Arada kaldım dayanamıyorum artık

Hastanede olduğunda hep ben oluyorum yanında kalıyorum.Eve geçtiğinde bu olaylar oluyor.Evde de yanlarında olmamı istiyor
 
4 sene oldu bizim
Hastanedeyken ben oluyorum hep yanında.Evdeyken sorun oluyor.Bakıyor Allah razı olsun ama beni çok bunaltıyor hep suçlayıcı konuşuyor.Zoruma gidiyor bu da
 
Hastaya bakmak çok çok zor siz babanıza aldırmayın onun psikolojisi de iyi değildir öyle rahatlıyor dur.siz evlat olarak yine elinizden geleni yapın çok takılmayın onların söylediklerine.agir geliyor onlara da ne dediklerini bilmiyorlar
 
Hastaneddyse durumu ağır olabilir çocuğun da yoksa atla git veya varsa eşin baksın biraz yine git babanın kızmasını boşver kendin pişman olmamak için annenle doya doya vakit geçirmek için git
Şua hastanede yanındayım zaten zorunlu durumda koşarak geliyorum
 
Sadece tek bir soru soracağım. Kayınvaliden hayattami? O Allah korusun böyle bir hastaliga yakalansa eşinin tavrı ne olurdu? Ozamanda benimde bir evim var demene müsade edecekmiydi? Belkide yanına alacak bakman için. Baban siteminde hakli ne kadar yetişebilir ki uzakmisiniz bir süre beraber yaşama imkaniniz varmi
 
Ablamda böyleydi 5 yol hastane bizim ev arası mekik dokundu.babam ve erkek kardeşim de böyleydi.erkekler duygularını açığa vuramıyorlar maalesef etraftan çıkarıyorlar.hastane hastalara psikolog atar.psikologtan rica edin babanızma görüşmesini çok faydasını görürsünüz.böyle tepkiler çok normal bizim yanımızda doktor artık ölümü beklemekten başka çare yok demişti.gün geçtikçe ağırlaşan bir evlat düşünün durumu.böyle tepkiler çok normal.terapi alın
 
Babanızla çocuk gibi karşınıza alın bu durumu konuşun ağlaması rahatlaması lazım dışarı çıkarın bir hava alsın gelssin.arkadaşlarıyla görüşsün konuşsun çok bunalmıştır.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…