Benim babam da sizinki gibi. Ama ben ona kimle olduğumu bildiririm erkek dahi olsa. Babam hatta yanlarında arayıp bilgilendirmemi istiyor ama asla baskı kurmuyor. Ben o yüzden pek yalan söylemem babama. Konuşmamız aşağı yukarı şöyle:
Babam: Astoria ne yapıyorsun, neredesin?
Ben: İyiyim babacım, Ahmet/Ayşe'yle X yerde kahve içiyoruz, 2-3 saat sonra evde olurum.
Babam: Tamam kızım, afiyet olsun.
Bu kadar. Ama yalan söyleme gibi bir durumum olursa (üniversite dönemlerinde çok söylerdim) o zaman çok sorgulardı. Sizin babanız da öyle "Erkeklerle niye görüştün?" kafasında biri değilse bence kimle olduğunuzu söyleyin. Size güvenmediğinden değil de nerede olduğunuzu merak ettiklerinden soruyorlardır, malum zaman kötü şu aralar. Arkadaş dediklerimize bile güven olmuyor bazen, sevgili dediğin kişi yanlış yollara sevk edebiliyor, kötü sonuçlar doğabiliyor. Ben pek kötü algılamadım.