sonuçlarından da kaçıyor sanırım. Bu arada eşin de maşallah iyi biriymiş, kadın olsun erkek olsun kayınvalideyle 2 sene yaşamak kolay değil. Sonsuza kadar sürmezdi ama dediğim gibi huzursuzluk çıkarmasaydı idare ederdi daha bence.
Bir de sana ceza vermek için de o eve geri gitmiş. Sen vicdan yap diye, gitmek istediği için değil. Dayanamayıp geri döner bence birkaç güne senden ses çıkmazsa.
O zamanlar ona ayrı ev açacak durumum da yoktu bir de. Kendim de ev taşımıştım abimden kaçma derdine. Bir de ona ev tutsak yeniden bağımlı abimi yanına alma eğilimi vardı. Onca emek boşa gidecek diye düşünüyorduk.Annesinin evi torbacıların girip çıktığı bir yer olmuş. Kadının başka çaresi yokmuş o an zaten. Ki sadece çocuk baktırmak için istemiş olsalar temelli kalma durumu olunca tabi ki kal geçinir gideriz demezlerdi diye düşünüyorum.
Anne evladıyla bir ömür iyi geçinemezken damatla nasıl iyi olabilir ki hep?Böyle davranmaya başlayacağını asla bilmiyorduk, annem eşimi çok severdi, biz tartışsak eşimi desteklerdi. Araları çok iyi oldu hep. Böyle gidecek zannederek yanıldık ve mahvolmuş oldum.
Eşiniz annenize el ancak size aile. Bu düşüncesi çok yanlış. Maalesef anneniz bencil.Abimin destek atmasını kabul de ediyordu, nedense o gün buna çıldırdı. Aslında o uyurken ev bakmış olmama delirdi en çok. Evet eşimi el olarak görüyor. Evi ayırmak asla istemiyor bu yüzden çıkarıyordu her sorunu.
Zaten biz öyle demiştik. Evini tutar beraber döşeriz, gelir temizliğini de yaparım, her şeyinle yine ilgilenirim, torununu getiririm sen gelirsin dedim. Bu evde istenmiyorum diye çıldırdı.annem babam bile olsa ben çekirdek ailemin içinde topluca yaşayamam doğrusu. siz baya iyi idare etmişsiniz.Annenizin şimdiye kendisi düşünmesi ya da rahatsız olması gerekiyordu bu durumdan. büyük konuşmuyorum ama ben kendim de yaşlansam bile başka bir aile ile birlikte yaşamaktan rahatsız olurum. anneniz çıldıracağına daha makul bir çözüm bulalım diyebilirdi, size yakın bir ev bile tutulabilirdi mesela. eşinize kendi evinde bağırıp laf sokması da olacak şey değil bence. işte yakınlık artınca böyle yüzgöz olunuyor. canınızı sıkmayın, telaşla ve üzüntüyle davranmayın mantık çerçevesinde davranın. eşinize de söyleyin üstünüze gelmesin, anneniz orada burada konuşuyorsa siz ne yapabilirsiniz gidip ağzını bantlayacak haliniz yok. çok muhabbet tez ayrılık getirir demişler.
Eşinin arkasından dediği onca laftan sonra dönerse tabi zor olacak. Ve bağımlı abi olayı tümden kötü. Hangi akla hizmet sizin güvenliğinizi riske atabiliyor? Anne olarak bunu yapmamalıydı.Huzursuzluk çıkarmasa eşim asla gitsin demezdi, tanıyorum onu. Eşime sürekli laf sokmasaydı vs. böyle yaşar giderdik. Gidecek başka yeri olmadığı için o eve gitti, başka çaresi yoktu çünkü. Geri döner mi bilmiyorum ama dönerse hayatımın en zor durumunda kalmış olurum çünkü artık olmaz
Anneniz en başta neden evine aldı bağımlı abinizi? Bunu öngöremedi mi kimse Sonuçta evladı da olsa o artık başka biri kendinde değil. Annenizin hayatı da tehlikede onun yanında. Siz zaten yanınıza alarak üzerinize düşeni kat kat fazlasıyla yapmışsınız. Herkes torun bakıyor sonuçta o zaman herkes beni kullandınız diyip çocuğunun evine yerleşsinO zamanlar ona ayrı ev açacak durumum da yoktu bir de. Kendim de ev taşımıştım abimden kaçma derdine. Bir de ona ev tutsak yeniden bağımlı abimi yanına alma eğilimi vardı. Onca emek boşa gidecek diye düşünüyorduk.
Anneniz büyük nankörlük etmiş bence, sakın kendinizi suçlamayın ve üzülmeyin. Ayrıca eşinizi de düşünmenizin nesi yanlış ki? Eşinizin annesi aynı durumda olsa, sizinle yaşayıp size sürekli laf atsa siz ne yapardınız, ben gitsin diye kavga çıkarırdım. Eşiniz de iyi dayanmış.Merhaba,
Yine maalesef hayatımın en zor zamanlarından birini yaşıyorum. Fikirlerinizi almaya geldim.
Aralık 2022'de 6 aylık hamileydim. Annemle yakın oturuyorduk, annem bağımlı abimle yaşıyordu (ben evlendikten sonra abimi yanına aldı yalnız kalmak istemediği için). Abim çalışmadığı için evin geçimine ben destek oluyordum, sigaralarına kadar alıyordum. Senelerce bu böyle sürdü.
