- 24 Ağustos 2016
- 167
- 66
- 28
- Konu Sahibi Dondurmalipasta
- #1
İyi geceler bayanlar. Annemle olan iliskimden bahsetmek istiyorum sizce normal mi diye. Çocukluğumda annem sürekli bagirirdi bize. Her anne çocuğuna kızar ama annemin ki biraz farklı sanki. Mesela normal her çocuğun yaptığı kizilabilecek basit bir şey yaptigimda evden git diyip kapının önüne çıkarıp kapıyı kapattığı çok olmuştur saatlerce kapıda bekledigimi hatırlıyorum ve bu donemlerde 9-13 yaş arası filan. Aynı şekilde bir şeye kizdigimda seni çocuk esirgeme yurduna vericem derdi. Tüm bunlar çocuklukta hep psikolojimi bozdu tabi bunu yeni anlıyorum. Bu arada ben en büyük çocuğum kardeşlerime bunların hiçbirini yapmadı. Yapmasında zaten ama bana da yapmasaydi keşke. Sonra universiteyi filan okuduktan sonra evlendim. Annemle şuan yakınlık kuramiyorum bu hep böyleydi. Farklı şehirdeyiz mesela üç ay görmesem özlemem. Özlemek nedir bunu bile bilmiyorum. Gorustugumuzde ilk görüşme ve son ayrılış hariç ssarilmam içimden gelmez. Telefonda haftada uç kere filan konuşurum ama gündelik şeyler. Çocukluğumda onları yapan annem şuan sanki hiç bir şey yapmamış gibi. Ama benim aklımdan çıkmıyor. Çocuklukta olan şeyler beyinde yer ediyor tabi. Kendim annemi ozlemedigim ve belki de anne sıcaklığı görmediğim için şuan annesi eşime yakın davrandiginda sebebini bilmediğim şekilde büyük bir rahatsızlık duyuyorum. Annesi özledim dediğinde , sık aradiginda çok rahatsız oluyorum. Sizce bu anlattıklarım normal mi? Bunlardan benden başka rahatsız olan var mı? Annesiyle benim durumumda olan var mı?
kim icin bana kizdigina bak dedim ben yillar sonra.
