Merhaba herkese
Sırf bu konuyu açıp farklı gözlerden yorum almak için üye oldum. Kendimi sorguluyorum acaba sorun bende mi diye. Eğer sorun bendeyse her türlü iyileşme önerisine açığım.
Annemle oldum olası saygılı mesafeli bir ilişkimiz var, ilkokuldayken arkadaşlarımın annelerinde görürdüm böyle ayy tatlım pisi pisi fln
kedi sesi gibi sesler yaparlardı anneleri, arkadaşlarıma özendiğimi hatırlıyorum.
Neyse, olabilir annemin karakteri böyle değildir diye düşündüm. büyüyünce daha anlayışlı oldum, 4 çocuk yoruldu dedim, zor çocuk bakmak dedim.
Ama artık çok mesafeli hissediyorum, örneğin bana geliyor markete gidiyoruz hemen kendi parasıyla ödemek istiyor, anne sağol gerek yok diyorum uzatma kasiyerin yanında diyorum hayır diyor, uzamasın diye tamam diyorum.
Ama bunu mecbur hissettiği için yaptığını düşünüyorum mesela küçük boy zeytin almış, ama bilirim normalde büyük alır hep (markette dağılmıştık ben bebek ürünlerine gitmiştim) o sırada evin ihtiyacı olduğu için büyük zeytin almışım bende geldim kasaya, neyse bırak dedim işte ben öderim yok yok ben ödücem illa diyor.. Tamam dedim uzamasın diye.
Böyle bir yabancı olursunuz ya arkadaşınıza ayıp olmasın diye ödeme yaparsınız sıra olur hani kafanızda (küçük hesaplar) öyle davranıyor hissediyorum.
Acaba diyorum herkes mi böyle annesiyle? Ya da bu küçük hesabı ben mi yapıyorum burda okuyunca nasıl yorumladınız?