Abim bir gün içip olay çıkarınca annem bizim eve kaçtı. Annemin evi torbacıların girip çıktığı berbat bir hale gelmişti. Onu o ortamda bırakamadım. Çok zorlu süreçlerden geçtim ve evi taşıyarak annemi yanıma aldım. Bu süreçte doğum yaptım, bebeğimi birlikte büyüttük (eşim de evde, annemle beraber baktılar). İyi geçiniyorduk. Annem bir yandan evinin kirasını ödüyordu eşyalarını dağıtmak istemediği için. Sonra abim o evdeki kombiyi söküp sattı. Annem de eşyalarını satıp eve kombinin aynısından taktırmak zorunda kaldı ve böylece temelli bize yerleşmiş oldu. Eşim de ben de anneme dedik ki eşyaların gitti diye üzülme, bizle kalırsın, geçinir gideriz düzenimizde. Bu süreçte annem çok iyiydi ve bize hiç müdahale etmiyordu.
Gel zaman git zaman o huzur ortamı bozuldu, annemin laf sokmaları başladı eşime, evde bir huzursuzluk hakim olmaya başladı. Karışmalar, müdahaleler başladı. Mesela eşim karpuz kesmiş tezgahta bırakmış "Bu ne ya alın şunu şuradan" diye bağırması. Bu sadece bir örnek.
Mesela eşim çocukla ilgilenirken "şöyle yapma" diyemiyordum, annem de ağız burun yapar eşim alınır diye.
Sonuçta birkaç ay önce evi ayırmak istediğimizi söyledim. Çıldırdı, kavga çıkardı, beni kullandınız dedi. Dedim ki anne 2 sene burada çocukla ilgilenmeden hiçbir şeye elini sürmeden otur, maaşını da güzelce biriktir. Sana güzel bir düzen kuralım. Zamanla ortalık duruldu. Ama evi ayırma fikrini hiç kabullenemedi, arada huzurlu devam ettik, arada laf sokmaları oldu. Ben arada kaldım, eşimle hep bir sorun.
Sonuçta yine bir laf sokma, gerginlik yaşanan gecede ev baktım, sabah da anneme söyledim. "Çok kötüsün neyin var hasta mısın" dedi. Bu olanların bana nasıl acı verdiğini bilseydin asla bunları yapmazdın dedim. Üzüldü vs.
Antep'te yaşayan bir abim var. Evli ve bir kızı var. O gece abime mesaj atmıştım. Konuştum ertesi sabah, ne kadar bütçe ayırabilirsin, ortak şekilde bu evi tutalım, ayarlayalım diye. Zaten annemin evini ayırırken abimle ortak masrafları karşılayacağımızı biliyorduk hepimiz. Annem de biliyordu. Beraberken de bunlar konuşulmuştu. Ama ben bundan anneme bahsedince annem çıldırdı, sen oğlumdan nasıl para istersin diye. Beddualar ve hakaretlerle evi terk edip bağımlı abimin ve babamın yaşadığı eve gitti (babamla 30 sene önce boşandılar ama normal arkadaş gibi görüşüyorlardı).
Abim de temelli annemle yaşamak istemiyor, senin yaşadıklarını ben yaşamak istemiyorum diyor. Anneme bir ev tutmadan geçici olarak da alamam çünkü sonra ona nasıl git derim, diyor.
Annem evden giderken kocan için beni istemedin falan dedi. Kocan da kocan falan dedi. Herkese kocası kızımı dolduruyor diye anlatıyor. Oysa eşim anneme bir kelime bile saygısızlık etmedi. Tabi ki gelip bana anlatıyordu kırgınlıklarını vs. ama anneme bir mimik bile yapmamıştır.
Bense şimdi berbat hissediyorum. Annemi zor durumdan kurtarmış olmama rağmen şimdi onu ben zor durumda bırakmışım gibi, hainmişim gibi hissediyorum. Çok zor durumdayım ve çok acı çekiyorum. Bu sürecin sonunda kanser olacağımı hissediyorum.
Yorumlarınızı bekliyorum.
Atladığım detaylar çoktur, sorarsanız cevaplamak isterim.
Teşekkür ederim vaktiniz için...
Ben evlenip gidince yalnız kalmamak için aldı. Çok uyardık yapma etme dedik ama dinlemedi. Onun yüzünden bir evden atıldı, sonra başka ev tuttular onların da meseleleriyle ben uğraştım. Sonra abim o tutulan evi berbat etti işte.Anneniz en başta neden evine aldı bağımlı abinizi? Bunu öngöremedi mi kimse Sonuçta evladı da olsa o artık başka biri kendinde değil. Annenizin hayatı da tehlikede onun yanında. Siz zaten yanınıza alarak üzerinize düşeni kat kat fazlasıyla yapmışsınız. Herkes torun bakıyor sonuçta o zaman herkes beni kullandınız diyip çocuğunun evine yerleşsin
gerçekten çok enteresan bir sınır ihlali. evde istenmeyedebilir. karı koca çekirdek aile olarak yaşar zaten. boşuna kanser olma korkusu yaşayacak kadar kendinizi üzüyorsunuz. mantıksız davranışlar sergiliyor anneniz, rahatlayın biraz çekirdek ailenizin tadını çıkarın. baktınız gönlünüz elvermeyecek bir yere gidiyor konu sana bir ev tutalım der yine elinizi uzatırsınız ama bu konuyu düşünmeyin bile artık bence. üstelik bunca üzülmeye hakkınız da yok, sizin de küçük size muhtaç bir bebeğiniz var.Zaten biz öyle demiştik. Evini tutar beraber döşeriz, gelir temizliğini de yaparım, her şeyinle yine ilgilenirim, torununu getiririm sen gelirsin dedim. Bu evde istenmiyorum diye çıldırdı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?